Sunday, September 29, 2013

Λέον Τρότσκι : Γράμμα για την αστική δημοκρατία και τον φασισμό.

Λέον Τρότσκι : Γράμμα για την αστική δημοκρατία και τον φασισμό.



To παρακάτω γράμμα γράφτηκε τον Ιανουάριο του 1936 σαν απάντηση του Λέον Τρότσκι, στον Ολλανδό μαρξιστή Χενκ Σνίβλιετ, κατόπιν ερωτήματος του τελευταίου, σχετικά με το σύνθημα του «αφοπλισμού των φασιστών» και του περάσματός τους εκτός νόμου από το κράτος. Δημοσιεύθηκε με το τίτλο «Γράμμα στην Ολλανδία», τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους από το μαρξιστικού θεωρητικό περιοδικό των «Informations Dients» τεύχος 10. Στα ελληνικά μεταφράστηκε και δημοσιεύθηκε τον Σεπτέμβρη του 1984, από το θεωρητικό περιοδικό «Επαναστατική Μαρξιστική Επιθεώρηση». Το 1935 στη Γαλλία η κυβέρνηση των Ριζοσπαστών, είχε θέσει εκτός νόμου μια σειρά φασιστικών οργανώσεων. Ο νόμος πέρασε με τη μορφή της «προστασίας του Συντάγματος». Η δεξιά κυβέρνηση της Ολλανδίας, αμέσως πρότεινε στην ολλανδική Βουλή το ίδιο μέτρο.

Αγαπητέ φίλε,

Το ζήτημα της στάσης μας απέναντι στα κυβερνητικά μέτρα που υποτίθεται στοχεύουν ενάντια στο φασισμό είναι εξαιρετικά σημαντικό.

Μια και η αστική δημοκρατία είναι ιστορικά χρεοκοπημένη, δεν είναι πια σε θέση να αμυνθεί στο δικό της χωράφι ενάντια στους εχθρούς της από τα δεξιά και τα αριστερά. Δηλαδή, για να διατηρηθεί το δημοκρατικό καθεστώς πρέπει προοδευτικά να διαλυθεί μέσα από αναγκαστικούς νόμους και διοικητικές αυθαιρεσίες. Αυτή η αυτοδιάλυση της δημοκρατίας στην πάλη ενάντια στη δεξιά και την αριστερά, φέρνει στο προσκήνιο τον Βοναπαρτισμό της αποσύνθεσης, που έχει ανάγκη και τον δεξιό και τον αριστερό κίνδυνο για την αβέβαιη ύπαρξη του, ώστε να τους χρησιμοποιεί τον ένα ενάντια στον άλλο και να ανυψώνεται προοδευτικά πάνω από την κοινωνία και τον κοινοβουλευτισμό της. Το καθεστώς Κόλιζν [1] μου φάνηκε για πολύ καιρό σαν ένα εν δυνάμει βοναπαρτιστικό καθεστώς.

Σε αυτή την εξαιρετικά κρίσιμη περίοδο, ο κύριος εχθρός του βοναπαρτισμού παραμένει βέβαια, η επαναστατική πτέρυγα του προλεταριάτου. Έτσι μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι καθώς η ταξική πάλη βαθαίνει, όλοι οι αναγκαστικοί νόμοι, οι έκτακτες εξουσίες, κ.λ.π. θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στο προλεταριάτο.

Αφού οι Γάλλοι σταλινικοί και σοσιαλιστές ψήφισαν υπέρ της διοικητικής διάλυσης των παραστρατιωτικών οργανώσεων, ο παλιάνθρωπος Μαρσέλ Κασέν [2] έγραψε στην «Ουμανιτέ» περίπου τα εξής: «Μια μεγάλη νίκη...Φυσικά, γνωρίζουμε ότι στην καπιταλιστική κοινωνία όλοι οι νόμοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν ενάντια στο προλεταριάτο. Αλλά θα προσπαθήσουμε να το αποφύγουμε αυτό, κ.λ.π.». Το ψέμα εδώ βρίσκεται στη λέξη «μπορούν». Αυτό που θα έπρεπε να ειπωθεί είναι: «Γνωρίζουμε ότι καθώς βαθαίνει η κοινωνική κρίση, όλα αυτά τα μέτρα θα χρησιμοποιηθούν ενάντια στο προλεταριάτο με δεκαπλάσια ένταση». Υπάρχει ένα απλό συμπέρασμα να βγει από εδώ: Δεν μπορούμε να οικοδομήσουμε το Βοναπαρτισμό της αποσύνθεσης με τα χέρια μας και να του δώσουμε και τις αλυσίδες που αναπόφευκτα θα χρησιμοποιήσει για να αλυσοδέσει την προλεταριακή πρωτοπορία.

Αυτό δε σημαίνει ότι στο άμεσο μέλλον ο Κόλιζν δεν θα θέλει να ελευθερώσει το δεξί του αγκώνα από την υπερβολική θρασύτητα των φασιστών. Η κοινωνική επανάσταση στην Ολλανδία δεν εμφανίζεται σαν μια άμεση απειλή. Το μεγάλο κεφάλαιο ελπίζει να μετριάσει τους απειλητικούς κινδύνους χρησιμοποιώντας το ισχυρό, συγκεντρωτικό δηλαδή βοναπαρτιστικό και μισο - βοναπαρτιστικό κράτος. Αλλά για να κρατήσει τον πραγματικό εχθρό, το επαναστατικό προλεταριάτο στα όρια του, ο Κόλιζν ποτέ δεν θα εξοντώσει τελείως ούτε καν θα εκτροχιάσει τον φασισμό. Το πολύ να τον διατηρεί απλά κάτω από τον έλεγχο του. Για αυτό, το σύνθημα της διάλυσης και του αφοπλισμού των φασιστικών συμμοριών από το κράτος και η έγκριση για τέτοια μέτρα είναι πέρα για πέρα αντιδραστικό (οι Γερμανοί σοσιαλδημοκράτες φωνάζουν: «Το κράτος πρέπει να δράσει!»). Αυτό σημαίνει να φτιαχτεί ένα μαστίγιο από το πετσί του προλεταριάτου που οι βοναπάρτες διαιτητές μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να χαϊδέψουν μαλακά εδώ ή εκεί, τα φασιστικά οπίσθια. Αλλά είναι η αναπόδραστη μας ευθύνη και καθήκον να προστατέψουμε το πετσί της εργατικής τάξης και όχι να δίνουμε το μαστίγιο στο φασισμό.

Υπάρχει ακόμα μια πλευρά στην ίδια κατάσταση που φαίνεται ακόμα πιο σημαντική. Η αστική δημοκρατία είναι μια απάτη από την ίδια της την ουσία. Όσο περισσότερο ανθίζει, τόσο λιγότερο μπορεί να χρησιμοποιηθεί από το προλεταριάτο όπως απέδειξε η ιστορία της Αγγλίας και των Ενωμένων Πολιτειών. Αλλά η διαλεκτική της ιστορίας διατάζει ότι η αστική δημοκρατία μπορεί να γίνει μια πανίσχυρη πραγματικότητα για το προλεταριάτο την ίδια στιγμή που καταρρέει. Ο φασισμός είναι το εξωτερικό σημάδι αυτής της αποσύνθεσης.

Η πάλη ενάντια στο φασισμό, η υπεράσπιση των θέσεων που έχει κερδίσει η εργατική τάξη μέσα στα πλαίσια της αποσυντιθέμενης δημοκρατίας μπορούν να γίνουν μια πανίσχυρη πραγματικότητα, μια και δίνει τη δυνατότητα στην εργατική τάξη να προετοιμαστεί για τις οξύτερες μάχες και εν μέρει να εξοπλιστεί. Τα δύο τελευταία χρόνια στη Γαλλία, από τις 6 Φλεβάρη 1934 [3], έχουν δώσει στις εργατικές οργανώσεις μια εξαιρετική ευκαιρία κι ίσως μια που δεν θα επαναληφθεί τόσο σύντομα να κινητοποιήσουν το προλεταριάτο και τη μικροαστική τάξη στο πλευρό της επανάστασης, να δημιουργήσουν εργατική πολιτοφυλακή, κ.λ.π.

Αυτή η πολύτιμη ευκαιρία δίνεται από την αποσύνθεση της δημοκρατίας, από την καθαρή της αδυναμία να διατηρήσει την «τάξη» με τα παλιά μέσα και με τον εξίσου καθαρό κίνδυνο που απειλεί τις εργαζόμενες μάζες. Όποιος δεν εκμεταλλεύεται αυτή την κατάσταση και καλεί το «κράτος» δηλαδή τον ταξικό εχθρό, να «δράσει» στην πραγματικότητα πουλάει το πετσί του προλεταριάτου στη βοναπαρτιστική αντίδραση.

Επομένως, πρέπει να ψηφίζουμε ενάντια σε όλα τα μέτρα που δυναμώνουν το καπιταλιστικό – βοναπαρτιστικό κράτος, ακόμα και εκείνα τα μέτρα που μπορεί προς στιγμή να προκαλούν προσωρινή δυσαρέσκεια στους φασίστες. Φυσικά οι σοσιαλδημοκράτες και οι σταλινικοί θα πουν ότι υπερασπιζόμαστε τους φασίστες απέναντι στον Πατέρα Κόλιζν, που στο κάτω κάτω, είναι καλύτερος από τον κακό Μουσέρτ [4]. Μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα ότι βλέπουμε μακρύτερα από τους άλλους και ότι οι μελλοντικές εξελίξεις θα επιβεβαιώσουν απόλυτα τις αντιλήψεις και τις απαιτήσεις μας.

Μπορούμε όμως να διατυπώσουμε μερικές τροπολογίες που όταν απορριφθούν, θα κάνουν καθαρό σε κάθε εργάτη ότι αυτό που διακυβεύεται δεν είναι ο πισινός των φασιστών, αλλά το πετσί του προλεταριάτου. Για παράδειγμα:

1.Οι εργατικές φρουρές δεν πρέπει με κανένα τρόπο να θιχτούν από αυτό το νόμο, ακόμα και αν χρειαστεί να αναλάβουν δράση ενάντια στους απεργοσπάστες, τους φασίστες και άλλα λούμπεν στοιχεία.

2.Τα συνδικάτα και οι πολιτικές οργανώσεις της εργατικής τάξης διατηρούν το δικαίωμα να φτιάχνουν και να εξοπλίζουν τις οργανώσεις αυτοάμυνας απέναντι στο φασιστικό κίνδυνο. Το κράτος δεσμεύεται να βοηθήσει αυτές τις οργανώσεις με όπλα, πυρομαχικά και οικονομική υποστήριξη αν ζητηθεί.

Στο κοινοβούλιο αυτές οι προτάσεις ακούγονται μάλλον περίεργα και οι κύριοι κυβερνητικοί και οι σταλινικοί θα τις θεωρήσουν ότι «σοκάρουν». Αλλά ο μέσος εργάτης, όχι μόνο στο NAS [5], αλλά και στα ρεφορμιστικά συνδικάτα θα τις βρει δικαιολογημένες. Φυσικά, προτείνω αυτές τις τροπολογίες μονάχα σαν παράδειγμα. Θα μπορούσε ίσως να βρει κανείς καλύτερες, πιο ακριβείς διατυπώσεις.

Οι κύριοι σοσιαλδημοκράτες και σταλινικοί θα αρνηθούν να τις υποστηρίξουν ή ακόμα θα τις καταψηφίσουν; Ακόμη και αν τις υποστηρίξουν οι τροπολογίες θα απορριφθούν έτσι κι αλλιώς και έτσι θα είναι απόλυτα καθαρό γιατί ψηφίζουμε ενάντια στο κυβερνητικό σχέδιο σαν σύνολο – και πρέπει να το κάνουμε αυτό, χωρίς την παραμικρή δεύτερη σκέψη για τους λόγους που έδωσα παραπάνω ακόμα και αν ο κοινοβουλευτισμός του Κόλιζν θεωρήσει εκτός θέματος αυτές τις τροπολογίες στη βάση ότι αφορούν μονάχα την τεχνική της προπαγάνδας και όχι την ουσία του ζητήματος.

Πρέπει να πάρουμε σοβαρά μέτρα ενάντια στον αφηρημένο «αντιφασιστικό» τρόπο σκέψης που διεισδύει ακόμα και στις γραμμές μας μερικές φορές. Ο «αντιφασισμός» δεν είναι τίποτε - μια άδεια έννοια που χρησιμοποιείται για να καλύπτει τη σταλινική κατεργαριά. Στο όνομα του «αντιφασισμού» θεσμοποίησαν την ταξική συνεργασία με τους Ριζοσπάστες. Πολλοί από τους συντρόφους μας θέλουν να δώσουν στο «Λαϊκό Μέτωπο», δηλαδή στην ταξική συνεργασία, θετική υποστήριξη με τον ίδιο τρόπο που είμαστε έτοιμοι να υποστηρίξουμε το ενιαίο μέτωπο, δηλαδή το διαχωρισμό του προλεταριάτου από τις άλλες τάξεις. Ξεκινώντας από το απόλυτα λαθεμένο σύνθημα του «Λαϊκού Μετώπου στην εξουσία» στο όνομα του «αντιφασισμού», προχωρούν ακόμα παραπέρα και διακηρύσσουν ότι είναι πρόθυμοι να υποστηρίξουν τον Βοναπαρτισμό γιατί ψήφος στο «αντιφασιστικό» νομοσχέδιο του Κόλιζν δε θα σήμαινε τίποτε λιγότερο από άμεση υποστήριξη στον Βοναπαρτισμό.

Σημειώσεις:
[1] Ο Χέντρικ Κόλιζν(1869-1944) ήταν ο δεξιός αστός πρωθυπουργός μεταξύ 1925-1926 και 1933-1939.

[2] Ο Μαρσέλ Κασέν ήταν ο ηγέτης του ΚΚ Γαλλίας.

[3] 6 Φεβρουαρίου 1934, ήταν η μέρα που οι Γάλλοι φασιστές επιχείρησαν μια μίνι εξέγερση-πραξικόπημα καταλαμβάνοντας τους δρόμους του Παρισίου.

[4] Ο Άντον Άντριαν Μουσέερτ (1894-1946) ήταν ο ηγέτης των Ολλανδών φασιστών (Εθνικοσοσιαλιστικό Κίνημα). Τοποθετήθηκε ως επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης από τους Ναζί κατά την διάρκεια της κατοχής.

[5] NAS (Πανεθνική Οργάνωση Εργαζομένων), ήταν μια μικρή συνδικαλιστική ομοσπονδία της αριστεράς, στην οποία προέδρευε ο Σνίβλιετ εκείνη την εποχή.
 

Saturday, September 21, 2013

Η προβοκάτσια με την"φασιστική δολοφονία"

"Δολοφονία αντιφασίστα από την Χρυσή Αυγή".

Το "γεγονός" τοποθετείται από τα ΜΜΕ στο Κερατσίνι. Ήτο κοντά στο Πέραμα, όπου έλαβαν χώρα τα πρόσφατα επεισόδια που αποδόθηκαν και πάλι σε "χρυσαυγίτες". Κατά μια εύλογη άποψη που διατυπώθηκε στο παρόν site (ΠΕΡΑΜΑ ) τα επεισόδια αυτά ήταν πράξη αντίστασης εκ μέρους των εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής ενάντια στην "μαφία" που έχει στήσει το "Κ"ΚΕ στον εν λόγω χώρο.

Πολλαπλές οι αντιφάσεις: "Μέλος της Χ.Α." το "θύμα", αλλά από την άλλη..."απλός οπαδός", που επισκεπτόταν τα γραφεία της 5 - 10 φορές την εβδομάδα. Στην πρώτη εμφάνισή του στα δελτία ειδήσεων ο πατέρος του "θύματος" δήλωσε πως τον "δράστη" τον υπέδειξε στους αστυνομικούς μια κοπέλα, ενώ αργότερα η εκδοχή αυτή αντικαταστάθηκε από την πλέον δραματική ότι: "Το θύμα υπέδειξε ο ίδιος τον δολοφόνο του λίγο πριν ξεψυχήσει"...Και οπωσδήποτε ούτε λέξη για το όνομα του "χρυσαυγίτη δολοφόνου". Τον αποκαλούν απλά "ο 45χρονος"...

Το δε "γεγονός" κάνει ήδη "τον γύρο του κόσμου" στα διεθνή ΜΜΕ, τα οποία δεν παραλείπουν να κατηγορήσουν τους Έλληνες ως "τρελούς" επειδή ψηφίζουν Χ.Α.

ΠΟΥ ΑΠΟΣΚΟΠΕΙ το "γεγονός"; (Ως προς το τι έγινε πραγματικά το μόνον για το οποίο μπορούμε να είμαστε βέβαιοι προς το παρόν είναι ότι ανάμεσα στα όσα λένε τα ΜΜΕ δεν υπάρχει ούτε λέξη αλήθειας.)

Είναι προφανές ότι με αφορμή τα όσα βγήκαν στον αέρα από τα νεοταξικά βοθροκάναλα το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ, και οι λοιποί επιδοτούμενοι βρήκαν την ευκαιρία να προβούν σε "επίδειξη δύναμης" κοντά στην περιοχή όπου κατά πάσα πιθανότητα οι εργαζόμενοι της ναυπηγοεπισκευαστικής θέλησαν να δώσουν στους μαφιόζους του "Κ"ΚΕ ένα μάθημα πριν μερικές ημέρες. Από την επίδειξη αυτή δύναμης, πέρα από την "antifa" πορεία, δεν έλειψε και η τρομοκρατία των "μπαχαλάκηδων" της "Βίλας Αμαλίας", με σπασίματα, φωτιές, και ό,τι άλλο θα προειδοποιούσε τους εργαζόμενους (και άνεργους) κατοίκους για το τι τους περιμένει αν επιχειρήσουν να αντισταθούν ξανά.

Αν το περιστατικό εντάσσεται περαιτέρω σε ενδεχόμενη προσπάθεια των Η.Π.Α. για προώθηση του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση (με παράλληλη ανατροπή του Σαμαρά, αμέσως μετά τις γερμανικές εκλογές) τότε είναι αναμενόμενο να βγουν από τα συρτάρια πολλά σενάρια "δαιμονοποιησης" της "φασιστικής Χρυσής Αυγής", με στόχο τα "αριστερά αντιφασιστικά εύσημα" στον ΣΥΡΙΖΑ και τους δορυφόρους του (το "θύμα" ανήκε στην "ΑΝΤΑΡCIA" σύμφωνα με μια είδηση). Όπως επίσης είναι πιθανόν να υπάρχει σχέδιο για μια επανάληψη του Δεκεμβρίου του 2008 που θα αποσκοπεί στο να επιταχύνει το τέλος της νυν κυβέρνησης, όπως είχε γίνει και με εκείνη του Καραμανλή.

Όμως τα σενάρια πάνε ακόμα παραπέρα. Γίνεται ήδη λόγος για νομοθετική ρύθμιση που θα διώκει την δημιουργία "παραστρατιωτικής οργάνωσης". Πράγμα που ερμηνεύεται ως ποινικοποίηση και δίωξη και αυτής ακόμα της - ειρηνικής, κατά τα άλλα - εμφάνισης κάποιας ομάδας με οργανωμένο και συντεταγμένο τρόπο. Και αυτό δεν στρέφεται, αυτονόητα (μόνον) κατά της Χ.Α. αλλά κυρίως ενάντια σε κάθε απόπειρα του Ελληνικού Λαού να αντιμετωπίσει οργανωμένα την τρομοκρατία των κρανοφόρων πραιτοριανών του 4ου Ράιχ και κάθε άλλη τρομοκρατία του τελευταίου. (Ήδη έγινε λόγος για συνταύτιση της "δράσης της Χ.Α." με την αντίσταση των κατοίκων στις σκουριές της Χαλκιδικής.) Ίσως οι εγκέφαλοι του 4ου Ράιχ να γνωρίζουν κάτι που διαφύγει από εμάς, και να έχουν μια σφαιρική εικόνα που να δείχνει ότι τα πρώτα δείγματα ΟΡΓΑΝΩΜΕΝΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΕΤΑΓΜΕΝΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ του Λαού (Σκουριές, Κερατσίνι, κλπ.) λαμβάνουν ανησυχητικές διαστάσεις.

Αν στα παραπάνω προστεθεί η απεργία που βρίσκεται σε εξέλιξη στον δημόσιο τομέα, η οποία είναι και ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗ, και ΜΑΖΙΚΗ, και για πρώτη φορά εδώ και καιρό ΠΟΛΥΗΜΕΡΗ, καθώς και το γεγονός ότι η απεργία αυτή αγκαλιάζει και κομμάτια του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ τομέα (ΟΙΕΛΕ) και το ότι έχουν ήδη ξεκινήσει και ΜΑΘΗΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ενώ ο χώρος των ΤΕΙ και ΑΕΙ δεν φαίνεται να μένει αμέτοχος, τότε διαφαίνεται πως οι εγκέφαλοι του 4ου Ράιχ βρίσκονται μπροστά σε ένα πρόπλασμα ΓΕΝΙΚΗΣ ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΜΕ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ. Και κρίνουν ότι ο μόνος τρόπος να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο - σε μια ΑΠΕΛΠΙΔΑ προσπάθεια - είναι να (αποπειραθούν να) επαναλάβουν τα γεγονότα του Δεκεμβρίου του 2008 βγάζοντας τους "μπαχαλάκηδες" στους δρόμους και καίγοντας την Αθήνα και άλλες πόλεις. Ίσως αυτός να είναι ο στόχος τους, σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από την ανατροπή της κυβέρνησης "των τριών που μας τα έκαναν δύο". Ίσως πάλι η ανατροπή της τελευταίας και η προκήρυξη εκλογών επιχειρείται να επισπευσθούν πριν η απεργία και η εξέγερση πάρουν καταστροφικές διαστάσεις.

Το τι θα πετύχουν είναι μια άλλη ιστορία. Ο κόσμος είναι έτοιμος να εκραγεί. Και μια επανάληψη του 2008 μόνο σε κάτι τέτοιο θα οδηγούσε. Το μόνο που μπορούν να επισπεύσουν είναι ο δικός τους όλεθρός.

_________________
ILS SONT FOUS, CES AMERICAINS!

http://patari.org/forum/viewtopic.php?t=11067


Thursday, September 12, 2013

11η Σεπτέμβρη: Η αρχή του τέλους της αμερικάνικης αυτοκρατορίας

Ημερομηνία σημαδιακή: Η ωμή αμερικανική προβοκάτσια, των Δίδυμων Πύργων από τις αμερικάνικες μυστικές υπηρεσίες η οποία αποτέλεσε το πρόσχημα για την κήρυξη του νεοταξίτικου αμερικάνικου πολέμου για κυριαρχία της PAX AMERIKANA εναντίον ολόκληρου του πλανήτη, μετά την πτώση του λεγόμενου «υπαρκτού σοσιαλισμού», αποδειχτήκαν φρούδες ελπίδες.

Ξεκίνησε με τυμπανοκρουσίες και αλαζονεία για το τέλος του κομμουνισμού και την επικράτηση του καπιταλισμού τουλάχιστον για ένα αιώνα. Της πολυδιαφήμισης, της ανάδειξης μίας και μοναδικής αυτοκρατορικής πλανητικής δύναμης, αυτής των ΗΠΑ. Για το μονόδρομο της ιστορίας με το αήττητο του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, στον οποίο θα έπρεπε να υποταχθεί όλη η ανθρωπότητα.

Τι πέτυχε όμως ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός από την όλη αυτοδιαφήμιση του, που αναπαράγανε πρόθυμα τα παπαγαλάκια του ανά την υφήλιο; Των τάχα αήττητων καταιγίδων, του «Σόκ και Δέος», από των οποίων δεν έδιναν καμία πιθανότητα, αντίστασης των λαών, εκτός απ' το να παρακαλάνε τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, για μια καλύτερη μεταχείριση;

Να χάσει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, τους πολέμους στο Ιράκ, και στο Αφγανιστάν. Να έχει δεκάδες χιλιάδες νεκρούς, και πάνω από δύο εκατομμύρια σακατεμένους αμερικανούς πολίτες. Την αδύναμία της Μέκκας του παγκόσμιου καπιταλισμού να νικήσει τους λαούς, και μέσα σε λίγα χρόνια, να βυθίζεται σε μια αξεπέραστη θανάσιμη οικονομική κρίση.

Με τον αμερικάνικο λαό να έχει εκατό εκατομμύρια άνεργους, εκ των οποίων 52 εκατομμύρια να φυτοζωούν με συσσίτια, και τις πολιτείες της Αμερικής να χρεοκοπούν η μία μετά την άλλη. Τον κίνδυνο η αμερική, να πάει χρόνια πίσω, με την αμερικάνικη ομοσπονδία, να συντρέχουν πολλοί λόγοι να διαλυθεί, που με τον μεγάλο αμερικάνικο εμφύλιο πόλεμο οι αμερικάνικες πολιτείες είχαν ενωθεί σε ομόσπονδο κράτος.

Είναι που ο αμερικάνικος πλανητικός ιμπεριαλισμός θα ήταν αήττητος και θα ανθούσε για αιώνες, που τα νούμερα (απολογητές του καπιταλισμού) διαλαλούσαν πως έπρεπε να πάμε με τους νικητές, για να εισπράξουν κανένα κοκαλάκι. Σαν τον δικό μας τον βρικόλακα τον Μητσοτάκη, που στον πόλεμο του κόλπου είχε σίγουρη την νίκη των αμερικανών και με την συμμετοχή της Ελλάδας στο πλευρό της Αμερικής θα μας μοίραζε λάφυρα από τα κέρδη του πολέμου...

Και για να φτάσουμε σήμερα στην κρίση με την Συρία, με τον "αήττητο παντοδύναμο" αμερικάνικο πλανητικό ιμπεριαλισμό να έχει παραλύσει. Να αδυνατεί να διαχειριστεί την «Συριακή κρίση» όπως και την επέκταση του πολέμου, με μια επέμβαση του στην Συρία. Με θολωμένο ο Ομπάμα να αναγκάζεται να αποδεχθεί την Ρώσικη «λύση».

Σημαδιακά γεγονότα της νεότερης πραγματικότητας που αποτυπώνουν, σε όλο μέγεθός του, τον παρακμιακό, και τυχοδιωκτικό γκανγκστερισμό της αμερικανικής αυτοκρατορίας. Της ανέλπιδης προσπάθειας, με την προβοκάτσια των Δίδυμων Πύργων, και των προσδοκιών για παγκόσμια επικράτηση, η οποία όπως ήταν επόμενο της γύρισε μπούμερανγκ. Να εξελίσσεται στο να γίνει ο καταστροφικός εφιάλτης του πλανητικού αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, και την ανθρωπότητα να κλίσει τον κύκλο των αυτοκρατορικών δυνάμεων. Τους λαούς απαλλαγμένους από τον μπαμπούλα των αυτοκρατοριών να βρίσκουν τον δρόμο τους.

Κάτι το οποίο θα συμβεί με τον λαό της Συρίας όσο και των λαών όλου του κόσμου