Αντιπαραθεση με τον Νεοταξιτη Βηχο-του ΠΚ

Πολύ συζήτηση βλέπω να γίνεται για το αν υπάρχει ρατσισμός σήμερα στην Ελλάδα ή όχι. Δυστυχώς υπάρχει ακόμα και σε αυτοονομαζόμενους αριστερούς. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω τι πιστεύω:

Κατ' αρχήν ο ρατσισμός δεν είναι γραμμένος στα γονίδια. Η αμάθεια (η έλλειψη παιδείας και ουμανιστικής κουλτούρας και όχι ο αναλφαβητισμός) και ο φόβος είναι η δίδυμη μήτρα του ρατσιστικού φαινομένου. Η έξαρση του συντηρητισμού που παρατηρείται κι από ένα μέρος της αριστεράς, δεν έρχεται από το παρελθόν, δεν είναι καθαρόαιμο προϊόν του δόγματος, «πατρίς, θρησκεία, οικογένεια», αλλά έρχεται από το μέλλον, εκφράζει το φόβο μπροστά σε ένα επισφαλές και σκοτεινό αύριο.

Ασφαλώς, πολλά είναι τα ακροδεξιά στοιχεία που επωφελούνται, από αυτές τις εξάρσεις, ενώ και η κυβέρνηση βολεύεται με αυτή την ανέξοδη επίδειξη προοδευτικότητας. Πόσα ξοδεύει το ελληνικό κράτος για την υποδοχή και την ανθρώπινη μεταχείριση των μεταναστών; Πόσο διευκολύνει την έκδοση αδειών παραμονής και δεν παραδίδει τους ξένους στα χέρια επιτηδείων που εκβιάζουν και «μαδάνε» τους δόλιους ανθρώπους; Πόσο ελέγχει τις συνθήκες εργασίας τους στα μικρά και στα μεγάλα έργα; Ποια είναι τα εκπαιδευτικά βιβλία που βοηθούν τους ξένους, παιδιά και ενήλικες, να μάθουν τη γλώσσα μας; Ποιοι ασχολήθηκαν με το δήμαρχο που απαγόρευσε στους ξένους να χρησιμοποιούν τη δημοτική συγκοινωνία; Τι θα απογίνουν οι οικονομικοί μετανάστες που δεν πρόλαβαν να «νομιμοποιηθούν»;

Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα – και όχι οι εύκολες καταδίκες των «μεμονωμένων κρουσμάτων» - δίνουν και το μέτρο της ευαισθησίας της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης απέναντι στο μεγάλο αυτό ζήτημα.

Ο ρατσισμός δεν είναι γραμμένος στα γονίδια. Η αμάθεια (η έλλειψη παιδείας και ουμανιστικής κουλτούρας και όχι ο αναλφαβητισμός) και ο φόβος είναι η δίδυμη μήτρα του ρατσιστικού φαινομένου.

Για πολλούς η παγκοσμιοποίηση είναι ταυτόσημη με την έννοια της απώλειας, όχι μόνο της γλώσσας, των παραδόσεων και της εθνικής ταυτότητας, αλλά και της εργασιακής σταθερότητας και της κοινωνικής προστασίας.

Υποψήφια ή εν ενεργεία θύματα του κανιβαλικού καπιταλισμού, οι λεγόμενοι «υπερπατριώτες» στρέφουν την οργή και το φόβο τους ενάντια σε αυτούς που σήμερα είναι πιο αδύναμοι και ανυπεράσπιστοι από τους ίδιους.

Το παραμύθι των κυβερνώντων ότι για την ανεργία φταίνε οι μετανάστες πρέπει να σταματήσει. Για την ανεργία που πλακώνει σαν βραχνάς τα σπίτια εκατοντάδων χιλιάδων ανέργων ελλήνων και μεταναστών, φταίει ο καπιταλισμός και οι πολιτικές των κυβερνήσεων. Τα εργοστάσια, τα ναυπηγεία, τις επιχειρήσεις που έκλεισαν, δεν τα έκλεισαν οι Αλβανοί ή οι Βούλγαροι αλλά οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Οι κυβερνήσεις αυτές ευθύνονται για τις ιδιωτικοποιήσεις, για το ερήμωμα τόσων βιομηχανικών περιοχών, για τις περικοπές προσωπικού, για την "απελευθέρωση" των απολύσεων, για το πάγωμα των προσλήψεων στο δημόσιο. Τα μεροκάματα δεν τα ρίχνουν οι μετανάστες αλλά οι Ελληναράδες επιχειρηματίες και μαγαζάτορες. Οι έλληνες εργαζόμενοι αλλά και οι Αλβανοί και οι άλλοι οικονομικοί πρόσφυγες είναι τα θύματα. Καιρός, λοιπόν, απέναντι στους κάθε λογής αλβανοφάγους, έλληνες Καρατζαφέρηδες, Βορίδηδες, Χρυσαυγίτες, να δημιουργήσουμε ένα κοινό Μέτωπο Ελλήνων, Αλβανών και άλλων μεταναστών, ενάντια στους ίδιους εκμεταλλευτές μας.

Αγαπητοί συνομιλητές καθώς οι πληθυσμοί του εξαθλιωμένου Νότου – και όχι μόνο – συνθλίβονται από τον ιμπεραλιστικό Βορρά, στρέφονται στη μαζική μετανάστευση στα πρώην αποικιοκρατικά – για να συναντήσουν μαζί με την υπερεκμετάλλευση, τους αντι-μεταναστευτικούς νόμους – κι ας λένε ότι θέλουν κάποιοι αριστεροί φίλοι μας – κι όλη τη φρίκη του νεορατσισμού.

Το πρόβλημα αυτό αποκτά στις μέρες μας εκρηκτική σημασία καθώς η μετανάστευση συνεχίζεται, η ανεργία στις χώρες υποδοχής μεγαλώνει και οι Καρατζαφέρηδες του σήμερα καιροφυλαχτούν.

Όπως τόνιζε ο Λένιν «η εκμετάλλευση της χειρότερα πληρωμένης εργασίας από τις καθυστερημένες χώρες είναι ιδιαίτερα το χαρακτηριστικό του ιμπεριαλισμού. Πάνω σ’ αυτή την εκμετάλλευση στηρίζεται, μέχρις ένα βαθμό, ο παρασιτισμός των πλούσιων ιμπεριαλιστικών χωρών που δωροδοκούν ένα μέρος των εργατών τους με υψηλότερους μισθούς, ενώ αναίσχυντα και ανεμπόδιστα εκμεταλλεύονται την εργασία των “φτηνών” ξένων εργατών. Στις λέξεις “χειρότερα πληρωμένοι” πρέπει να προστεθούν και οι λέξεις “και συχνά στερημένοι από δικαιώματα”, γιατί οι εισαγόμενοι ξένοι εργάτες δεν έχουν δικαιώματα». (Λένιν, Η αναθεώρηση του κομματικού προγράμματος).

Τον καιρό της άνθησης και βιομηχανικής επέκτασης, οι μετανάστες ξεζουμίζονται σαν λεμόνια. Τον καιρό της κρίσης – όπως συμβαίνει σήμερα, την εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης) τα στυμένα λεμόνια πετιώνται. Τα 35 τελευταία χρόνια της παρατεταμένης κρίσης και βιομηχανικής τελμάτωσης, όσο γινόταν ταχύτατη η μετακίνηση κεφαλαίων από το ένα χρηματιστήριο στη μια άκρη του πλανήτη στο άλλο στην άλλη άκρη, τόσο μεγαλύτερα εμπόδια ορθώνονται στη μετακίνηση εργατικής δύναμης (κι ας λένε το αντίθετο πάλι οι αριστεροί νεορατσιστές ) από τις καθυστερημένες καπιταλιστικές χώρες. Τα συραναματοπλέγματα και οι νάρκες αδιάψευτοι μάρτυρες.

Ακόμα παραπέρα, καθώς η καπιταλιστική τάξη, σπρωγμένη από την κρίση, έρχεται σε ολομέτωπη σύγκρουση με την εργατική τάξη, επιχειρεί να τη διασπάσει, να την αποδυναμώσει, να την εξουδετερώσει, στρέφοντας τους «ντόπιους» ενάντια στους «ξένους εργάτες», τους πιο ευάλωτους, κακοπληρωμένους και χωρίς δικαιώματα.

Ο νεορατσισμός στην Ευρώπη Φρούριο, είναι η κινητοποίηση των «λευκών» μικροαστών, «ντεκλασέ», κι ορισμένων εργατικών στρωμάτων, από το μονοπωλιακό κεφάλαιο ενάντια στην εργατική τάξη και τις οργανώσεις της συνολικά, αρχίζοντας από το πιο εκμεταλλευόμενο κι ανυπεράσπιστο τμήμα της.

Αυτός ήταν ο φασισμός του Λεπέν, του Χάιντερ, των Καρατζαφέρη κλπ. Είναι άρρηκτα δεμένος με τις οικουμενικές αντιφάσεις του παρακμασμένου καπιταλισμού – πράγμα που θέλουν να συσκοτίσουν οι αστοί και οι μικροαστοί δημοκράτες. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ριζικά χωρίς μια ανατρεπτική αντικαπιταλιστική πολιτική. Ο ανερχόμενος νεορατσισμός και το αστυνομικό κράτος σε ολόκληρη την Ευρώπη και Αμερική είναι η δραματική προειδοποίηση και το αδιάψευστο σημάδι ότι η καπιταλιστική κοινωνία αποσυντίθεται γοργά απειλώντας να μας παρασύρει όλους.

Οποιος δε το βλέπει χρειάζεται επειγόντος ταξικά και όχι εθνικά γυαλιά.

Κ. Βήχο θα διαφωνήσω μαζί σου.

Kατ’ αρχάς, να πω πως αν έπρεπε σώνει και ντε να χαρακτηρίσουμε κάτι ρατσιστικό σήμερα, αυτό δεν είναι άλλο από το ταμπελάρισμα και τον στιγματισμό ολόκληρων ομάδων πληθυσμού, όπως αυτό που γίνεται με την πλειοψηφία των Ελλήνων εργαζομένων που νιώθουν το έδαφος να χάνεται κάτω από το πόδια τους, τα όποια εργασιακά δικαιώματα τους να συρρικνώνονται, να χάνουν τις δουλειές τους, να χάνουν τον τρόπο να επιβιώσουν, εξαιτίας, για ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, του φαινομένου της μετανάστευσης. Όλους αυτούς σαν απάντηση τους λέμε ρατσιστές? Είναι το ίδιο δηλαδή ο άνθρωπος που δεν έχει να ζήσει την οικογένεια του με τον φαντασιόπληκτο που ονειρεύεται φυλετικές ή εθνικές ανωτερότητες. Και εμείς ως αριστεροί, ερχόμαστε να ταυτιστούμε πλήρως με τις επιταγές του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων, και να καταπιούμε αμάσητη μια άνωθεν επιβεβλημένη ‘ανεκτικότητα’, μια ψευτοανοχή στο διαφορετικό, όπως μας πιπιλάνε το μυαλό από το πρωί μέχρι το βράδυ, για να συγκαλύψουν τους πραγματικούς λόγους που προωθούν μέσα από την παγκοσμιοποίηση την μαζική μετανάστευση πληθυσμών από τον καθυστερημένο Νότο στον ανεπτυγμένο Βορρά, που δεν είναι άλλο από την πλήρη άλωση όλων των δικαιωμάτων των εργαζομένων, από το σμπαράλιασμα της όποιας δυναμικής οργάνωσης έχει το εργατικό κίνημα στις καπιταλιστικές χώρες και την τριτοκοσμιοποίηση του βιοτικού επιπέδου των εργατών αυτών των χωρών, ως αποτέλεσμα.

Αναφέρεσαι σε έλλειψη παιδείας και σε ουμανιστικής κουλτούρας, ως αιτία, που πολλοί αντιτίθενται στην μετανάστευση. Όταν όμως τα ζητήματα που τίθενται για να αιτιολογήσουν αυτήν την αντίθεση είναι συγκεκριμένα, αυτά μοιάζουν λίγο ως αφηρημένες έννοιες και σίγουρα άσχετες με το θέμα. Ο μαρξιστής πρέπει να βάλει ως κριτήριο μπροστά δηλαδή, την ξεχειλωμένη και αφηρημένη έννοια του ‘ανθρωπισμού’ την στιγμή που έχει σαφή οικονομικά μεγέθη μπροστά στα μάτια του να τον σπρώχνουν προς την αντίθετη άποψη. Είναι περίεργη αυτή η εθελοτυφλία, την στιγμή που από το πιο ουσιώδη οικονομικά ζητήματα και τεχνάσματα του κεφαλαίου, όχι τώρα επί νεοφιλελευθερισμού μόνο αλλά από δεκαετίες, είναι η δημιουργία κι η διόγκωση του εφεδρικού στρατού. Μεγαλύτερη προσφορά εργατικής δύναμης, μειώνεται η τιμή της εργατικής δύναμης, είναι ότι πιο απλό και εμείς μιλάμε για τον καιρό σφυρίζοντας κλέφτικα.

Αναφέρεις τις όντως άθλιες συνθήκες ζωής των μεταναστών. Μα κανείς δεν είπε πως οι μετανάστες είναι τα χαϊδεμένα του συστήματος. Κανείς δεν είπε πως τους φέρνει εδώ το κεφάλαιο για να τους δώσει κομμάτι από την πίτα του. Είναι και αυτοί θύματα όπως είναι και οι γηγενείς πληθυσμοί. Όμως αυτό που βλέπουμε είναι μια ενορχηστρωμένη προσπάθεια να προβληθούν όλα τα δεινά που περνούν οι μετανάστες, την στιγμή που με μαθηματική ακρίβεια κινούμαστε στο σημείο όπου και το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων θα φτάσει στα ίδια επίπεδα που είναι τώρα των μεταναστών. Οι Έλληνες εργάτες γίνονται μετανάστες στην ίδια τους την χώρα, κι ενώ όπως λες κι εσύ οι μετανάστες ζουν άθλια, με την μαζική μετανάστευση δεν ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο των ξένων, αλλά έρχεται να εξισωθεί προς τα κάτω το επίπεδο των ντόπιων. Τα εισοδήματα έρχονται και πλησιάζουν όλο και περισσότερο με τα εισοδήματα του τρίτου κόσμου, τα συνδικάτα κι η οργάνωση των εργαζομένων αποδιοργανώνεται και φτάνουν στα επίπεδα του τρίτου κόσμου. Ο μόνος κερδισμένος από αυτήν την υπόθεση, δεν είναι ούτε οι Έλληνες , ούτε οι ξένοι εργάτες. Αυτοί είναι και οι δύο θύματα. Ο μόνος που επωφελείται είναι το κεφάλαιο. Αυτήν την μετανάστευση διαφημίζετε? Θα έπρεπε έστω να βάζει σε υποψίες, αν κάποιος είναι τυφλός για να δει τα υπόλοιπα, η υπερπροβολή του φαινομένου και τα ‘αντιρατσιστικά’ παραληρήματα της εξουσίας και των ΜΜΕ. Ως κι ο ΠτΔ μπήκε στον χορό. Η Ντόρα ξεσαλώνει, ούτε ο Μάρτιν Λούθερ Κίνγκ να ήταν. Εσείς αυτές τις κινήσεις πως τις αναλύετε? Θεωρείτε πως είναι χωρίς σκοπό? Στην τύχη?

Παρακάτω αναφέρετε κάποιους λόγους που υποτίθεται πως αποδεικνύουν ότι η μετανάστευση δεν παίζει ρόλο για την ανεργία. Και είναι όλοι πολλοί σωστοί. Αλλά το δυστύχημα είναι πως αυτοί οι λόγοι (κλείσιμο εργοστασίων, μεταφορά επιχ/σεων στο εξωτερικό κτλ.) δεν αναιρούν την ζημιά που επιφέρει η μετανάστευση στους εργαζομένους. Απλώς δεν είναι δυνατόν να μεταφερθούν όλες οι επιχειρήσεις. Οι οικοδομές δεν μεταφέρονται, για παράδειγμα. Και για όποιες επιχειρήσεις μένουν εδώ αναγκαστικά, θα αμείβουν τους εργαζομένους τους με ψίχουλα, ακριβώς επειδή για λιγότερες θέσεις εργασίας, έχουμε πολύ περισσότερους ‘υποψήφιους’ εργαζομένους. Και φυσικά, θα δουλέψει με πενταροδεκάρες, αυτός ο οποίος είναι πιο εξαθλιωμένος. Για την ακρίβεια, αν προσθέσετε σε αυτά που αναφέρετε, τα οποία από μόνα τους μειώνουν κατά πολύ τις θέσεις εργασίας στην Ελλάδα, και την μαζική εισαγωγή πρόθυμων για όλα χιλιάδων εργαζομένων από έξω, έχουμε αποτέλεσμα την απόλυτη κόλαση, αυτήν που βιώνουμε σήμερα δηλαδή, κι ακόμη χειρότερα αυτήν που έρχεται. Δηλαδή, επειδή οι παράγοντες που αναφέρατε είναι σημαντικοί όσον αφορά την μείωση των θέσεων εργασίας, σημαίνει πως πρέπει να χειροκροτούμε την ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης που συντελείτε με την μετανάστευση? Οι ελληναράδες (sic) επιχειρηματίες και μαγαζάτορες, δεν θα είχαν την δυνατότητα να ρίχνουν τα μεροκάματα, αν απέναντι τους έβρισκαν οργανωμένο το εργατικό κίνημα, κι όχι μαζικό ανταγωνισμό για μια θέση εργασίας με σκοπό απλώς και μόνο την επιβίωση.

Το τσιτάτο του Λένιν, δεν λέει κάτι που δεν ξέρουμε. Ξέρουμε τις υπάρχουσες συνθήκες. Αυτές όμως οι συνθήκες, δημιουργούνται σε ένα μεγάλο ποσοστό από την ‘αντιρατσιστική’ πολιτική του κεφαλαίου, η οποία σήμερα αποτελεί το μεγαλύτερο όπλο στα χέρια του, και για την οποία εσείς στιγματίζεται ως ρατσιστή όποιον αντιτίθεται. Αν μη τι άλλο μην υποτιμάται τόσο πολύ πια, τον ελληνικό λαό. Ο ίδιος λαός είναι που βγήκε στα βουνά και πολέμησε και τον θαύμασε όλος ο πλανήτης. Το αυθόρμητο συναίσθημα αυτού του λαού και την ανάγκη του να διεκδικήσει την επιβίωση του εσείς την βαφτίζεται ρατσισμό, και θέλετε να την αντικαταστήσετε με μια ξένη προς την κατάσταση και ανεπίκαιρη αφηρημάδα, χωρίς καμιά υλική βάση που να ανταποκρίνεται στις τωρινές συνθήκες διαβίωσης του, που λέτε γενικά κι αόριστα, ‘ανθρωπισμό’, ‘αλληλεγγύη’ κτλ. Και ‘ω, τι περίεργο!’, τις ίδιες αξίες προπαγανδίζει ακριβώς και το κεφάλαιο με τα φερέφωνα του.

Όσον αφορά αυτό που λέτε για τον νεορατσισμό και το τι θα κάνει το κεφάλαιο με την μετανάστευση, είναι εμφανές ότι αναφέρεστε σε παρελθόντες χρόνους, και μεταφέρετε μηχανικά το ζήτημα στο σήμερα. Κοπιάρατε επακριβώς τι έγινε στην Ευρώπη του μεσοπολέμου, με τους μικροαστούς και τον φασισμό, και το βάζετε αυτό ως σημερινή πιθανότητα. Πρακτικά όμως αυτό είναι κάτι ανεφάρμοστο, γιατί την στιγμή που το ίδιο το κεφάλαιο αλώνει το έθνος κράτος, προς χάριν του «Παγκόσμιου χωριού», την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο μάχεται κάθε έννοια εθνικής υπερηφάνειας και χαρακτηριστικού προς χάριν της πολυπολιτισμικότητας, την ίδια στιγμή που το κεφάλαιο κάνει περισσότερο από ποτέ πράξη την φράση «το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα», ακριβώς επειδή πλέον ο μόνος εξουσιαστής όλου του πλανήτη είναι οι πολυεθνικές και όχι τα κατά τόπους ισχυρά εθνικά λόμπι και κεφάλαια που ανταγωνίζονται, δεν είναι δυνατόν να γυρίσει ο χρόνος προς τα πίσω, να αναιρεθεί όλη η τελευταία φάση της παγκοσμιοποίησης και να επιστρέψουμε σε παλαιότερες περιόδους όπου η παραγωγή ήταν σαφώς πιο περιορισμένη σε εθνικά πλαίσια. Όσο για τον νεορατσισμό που λέτε, οι αμελητέες ποσότητες γραφικών που υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη, και από καιρό σε καιρό ξεκλέβουν κανένα χιλιοστό παραπάνω σε τίποτα τοπικές εκλογές, αλλά ακόμα και σε περιπτώσεις που ίσως να είναι πιο υπολογίσιμοι, αυτοί υπάρχουν, και μπορούν να παραμυθιάζουν ακόμα τμήματα του πληθυσμού, ακριβώς επειδή υπάρχει απουσία αριστερού λόγου, που να θίγει τα προβλήματα της καθημερινότητας με ρεαλισμό, να πηγαίνει μαζί με το ρεύμα των μαζών, κι όχι ενάντια τους. Να μην τους φτύνουν δηλαδή, και να τους λένε πως ψιχαλίζει.

Καλό απόγευμα.