Επαναστατικός Αγώνας = CIA + παραμάγαζα της ΚΥΠ
Για κάθε εξουσία η αληθινή καταστροφή είναι να την πετάξουν στο σκουπιδότοπο της ιστορίας. Όταν αδυνατίσει και νιώσει να πλησιάζει η αληθινή καταστροφή, προσπαθεί πάντα να στερεωθεί, παριστάνοντας ότι δίνει μια άνιση μάχη εναντίον ενός βολικού εχθρού.
Έτσι, μετά την κατάρρευση της δικτατορίας, η ελληνική άρχουσα τάξη, υποχείρια των υπερατλαντικών επικυρίαρχων, χρειάστηκε την 17Ν και τον ΕΛΑ για να μπορέσει να δημιουργήσει μια κατάσταση που θα εκφραζόταν με το αδέξιο αλλά απειλητικό σύνθημα «Η με μας ή με τους τρομοκράτες», σε μια προσπάθεια να θωρακίσει το καθεστώς συσπειρώνοντας γύρω της και κινητοποιώντας όσες δυνάμεις μπορούσε.
Ωστόσο το άθλιο τρομοκρατικό σήριαλ, που κράτησε περισσότερο από ένα τέταρτο του αιώνα, έπρεπε κάποτε να τελειώσει. Αναπόφευκτα με ένα εξίσου άθλιο τρόπο. Οι παραμονές των Ολυμπιακών προκρίθηκαν ως η καταλληλότερη στιγμή.
Κάποιοι συνήθεις ανόητοι, με επιπόλαια πολιτικοποίηση, που οι «υπηρεσίες» είχαν στο μεταξύ επεξεργαστεί και παγιδέψει, συνελλήφθηκαν, έκαναν ψευδείς ομολογίες απίστευτων «άθλων», αλληλοκαταδόσεις, ως επίσης και ψευδή κατάδοση του «αρχηγού». Έγιναν προκατασκευασμένες δίκες και μοιράστηκαν καταδίκες.
Αφού λοιπόν, σύμφωνα με το επίσημο σενάριο οι παλιές τρομοκρατικές οργανώσεις εξαρθρώθηκαν, ήταν ανάγκη να εφευρεθούνε νέες. Το Κράτος -για να θυμηθούμε και τους στίχους του Καβάφη- είναι αδύνατο να επιζήσει χωρίς βάρβαρους.
Τα παραμάγαζα σκάρωσαν νέα αρχικά. Ε.Α., (Επαναστατικός Αγώνας) και πίσω τους οι ίδιες πάντα «υπηρεσίες» θα συνεχίσουν να σπέρνουν τον τρόμο. Να απειλούν παράγοντες της δημόσιας ζωής, να εκβιάζουν, να δολοφονούν, να εισπράττουν κατά τα πρότυπα της μαφίας λύτρα «προστασίας» και πάνω απ’ όλα να παρέχουν τα προσχήματα για την δημιουργία του πιο τερατώδους αστυνομικού κράτους που γνώρισε η σύγχρονη ελληνική ιστορία.
Και επειδή κάποιες βρώμικες δουλειές είναι ο «δεξιοτέχνης» Μάκης Τριανταφυλλόπουλος που τις χειρίζεται, ο ξεφωνημένος πλέον κυπίτης Κουφοντίνας μέσα απ’ τις σελίδες του «Πρώτου Θέματος» (13/5/20070), μας διαβεβαιώνει με μια συνέντευξη του, ότι η επαναστα-τική σκυτάλη πέρασε τώρα στον Ε.Α. που είναι μια γνήσια τρομοκρατική οργάνωση, «το χέρι που συνεχίζει» -και όχι οργάνωση μαϊμού, όπως πολλοί πιστεύουν.
Κατά διαβολική σύμπτωση μαϊμού την έχει παρουσιάσει και ο ίδιος ο Τριανταφυλλόπου-λος! Κι ας έβαλε κατόπιν την ουρά στα σκέλια, επειδή κάποιοι του τράβηξαν ίσως τ’ αυτάκι.
Την μέρα που δόθηκε η γνωστή τρομοκρατική παράσταση στην αμερικάνικη Πρεσβεία, όπου ένα σπάσιμο τζαμιού, (πιθανόν με σκουπόξυλο), αποδόθηκε σε εκτόξευση …αντιαρματικής ρουκέτας(!) ο Τριανταφυλλόπουλος σε ένα σπάνιο ξέσπασμα ειλικρίνειας χλεύασε από τηλεοράσεως ALTER το γελοίο ψέμα. Μίλησε για αμερικάνικη προβοκάτσια, με στόχο να πιεστεί η κυβέρνηση στα εθνικά, διαμαρτυρήθηκε επειδή η αστυνομία έξω απ’ την Πρεσβεία συνέλαβε πολίτη με πλακάτ που έγραφε την «αλήθεια» και τέλος, είπε πως η κυβέρνηση έπρεπε ν’ απαιτήσει απ’ τους Αμερικάνους να σέβονται τη χώρα!
Ποιος είναι ο Κουφοντίνας που η εφημερίδα του Τριανταφυλλόπουλου προσπαθεί τώρα να εξωραΐσει με γλυκανάλατες αναφορές στα παιδικά του χρόνια; Ποιος είναι ο Κουφοντίνας που μας δίνει συστάσεις επαναστατικής αξιοπιστίας για τον Ε.Α.;
Μερικά γνωστά - άγνωστα στοιχεία απ’ το ιστορικό του φωτίζουν αμυδρά την εικόνα.
Πρώτον. Ο θείος του Θεοχάρης Πάπικας, απ’ την Τερπνή Σερρών, έχει δηλώσει σε τοπι-κό τηλεοπτικό σταθμό: «Ακούσαμε ότι εργαζόταν στην ΚΥΠ». (Ελευθεροτυπία 15-7-02). Δεύτερο. Γυναίκα υπάλληλος της ΚΥΠ εμφανίστηκε σε εκπομπή Ν. Ευαγγελάτου και κατήγγειλε ότι ο Κουφοντίνας εργαζόταν επίσης στην ΚΥΠ. Τρίτο. Δημοσίευμα της «Απογευματινής» και του «Ριζοσπάστη» (25/7/2002) αναφέρει ότι συνελήφθη από αστυνομικούς της Άμεσης Δράσης, την Τρίτη 16 Νοέμβρη 1993, μαζί με τους Αμερικάνους πράκτορες της CIA, Τσαρλς Φάντις και Τζακ Καρλ Σλιούαρ στην οδό Μηθύμνης 50, Πλ. Αμερικής, ύστερα από τηλεφώνημα των περιοίκων που τους θεώρησαν ύποπτους τρομοκρατίας. Τέταρτο. Εκτός απ’ την Κούρτοβικ δικηγόρος του ήταν επίσης ο σύμβουλος του Χρυσοχοϊδη καθηγη-τής Βασίλης Καρύδης, έμμισθο μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής και μιας επιτροπής για την αντιεγκληματική πολιτική του υπουργείου. Πέμπτο. Ο δικηγόρος Ιππ. Μυλωνάς κατήγγειλε ευθέως, εντός του δικαστηρίου, τον Κουφοντίνα ότι με τη σιωπή του και την όλη στάση του στηρίζει τα σενάρια της αντιτρομοκρατικής;
Τα παραπάνω στοιχεία (μικρό δήγμα από αναρίθμητα άλλα), που αγνοεί η κοινή γνώμη και η «δικαιοσύνη» αρνήθηκε να εξετάσει, αρκούν για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματα του για τον Κουφοντίνα, τον Ε.Α. και για το τι κρύβεται πίσω τα πολυσυζητημένα τρομοκρατικά αρχικά.
Τέλος, μπορεί και πρέπει να βγάλει τα συμπεράσματα του για τα κόμματα της Αριστεράς που χρόνια τώρα είτε σιωπούν μπροστά στο κρίσιμο ζήτημα της πλαστής τρομοκρατίας, είτε περιορίζονται σε άτονα μισόλογα.
Sunday, May 20, 2007
Αντωνης Φ. και Μαριος Μ. Σιγυ Ιχθυος ΠΚ-Ρεσαλτο
Τις τελευταιες δυο εβδομαδες εχουν εμφανιστοι επιφανειακα οι δυο χαρακτηρες που βοηθησαν τοσο το στησιμο του Ρεσαλτου οσο και το ΠΚ. Εαν παρατηρησει κανεις και οι δυο συντελεστες των δυο σαιτ δεν εχουν προσπαθησει ουτε καν να αναφερθουν στο ονομα τους και κανουν οτι δεν υπαρχουν. Περιεργο και αυτο αφου αποτελεσαν σημειο τριβης αναμεσα και των δυο προηγουμενα (Θυμιος και Βηχος) αλλα τωρα κρατανε γραμμη ισης αποστασεως και για τους δυο νομιζοντας οτι εαν δεν τους αναφερουν οτι θα φυγουν μακυρα. Ο Μαριος ομως συμμετεχει ενεργα στο ΠΚ ακομα και τωρα και αφου ειταν στενος συνεργατης του Αντωνη Φ. στην Κρητη τον οποιο ο Βηχος εχει πει 'πρακτορα' τωρα ο Βηχος λεει οτι δεν κανει υποθεσεις για...πρακτορες! Η λογικη αλλη μια φορα του παραλογου.
Μετα λενε οτι εχουμε συνεργαστη με την ακροδεξια οταν οι ιδιοι γνωριζαν τοσο την ιδιοτητα των ακροδεξιων θαμωνων που συμμετεχουν ενεργα στο ΠΚ και μετα μεταφερθηκαν εξ'ολοκληρου στο Ρεσαλτο. Μετα λενε οτι αφου συνεργαστηκαμε στο Ρεσαλτο που συνεργαστηκε με την ακροδεξια οτι ετσι ...συνεργαστηκαμε και εμεις. Και ποτε εμαθαν για την ...συνεργασια χρονικος? Μολις την ανεφερε η Χαφιεδοτυπια. Τις κοντρες προφανως στο Φορουμ του Ρεσαλτο δεν τις ειδαν η τις αγνοουν. Οπως εκαναν και με την λογοκρισια τις τοποθετησεις Κανα στην δικη του ψευτο-ΕΛΑ. Ειχαν ολοι τρεξει να υποστηριξουν τον γνωστο αναρχικο και αφου τα εστριψε αλλαξαν και αυτοι ...γραμμη!
Τωρα τι κανουν. Αγνοουν τους δυο αυτους χαρακτηρες παιζοντας την πολιτικη ως συνηθως της στρουθοκαμηλης. Εαν χωσουν το κεφαλι τους κι'αλλο μεσα στο χωμα θα εξαφανιστουν αλλα να που επανεμφανιστηκαν με τον πιο χειροτερο τροπο και για τους δυο. Ο Αντωνης υποστηριξε το αγωνιστικο παρελθον του Θυμιου και ο Μαριος μιλουσε με εμενα ταχα ενα βραδυ στο ΠΚ με το μονο προβλημα οτι η γραμματικη μου ειταν... τελεια.
Και οι ακροδεξιοι εχοντας παρασκηνιακες συμφωνιες με το ΠΚ εβγαιναν στην υποστηριξη μου ενθαρρυμενοι απ'τον Βηχο τον ιδιο. Τωρα που οι περιεργες σχεσεις του Ρεσαλτου με την ακροδεξια βγηκαν στην επιφανεια κανενας ...ακροδεξιος δεν ειπε τιποτα για την λογοκρισια του Ρεσαλτο, ουτε ενα μυνημα δεν εστειλαν ...συμπαραστασης!
Δεν περιμεναν το ξεβρακωμα των παρασκηνικων διεργασιων και συμφωνιων που κρατανε το ελληνικο διαδυκτιο αντιπληροφορησης σταθερα δεμενο στους υπερατλαντικα αφεντικα.
Μετα λενε οτι εχουμε συνεργαστη με την ακροδεξια οταν οι ιδιοι γνωριζαν τοσο την ιδιοτητα των ακροδεξιων θαμωνων που συμμετεχουν ενεργα στο ΠΚ και μετα μεταφερθηκαν εξ'ολοκληρου στο Ρεσαλτο. Μετα λενε οτι αφου συνεργαστηκαμε στο Ρεσαλτο που συνεργαστηκε με την ακροδεξια οτι ετσι ...συνεργαστηκαμε και εμεις. Και ποτε εμαθαν για την ...συνεργασια χρονικος? Μολις την ανεφερε η Χαφιεδοτυπια. Τις κοντρες προφανως στο Φορουμ του Ρεσαλτο δεν τις ειδαν η τις αγνοουν. Οπως εκαναν και με την λογοκρισια τις τοποθετησεις Κανα στην δικη του ψευτο-ΕΛΑ. Ειχαν ολοι τρεξει να υποστηριξουν τον γνωστο αναρχικο και αφου τα εστριψε αλλαξαν και αυτοι ...γραμμη!
Τωρα τι κανουν. Αγνοουν τους δυο αυτους χαρακτηρες παιζοντας την πολιτικη ως συνηθως της στρουθοκαμηλης. Εαν χωσουν το κεφαλι τους κι'αλλο μεσα στο χωμα θα εξαφανιστουν αλλα να που επανεμφανιστηκαν με τον πιο χειροτερο τροπο και για τους δυο. Ο Αντωνης υποστηριξε το αγωνιστικο παρελθον του Θυμιου και ο Μαριος μιλουσε με εμενα ταχα ενα βραδυ στο ΠΚ με το μονο προβλημα οτι η γραμματικη μου ειταν... τελεια.
Και οι ακροδεξιοι εχοντας παρασκηνιακες συμφωνιες με το ΠΚ εβγαιναν στην υποστηριξη μου ενθαρρυμενοι απ'τον Βηχο τον ιδιο. Τωρα που οι περιεργες σχεσεις του Ρεσαλτου με την ακροδεξια βγηκαν στην επιφανεια κανενας ...ακροδεξιος δεν ειπε τιποτα για την λογοκρισια του Ρεσαλτο, ουτε ενα μυνημα δεν εστειλαν ...συμπαραστασης!
Δεν περιμεναν το ξεβρακωμα των παρασκηνικων διεργασιων και συμφωνιων που κρατανε το ελληνικο διαδυκτιο αντιπληροφορησης σταθερα δεμενο στους υπερατλαντικα αφεντικα.
Εμινεμ Για τους Διδυμους Πυργους...
http://www.youtube.com/watch?v=tD5WlQ54Sg0
Καθε μηνας που περναει και αλλοι βγαινουν στην επιφανεια απ'το πουθενα με ανοιχτες καταγγελιες οχι μονο για την πτωση των Διδυμων Πυργων αλλα και για τον αντιδραστικο πολεμο στο Ιρακ οπου ο θανατος αμερικανικων στρατευματων συνεχιζεται απτοητα καθημερινως και θα αυξηθει αλματωδως οσο μπουμε στο 5 καυτο καλοκαιρι.
Ειδη τα ξενα ΜΜΕ μιλανε οτι εχει χαθει εξ'ολοκληρου ο Νοτος τωρα μονο η Βαγδατη μενει. Βουλευτες του Σαντρ στην Βουλη εχουν μουσικη στο τηλεφωνο τους που τραγουδαει να φυγουν οι Αμερικανοι, ρουκεττες καταφθανουν καθε μερα στην λεγομενη πρασινη ζωνη.
Το γεγονος οτι τραγουδιστες τωρα που θεωρουνται mainstream τραγουδανε αυτα και τα λενε ανοικτα συμαινει οτι το κλιμα εχει περασει προφανως ανεπιστρεπτι κατα την κλικα Μπους.
Καθε μηνας που περναει και αλλοι βγαινουν στην επιφανεια απ'το πουθενα με ανοιχτες καταγγελιες οχι μονο για την πτωση των Διδυμων Πυργων αλλα και για τον αντιδραστικο πολεμο στο Ιρακ οπου ο θανατος αμερικανικων στρατευματων συνεχιζεται απτοητα καθημερινως και θα αυξηθει αλματωδως οσο μπουμε στο 5 καυτο καλοκαιρι.
Ειδη τα ξενα ΜΜΕ μιλανε οτι εχει χαθει εξ'ολοκληρου ο Νοτος τωρα μονο η Βαγδατη μενει. Βουλευτες του Σαντρ στην Βουλη εχουν μουσικη στο τηλεφωνο τους που τραγουδαει να φυγουν οι Αμερικανοι, ρουκεττες καταφθανουν καθε μερα στην λεγομενη πρασινη ζωνη.
Το γεγονος οτι τραγουδιστες τωρα που θεωρουνται mainstream τραγουδανε αυτα και τα λενε ανοικτα συμαινει οτι το κλιμα εχει περασει προφανως ανεπιστρεπτι κατα την κλικα Μπους.
Thursday, May 17, 2007
Δηλωση Βερουχη-Σοσιαλιστικης Προοπτικης
Για τους συντρόφους Θύμιο Παπανικολάου και Δημήτρη Τούμπανη
• Ο σύντροφος Θύμιος Παπανικολάου ζήτησε να με δει και μου είπε: Ότι ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Δημήτρης Τούμπανης, τώρα τον κατηγορεί δημόσια σαν συνεργάτη της ασφάλειας την εποχή της χούντας. Μου παρέδωσε το τρισέλιδο κατηγορητήριο, και μου ζήτησε την κρίση μου. Δεν του απάντησα αμέσως, και του σύστησα ψυχραιμία. Επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον Τούμπανη, και εφόσον με εβεβαίωσε ότι το κατηγορητήριο είναι δικό του, το μελέτησα προσεκτικά, και τώρα εκφράζω τη γνώμη μου.
• Στη διάρκεια της Χούντας η συνεργασία μου με το Θύμιο δοκιμάστηκε σε διάφορες φάσεις συνωμοτισμού και δράσης, και δεν προέκυψε κανένα ζήτημα αμφιβολίας γι’ αυτόν.
• Και τώρα επί του κατηγορητηρίου. Κατ’ αρχήν δεν με ενδιαφέρουν ούτε προθέσεις ούτε συλλογισμοί, αλλά με ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο τα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία του κατηγοτηρίου.
Λοιπόν. Κατά τη γνώμη μου, με τα υπάρχοντα στοιχεία του κατηγορητηρίου, η ενοχή του κατηγορουμένου δεν έχει αποδειχθεί. Και δεν είναι υποχρέωση του κατηγορουμένου να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά του κατήγορου να αποδείξει τις κατηγορίες του.
• Κατόπιν αυτών, νομίζω ότι η ιστορία αυτή πρέπει να λήξει. Και δηλώνω προς τον σύντροφο Δημήτρη Τούμπανη, ότι σε περίπτωση παρόμοιας κατηγορίας εναντίον του, εάν μου ζητηθεί θα τον κρίνω κατά τον ίδιο τρόπο.
Αθήνα 1 Μαϊου 2007-05-17
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
• Ο σύντροφος Θύμιος Παπανικολάου ζήτησε να με δει και μου είπε: Ότι ο επί πολλά χρόνια συνεργάτης του Δημήτρης Τούμπανης, τώρα τον κατηγορεί δημόσια σαν συνεργάτη της ασφάλειας την εποχή της χούντας. Μου παρέδωσε το τρισέλιδο κατηγορητήριο, και μου ζήτησε την κρίση μου. Δεν του απάντησα αμέσως, και του σύστησα ψυχραιμία. Επικοινώνησα τηλεφωνικά με τον Τούμπανη, και εφόσον με εβεβαίωσε ότι το κατηγορητήριο είναι δικό του, το μελέτησα προσεκτικά, και τώρα εκφράζω τη γνώμη μου.
• Στη διάρκεια της Χούντας η συνεργασία μου με το Θύμιο δοκιμάστηκε σε διάφορες φάσεις συνωμοτισμού και δράσης, και δεν προέκυψε κανένα ζήτημα αμφιβολίας γι’ αυτόν.
• Και τώρα επί του κατηγορητηρίου. Κατ’ αρχήν δεν με ενδιαφέρουν ούτε προθέσεις ούτε συλλογισμοί, αλλά με ενδιαφέρουν αποκλειστικά και μόνο τα συγκεκριμένα αποδεικτικά στοιχεία του κατηγοτηρίου.
Λοιπόν. Κατά τη γνώμη μου, με τα υπάρχοντα στοιχεία του κατηγορητηρίου, η ενοχή του κατηγορουμένου δεν έχει αποδειχθεί. Και δεν είναι υποχρέωση του κατηγορουμένου να αποδείξει την αθωότητά του, αλλά του κατήγορου να αποδείξει τις κατηγορίες του.
• Κατόπιν αυτών, νομίζω ότι η ιστορία αυτή πρέπει να λήξει. Και δηλώνω προς τον σύντροφο Δημήτρη Τούμπανη, ότι σε περίπτωση παρόμοιας κατηγορίας εναντίον του, εάν μου ζητηθεί θα τον κρίνω κατά τον ίδιο τρόπο.
Αθήνα 1 Μαϊου 2007-05-17
ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
Tuesday, May 15, 2007
Το 'Τρομοκρατικο' Υπερθεαμα στο Ρεσαλτο-ΠΚ
«Ο Κωνσταντινος και οι αλλες 10 περσονες στο ΠΚ που πηγαν? Που πηγαν και οι αλλες 10 περσονες στο Ρεσαλτο. Αργια η μετεκπαιδευση? Τελειωσε το μεροκαματο? Η μηπως ειχαν προκυρηξεις να γραψουν σε καμμια εφημεριδα ...οπως το Ποντικι?»]
vngelis
Το κυριο αρθρο στο Ρεσαλτο για το ζητημα με τιτλο το
Κτυπηπημα στην Πρεσβεια
"Επειδη εγω δεν ειμαι καχυπτοτος δεν θα πιστεψω ενα γραφικο που ειδα στην τηλεοραση να τον απομακρυνουν οι αστυνομικοι κακην κακως απο τον τοπο του συμβαντος και στα χερια του να κρατα ενα πλακατ που εγραφε ενα "οι αμερικανοι το κανανε".
Εγω και παλι το λεω δεν πιστευω σε αυτα τα σεναρια και ας λεει ο θυμοσοφος λαος μας οτι απο μικρο και τρελο μαθαινεις την αληθεια"
σ.6 Ρεσαλτο τ.14 απο Υποστρατηγο ελληνικης αστυνομιας η ελληνικης αμυνας δεν ξερω τι σημαινει το ε.α.
Που ειναι οι ερωτησεις για το τι εγινε? ΟΥΤΕ ενας δεν τις εθεσε. Κατα τ'αλλα ισως για να εξασφαλιση και αλλες επιδοτησεις ταχα αποκαλυπτει το Ρεσαλτο ποιος ειναι πισω απο τι? Που ειναι η αποκαλυψη, η αναλυση και η τοποθετηση αντιφατικων πληροφοριων που υπηρξαν την μερα εκεινη και τις επομενες μερες απ'τα ΜΜΕ? Τις ειδε κανεις? Απ'τη μια λενε οτι το Ρεσαλτο εχει θεσεις και γραμμη και απ'την αλλη παρουσιαζει την εικονικη εικονα της τρομοκρατιας απο Υποστρατηγο κι'ολλας και αμα κανει κανεις τις ερωτησεις αυτες στο Φορουμ του Ρεσαλτου σου το εξαφανιζουν το λογο.
Το ΠΚ απο παλια ανεκαθεν αρνουνταν να αφηνει τοποθετησεις φυλακισμενων του ανυπαρκτου ΕΛΑ. Αφου τους αφησε η Ελευθεροτυπια, τους αφησε και το ΠΚ. Τωρα αναδημοσιευει συνεντευξη του ...Κουφοντινα μαζυ με πολλες τοποθετησεις ασχετων. Εαν καποιος λοιπον πει οτι πολλες απ'τις περσονες του ΠΚ που συμμετεχουν στις 'συζητησεις' μπορει καλιστα να ειναι οι ιδιοι οι μηχανισμοι του κρατους που εχουν λογο να κερδιζουν απ'το νεο παραμυθι και τι νεα οργανωση που εβγαλαν στο προσκυνιο τον ...Επαναστατικο Αγωνα.
Μεχρι στιγμης ποιος εχει δει τοποθετηση για την υπαρξη αυτης της οργανωσης. Το Ρεσαλτο εχει αρθρα που λενε οτι εγινε χτυπημα στην Αμερικανικη Πρεσβεια και το ΠΚ οτι ουσιαστηκα υπαρχει αυτη η οργανωση με την συνεντευξη του Κουφοντινα. Οταν λοιπον εφαρμοζουν πολιτικη λογοκρισιας την εφαρμοζουν με καποιο πολιτικο σκεπτικο. Οι ιδιοι γνωριζουν τι σκοπο πραγματικα υπηρετουν. Εγω υποθεσεις κανω με ντοκουμεντα τους που κυκλοφορουν στα Φορουμ τους.
vngelis
Το κυριο αρθρο στο Ρεσαλτο για το ζητημα με τιτλο το
Κτυπηπημα στην Πρεσβεια
"Επειδη εγω δεν ειμαι καχυπτοτος δεν θα πιστεψω ενα γραφικο που ειδα στην τηλεοραση να τον απομακρυνουν οι αστυνομικοι κακην κακως απο τον τοπο του συμβαντος και στα χερια του να κρατα ενα πλακατ που εγραφε ενα "οι αμερικανοι το κανανε".
Εγω και παλι το λεω δεν πιστευω σε αυτα τα σεναρια και ας λεει ο θυμοσοφος λαος μας οτι απο μικρο και τρελο μαθαινεις την αληθεια"
σ.6 Ρεσαλτο τ.14 απο Υποστρατηγο ελληνικης αστυνομιας η ελληνικης αμυνας δεν ξερω τι σημαινει το ε.α.
Που ειναι οι ερωτησεις για το τι εγινε? ΟΥΤΕ ενας δεν τις εθεσε. Κατα τ'αλλα ισως για να εξασφαλιση και αλλες επιδοτησεις ταχα αποκαλυπτει το Ρεσαλτο ποιος ειναι πισω απο τι? Που ειναι η αποκαλυψη, η αναλυση και η τοποθετηση αντιφατικων πληροφοριων που υπηρξαν την μερα εκεινη και τις επομενες μερες απ'τα ΜΜΕ? Τις ειδε κανεις? Απ'τη μια λενε οτι το Ρεσαλτο εχει θεσεις και γραμμη και απ'την αλλη παρουσιαζει την εικονικη εικονα της τρομοκρατιας απο Υποστρατηγο κι'ολλας και αμα κανει κανεις τις ερωτησεις αυτες στο Φορουμ του Ρεσαλτου σου το εξαφανιζουν το λογο.
Το ΠΚ απο παλια ανεκαθεν αρνουνταν να αφηνει τοποθετησεις φυλακισμενων του ανυπαρκτου ΕΛΑ. Αφου τους αφησε η Ελευθεροτυπια, τους αφησε και το ΠΚ. Τωρα αναδημοσιευει συνεντευξη του ...Κουφοντινα μαζυ με πολλες τοποθετησεις ασχετων. Εαν καποιος λοιπον πει οτι πολλες απ'τις περσονες του ΠΚ που συμμετεχουν στις 'συζητησεις' μπορει καλιστα να ειναι οι ιδιοι οι μηχανισμοι του κρατους που εχουν λογο να κερδιζουν απ'το νεο παραμυθι και τι νεα οργανωση που εβγαλαν στο προσκυνιο τον ...Επαναστατικο Αγωνα.
Μεχρι στιγμης ποιος εχει δει τοποθετηση για την υπαρξη αυτης της οργανωσης. Το Ρεσαλτο εχει αρθρα που λενε οτι εγινε χτυπημα στην Αμερικανικη Πρεσβεια και το ΠΚ οτι ουσιαστηκα υπαρχει αυτη η οργανωση με την συνεντευξη του Κουφοντινα. Οταν λοιπον εφαρμοζουν πολιτικη λογοκρισιας την εφαρμοζουν με καποιο πολιτικο σκεπτικο. Οι ιδιοι γνωριζουν τι σκοπο πραγματικα υπηρετουν. Εγω υποθεσεις κανω με ντοκουμεντα τους που κυκλοφορουν στα Φορουμ τους.
Monday, May 14, 2007
Πολυμετανάστευση, Ιδιωτικοί Στρατοί και Πολυπολιτισμός
Πολυμετανάστευση, Ιδιωτικοί Στρατοί και Πολυπολιτισμός
Το ζήτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο για την παγκοσμιοποίηση και τις επιπτώσεις της στην κάθε κοινωνία είναι το ζήτημα του πολυπολιτισμού. Μαζί με την παγκοσμιοποίηση απ’ το πουθενά εμφανίστηκαν ξαφνικά, εκατομμύρια άνθρωποι από πολλές χώρες μαζί και εγκαταστάθηκαν σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή μητρόπολη. Από πού προέρχονται όλοι αυτοί και σε τι αποσκοπούν; Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα γι’αυτο το γεγονός; Μήπως είναι οργανωμένο σχέδιο; Χωρίς την ιστορία σαν πυξίδα για το τι μέλλει γενέσθαι, κανένας δεν πρόκειται να βρει σοβαρή λύση στις ερωτήσεις και τους προβληματισμούς. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται σε ποια ιστορία και πού να κοιτάξει κανείς για να βρει απαντήσεις για το σήμερα...
Το Αμερικανικό κράτος είναι πρότυπο με την έννοια ότι δεν δημιουργήθηκε εξαρχής λόγω κάποιας φυλετικής, εθνικής ή πολιτισμικής εξέγερσης κάποιου έθνους. Ήταν το προϊόν επέκτασης ευρωπαίων αποίκων επάνω σε νέο γεωγραφικό έδαφος. Οι λόγοι φυσικά που κατέφυγαν εκεί οι ευρωπαίοι δεν είναι του παρόντος σύντομου σκιαγραφήματος. Αλλά το γεγονός ότι κατέφθασαν από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρα, έχει κάποια ιστορική βαρύτητα, όταν οι γνήσιοι Αμερικανοί ήταν αυτοί που ονομάστηκαν «ινδιάνοι» και αυτοί ουσιαστικά εξαφανίστηκαν απ’ τα πογκρόμ των αποίκων σε διαφορετικές φάσεις της επέκτασής τους στο έδαφος των ΗΠΑ.
Τι διαφέρει λοιπόν η δημιουργία ενός κράτους αποίκων απ’ την ενδογενή ανάπτυξη ενός έθνους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται ανάλυση. Ο άποικος δεν προσπαθεί ν’ αναπτύξει μια χώρα, αντιθέτως θέλει να επιβιώσει πρωτίστως στο νέο του περιβάλλον και το γενικό συμφέρον υποτάσσεται στο ιδιωτικό. Γι’ αυτό όταν οι άποικοι κατέφθασαν στις ΗΠΑ, έστειλαν τους Ινδιάνους στον «παράδεισο», και μετά εισήγαγαν μαύρους σκλάβους για να συνεχίσουν την παραγωγική σχέση με την Γηραιά Ήπειρο. Πολλοί άποικοι χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στήσουν επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και να στέλνουν πίσω ό,τι εμπόρευμα παρήγαγαν για χρηματικό όφελος. Έτσι, οι άποικοι των ΗΠΑ ήταν μια προέκταση της Ευρώπης, αλλά με κανένα ουσιαστικά υπεύθυνο και πανεθνικό διαχειριστή. Και κάπως έτσι είναι ακόμα στις μέρες μας.
Η ανάπτυξη των ΗΠΑ κατά τον 19αιώνα και η άνοδος ενός εργατικού κινήματος συμπεριέλαβε πολλά νέα φαινόμενα που δεν ήταν τα ίδια για την υπόλοιπη Ευρώπη. Τρία βασικά χαρακτηριστικά δείχνουν μια ιδιότυπη εξέλιξη. Πρωτίστως ο αριθμός των μεταναστών κατά ολόκληρο τον 19αιώνα. Η χρησιμοποίηση ιδιωτικού στρατού για την καταπολέμηση απεργιών-λαϊκών αιτημάτων. Η ανυπαρξία δημιουργίας εργατικού κόμματος κατά την περίοδο εκβιομηχάνισης της χώρας. Καμιά άλλη προηγμένη καπιταλιστική χώρα δεν είχε τέτοια ιστορία. Αστοί ιστορικοί αναλυτές έχουν επισημάνει την ιστορική ιδιαιτερότητα της Αμερικής, αλλά δεν έχουν ποτέ επικεντρωθεί για να εξηγήσουν πώς γίνεται η χώρα με την πιο προηγμένη τεχνολογία να έχει το πιο καθυστερημένο λαϊκό κίνημα εδώ και δυο αιώνες. Αυτή την ιστορική αντίφαση θα προσπαθήσω να αναλύσω, ωστόσο όχι διεξοδικά.
Η δημιουργία βιομηχανοποιημένων εθνικών εταιριών στις μεταφορές, στον ηλεκτρισμό, στα πετρέλαια, δημιούργησε τους λεγόμενους βαρόνους-ληστές, αρχικαρχαρίες, τους Αμερικανούς Λάτσηδες (Ροκφέλλερ, Κάρνιγκι κτλ). Ολόκληρες πόλεις ανήκαν μοναχά σε μια εταιρία-κολοσσό. Τα εργοστάσια, οι κατοικίες, τα μαγαζιά τροφοδοσίας και παράλληλα η δημιουργία ιδιωτικού στρατού που υποστήριζε τα συμφέροντα των ιδιοκτητών.
Η Δημιουργία των ΗΠΑ-Πολυπολιτισμός Χωρίς Όρια
Ο ερχομός μεταναστών στις ΗΠΑ ήταν ο ακόλουθος:
1841-50=1.7 εκ.
1851-60=2.6 εκ.
1861-70=2.3 εκ.
1871-80=2.8 εκ.
1891-00=3.7 εκ.
1901-10= 9 εκ
1911-20= 5.8 εκ
Στη δεκαετία του 1850-60 δημιουργήθηκαν οι πρώτες ενώσεις εργατών (Ιππότες της Εργασίας) με αποτέλεσμα να προσπαθούν να κρατήσουν τη δουλειά τους αφού υπήρχε μεταναστευτικός κατακλυσμός. Το γεγονός όμως ότι η Αμερική δεν είχε βιομηχανοποιηθεί και ούτε είχε κατακτηθεί από άκρη σε άκρη σήμαινε ότι υπήρχαν πολλές μετακινήσεις από περιοχή σε περιοχή. Τα πρώτα 40 χρόνια της περιόδου που εξετάζουμε ήρθαν μετανάστες από τη Γερμανία, Αγγλία, Ιρλανδία, Κίνα και Σκανδιναβικές χώρες. Στις δεκαετίες μετά το 1880 ήρθαν από την Ιταλία, την Ελλάδα την Κορέα, την Ιαπωνία, το Μεξικό, τις Φιλλιπίνες. Καμιά άλλη χώρα στον πλανήτη δεν είχε τέτοιο μεταναστευτικό κατακλυσμό από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Το δικαίωμα των αφεντικών να προσλαμβάνουν όποιον θέλουν, όποτε θέλουν κάτω από το καθεστώς της μόνιμης εισαγωγής μεταναστών, κατέστησε τη δημιουργία συνδικάτων εντελώς αδύνατη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα όχι πολύ διαφημισμένο βιβλίο στην Ελλάδα, αλλά οπωσδήποτε πολύ σημαντικό για τις μέρες μας, που εκδόθηκε στα Ελληνικά απ’ το ΚΚΕ: «Η Άγνωστη Ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ» (1993).
Εκεί βλέπουμε μια περιγραφή το πώς λειτουργούσαν τα αφεντικά τον 19αιώνα:
«Οι εργολάβοι κάνουν την εμφάνισή τους σαν εκπρόσωποι της αμερικανικής σημαίας στα πεινασμένα χωριά στις πιο εξαθλιωμένες περιοχές της Ουγγαρίας, της Ιταλίας, η της Δανίας, λένε ιστορίες για μυθώδεις μισθούς στην Αμερική, ξεγελούν τα δυστυχισμένα πλάσματα και τους τυλίγουν σε ένα συμβόλαιο με το οποίο προσφέρουν τα έξοδα του ταξιδιού με όρους που λίγοι καταλαβαίνουν. Όταν φτάνουν στις προκαθορισμένες απ’ το συμβόλαιο περιοχές, ανακαλύπτουν ότι τα χρυσά τους όνειρα έχουν μεταμορφωθεί σε εφιάλτες καθώς τους βάζουν να δουλέψουν στα ορυχεία, τα εργοστάσια η τους σιδηροδρόμους, με ακόμα χαμηλότερους μισθούς από τους ομοίους τους, των οποίων παίρνουν τη θέση...»
Εφημερίδα του Τζον Σουίντον 30 Δεκεμβρίου 1883.
Στην έκδοση της 18 Μαΐου 1884 ο Σουίντον περιέγραφε πως χιλιάδες Ούγγροι είχαν εισαχθεί στις περιοχές με κοκ του Κονελσβιλ της Πενισιλβανια όπου ο νεαρός κύριος Φρικ έβγαζε εκατομμύρια. Εδώ το να στοιβάζονται δεκαέξι με δεκαεφτά άντρες και γυναίκες σε μια μικρή καλύβα με διαστάσεις δυόμισι επί τριάμισι μέτρα ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Οι ιδιοκτήτες «έστρεφαν τους Άγγλους ενάντια στους Ιρλανδούς και το αντίστροφο... και τους Γερμανούς ενάντια και στους δυο... διατηρούσαν ένα συνεχή πόλεμο ανάμεσα στις φυλές... Η σκληρότητά τους φανερώνεται περίτρανα στο σχόλιο κάποιου ιδιοκτήτη: ‘Καλύτερα το ’χω να χάσω δυο άντρες, παρά ένα μουλάρι’»
«Οι βιομηχανικοί αυτοί σκλάβοι χρησιμοποιούνταν και σαν απεργοσπάστες... Προσλαμβάνονται και τους ρίχνουν στη δουλειά, χωρίς να ξέρουν τα δικαιώματά τους... Τίμιοι εργατικοί άνθρωποι... αυτοί οι καημένοι άνθρωποι από τη φτωχή Ιταλία δεν θα έπαιζαν ποτέ το ρόλο του απεργοσπάστη, αν μπορούσαν να διαλέξουν. Όμως δεν μπορούσαν. Από τα πλοία τους έπαιρναν σαν κοπάδια, μέσα σε σκηνές εφιαλτικής βίας, τους περνούσαν μέσα από τις γραμμές των απεργών που αγωνίζονταν και εκτόξευαν πέτρες και βρισιές στις πύλες του κλειστού εργοστασίου ή του ορυχείου ενώ παντού μαίνονταν οι μάχες»
Τα πρώτα συνδικάτα προσπάθησαν να σταματήσουν την εισαγωγή μεταναστών, με συμβόλαια εργασίας που είχαν υπογραφθεί σε άλλες χώρες, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν τα αφεντικά σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.
Ο Πολυπολιτισμός: η Κύρια Αιτία Καθυστέρησης του Αμερικανικού Εργατικού Κινήματος;
Το ερώτημα που τέθηκε είναι γιατί ενώ η Αμερική είχε την πιο προηγμένη τεχνολογία σε σχέση με την Γηραιά Ήπειρο (παρά το γεγονός ότι πάντα χρησιμοποιούσε Ευρωπαίους για την τεχνολογική της ανάπτυξη!) γιατί το εργατικό κίνημα παρέμεινε καθυστερημένο σε σχέση με το Ευρωπαϊκό; Σε αντίθεση με όλες της βιομηχανικές μητροπόλεις η Αμερική ποτέ δεν δημιούργησε πανεθνικό εργατικό κόμμα με κοινοβουλευτική παρουσία. Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν όσοι εργαζόμενοι προσπάθησαν να αυτό-οργανωθούν.
Όποτε γινόταν απεργία, η εταιρία προστασίας με όπλα στο χέρι καλούνταν να υπερασπίσει τα συμφέροντα των αφεντικών. Το χαρακτηριστικό της εποχής ήταν ότι λόγω του απεριόριστου αριθμού μεταναστών, ο ένας απεργός μπορούσε κάλλιστα να αντικατασταθεί από νεο-εισελθόντες μετανάστες οι οποίοι έπιαναν «δουλειά» σαν ρουφιάνοι-μπάτσοι της εταιρίας προστασίας των αφεντικών, και μετά έκλεβαν την δουλειά του άλλου. Ωσότου ερχόταν και η σειρά τους για απόλυση και μετά πάθαιναν το ίδιο και αυτοί. Η πιο φημισμένη εταιρία λέγονταν Πίνκερτονς και δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τα αφεντικά να κρατάνε τους μισθούς χαμηλά και τους απεργοσπάστες ψηλά.
Ο Βίκτωρ Σερζ, ο επαναστάτης της Σοβιετικής Ένωσης στην εποχή του Λένιν, είχε γράψει τ’ ακόλουθα για το ζήτημα αυτό:
«Στην Αμερική η συμμετοχή των ιδιωτικών αστυνομιών έχει μεγαλώσει αφάνταστα. Τα γραφεία των φημισμένων ιδιωτικών ντέντεκτιβ προμηθεύουν τους καπιταλιστές με εχέμυθους πληροφοριοδότες, ειδικούς προβοκάτορες, τυφεκιοφόρους, φύλακες, εργοδηγούς και εντελώς διεφθαρμένους ‘αγωνιστές συνδικαλιστές’. Οι ιδιωτικοί ντέντεκτιβ Πίνκερτονς, Μπούρνς και Θίελς είχαν 100 κεντρικά γραφεία και 10.000 τοπικά - έχουν υπό τον έλεγχο τους 135.000 ανθρώπους… Ο ετήσιος τζίρος τους είναι $65εκ. Έχουν στήσει βιομηχανικό φακέλωμα, φακέλωμα στους τόπους εργασίας, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα λιμάνια οπουδήποτε εργάζονται οι εργάτες. Δημιούργησαν το πρότυπο του εργάτη-ρουφιάνου»
In the United States, the participation of the private police in the conflicts between labour and capital has grown fearfully. The offices of famous private detectives provide the capitalists with discreet informers, expert provocateurs, riflemen, guards, foremen and also totally corrupt “trade union militants”. The Pinkertons, Burns and Thiels detective agencies have 100 head offices and about 10,000 branches: they supposedly employ 135,000 people. Their annual budget comes to $65 million. They have set up industrial espionage, factory-floor espionage, espionage in the workshop, the shipyards, offices, and wherever there are workers employed. They have created the prototype of the worker-informer. [5]http://www.marxists.org/archive/serge/1926/repression/ch2.htm
Σε ένα άρθρο του, πριν πεθάνει ο Τρότσκι, προσπάθησε να σκιαγραφήσει τις διαφορές του ευρωπαϊκού κινήματος με το αμερικανικό. Σκιαγράφησε την άποψη ότι σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα δημιουργήθηκαν πανεθνικά συνδικάτα και πολιτικά κόμματα της εργατικής τάξης όχι όμως στις ΗΠΑ. Σε αυτό το ζήτημα λίγοι έχουν δώσει προσοχή νομίζοντας ότι η Αμερική είναι απλώς μια προέκταση της Ευρώπης και ίδια με την Ευρώπη, ενώ είναι ένα έκτρωμά της.
Μείωση του Μεταναστευτικού Κατακλυσμού-Αύξηση των Δυνάμεων του Λαού
Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Αμερικανοί δεν είχαν ούτε ένα πανεθνικό εργατικό κόμμα, ούτε είχαν πανεθνικά συνδικάτα. Η άνοδός τους έγινε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και μετά την άρση της εισαγωγής μεταναστών, ιδιαίτερα μετά το 1924. Το κραχ του 1929 οδήγησε τον 1 στους 3 στην ανεργία αλλά παράλληλα, λόγω της καταστροφής αυτής, οδήγησε τους εναπομείναντες στη δουλειά, να παλέψουν για να τις κρατήσουν με σοβαρές μάχες. Έτσι δημιουργήθηκαν τα πανεθνικά συνδικάτα και η μεταπολεμική (2ΠΠ) άνοδος του κινήματος ισότητας των μαύρων με τους υπόλοιπους πολίτες στην Αμερική, που παραλίγο να οδηγήσει στη δημιουργία Πανεθνικού εργατικού κόμματος. Όμως δεν έγινε, αφού στην δεκαετία του 1980 ξανάρχισε νέος γύρος μεταναστευτικού κατακλυσμού στις ΗΠΑ που έχει οδηγήσει στις μέρες μας να προέρχεται ένα 10% του πληθυσμού μόνο από μια χωρά, το Μεξικό, ενώ τα νούμερα μιλάνε για μια μετανάστευση του επιπέδου τον 40-50 εκατομμυρίων μέσα σε 25 χρόνια. Έτσι βλέπουμε ότι η δημιουργία λαϊκού κινήματος ήταν εφικτή όταν τα αφεντικά δεν είχαν πλεόνασμα εργατικού δυναμικού, ιδιαίτερα την περίοδο του 1930-1970.
Η δημιουργία ενός κράτους-έκτρωμα με πολλαπλές εθνότητες να ζουν η καθεμιά στο δικό της γκέτο και το κράτος να έχει τον υπέρ-εθνικό ρόλο της επίβλεψης της «καλής συμπεριφοράς» των γκέτο, οδήγησε στην περιβόητη θεωρία του πολυπολιτισμού, που δεν έχει σχέση με την ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων λαών, αλλά με μια κοινωνία κομμένη και ραμμένη με βάση το κατώτερο επίπεδο. Τα εθνικά προϊόντα της Αμερικής στην τροφοδοσία για παράδειγμα, είναι κατώτερα από αυτά που παράγουν τα εθνικά κράτη της Ευρώπης, αφού η Αμερική αναγκάζεται να παράγει προϊόντα χαμηλής ποιότητας για να είναι αποδεχτά από όλες τις διαφορετικές εθνότητες. Έτσι, ούτε γεύση έχουν, ούτε κανένα χαρακτηριστικό, ούτε καμιά ιδιαιτερότητα. Στην τελική ανάλυση αυτός είναι ο σκοπός του πολυπολιτισμικού αχταρμά. Να χάσει ο κάθε λαός την ιστορία του, τις παραδόσεις του, την διατροφή του και τον ιστορικό τρόπο διαβίωσής του. Όλα αυτά να μην αντικατασταθούν με κάτι ανώτερο αλλά με τη βιομηχανία του φαστ φουντ, με τις εισαγόμενες σαβούρες χαμηλού κόστους, που έχουν πιο πολύ σχέση με τη σαπίλα στη διανοητική σκέψη. Μια «σκέψη» που ορίζει ότι ο αμερικανικός πολυπολιτισμός είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να φέρει η ανθρωπότητα, όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα σύστημα υπό διάλυση.
Βιβλία
Robert Michael Smith-From Blackjacks to Briefcases
Vernon Briggs-Mass Immigration and the National Interest
Το ζήτημα που απασχολεί κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο για την παγκοσμιοποίηση και τις επιπτώσεις της στην κάθε κοινωνία είναι το ζήτημα του πολυπολιτισμού. Μαζί με την παγκοσμιοποίηση απ’ το πουθενά εμφανίστηκαν ξαφνικά, εκατομμύρια άνθρωποι από πολλές χώρες μαζί και εγκαταστάθηκαν σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή μητρόπολη. Από πού προέρχονται όλοι αυτοί και σε τι αποσκοπούν; Υπάρχουν ιστορικά παραδείγματα γι’αυτο το γεγονός; Μήπως είναι οργανωμένο σχέδιο; Χωρίς την ιστορία σαν πυξίδα για το τι μέλλει γενέσθαι, κανένας δεν πρόκειται να βρει σοβαρή λύση στις ερωτήσεις και τους προβληματισμούς. Το πρόβλημα όμως εντοπίζεται σε ποια ιστορία και πού να κοιτάξει κανείς για να βρει απαντήσεις για το σήμερα...
Το Αμερικανικό κράτος είναι πρότυπο με την έννοια ότι δεν δημιουργήθηκε εξαρχής λόγω κάποιας φυλετικής, εθνικής ή πολιτισμικής εξέγερσης κάποιου έθνους. Ήταν το προϊόν επέκτασης ευρωπαίων αποίκων επάνω σε νέο γεωγραφικό έδαφος. Οι λόγοι φυσικά που κατέφυγαν εκεί οι ευρωπαίοι δεν είναι του παρόντος σύντομου σκιαγραφήματος. Αλλά το γεγονός ότι κατέφθασαν από πολλές ευρωπαϊκές χώρες, με διαφορετικές γλώσσες και κουλτούρα, έχει κάποια ιστορική βαρύτητα, όταν οι γνήσιοι Αμερικανοί ήταν αυτοί που ονομάστηκαν «ινδιάνοι» και αυτοί ουσιαστικά εξαφανίστηκαν απ’ τα πογκρόμ των αποίκων σε διαφορετικές φάσεις της επέκτασής τους στο έδαφος των ΗΠΑ.
Τι διαφέρει λοιπόν η δημιουργία ενός κράτους αποίκων απ’ την ενδογενή ανάπτυξη ενός έθνους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που χρειάζεται ανάλυση. Ο άποικος δεν προσπαθεί ν’ αναπτύξει μια χώρα, αντιθέτως θέλει να επιβιώσει πρωτίστως στο νέο του περιβάλλον και το γενικό συμφέρον υποτάσσεται στο ιδιωτικό. Γι’ αυτό όταν οι άποικοι κατέφθασαν στις ΗΠΑ, έστειλαν τους Ινδιάνους στον «παράδεισο», και μετά εισήγαγαν μαύρους σκλάβους για να συνεχίσουν την παραγωγική σχέση με την Γηραιά Ήπειρο. Πολλοί άποικοι χρηματοδοτήθηκαν από ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να στήσουν επιχειρήσεις στις ΗΠΑ και να στέλνουν πίσω ό,τι εμπόρευμα παρήγαγαν για χρηματικό όφελος. Έτσι, οι άποικοι των ΗΠΑ ήταν μια προέκταση της Ευρώπης, αλλά με κανένα ουσιαστικά υπεύθυνο και πανεθνικό διαχειριστή. Και κάπως έτσι είναι ακόμα στις μέρες μας.
Η ανάπτυξη των ΗΠΑ κατά τον 19αιώνα και η άνοδος ενός εργατικού κινήματος συμπεριέλαβε πολλά νέα φαινόμενα που δεν ήταν τα ίδια για την υπόλοιπη Ευρώπη. Τρία βασικά χαρακτηριστικά δείχνουν μια ιδιότυπη εξέλιξη. Πρωτίστως ο αριθμός των μεταναστών κατά ολόκληρο τον 19αιώνα. Η χρησιμοποίηση ιδιωτικού στρατού για την καταπολέμηση απεργιών-λαϊκών αιτημάτων. Η ανυπαρξία δημιουργίας εργατικού κόμματος κατά την περίοδο εκβιομηχάνισης της χώρας. Καμιά άλλη προηγμένη καπιταλιστική χώρα δεν είχε τέτοια ιστορία. Αστοί ιστορικοί αναλυτές έχουν επισημάνει την ιστορική ιδιαιτερότητα της Αμερικής, αλλά δεν έχουν ποτέ επικεντρωθεί για να εξηγήσουν πώς γίνεται η χώρα με την πιο προηγμένη τεχνολογία να έχει το πιο καθυστερημένο λαϊκό κίνημα εδώ και δυο αιώνες. Αυτή την ιστορική αντίφαση θα προσπαθήσω να αναλύσω, ωστόσο όχι διεξοδικά.
Η δημιουργία βιομηχανοποιημένων εθνικών εταιριών στις μεταφορές, στον ηλεκτρισμό, στα πετρέλαια, δημιούργησε τους λεγόμενους βαρόνους-ληστές, αρχικαρχαρίες, τους Αμερικανούς Λάτσηδες (Ροκφέλλερ, Κάρνιγκι κτλ). Ολόκληρες πόλεις ανήκαν μοναχά σε μια εταιρία-κολοσσό. Τα εργοστάσια, οι κατοικίες, τα μαγαζιά τροφοδοσίας και παράλληλα η δημιουργία ιδιωτικού στρατού που υποστήριζε τα συμφέροντα των ιδιοκτητών.
Η Δημιουργία των ΗΠΑ-Πολυπολιτισμός Χωρίς Όρια
Ο ερχομός μεταναστών στις ΗΠΑ ήταν ο ακόλουθος:
1841-50=1.7 εκ.
1851-60=2.6 εκ.
1861-70=2.3 εκ.
1871-80=2.8 εκ.
1891-00=3.7 εκ.
1901-10= 9 εκ
1911-20= 5.8 εκ
Στη δεκαετία του 1850-60 δημιουργήθηκαν οι πρώτες ενώσεις εργατών (Ιππότες της Εργασίας) με αποτέλεσμα να προσπαθούν να κρατήσουν τη δουλειά τους αφού υπήρχε μεταναστευτικός κατακλυσμός. Το γεγονός όμως ότι η Αμερική δεν είχε βιομηχανοποιηθεί και ούτε είχε κατακτηθεί από άκρη σε άκρη σήμαινε ότι υπήρχαν πολλές μετακινήσεις από περιοχή σε περιοχή. Τα πρώτα 40 χρόνια της περιόδου που εξετάζουμε ήρθαν μετανάστες από τη Γερμανία, Αγγλία, Ιρλανδία, Κίνα και Σκανδιναβικές χώρες. Στις δεκαετίες μετά το 1880 ήρθαν από την Ιταλία, την Ελλάδα την Κορέα, την Ιαπωνία, το Μεξικό, τις Φιλλιπίνες. Καμιά άλλη χώρα στον πλανήτη δεν είχε τέτοιο μεταναστευτικό κατακλυσμό από όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου.
Το δικαίωμα των αφεντικών να προσλαμβάνουν όποιον θέλουν, όποτε θέλουν κάτω από το καθεστώς της μόνιμης εισαγωγής μεταναστών, κατέστησε τη δημιουργία συνδικάτων εντελώς αδύνατη.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ένα όχι πολύ διαφημισμένο βιβλίο στην Ελλάδα, αλλά οπωσδήποτε πολύ σημαντικό για τις μέρες μας, που εκδόθηκε στα Ελληνικά απ’ το ΚΚΕ: «Η Άγνωστη Ιστορία του Εργατικού Κινήματος των ΗΠΑ» (1993).
Εκεί βλέπουμε μια περιγραφή το πώς λειτουργούσαν τα αφεντικά τον 19αιώνα:
«Οι εργολάβοι κάνουν την εμφάνισή τους σαν εκπρόσωποι της αμερικανικής σημαίας στα πεινασμένα χωριά στις πιο εξαθλιωμένες περιοχές της Ουγγαρίας, της Ιταλίας, η της Δανίας, λένε ιστορίες για μυθώδεις μισθούς στην Αμερική, ξεγελούν τα δυστυχισμένα πλάσματα και τους τυλίγουν σε ένα συμβόλαιο με το οποίο προσφέρουν τα έξοδα του ταξιδιού με όρους που λίγοι καταλαβαίνουν. Όταν φτάνουν στις προκαθορισμένες απ’ το συμβόλαιο περιοχές, ανακαλύπτουν ότι τα χρυσά τους όνειρα έχουν μεταμορφωθεί σε εφιάλτες καθώς τους βάζουν να δουλέψουν στα ορυχεία, τα εργοστάσια η τους σιδηροδρόμους, με ακόμα χαμηλότερους μισθούς από τους ομοίους τους, των οποίων παίρνουν τη θέση...»
Εφημερίδα του Τζον Σουίντον 30 Δεκεμβρίου 1883.
Στην έκδοση της 18 Μαΐου 1884 ο Σουίντον περιέγραφε πως χιλιάδες Ούγγροι είχαν εισαχθεί στις περιοχές με κοκ του Κονελσβιλ της Πενισιλβανια όπου ο νεαρός κύριος Φρικ έβγαζε εκατομμύρια. Εδώ το να στοιβάζονται δεκαέξι με δεκαεφτά άντρες και γυναίκες σε μια μικρή καλύβα με διαστάσεις δυόμισι επί τριάμισι μέτρα ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Οι ιδιοκτήτες «έστρεφαν τους Άγγλους ενάντια στους Ιρλανδούς και το αντίστροφο... και τους Γερμανούς ενάντια και στους δυο... διατηρούσαν ένα συνεχή πόλεμο ανάμεσα στις φυλές... Η σκληρότητά τους φανερώνεται περίτρανα στο σχόλιο κάποιου ιδιοκτήτη: ‘Καλύτερα το ’χω να χάσω δυο άντρες, παρά ένα μουλάρι’»
«Οι βιομηχανικοί αυτοί σκλάβοι χρησιμοποιούνταν και σαν απεργοσπάστες... Προσλαμβάνονται και τους ρίχνουν στη δουλειά, χωρίς να ξέρουν τα δικαιώματά τους... Τίμιοι εργατικοί άνθρωποι... αυτοί οι καημένοι άνθρωποι από τη φτωχή Ιταλία δεν θα έπαιζαν ποτέ το ρόλο του απεργοσπάστη, αν μπορούσαν να διαλέξουν. Όμως δεν μπορούσαν. Από τα πλοία τους έπαιρναν σαν κοπάδια, μέσα σε σκηνές εφιαλτικής βίας, τους περνούσαν μέσα από τις γραμμές των απεργών που αγωνίζονταν και εκτόξευαν πέτρες και βρισιές στις πύλες του κλειστού εργοστασίου ή του ορυχείου ενώ παντού μαίνονταν οι μάχες»
Τα πρώτα συνδικάτα προσπάθησαν να σταματήσουν την εισαγωγή μεταναστών, με συμβόλαια εργασίας που είχαν υπογραφθεί σε άλλες χώρες, αλλά δεν μπόρεσαν να νικήσουν τα αφεντικά σε αυτό το κρίσιμο ζήτημα.
Ο Πολυπολιτισμός: η Κύρια Αιτία Καθυστέρησης του Αμερικανικού Εργατικού Κινήματος;
Το ερώτημα που τέθηκε είναι γιατί ενώ η Αμερική είχε την πιο προηγμένη τεχνολογία σε σχέση με την Γηραιά Ήπειρο (παρά το γεγονός ότι πάντα χρησιμοποιούσε Ευρωπαίους για την τεχνολογική της ανάπτυξη!) γιατί το εργατικό κίνημα παρέμεινε καθυστερημένο σε σχέση με το Ευρωπαϊκό; Σε αντίθεση με όλες της βιομηχανικές μητροπόλεις η Αμερική ποτέ δεν δημιούργησε πανεθνικό εργατικό κόμμα με κοινοβουλευτική παρουσία. Η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στον τρόπο που αντιμετωπίστηκαν όσοι εργαζόμενοι προσπάθησαν να αυτό-οργανωθούν.
Όποτε γινόταν απεργία, η εταιρία προστασίας με όπλα στο χέρι καλούνταν να υπερασπίσει τα συμφέροντα των αφεντικών. Το χαρακτηριστικό της εποχής ήταν ότι λόγω του απεριόριστου αριθμού μεταναστών, ο ένας απεργός μπορούσε κάλλιστα να αντικατασταθεί από νεο-εισελθόντες μετανάστες οι οποίοι έπιαναν «δουλειά» σαν ρουφιάνοι-μπάτσοι της εταιρίας προστασίας των αφεντικών, και μετά έκλεβαν την δουλειά του άλλου. Ωσότου ερχόταν και η σειρά τους για απόλυση και μετά πάθαιναν το ίδιο και αυτοί. Η πιο φημισμένη εταιρία λέγονταν Πίνκερτονς και δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τα αφεντικά να κρατάνε τους μισθούς χαμηλά και τους απεργοσπάστες ψηλά.
Ο Βίκτωρ Σερζ, ο επαναστάτης της Σοβιετικής Ένωσης στην εποχή του Λένιν, είχε γράψει τ’ ακόλουθα για το ζήτημα αυτό:
«Στην Αμερική η συμμετοχή των ιδιωτικών αστυνομιών έχει μεγαλώσει αφάνταστα. Τα γραφεία των φημισμένων ιδιωτικών ντέντεκτιβ προμηθεύουν τους καπιταλιστές με εχέμυθους πληροφοριοδότες, ειδικούς προβοκάτορες, τυφεκιοφόρους, φύλακες, εργοδηγούς και εντελώς διεφθαρμένους ‘αγωνιστές συνδικαλιστές’. Οι ιδιωτικοί ντέντεκτιβ Πίνκερτονς, Μπούρνς και Θίελς είχαν 100 κεντρικά γραφεία και 10.000 τοπικά - έχουν υπό τον έλεγχο τους 135.000 ανθρώπους… Ο ετήσιος τζίρος τους είναι $65εκ. Έχουν στήσει βιομηχανικό φακέλωμα, φακέλωμα στους τόπους εργασίας, στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στα λιμάνια οπουδήποτε εργάζονται οι εργάτες. Δημιούργησαν το πρότυπο του εργάτη-ρουφιάνου»
In the United States, the participation of the private police in the conflicts between labour and capital has grown fearfully. The offices of famous private detectives provide the capitalists with discreet informers, expert provocateurs, riflemen, guards, foremen and also totally corrupt “trade union militants”. The Pinkertons, Burns and Thiels detective agencies have 100 head offices and about 10,000 branches: they supposedly employ 135,000 people. Their annual budget comes to $65 million. They have set up industrial espionage, factory-floor espionage, espionage in the workshop, the shipyards, offices, and wherever there are workers employed. They have created the prototype of the worker-informer. [5]http://www.marxists.org/archive/serge/1926/repression/ch2.htm
Σε ένα άρθρο του, πριν πεθάνει ο Τρότσκι, προσπάθησε να σκιαγραφήσει τις διαφορές του ευρωπαϊκού κινήματος με το αμερικανικό. Σκιαγράφησε την άποψη ότι σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα δημιουργήθηκαν πανεθνικά συνδικάτα και πολιτικά κόμματα της εργατικής τάξης όχι όμως στις ΗΠΑ. Σε αυτό το ζήτημα λίγοι έχουν δώσει προσοχή νομίζοντας ότι η Αμερική είναι απλώς μια προέκταση της Ευρώπης και ίδια με την Ευρώπη, ενώ είναι ένα έκτρωμά της.
Μείωση του Μεταναστευτικού Κατακλυσμού-Αύξηση των Δυνάμεων του Λαού
Μέχρι τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο οι Αμερικανοί δεν είχαν ούτε ένα πανεθνικό εργατικό κόμμα, ούτε είχαν πανεθνικά συνδικάτα. Η άνοδός τους έγινε μετά το τέλος του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου και μετά την άρση της εισαγωγής μεταναστών, ιδιαίτερα μετά το 1924. Το κραχ του 1929 οδήγησε τον 1 στους 3 στην ανεργία αλλά παράλληλα, λόγω της καταστροφής αυτής, οδήγησε τους εναπομείναντες στη δουλειά, να παλέψουν για να τις κρατήσουν με σοβαρές μάχες. Έτσι δημιουργήθηκαν τα πανεθνικά συνδικάτα και η μεταπολεμική (2ΠΠ) άνοδος του κινήματος ισότητας των μαύρων με τους υπόλοιπους πολίτες στην Αμερική, που παραλίγο να οδηγήσει στη δημιουργία Πανεθνικού εργατικού κόμματος. Όμως δεν έγινε, αφού στην δεκαετία του 1980 ξανάρχισε νέος γύρος μεταναστευτικού κατακλυσμού στις ΗΠΑ που έχει οδηγήσει στις μέρες μας να προέρχεται ένα 10% του πληθυσμού μόνο από μια χωρά, το Μεξικό, ενώ τα νούμερα μιλάνε για μια μετανάστευση του επιπέδου τον 40-50 εκατομμυρίων μέσα σε 25 χρόνια. Έτσι βλέπουμε ότι η δημιουργία λαϊκού κινήματος ήταν εφικτή όταν τα αφεντικά δεν είχαν πλεόνασμα εργατικού δυναμικού, ιδιαίτερα την περίοδο του 1930-1970.
Η δημιουργία ενός κράτους-έκτρωμα με πολλαπλές εθνότητες να ζουν η καθεμιά στο δικό της γκέτο και το κράτος να έχει τον υπέρ-εθνικό ρόλο της επίβλεψης της «καλής συμπεριφοράς» των γκέτο, οδήγησε στην περιβόητη θεωρία του πολυπολιτισμού, που δεν έχει σχέση με την ειρηνική συνύπαρξη των διαφόρων λαών, αλλά με μια κοινωνία κομμένη και ραμμένη με βάση το κατώτερο επίπεδο. Τα εθνικά προϊόντα της Αμερικής στην τροφοδοσία για παράδειγμα, είναι κατώτερα από αυτά που παράγουν τα εθνικά κράτη της Ευρώπης, αφού η Αμερική αναγκάζεται να παράγει προϊόντα χαμηλής ποιότητας για να είναι αποδεχτά από όλες τις διαφορετικές εθνότητες. Έτσι, ούτε γεύση έχουν, ούτε κανένα χαρακτηριστικό, ούτε καμιά ιδιαιτερότητα. Στην τελική ανάλυση αυτός είναι ο σκοπός του πολυπολιτισμικού αχταρμά. Να χάσει ο κάθε λαός την ιστορία του, τις παραδόσεις του, την διατροφή του και τον ιστορικό τρόπο διαβίωσής του. Όλα αυτά να μην αντικατασταθούν με κάτι ανώτερο αλλά με τη βιομηχανία του φαστ φουντ, με τις εισαγόμενες σαβούρες χαμηλού κόστους, που έχουν πιο πολύ σχέση με τη σαπίλα στη διανοητική σκέψη. Μια «σκέψη» που ορίζει ότι ο αμερικανικός πολυπολιτισμός είναι ό,τι ανώτερο μπορεί να φέρει η ανθρωπότητα, όταν όλοι γνωρίζουν ότι είναι ένα σύστημα υπό διάλυση.
Βιβλία
Robert Michael Smith-From Blackjacks to Briefcases
Vernon Briggs-Mass Immigration and the National Interest
Friday, May 11, 2007
Το Τελος του Μπλαιρ...
Τα 'επιτευματα'
Μαζικη ανεργια, αχαλινωτη παγκοσμιοποιηση, χωρις ορους υπερχρεωση ολλων
5 Πολεμους -Ιρακ 1998, Σερβια 1999, Σιερρα Λεονε 2000, Αφγανισταν 2001, Ιρακ 2003
4 εκκατομυρια καμερες, παρκομετρα παντου, εισητηριο για το κεντρο του Λονδινου με αμαξη
Αυξηση του οριου συνταξιοδοτησης στα 67
Ιδιωτικοποιηση του Μετρο του Λονδινου
Ιδιωτικοποιηση της Ανωτατης Εκπαιδευσης
Αχαλινωτος αμερικανισμος στην κουλτουρα, στα ΜΜΕ, στην πολιτικη
Συνεργος στις μαζικες δολοφονιες στο Ιρακ, στο θανατο δικο του στρατευματων
Γεματες οι φυλακες 80,000
Χωρις ορους λαθρομεταναστευση, χωρις ορους μαυρη εργασια
Προσοπικος φιλος του Μπους, Μπερλουσκονι, Αζναρ. Γκαγκστερ πρωτης ωψεως.
Παραδειγμα προς μιμηση ολλων των Ευρωλιγουρων πολιτικων
Υποστηρικτης μεχρι αδοιας της πλαστης τρομοκρατιας και στο κυνηγητο μουσουλμανων
Συζητηση επι του θεματος με αρθρο του Ταρικ Αλι
http://www.nineeleven.co.uk/board/viewtopic.php?p=70458#70458
Μαζικη ανεργια, αχαλινωτη παγκοσμιοποιηση, χωρις ορους υπερχρεωση ολλων
5 Πολεμους -Ιρακ 1998, Σερβια 1999, Σιερρα Λεονε 2000, Αφγανισταν 2001, Ιρακ 2003
4 εκκατομυρια καμερες, παρκομετρα παντου, εισητηριο για το κεντρο του Λονδινου με αμαξη
Αυξηση του οριου συνταξιοδοτησης στα 67
Ιδιωτικοποιηση του Μετρο του Λονδινου
Ιδιωτικοποιηση της Ανωτατης Εκπαιδευσης
Αχαλινωτος αμερικανισμος στην κουλτουρα, στα ΜΜΕ, στην πολιτικη
Συνεργος στις μαζικες δολοφονιες στο Ιρακ, στο θανατο δικο του στρατευματων
Γεματες οι φυλακες 80,000
Χωρις ορους λαθρομεταναστευση, χωρις ορους μαυρη εργασια
Προσοπικος φιλος του Μπους, Μπερλουσκονι, Αζναρ. Γκαγκστερ πρωτης ωψεως.
Παραδειγμα προς μιμηση ολλων των Ευρωλιγουρων πολιτικων
Υποστηρικτης μεχρι αδοιας της πλαστης τρομοκρατιας και στο κυνηγητο μουσουλμανων
Συζητηση επι του θεματος με αρθρο του Ταρικ Αλι
http://www.nineeleven.co.uk/board/viewtopic.php?p=70458#70458
Wednesday, May 09, 2007
Ποιοι Καλυπτουν την Πλαστοπροσοπεια και Γιατι στο Ρεσαλτο?
Ενω ο Θυμιος ζητουσε επονυμια και κλειστο συστημα στο Φορουμ ο ιδιος χρησιμοποιησουσε πολλαπλες περσονες, πλαστοπροσοπεια υπαρκτων προσοπων και εβαζε παγο σε οσους εναντιονοντουσαν σε αυτες τις λογοκριτικες τασεις.
Κατοπιν εορτης εφευρεσε και τον ΙΑΝΟ. Ειναι ο ΙΑΝΟΣ η ειναι μια εικονικη του πρωσοπικοτητα? Τοσο ο Ουζερι ο Μπελαμης οσο και ο Κοναπο και ο Χαν Σολο γνωριζουν εαν ο Θυμιος ειναι πλαστοπροσοπος κλεβοντας ιδιωτητες αλλωνων και χρησιμοποιοντας αυτες για τα σχεδια του. Το ζητημα ομως μπαινει οτι εαν εχουμε κανει κριτικη γι'αυτο το ακριβως το ζητημα στον Βηχο, δεν μπορει να εξαιρηται ο Θυμιος. Τα υπουλα μεσα δημιουργουν υπουλους σκοπους. Η σιγη ιχθυος των παραπανω συντροφων οδηγει σε ποιο συμπερασμα? Οτι καλυπτουν τωρα την πλαστοπροσοπεια η δεν περνουν θεση?
Απο παλιες κοντρες στο Ρεσαλτο
------------------------------------------------------
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Θυμιος
Εδώ μπερδεύονται πολλά ζητήματα. Με αναρχικά κουδουνίσματα περί ανοικτού και ελεύθερου φόρουμ (το αντίστοιχο της «ελεύθερης και ανοικτής κοινωνίας») φτάνουμε στο σημείο να καταργούμε τα ΣΥΝΟΡΑ και τα ΟΡΙΑ!!! Και μάλιστα μέσα σε ένα όχι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κόσμο, αλλά μέσα σε ένα ΕΙΚΟΝΙΚΟ: στο διαδίκτυο. Επειδή το κείμενο που παρέθεσε ο σ. Βαγγέλης (καθαρά αναρχικής υφής) έθεσε πολλά ζητήματα, θα προβώ σε κάποιες ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ παρατηρήσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ. Δεν υπάρχει «ελεύθερος και ανοικτός» ΔΙΑΛΟΓΟΣ (και μάλιστα σε εικονικούς κόσμους) μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αποσύνθεσης και νεοταξικής κυριαρχίας. Όσο πιο «ελεύθερος» είναι αυτός ο «διάλογος» τόσο και πιο ανελεύθεροι και υποταγμένοι είναι οι άνθρωποι. Μια τέτοια «ελευθερία» βρίσκεται δραματικά ΠΙΣΩ και από τις κοινοβουλευτικές αστικές ελευθερίες. Αναπαράγει και ανακυκλώνει την αποσύνθεση που ζούμε, τον εκφυλισμό των εκλογικών διαδικασιών, την κατάντια των ΜΜΕ. Και όλα αυτά στον υπερθετικό βαθμό. Μια τέτοια «ελευθερία» είναι η ασυδοσία χωρίς ΣΥΝΟΡΑ, είναι η κυριαρχία του υπάρχοντος: Ισοπέδωση, πολτοποίηση, καταναλωτισμός χωρίς όρια, ναρκισσισμός και ατομισμός χωρίς όρια, σκουπίδια χωρίς ΣΥΝΟΡΑ.
ΚΑΤΩ από άλλες κοινωνικές ΣΥΝΘΗΚΕΣ, όταν η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ θα ζει στους ρυθμούς της επαναστατικής δράσης και του ΑΜΕΣΟΥ κοινωνικού ελέγχου, τότε και μόνο ΤΟΤΕ θα γίνει δυνατή και αντιστοίχιση του «εικονικού κόσμου»…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ. Αυτά περί «ανοικτών συλλογικοτήτων» είναι αναρχικές μπούρδες. Αυτό είναι και το νέο ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης. Η συλλογικότητα δεν είναι ένας ετερόκλητος (και μάλιστα εικονικός) ΑΧΤΑΡΜΑΣ. Η συλλογικότητα αποτελεί το προϊόν ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ διαμόρφωσης πάνω σε ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ: Ταξικές, εθνικές, αγώνων, ΙΔΕΩΝ, συμφερόντων. Δηλαδή είναι ΔΕΣΜΟΙ κοινωνικοί, εθνικοί, ιστορικοί, πνευματικοί κλπ Είναι προϊόντα ΚΟΙΝΩΝ ΒΙΩΜΑΤΩΝ, προϊόντα αποκρυσταλλωμένα σε ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Ο αχταρμάς είναι το εντελώς αντίθετο: Είναι η ισοπέδωση και η πολτοποίηση των συλλογικοτήτων: αυτός είναι ο κοσμοπολιτισμός στην ΠΡΑΞΗ…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΡΙΤΗ. Το ανώνυμο δεν σημαίνει ΑΠΡΟΣΩΠΟ. Το «πρόσωπο» είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ με ιστορική, κοινωνική, πολιτική και ψυχολογική ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Χωρίς τέτοια ταυτότητα, χωρίς δηλαδή «πρόσωπα» ΖΩΝΤΑΝΑ κανένας ΔΕΣΜΟΣ και καμιά ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορούν να οικοδομηθούν. Τα αλλοτριωμένα αυτόματα δεν είναι ικανά για ΤΙΠΟΤΑ. Η ανωνυμία που καταργεί το «πρόσωπο» καταργεί την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του, μετατρέπει τον κοινωνικό άνθρωπο σε ένα κατακερματισμένο ον, σε μόρια με διάφορες λεκτικές ετικέτες, σε πολυπροσωπία. Αυτά θέλει και επιδιώκει η Νέα Τάξη…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ. Όταν κτυπάμε τις αστικές δομές εξουσίας δεν ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είμαστε ενάντια σε κάθε ΚΥΡΟΣ ή ΕΞΟΥΣΙΑ. Αυτό είναι αναρχική δημοκοπία. Τα «είδωλα» της αστικής εξουσίας, όπως το ΟΝΟΜΑ, η σπουδές, το επάγγελμα, τα προσόντα γενικά και τα διαφημιστικά, καταναλωτικά ντεκόρ ΒΕΒΑΙΩΣ πρέπει να κατεδαφιστούν, γιατί σηματοδοτούν ένα «κύρος» νόθο και κατασκευασμένο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πηδήσουμε στο άλλο άκρο και θα ισοπεδώσουμε και το κύρος που κατακτά ο άνθρωπος μέσα από την ιστορία, τους αγώνες, τις ΙΔΕΕΣ του και τη συμπεριφορά του. ΠΟΤΕ οι επαναστάτες δεν τάχθηκαν ενάντια σε ένα τέτοιο ΚΥΡΟΣ, διαφορετικά θα έπρεπε να αλλάζουν και το όνομά τους. Θα έπρεπε, πχ, Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Τρότσκι σε κάθε σύγγραμμα ή σε κάθε άρθρο να αλλάζουν και το όνομα. Τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιήθηκαν για συνωμοτικούς λόγους δεν τα άλλαζαν, ήταν το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό τους πρόσωπο: η προσωπικότητά τους και το ΚΥΡΟΣ τους.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΕΜΠΤΗ. ΟΥΔΕΙΣ ζητά εδώ μέσα αστυνομική ταυτότητα, τίτλους σπουδών, επάγγελμα, φήμη κλπ. Την ΠΟΛΙΤΙΚΗ του ταυτότητα ζητά, το «πρόσωπό» του, γιατί χωρίς αυτά κανένας πραγματικός διάλογος δεν μπορεί να γίνει, καμιά ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορεί να υπάρξει, καμιά ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί. Και χωρίς «πρόσωπα» που να επικοινωνούν καμιά κοινότητα ΙΔΕΩΝ και ΔΡΑΣΗΣ είναι δυνατή…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΚΤΗ. Λυδία λίθος των ιδεών είναι η πράξη. Ποιες είναι οι εμπειρίες; Τι γίνεται στο ΙΝΤΥ και το Π.Κ.
Το ΙΝΤΥ είναι ΣΥΝΕΠΕΣΤΑΤΟ σε αυτή τη λογική; Αναπαράγει την ισοπέδωση, την πολτοποίηση των ιδεών την καταστροφή κάθε γόνιμου διαλόγου. Όσα δηλαδή επιδιώκονται από τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής χειραγώγησης, όσα προβάλλονται από τα νέα ιδεολογήματα περί κατάργησης των ΟΡΙΩΝ, της ιστορίας, του «προσώπου» κλπ.
Και ο Οβελίξ είναι συνεπής με αυτά που υποστηρίζει.
Ο Βαγγέλης προκαλεί έκπληξη, αν και πρακτικά ΕΝΕΡΓΕΙ εντελώς διαφορετικά: δεν έκρυψε ποτέ το πολιτικό του πρόσωπο και ούτε κατασκεύασε άλλα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ πολιτικά πρόσωπα…
vngelis
Εγινε διευκρινιση στο ζητημα Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος
οτι δεν ζητιεται η ταυτοτητα των χρηστων με τηλεφωνο διευθυνση κτλ. Αυτο λοιπον με καλυπτει.
Κατοπιν εορτης εφευρεσε και τον ΙΑΝΟ. Ειναι ο ΙΑΝΟΣ η ειναι μια εικονικη του πρωσοπικοτητα? Τοσο ο Ουζερι ο Μπελαμης οσο και ο Κοναπο και ο Χαν Σολο γνωριζουν εαν ο Θυμιος ειναι πλαστοπροσοπος κλεβοντας ιδιωτητες αλλωνων και χρησιμοποιοντας αυτες για τα σχεδια του. Το ζητημα ομως μπαινει οτι εαν εχουμε κανει κριτικη γι'αυτο το ακριβως το ζητημα στον Βηχο, δεν μπορει να εξαιρηται ο Θυμιος. Τα υπουλα μεσα δημιουργουν υπουλους σκοπους. Η σιγη ιχθυος των παραπανω συντροφων οδηγει σε ποιο συμπερασμα? Οτι καλυπτουν τωρα την πλαστοπροσοπεια η δεν περνουν θεση?
Απο παλιες κοντρες στο Ρεσαλτο
Όταν κάποιος δημοσιεύει το ονοματεπώνυμό του και τη φωτογραφία του σε μια ανοιχτή και ανώνυμη συλλογικότητα, προσβάλλει το μέσο και τους χρήστες του. Δημιουργεί έναν όρο, μια συνθήκη συμμετοχής αποκλειστικά για τον εαυτό του, παραμερίζοντας τους όρους χρήσης ή αν δεν υπάρχουν, το σύνηθες και καθημερινό. Είναι αυτονόητο γενικώς ότι τα ηλεκτρονικά δίκτυα βασίζουν την ευελιξία τους και την γεωμετρική προοδό τους στην ανωνυμία. Δυστυχώς διαπιστώνεται ότι στην Ελλάδα ανθεί ακόμα και στο internet το παράλογο αξίωμα του "ξέρεις ποιός είμαι εγώ, ρε;". Διανθίζεται μάλιστα πότε πότε και με το εξίσου παράλογο "να ποιός είμαι εγώ, ρε!". Τα διαπιστευτήρια ενός χρήστη είναι η εν γένει παρουσία του στο μέσο και όχι το βιογραφικό του. Η εξίσωση της ανώνυμης συμμετοχής με ύποπτη δράση ή πρόθεση είναι απλώς μια ακόμα αποκάλυψη της απόλυτης άγνοιας του μέσου και των παραμέτρων του. Η ανωνυμία είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την την πολιτική και την κινηματική δράση εκ γεννετής. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρχει αντάρτικο, οδόφραγμα, οργάνωση ή αντίσταση συγκροτημένη από επώνυμους που δήλωναν με την πρώτη ευκαιρία το ονοματεπώνυμο, το τηλέφωνο, το e-mail και τη φωτογραφία τους. Δεν υπήρξε ούτε θα υπάρξει επίσης έμπειρος αντι-εξουσιαστής (γενικευμένος όρος) που δηλώνει δημοσίως που μπορούν να τον πάρουν τηλέφωνο και ποιά είναι η ηλεκτρονική του διεύθυνση. Μπορεί κανείς να μην ενδιαφέρεται για το εάν γίνεται αντικείμενο μελέτης από την εξουσία, τουλάχιστον ενδιαφέρεται σε πρώτο βαθμό να μην συμβεί αυτό σε κάποιον τρίτο. Η δημοσίευση των προσωπικών δεδομένων ακυρώνει αμέσως κάθε έννοια συνομωτικότητας και δείχνει ότι τα αντανακλαστικά είναι χαλαρωμένα. Παρατηρώ ότι όποτε ασκείται κριτική σε συγκεκριμένο πρόσωπο, που επέλεξε το ίδιο να συμμετάσχει επώνυμα και να δημοσιεύει ακόμα και το που μένει, ξεκινά ένα trolltalk άνευ προηγουμένου. Είναι άλλο ένα δείγμα απαξίωσης πρώτον του μέσου, δεύτερον των χρηστών του και τρίτον της ίδιας της έννοιας της ηλεκτρονικής επικοινωνίας. Η ανικανότητα διαλόγου είναι εμφανής. Οι δύο βασικοί ανθρώπινοι όροι μιας οποιασδήποτε ηλεκτρονικής κοινότητας είναι ότι όλοι συμμετέχουν και δεύτερον όλοι είναι ίσοι. Όποιος δεν μπορεί να δεχτεί αυτούς τους δύο όρους και να τους σεβαστεί χωρίς εξαιρέσεις, το καλύτερο που έχει να κάνει είναι να αφήσει τους υπόλοιπους στην ησυχία τους. Κάποιοι πρέπει να ξυπνήσουν και να συνειδητοποιήσουν ότι το ημερολόγιο γράφει 2006 και όχι 1960.
------------------------------------------------------
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Θυμιος
Εδώ μπερδεύονται πολλά ζητήματα. Με αναρχικά κουδουνίσματα περί ανοικτού και ελεύθερου φόρουμ (το αντίστοιχο της «ελεύθερης και ανοικτής κοινωνίας») φτάνουμε στο σημείο να καταργούμε τα ΣΥΝΟΡΑ και τα ΟΡΙΑ!!! Και μάλιστα μέσα σε ένα όχι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ κόσμο, αλλά μέσα σε ένα ΕΙΚΟΝΙΚΟ: στο διαδίκτυο. Επειδή το κείμενο που παρέθεσε ο σ. Βαγγέλης (καθαρά αναρχικής υφής) έθεσε πολλά ζητήματα, θα προβώ σε κάποιες ΣΥΝΟΠΤΙΚΕΣ παρατηρήσεις.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΡΩΤΗ. Δεν υπάρχει «ελεύθερος και ανοικτός» ΔΙΑΛΟΓΟΣ (και μάλιστα σε εικονικούς κόσμους) μέσα σε συνθήκες καπιταλιστικής αποσύνθεσης και νεοταξικής κυριαρχίας. Όσο πιο «ελεύθερος» είναι αυτός ο «διάλογος» τόσο και πιο ανελεύθεροι και υποταγμένοι είναι οι άνθρωποι. Μια τέτοια «ελευθερία» βρίσκεται δραματικά ΠΙΣΩ και από τις κοινοβουλευτικές αστικές ελευθερίες. Αναπαράγει και ανακυκλώνει την αποσύνθεση που ζούμε, τον εκφυλισμό των εκλογικών διαδικασιών, την κατάντια των ΜΜΕ. Και όλα αυτά στον υπερθετικό βαθμό. Μια τέτοια «ελευθερία» είναι η ασυδοσία χωρίς ΣΥΝΟΡΑ, είναι η κυριαρχία του υπάρχοντος: Ισοπέδωση, πολτοποίηση, καταναλωτισμός χωρίς όρια, ναρκισσισμός και ατομισμός χωρίς όρια, σκουπίδια χωρίς ΣΥΝΟΡΑ.
ΚΑΤΩ από άλλες κοινωνικές ΣΥΝΘΗΚΕΣ, όταν η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ θα ζει στους ρυθμούς της επαναστατικής δράσης και του ΑΜΕΣΟΥ κοινωνικού ελέγχου, τότε και μόνο ΤΟΤΕ θα γίνει δυνατή και αντιστοίχιση του «εικονικού κόσμου»…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ. Αυτά περί «ανοικτών συλλογικοτήτων» είναι αναρχικές μπούρδες. Αυτό είναι και το νέο ιδεολόγημα της παγκοσμιοποίησης. Η συλλογικότητα δεν είναι ένας ετερόκλητος (και μάλιστα εικονικός) ΑΧΤΑΡΜΑΣ. Η συλλογικότητα αποτελεί το προϊόν ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ διαμόρφωσης πάνω σε ΤΑΥΤΙΣΕΙΣ: Ταξικές, εθνικές, αγώνων, ΙΔΕΩΝ, συμφερόντων. Δηλαδή είναι ΔΕΣΜΟΙ κοινωνικοί, εθνικοί, ιστορικοί, πνευματικοί κλπ Είναι προϊόντα ΚΟΙΝΩΝ ΒΙΩΜΑΤΩΝ, προϊόντα αποκρυσταλλωμένα σε ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Ο αχταρμάς είναι το εντελώς αντίθετο: Είναι η ισοπέδωση και η πολτοποίηση των συλλογικοτήτων: αυτός είναι ο κοσμοπολιτισμός στην ΠΡΑΞΗ…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΡΙΤΗ. Το ανώνυμο δεν σημαίνει ΑΠΡΟΣΩΠΟ. Το «πρόσωπο» είναι ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ με ιστορική, κοινωνική, πολιτική και ψυχολογική ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ. Χωρίς τέτοια ταυτότητα, χωρίς δηλαδή «πρόσωπα» ΖΩΝΤΑΝΑ κανένας ΔΕΣΜΟΣ και καμιά ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορούν να οικοδομηθούν. Τα αλλοτριωμένα αυτόματα δεν είναι ικανά για ΤΙΠΟΤΑ. Η ανωνυμία που καταργεί το «πρόσωπο» καταργεί την ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ του, μετατρέπει τον κοινωνικό άνθρωπο σε ένα κατακερματισμένο ον, σε μόρια με διάφορες λεκτικές ετικέτες, σε πολυπροσωπία. Αυτά θέλει και επιδιώκει η Νέα Τάξη…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗ. Όταν κτυπάμε τις αστικές δομές εξουσίας δεν ΣΗΜΑΙΝΕΙ ότι είμαστε ενάντια σε κάθε ΚΥΡΟΣ ή ΕΞΟΥΣΙΑ. Αυτό είναι αναρχική δημοκοπία. Τα «είδωλα» της αστικής εξουσίας, όπως το ΟΝΟΜΑ, η σπουδές, το επάγγελμα, τα προσόντα γενικά και τα διαφημιστικά, καταναλωτικά ντεκόρ ΒΕΒΑΙΩΣ πρέπει να κατεδαφιστούν, γιατί σηματοδοτούν ένα «κύρος» νόθο και κατασκευασμένο. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα πηδήσουμε στο άλλο άκρο και θα ισοπεδώσουμε και το κύρος που κατακτά ο άνθρωπος μέσα από την ιστορία, τους αγώνες, τις ΙΔΕΕΣ του και τη συμπεριφορά του. ΠΟΤΕ οι επαναστάτες δεν τάχθηκαν ενάντια σε ένα τέτοιο ΚΥΡΟΣ, διαφορετικά θα έπρεπε να αλλάζουν και το όνομά τους. Θα έπρεπε, πχ, Ο Μαρξ, ο Λένιν, ο Τρότσκι σε κάθε σύγγραμμα ή σε κάθε άρθρο να αλλάζουν και το όνομα. Τα ψευδώνυμα που χρησιμοποιήθηκαν για συνωμοτικούς λόγους δεν τα άλλαζαν, ήταν το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτικό τους πρόσωπο: η προσωπικότητά τους και το ΚΥΡΟΣ τους.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΠΕΜΠΤΗ. ΟΥΔΕΙΣ ζητά εδώ μέσα αστυνομική ταυτότητα, τίτλους σπουδών, επάγγελμα, φήμη κλπ. Την ΠΟΛΙΤΙΚΗ του ταυτότητα ζητά, το «πρόσωπό» του, γιατί χωρίς αυτά κανένας πραγματικός διάλογος δεν μπορεί να γίνει, καμιά ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ δεν μπορεί να υπάρξει, καμιά ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ δεν μπορεί να επιτευχθεί. Και χωρίς «πρόσωπα» που να επικοινωνούν καμιά κοινότητα ΙΔΕΩΝ και ΔΡΑΣΗΣ είναι δυνατή…
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΚΤΗ. Λυδία λίθος των ιδεών είναι η πράξη. Ποιες είναι οι εμπειρίες; Τι γίνεται στο ΙΝΤΥ και το Π.Κ.
Το ΙΝΤΥ είναι ΣΥΝΕΠΕΣΤΑΤΟ σε αυτή τη λογική; Αναπαράγει την ισοπέδωση, την πολτοποίηση των ιδεών την καταστροφή κάθε γόνιμου διαλόγου. Όσα δηλαδή επιδιώκονται από τους μηχανισμούς της καπιταλιστικής χειραγώγησης, όσα προβάλλονται από τα νέα ιδεολογήματα περί κατάργησης των ΟΡΙΩΝ, της ιστορίας, του «προσώπου» κλπ.
Και ο Οβελίξ είναι συνεπής με αυτά που υποστηρίζει.
Ο Βαγγέλης προκαλεί έκπληξη, αν και πρακτικά ΕΝΕΡΓΕΙ εντελώς διαφορετικά: δεν έκρυψε ποτέ το πολιτικό του πρόσωπο και ούτε κατασκεύασε άλλα ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ πολιτικά πρόσωπα…
vngelis
Εγινε διευκρινιση στο ζητημα Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος
οτι δεν ζητιεται η ταυτοτητα των χρηστων με τηλεφωνο διευθυνση κτλ. Αυτο λοιπον με καλυπτει.
Στα 6 σημεια προηγουμενα συμφωνο.
Στο μονο που δεν συμφωνο ειναι οτι εαν καποιος θελει να ανεβασει καποιο μυνημα και να συμμετασχει θα πρεπει πρωτα να συνδεθει και να δωσει ηλεκτρονικη διευθυνση. Αυτο δεν δυσκολευει την ανοιχτη συμμετοχη διαφορων χρηστων που επεμβαινουν στις συζητησεις χωρις να εχουν γινει μελοι?
Στην Πραβδα του Λενιν υπηρχε τμημα οπου αναγνωστες εστελναν ρεπορταζ απο απεργιες κτλ προς το κεντρο και δημοσιευοντουσαν και για λογους ασφαλειας δεν δημοσιευαν το ονομα του αναγνωστη. Υπαρχει τροπος να διαφυλαχτει αυτο το συστημα εδω, πχ ο ανονυμος χρηστης να πει κατι χωρις να ενωθει και εαν οχι γιατι δεν δημιουργηται ενα μονο μερος για τους 'ανονυμους'?
Επειδη ειναι δυσκολο να υπαρχει επι 24ορης βασης 'ελεγχος' στα σαιτ και ανα πασα στιγμη καποιος μπορει να ανεβασει οτι θελει υπαρχει η πιθανοτητα να κλειδωνεται το σαιτ μετα τα μεσανυχτα η της ωρες που γινοντα οι πιο πολλες επιθεσεις?
Για μενα τοσο το Ιντυ και το ΠΚ ειναι κλειστα φορουμ με την εννοια οτι στο πρωτο οτι δεν τους αρεσει ουτε στα κρυμμενα το βαζουν ενω στο δευτερο οτι δεν συμφωνει με την ΣΟ το τορπιλλιζουν οι ιδιοι με πολλαπλα νικ για να φανει οτι πολλοι διαφωνουν.
Με λιγα λογια δεν νομιζω οτι η διαφορα συνοπσιζεται σε οργανωτικα μονο μεσα αλλα ειναι η πολιτικη αντιμετωπιση των διαφωνουντων και κατα ποσο η ΣΟ οποιουδηποτε φορουμ αφηνει ατομα να εκθεσουν τις αποψεις τους ακομα και εαν ειναι κατα την αποψη τους αντιθετες και λανθασμενες. Με σωστη πολιτικη διαχειρηση μπορει να γινεται διαλογος εαν οι χρηστες τηρουν φυσικα καποιους βασικους κανονες.
Το προβλημα ειναι εαν συμφωνουν οι υπαρχοντες χρηστες στο να πανε σε κλειστο συστημα και εαν αρκουν αυτοι οι χρηστες δηλαδη ποσοι ειναι που συμφωνουν και ποσοι πραγματικα επεμβαινουν σε διαλογους.
Απο πρωσοπικη αποψη δεν θα μπορουσα να χρησιμοποιο πολλαπλα νικ λογου γλωσσας και ορθωγραφιας. Το μονο προβλημα που θα εχω ειναι οτι θα πρεπει να εχω τους κωδικους προσβασης σε οποιοδηποτε μηχανημα χρησιμοποιο απο εδω και περα
Oταν Ο Θυμιος Καλυπτε τον Φουντουρη και Εναντια σε Επιτροπη Εξετασεις...
Να σταματήσουμε ΕΔΩ
Θύμιος
Ένταξη: 19 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 160
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 11:35 am Θέμα δημοσίευσης: Να σταματήσουμε ΕΔΩ
Πρέπει να Σταματήσουμε εδώ. Παρασυρθήκαμε σε μια λογική που καταδικάζουμε. Εδώ θέλουμε να προωθήσουμε ένα άλλο ήθος στο διάλογο και όχι να αναπαράγουμε τα «νέα ήθη». Ξέρω, μας πνίγει η αδικία και αυτή η δικαιολογημένη οργή μας παρασύρει και μας σε πολιτικά ολισθήματα. Πρώτος εγώ κάνω την αυτοκριτική μου.
Δεν μπορεί να καθοριζόμαστε στο τι γράφεται στο ΙΝΤΥ ή στο Π.Κ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. Αλλού απευθυνόμαστε. Ας γράφουν και ας λένε ότι θέλουν. Οι πολιτικά σκεπτόμενοι αντιλαμβάνονται τα πάντα. Ας μην υποτιμούμε και εμείς τη νοημοσύνη τους.
Δεν θα ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΜΕ εδώ της πνιγηρές αναθυμιάσεις του πολιτικού υπόκοσμου: Ενός κόσμου που προκαλεί την αηδία της κοινωνίας και αποσυντίθεται μέσα στα κλειστά σεχταριστικά «γκέτο» ή τις « αριστερές" συμμορίες.
Οι συκοφαντίες δεν αντιμετωπίζονται με την ανακύκλωση του οχετού. Άλλος είναι ο δρόμος. Έτσι χάνουμε και εμείς τη σοβαρότητά μας στον κόσμο που αποζητά άλλα πράγματα να ακούσει και να δει από μας.
Καμία, λοιπόν αναπαραγωγή και ανακύκλωση όσων γράφονται αλλού. Ό,τι μεταφέρεται θα πρέπει να κόβεται.
Κριτική μόνο σε απόψεις.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ιανός
Ένταξη: 28 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 892
Τόπος: Αθήνα
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:08 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αγαπητέ κ. Παπανικολάου.
Έχετε απόλυτο δίκιο, άλλωστε σε παλιότερες παρεμβάσεις μου είχα επισημάνει κι εγώ την "παραθυροποίηση" των εμπλεκομένων, σ' αυτήν την γελοία αντιπαράθεση, φόρουμς.
Όμως, πολύ φοβάμαι, ότι δεν θα σταματήσει τίποτα.
Κι αυτό γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για αντιπαραθέσεις επί πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, αλλά επί προσωπικού.
Και να σημειώσετε ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου.
Είναι γεγονός ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του Ρεσάλτο ως προς την επιχειρούμενη επανεδραίωση της ελληνοχριστιανικής θεωρίας και η θέση που εκφράζετε, εσείς και οι συνεργάτες σας, ότι το θρήσκευμα, και ειδικότερα ο Χριστιανισμός, αποτελεί συστατικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας με βρίσκει κάθετά αντίθετο. Όπως επίσης και η θέση ότι ο Χριστιανισμός, με την εκκοσμικευένη μορφή που παρουσιάζει σήμερα και την διαπλοκή του με τους κρατικούς εξουσιαστικούς μηχανισμούς, μπορεί να συνδυασθεί με το μαρξιστικό και κομμουνιστικό κοσμοείδωλο και τις σοσιαλιστικές πρακτικές.
Δεν νομίζω, όμως, ότι αυτού του είδους οι διαφωνίες μπορούν να γεννήσουν αντιπαραθέσεις και κόντρες, επιπέδου χαμαιτυπείου, σαν κι αυτές που ζούμε τελευταία στα τρία εμπλεκόμενα φόρουμς.
Προσωπικά, αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το μέσον του φόρουμ του Ρεσάλτο για να αμυνθώ απέναντι σε συμπεριφορές χρηστών (ή "χρηστών") άλλων φόρουμς που θεώρησα κακόβουλες και υποβολιμαίες κι επομένως μπορώ να κατανοήσω την πρακτική των "μπηχτών" ένθεν κακείθεν.
Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η προτροπή σας να πιάσει τόπο.
Από την πλευρά μου, έχω να σας κάνω μια πρόταση.
Σβήστε όλα τα θέματα που αναφέρονται στην γνωστή κόντρα κι αφήστε ανοικτό μόνον το νήμα: "Ποιος είναι ο συντάκτης του κειμένου", όπου μπορούν να μεταφερθούν όλες οι ανάλογες υφιστάμενες συζητήσεις, ή δημοσιεύσεις, από άλλα νήματα. Επιπροσθέτως μεταφέρετε αυτομάτως εκεί, όποιο άλλο σχετικό, με την κόντρα αυτή, νήμα επιχειρηθεί να ανοιχθεί στο μέλλον.
Νομίζω ότι έτσι θα διατηρηθεί η απαιτούμενη αξιοπιστία και σοβαρότητα του παρόντος φόρουμ, ενώ ταυτοχρόνως θα υπάρχει κι ένα βήμα όπου θα μπορούν να απαντηθούν όλες οι ενδεχόμενες μελλοντικές προκλήσεις, διαβολές και προβοκάτσιες, χωρίς να "μπαχαλεύεται" όλο το φόρουμ του Ρεσάλτο.
Σας χαιρετώ φιλικά.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Ιανός στις Τετ Ιούν 21, 2006 12:14 pm, 1 φορά
Αντώνης Φουντούρης
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:13 pm Θέμα δημοσίευσης: ,,,, Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Όταν δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες σχόλια με την ΥΠΟΓΡΑΦΗ μου και φαίνεται σαν να βρίζω εγώ άτομα κ.λ.π. ή θα πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να ενημερώνεται ο κόσμος που δε γνωρίζει ότι δεν είναι δικά μου (και το μόνο φόρουμ που μπορεί να γίνει αυτο είναι εδώ πέρα) ή θα πρέπει νa γίνει μήνυση και στους Indymediαδες έτσι ώστε να φροντίσουν να σταματήσει να γίνεται αυτο για το οποίο είναι και οι ίδιοι υπεύθυνοι (όταν μάλιστα δεν βγαίνουν ούτε να διαψέυσουν ως Σ.Ο. το ότι τα σχόλια στο φόρουμ τους με την υπογραφή μου τα βαζω εγώ, παρότι τους εχει ζητηθεί επανηλλημένα)
Ποια από τις δύο λύσεις προτείνεις Θύμιο; Έχεις καποια τρίτη ιδέα μήπως για το πως θα σταματήσουμε εδώ;
Εγώ νομίζω ότι κάποιοι θα σταματήσουν μόνο όταν οι ίδιοι μεταφερθούν κάποιοι σε χώρο που δεν έχει σύνδεση στο Internet. Χώρο που ονομάζεται είτε φυλακές ειτε ψυχιατρείο.
Όσο λοιπόν πιο γρήγορα προχωρήσουμε αυτή τη διαδικασία τόσο πιο γρήγορα θα ...σταματήσουμε.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντώνης Φουντούρης
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:20 pm Θέμα δημοσίευσης: .. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Και είναι δεδομένο ότι η λύση που προτείνω εγώ είναι η δέυτερη. Μήνυση στους Indymediάδες και όσοι άλλοι θέλουν από κοινού μαζί μου. Συντηρούν ένα ολόκληρο site με διεύθυνση http://athens.indymedia.org/admin
όπου υπάρχει και διατηρείται ένας οχετός συκοφαντιών, ύβρεων , κείμενα με πλαστές υπογραφές κ.λ.π. Καλώ όσους θίγονται από την υπόθεση να προχωρήσουν μαζί μου σε μήνυση.
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:01 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Για μία ακόμα φορά προσπαθώ να πω στους χρήστες σας ότι ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ ΕΓΩ ΣΤΟ INDY. Κάποιος προβοκάρει.
Δυστυχώς πάντα με σβήνετε
Επιστροφή στην κορυφή
Αντώνης Φουντούρης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:27 pm Θέμα δημοσίευσης: ... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εκτός από τα κείμενα με την υπογραφή σου που δημοσιέυονται καθημερινά στο Indymedia και φέρουν την υπογραφη σου (και ειναι στο ίδιο πνέυμα με αυτά που υπήρχαν και στο Πολιτκό Καφενείο), κάθε βράδυ μπαίνουν κάτω από κάθε τέτοιο άθλιο κείμενο , ανώνυμα σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο οποία αναφέρεται το όνομα μου και γράφεται ότι δηθεν τα "τρολλαρίσματα" τα βάζω εγώ. ΠΑράλληλα μπαίνουν συνεχώς κείμενα και με τη δθική μοιυ υπογραφή, όπως αυτά χτες που έβριζαν τον Ιατρόπουλο
Αυτο που νομίζω εγώ ειναι ότι θα πρέπει να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι γι αυτά. Και την απάντηση νομίζω μπορεί να δώσει μόνο εισαγγελέας
Επιστροφή στην κορυφή
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:54 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το Indy είναι υπεύθυνο να πει ΠΟΙΟΙ ΤΡΙΛΛΑΡΟΥΝ. Να είμαι εγώ, εσύ ή ΄καποιος άλλος.
Εσύ αναπαράγεις εδώ όλες τις αθλιότητες. Νομίζεις ότι έτσι κάνεις πολιτική ή χτυπάς το ΠΚ;
Δεν ξαναγράφω εδώ είναι μάταιο.Και σε νομιμοποιώ και σαν συνομιλητή. Αλλά έχει και η υπομονή μου τα οριά της.
Επιστροφή στην κορυφή
Α.Φ.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:58 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εφόσον γράφονται εκεί κείμενα με την υπογραφή μου έπρεπε να ξεκαθαρίσω ότι δενε΄χω καμιά σχέση με αυτά
Δεν ανέφερα αν το έκανε το Π.Κ. η οποιοδσδήποτε άλλος. Όταν ξεκαθαριστεί το ζήτημα δικαστικώ ο καθένας θα μπορέσει να κρίνει
Επιστροφή στην κορυφή
A.Φ.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 2:06 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=212
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 6:54 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Α.Φ. έγραψε:
Εφόσον γράφονται εκεί κείμενα με την υπογραφή μου έπρεπε να ξεκαθαρίσω ότι δενε΄χω καμιά σχέση με αυτά
Δεν ανέφερα αν το έκανε το Π.Κ. η οποιοδσδήποτε άλλος. Όταν ξεκαθαριστεί το ζήτημα δικαστικώ ο καθένας θα μπορέσει να κρίνει
Aφού συνέχεια λες ότι τα γράφει ο Βήχος! Μήπως δε στέκεις στα καλά σου;
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 8:44 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Βαγγέλη, αυτό που προτείνεις, κατά τη γνώμη μου, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Διαιώνιση και ανακύκλωση αυτής της κατάστασης είναι, με τη βούλα οργανωτίστικων λογικών. Επιπλέον είναι άσκοπη σπατάλη χρόνου που σηματοδοτεί και μια λανθασμένη πολιτική λογική:
ΠΡΩΤΟΝ: Ότι είμαστε οργανώσεις που ΔΡΟΥΝ μέσα στο εργατικό κίνημα και συγκροτούμε ΕΠΙΤΡΟΠΗ για την επίλυση των ζητημάτων. Το ΡΕΣΑΛΤΟ (δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι για τον εαυτό τους, εννοώ το Π.Κ ή το ΙΝΤΥ) δεν είναι ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Ένα έντυπο ΔΙΑΛΟΓΟΥ είναι πάνω στα ζητήματα που τίθενται από την παγκοσμιοποίηση, το ίδιο είναι και το φόρουμ διαλόγου. Δεν μπορεί συνεπώς να συμπεριφερθεί με όρους ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ…
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει ανοίξει ένα ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ιδεολογικής και πολιτικής πάλης με τις «εστίες», τις θεσμοθετημένες δομές και τους διαχειριστές του νεοταξικών ιδεολογημάτων. Ιδιαίτερα εναντίον αυτών που εμφανίζονται με αριστερά προσωπεία. Δεν μπορεί συνεπώς το ΡΕΣΑΛΤΟ να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με αυτούς. Δεν μπορεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να τους νομιμοποιήσει και να αποδεχτεί συζητήσεις πάνω στα προβοκατόρικα παιχνίδια. Αναλύει και κριτικάρει αυτά τα παιχνίδια, τα ξεσκεπάζει όταν έχει στοιχεία και αποκαλύπτει τους συκοφάντες. ΟΧΙ όμως στο ίδιο τραπέζι με τους συκοφάντες. Δηλαδή Βαγγέλη, με τη λογική σου, θα πρέπει να καθίσομε στο ίδιο τραπέζι και με τους Ιντυμιτιάδες; Με κάθε έναν που θα μας προβοκάρει και θα μας λεει χρισιστιανοφασίστες και χαφιέδες;
ΕΝΑΣ κα μοναδικός είναι ο δρόμος. Κάθε κατηγορία να αποδεικνύεται και επώνυμα. Διαφορετικά θα πρέπει οι συκοφάντες να ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ και να ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ να αποδείξουν αυτά που λένε. Έτσι ΜΟΝΟ θα σταματήσει αυτή η γάγκραινα. Διαφορετικά θα διαιωνίζεται και θα ασχολούμαστε διαρκώς με τέτοια άθλια και νοσηρά φαινόμενα.
Να είσαι καλά.
Επιστροφή στην κορυφή
vngelis
Ένταξη: 24 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 973
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 9:22 pm Θέμα δημοσίευσης: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος
Το μονο παραδειγμα που εχω στην ιστορια επειδη αυτα τα ζητηματα σωστα λες δεν προκειται να λυθουν ειναι το τι εγινε με τον πρακτορα Αζεφ. Ο δημοσιογραφος που μαζεψε στοιχεια γι'αυτο καλεσε επιτροπη εξετασης στην οργανωση που ανηκε. Εγω προτεινα Επιτροπη Εξεταση παλιοτερα και στο ζητημα Τσιγαριδα οταν πρωτοεμφανιστηκαν οι καταγγελιες Κανα. Παλι τοτε κανενας δεν αποδεχτηκε οτι μπορει να γινει κατι τετοιο, για διαφορους λογους ο καθενας.
Δικιο εχεις το Ρεσαλτο δεν ειναι οργανωση. Οπως και το ΠΚ δεν ειναι. Εχει ομως μελοι που ανηκουν σε οργανωσεις. Οταν πχ μαζευονται 3-4 οργανωσεις για το ζητημα Βερουχη και βγαζουν καταγγελια, γιατι το περιοδικο σαν περιοδικο δεν καλαει οσες οργανωσεις απαντησουν στο καλεσμα για το ζητημα αυτο, μαζοι με ανενταχτους αριστερους.
Οταν βγαινουν επονυμα διαφοροι και λενε συγκεγκριμενα ο ταδε και ο ταδε ειναι πρακτορας και περιμενουν το ζητημα να λυθει απο τριτους (δηλαδη δικαστες) τοτε το πολιτικο ζητημα γινεται πρωσοπικο. Δηλαδη ο καθενας που θα παθει τι εχει παθει ο Βηχος με το ανοχιτελος και ο Φουντουρης με οσα εχει καταγγειλη δημοσιως για το κυνηγητο στον τοπο κατοικιας του, αφηνεται ξεκρεμαστος να καθαρισει το ονομα του απ'τις καταγγελιες, που διοχετευοντα στα 'κρυμμενα' του Ιντυ που δεν ειναι τοσο κρυμμενα οσο... λογοκριμενα και συστηματικα προπαγανδιζουν.
Η πρωσοπικη μου αποψη ειναι οτι οι Ιντυακοι ειναι σαινια με εκπαιδευση στο εξωτερικο και οτι αυτο που παλιοτερα αρχισαν με τον Θυμιο, μεταφερθηκε στον Ιατροπουλο, και τωρα χτυπαει Βηχο και Ρεσαλτο. Σε λιγο θα χτυπησει πιστευω και αλλους.
Η χρησιμοποιηση εικονικων χρηστων απο πολλους σε ολα τα σαιτ της αντιπληροφορησης φυσικα δεν βοηθαει την κατασταση, οπως και το ανεβασμα μυνηματων απ'τα κλειστα υποτιθεται συστηματα μελων (οπως επαθα εγω στο ΠΚ και ζητησα την απενεργοποιηση μου δημοσια αφου δεν καταδεχομαι την ασφαλεια του αλλο)
Το να καλεσεις μια επιτροπη δεν σημαινει οτι θα ερθουν οι Ιντυαδες ουτε το ΠΚ. Εαν προσεξες το ΠΚ καλεσε τον Ιανο μονο να κοιταξη τα ζητηματα περι εικονικων χρηστων οχι κανεναν αλλο.
Ειδη το ΡΕΣΑΛΤΟ ειναι στο στοχαστρο απο συγκεκριμενα ατομα και οργανωσεις. Η πολιτικη αντεπιθεση μερικες φορες ειναι η καλυτερη αμυνα. Οταν ο δημοσιογραφος καλεσε επιτροπη για το ζητημα Αζεφ παιζοταν η ζωη του κωρονα γραμματα.
Εαν αφησουμε τις καταγγελιες περι χαφιεδων να περασει σε λιγο ολοι θα ειμαστε χαφιεδες και τελικα κανενας δεν θα ειναι. Επειδη ομως πιστευω οτι υπαρχουν πρακτικα κριτηρια που δημιουργουν υποψιες ισως αυτες θα επρεπε να παρουσιαζοντουσαν δημοσιως...
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 28, 2006 8:05 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
vngelis έγραψε:
Το μονο παραδειγμα που εχω στην ιστορια επειδη αυτα τα ζητηματα σωστα λες δεν προκειται να λυθουν ειναι το τι εγινε με τον πρακτορα Αζεφ. Ο δημοσιογραφος που μαζεψε στοιχεια γι'αυτο καλεσε επιτροπη εξετασης στην οργανωση που ανηκε. Εγω προτεινα Επιτροπη Εξεταση παλιοτερα και στο ζητημα Τσιγαριδα οταν πρωτοεμφανιστηκαν οι καταγγελιες Κανα. Παλι τοτε κανενας δεν αποδεχτηκε οτι μπορει να γινει κατι τετοιο, για διαφορους λογους ο καθενας.
Δικιο εχεις το Ρεσαλτο δεν ειναι οργανωση. Οπως και το ΠΚ δεν ειναι. Εχει ομως μελοι που ανηκουν σε οργανωσεις. Οταν πχ μαζευονται 3-4 οργανωσεις για το ζητημα Βερουχη και βγαζουν καταγγελια, γιατι το περιοδικο σαν περιοδικο δεν καλαει οσες οργανωσεις απαντησουν στο καλεσμα για το ζητημα αυτο, μαζοι με ανενταχτους αριστερους.
Οταν βγαινουν επονυμα διαφοροι και λενε συγκεγκριμενα ο ταδε και ο ταδε ειναι πρακτορας και περιμενουν το ζητημα να λυθει απο τριτους (δηλαδη δικαστες) τοτε το πολιτικο ζητημα γινεται πρωσοπικο. Δηλαδη ο καθενας που θα παθει τι εχει παθει ο Βηχος με το ανοχιτελος και ο Φουντουρης με οσα εχει καταγγειλη δημοσιως για το κυνηγητο στον τοπο κατοικιας του, αφηνεται ξεκρεμαστος να καθαρισει το ονομα του απ'τις καταγγελιες, που διοχετευοντα στα 'κρυμμενα' του Ιντυ που δεν ειναι τοσο κρυμμενα οσο... λογοκριμενα και συστηματικα προπαγανδιζουν.
Η πρωσοπικη μου αποψη ειναι οτι οι Ιντυακοι ειναι σαινια με εκπαιδευση στο εξωτερικο και οτι αυτο που παλιοτερα αρχισαν με τον Θυμιο, μεταφερθηκε στον Ιατροπουλο, και τωρα χτυπαει Βηχο και Ρεσαλτο. Σε λιγο θα χτυπησει πιστευω και αλλους.
Η χρησιμοποιηση εικονικων χρηστων απο πολλους σε ολα τα σαιτ της αντιπληροφορησης φυσικα δεν βοηθαει την κατασταση, οπως και το ανεβασμα μυνηματων απ'τα κλειστα υποτιθεται συστηματα μελων (οπως επαθα εγω στο ΠΚ και ζητησα την απενεργοποιηση μου δημοσια αφου δεν καταδεχομαι την ασφαλεια του αλλο)
Το να καλεσεις μια επιτροπη δεν σημαινει οτι θα ερθουν οι Ιντυαδες ουτε το ΠΚ. Εαν προσεξες το ΠΚ καλεσε τον Ιανο μονο να κοιταξη τα ζητηματα περι εικονικων χρηστων οχι κανεναν αλλο.
Ειδη το ΡΕΣΑΛΤΟ ειναι στο στοχαστρο απο συγκεκριμενα ατομα και οργανωσεις. Η πολιτικη αντεπιθεση μερικες φορες ειναι η καλυτερη αμυνα. Οταν ο δημοσιογραφος καλεσε επιτροπη για το ζητημα Αζεφ παιζοταν η ζωη του κωρονα γραμματα.
Εαν αφησουμε τις καταγγελιες περι χαφιεδων να περασει σε λιγο ολοι θα ειμαστε χαφιεδες και τελικα κανενας δεν θα ειναι. Επειδη ομως πιστευω οτι υπαρχουν πρακτικα κριτηρια που δημιουργουν υποψιες ισως αυτες θα επρεπε να παρουσιαζοντουσαν δημοσιως...
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συσταθεί οποιαδήποτε Επιτροπή. Το έχω ξαναπεί αλλά μάλλον ότι θέλουμε βλέπουμε. Δεν κάλεσα τον ΙΑΝΟ μόνο για να δει τον υπολογιστή μου! Να γνωριστούμε τον κάλεσα. Και οποιοδήποτε άλλον θέλει δεν έχω αντίρρηση.
Δεν μπορώ εγώ να συστήσω Επιτροπή. Αυτό είναι δουλειά των Οργανώσεων και όχι μεμονωμένων ανθρώπων. Από την πλευρά μου να συμβάλλω. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν, όπως γράφτηκε. Εγώ κατήγγειλα συγκεκριμένο άτομο για συγκεκριμένες ενέργειες που τις παραδέχθηκε και ο ίδιος. Δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά από τη ΣΟ του Indy, εκτός από τον Αρ. ο οποίος τώρα δεν ανήκει στη ΣΟ.
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.
Επιστροφή στην κορυφή
Εεεεεπ!
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 29, 2006 8:19 am Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Βήχος Παναγιώτης. έγραψε:
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.[/b]
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=40798#40798
Παράθεση:
σ. Βήχο αυτοί σε βρίζουν συνέχεια εκεί μέσα; Γιατί αφήνεις να διαφημίζουν το βρωμοπεριοδικό τους στο πολιτικό καφενείο και κάθεσαι και τους απαντάς μέσα στο Ρεσάλτο; Αυτό θέλουν. Να τους Νομιμοποιήσεις. Αγνόησέ τους σύντροφε. Πρόκειται για χαφιεδοτσούρμο.
Laughing Laughing Laughing
Επιστροφή στην κορυφή
vngelis
Ένταξη: 24 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 973
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 29, 2006 9:07 am Θέμα δημοσίευσης: Re: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος Διαγραφή αυτής της δημοσίευσης
Παράθεση:
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συσταθεί οποιαδήποτε Επιτροπή. Το έχω ξαναπεί αλλά μάλλον ότι θέλουμε βλέπουμε. Δεν κάλεσα τον ΙΑΝΟ μόνο για να δει τον υπολογιστή μου! Να γνωριστούμε τον κάλεσα. Και οποιοδήποτε άλλον θέλει δεν έχω αντίρρηση.
Δεν μπορώ εγώ να συστήσω Επιτροπή. Αυτό είναι δουλειά των Οργανώσεων και όχι μεμονωμένων ανθρώπων. Από την πλευρά μου να συμβάλλω. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν, όπως γράφτηκε. Εγώ κατήγγειλα συγκεκριμένο άτομο για συγκεκριμένες ενέργειες που τις παραδέχθηκε και ο ίδιος. Δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά από τη ΣΟ του Indy, εκτός από τον Αρ. ο οποίος τώρα δεν ανήκει στη ΣΟ.
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.
Στα λογια ουτε το ΠΚ ουτε το Ρεσαλτο ειναι εναντια στο στησιμο Επιτροπης. Επειδη δεν ειναι οργανωσεις πολιτικες δεν ειναι εφικτο να γινει. Ομως οι κυριοι συντελεστες σε οργανωσεις ανηκουν, τοσο απο εδω οσο και απο εκει.
Οταν υπαρχουν μια σωρο καταγγελιες περι χαφιεδων και πρακτορων και δεν γινεται κινηση εκ μερους των οργανωσεων για τα ζητηματα αυτα και οι καταγγελιες αφηνονται να περνανε μονιμως ο τυχον επισκεπτης, αυτοι δηλαδη που συμμετεχουν στις συζητησεις αλλα ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ σε οργανωσεις τι γνωμη εχουν για ολα τα σαιτ 'αντιπληροφορησεις'?
Εκει λογοκρινονται αποψεις οταν δεν συμπιπτουν με την κυρια γραμμη αυτων που τα διευθυνουν, εκει ο ενας και ο αλλος λεει τον αλλο χαφιε, και τελικα τιποτα ουσιωδης δεν καταλαβαινει κανεις το τι παιζεται. Οι συμμαχιες με ολους και ολα, οπως ειναι η γραμμη σου σημαινει οτι για να φτιαξης μια ομελετα δεν θελεις να σπασεις κανενα αυγο. Απλως μεταθετεις το προβλημα αλλου, λεγοντας οτι ολοι οσοι εχουν σχεση με το Ρεσαλτο ειναι ...χαφιεδες.
Επειδη να συζηταμε για παλια ζητηματα δεν εχει ωφελος οι πραξεις μετρανε απο εδω και περα. Το κατα ποσο ο καθενας ιδιωτικα, μεσα απ'τις οργανωσεις που ανηκει μπορει να πιεση προς μια Εξεταστικη Επιτροπη. Η Επιτροπη εαν ποτε συστηθει, δεν προκειται να λυσει τα ζητηματα αλλα ειναι μια αρχη να βαλουμε τα πραγματα σε μια νεα βαση.
Οταν μελοι οργανωσεων βρισκονται σαν μαρτυρες υπερασπισεις σε Αντι-Τρομοκρατικες Δικες και περνουν θεση καθαρα υπερ μιας μεριδας κατηγορουμενων και λογοκρινουν αλλους, για μενα μπαινει ζητημα. Για σενα, κυριε Βηχο ποτε δεν μπηκε. Και επειδη το κολπο να μην γινονται ερωτησεις και να αποκαλουνται αυτοι που κανουν ερωτησεις χαφιεδες ειναι παλιο οσο ειναι ο σταλινισμος, το μονο που εχω ακομα να παραθεσω ειναι οτι τα επιχειρηματα σου, κατοπιν εορτης εχουν σχεση με τους οπαδους σου, οχι με το φλεγομενο ζητημα υπ συζητηση, για την διεσδηση, επιχορηγηση και λειτουργια μυστικων υπηρεσιων σε σχεδον ολη την 'ακρα αριστερα', στο δημοσιογραφικο κατεστημενο, και στις οργανωσεις νεοταξικου εθελοντισμου ΜΚΟ και συναφη επαγγελματα.
Παράθεση:
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Θύμιος
Ένταξη: 19 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 160
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 11:35 am Θέμα δημοσίευσης: Να σταματήσουμε ΕΔΩ
Πρέπει να Σταματήσουμε εδώ. Παρασυρθήκαμε σε μια λογική που καταδικάζουμε. Εδώ θέλουμε να προωθήσουμε ένα άλλο ήθος στο διάλογο και όχι να αναπαράγουμε τα «νέα ήθη». Ξέρω, μας πνίγει η αδικία και αυτή η δικαιολογημένη οργή μας παρασύρει και μας σε πολιτικά ολισθήματα. Πρώτος εγώ κάνω την αυτοκριτική μου.
Δεν μπορεί να καθοριζόμαστε στο τι γράφεται στο ΙΝΤΥ ή στο Π.Κ. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. Αλλού απευθυνόμαστε. Ας γράφουν και ας λένε ότι θέλουν. Οι πολιτικά σκεπτόμενοι αντιλαμβάνονται τα πάντα. Ας μην υποτιμούμε και εμείς τη νοημοσύνη τους.
Δεν θα ΑΝΑΠΑΡΑΓΟΥΜΕ εδώ της πνιγηρές αναθυμιάσεις του πολιτικού υπόκοσμου: Ενός κόσμου που προκαλεί την αηδία της κοινωνίας και αποσυντίθεται μέσα στα κλειστά σεχταριστικά «γκέτο» ή τις « αριστερές" συμμορίες.
Οι συκοφαντίες δεν αντιμετωπίζονται με την ανακύκλωση του οχετού. Άλλος είναι ο δρόμος. Έτσι χάνουμε και εμείς τη σοβαρότητά μας στον κόσμο που αποζητά άλλα πράγματα να ακούσει και να δει από μας.
Καμία, λοιπόν αναπαραγωγή και ανακύκλωση όσων γράφονται αλλού. Ό,τι μεταφέρεται θα πρέπει να κόβεται.
Κριτική μόνο σε απόψεις.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ιανός
Ένταξη: 28 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 892
Τόπος: Αθήνα
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:08 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Αγαπητέ κ. Παπανικολάου.
Έχετε απόλυτο δίκιο, άλλωστε σε παλιότερες παρεμβάσεις μου είχα επισημάνει κι εγώ την "παραθυροποίηση" των εμπλεκομένων, σ' αυτήν την γελοία αντιπαράθεση, φόρουμς.
Όμως, πολύ φοβάμαι, ότι δεν θα σταματήσει τίποτα.
Κι αυτό γιατί, κατά τη γνώμη μου, δεν πρόκειται για αντιπαραθέσεις επί πολιτικών ή ιδεολογικών διαφορών, αλλά επί προσωπικού.
Και να σημειώσετε ότι δεν εξαιρώ τον εαυτό μου.
Είναι γεγονός ότι ο ιδεολογικός προσανατολισμός του Ρεσάλτο ως προς την επιχειρούμενη επανεδραίωση της ελληνοχριστιανικής θεωρίας και η θέση που εκφράζετε, εσείς και οι συνεργάτες σας, ότι το θρήσκευμα, και ειδικότερα ο Χριστιανισμός, αποτελεί συστατικό στοιχείο της εθνικής μας ταυτότητας με βρίσκει κάθετά αντίθετο. Όπως επίσης και η θέση ότι ο Χριστιανισμός, με την εκκοσμικευένη μορφή που παρουσιάζει σήμερα και την διαπλοκή του με τους κρατικούς εξουσιαστικούς μηχανισμούς, μπορεί να συνδυασθεί με το μαρξιστικό και κομμουνιστικό κοσμοείδωλο και τις σοσιαλιστικές πρακτικές.
Δεν νομίζω, όμως, ότι αυτού του είδους οι διαφωνίες μπορούν να γεννήσουν αντιπαραθέσεις και κόντρες, επιπέδου χαμαιτυπείου, σαν κι αυτές που ζούμε τελευταία στα τρία εμπλεκόμενα φόρουμς.
Προσωπικά, αναγκάστηκα να χρησιμοποιήσω το μέσον του φόρουμ του Ρεσάλτο για να αμυνθώ απέναντι σε συμπεριφορές χρηστών (ή "χρηστών") άλλων φόρουμς που θεώρησα κακόβουλες και υποβολιμαίες κι επομένως μπορώ να κατανοήσω την πρακτική των "μπηχτών" ένθεν κακείθεν.
Εύχομαι να πρυτανεύσει η λογική και η προτροπή σας να πιάσει τόπο.
Από την πλευρά μου, έχω να σας κάνω μια πρόταση.
Σβήστε όλα τα θέματα που αναφέρονται στην γνωστή κόντρα κι αφήστε ανοικτό μόνον το νήμα: "Ποιος είναι ο συντάκτης του κειμένου", όπου μπορούν να μεταφερθούν όλες οι ανάλογες υφιστάμενες συζητήσεις, ή δημοσιεύσεις, από άλλα νήματα. Επιπροσθέτως μεταφέρετε αυτομάτως εκεί, όποιο άλλο σχετικό, με την κόντρα αυτή, νήμα επιχειρηθεί να ανοιχθεί στο μέλλον.
Νομίζω ότι έτσι θα διατηρηθεί η απαιτούμενη αξιοπιστία και σοβαρότητα του παρόντος φόρουμ, ενώ ταυτοχρόνως θα υπάρχει κι ένα βήμα όπου θα μπορούν να απαντηθούν όλες οι ενδεχόμενες μελλοντικές προκλήσεις, διαβολές και προβοκάτσιες, χωρίς να "μπαχαλεύεται" όλο το φόρουμ του Ρεσάλτο.
Σας χαιρετώ φιλικά.
Έχει επεξεργασθεί από τον/την Ιανός στις Τετ Ιούν 21, 2006 12:14 pm, 1 φορά
Αντώνης Φουντούρης
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:13 pm Θέμα δημοσίευσης: ,,,, Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Όταν δημοσιεύονται σε ιστοσελίδες σχόλια με την ΥΠΟΓΡΑΦΗ μου και φαίνεται σαν να βρίζω εγώ άτομα κ.λ.π. ή θα πρέπει να υπάρχει ένας τρόπος να ενημερώνεται ο κόσμος που δε γνωρίζει ότι δεν είναι δικά μου (και το μόνο φόρουμ που μπορεί να γίνει αυτο είναι εδώ πέρα) ή θα πρέπει νa γίνει μήνυση και στους Indymediαδες έτσι ώστε να φροντίσουν να σταματήσει να γίνεται αυτο για το οποίο είναι και οι ίδιοι υπεύθυνοι (όταν μάλιστα δεν βγαίνουν ούτε να διαψέυσουν ως Σ.Ο. το ότι τα σχόλια στο φόρουμ τους με την υπογραφή μου τα βαζω εγώ, παρότι τους εχει ζητηθεί επανηλλημένα)
Ποια από τις δύο λύσεις προτείνεις Θύμιο; Έχεις καποια τρίτη ιδέα μήπως για το πως θα σταματήσουμε εδώ;
Εγώ νομίζω ότι κάποιοι θα σταματήσουν μόνο όταν οι ίδιοι μεταφερθούν κάποιοι σε χώρο που δεν έχει σύνδεση στο Internet. Χώρο που ονομάζεται είτε φυλακές ειτε ψυχιατρείο.
Όσο λοιπόν πιο γρήγορα προχωρήσουμε αυτή τη διαδικασία τόσο πιο γρήγορα θα ...σταματήσουμε.
Επιστροφή στην κορυφή
Αντώνης Φουντούρης
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 12:20 pm Θέμα δημοσίευσης: .. Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Και είναι δεδομένο ότι η λύση που προτείνω εγώ είναι η δέυτερη. Μήνυση στους Indymediάδες και όσοι άλλοι θέλουν από κοινού μαζί μου. Συντηρούν ένα ολόκληρο site με διεύθυνση http://athens.indymedia.org/admin
όπου υπάρχει και διατηρείται ένας οχετός συκοφαντιών, ύβρεων , κείμενα με πλαστές υπογραφές κ.λ.π. Καλώ όσους θίγονται από την υπόθεση να προχωρήσουν μαζί μου σε μήνυση.
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:01 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Για μία ακόμα φορά προσπαθώ να πω στους χρήστες σας ότι ΔΕΝ ΓΡΑΦΩ ΕΓΩ ΣΤΟ INDY. Κάποιος προβοκάρει.
Δυστυχώς πάντα με σβήνετε
Επιστροφή στην κορυφή
Αντώνης Φουντούρης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:27 pm Θέμα δημοσίευσης: ... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εκτός από τα κείμενα με την υπογραφή σου που δημοσιέυονται καθημερινά στο Indymedia και φέρουν την υπογραφη σου (και ειναι στο ίδιο πνέυμα με αυτά που υπήρχαν και στο Πολιτκό Καφενείο), κάθε βράδυ μπαίνουν κάτω από κάθε τέτοιο άθλιο κείμενο , ανώνυμα σχόλια υβριστικά και συκοφαντικά στο οποία αναφέρεται το όνομα μου και γράφεται ότι δηθεν τα "τρολλαρίσματα" τα βάζω εγώ. ΠΑράλληλα μπαίνουν συνεχώς κείμενα και με τη δθική μοιυ υπογραφή, όπως αυτά χτες που έβριζαν τον Ιατρόπουλο
Αυτο που νομίζω εγώ ειναι ότι θα πρέπει να αποκαλυφθούν οι υπεύθυνοι γι αυτά. Και την απάντηση νομίζω μπορεί να δώσει μόνο εισαγγελέας
Επιστροφή στην κορυφή
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:54 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το Indy είναι υπεύθυνο να πει ΠΟΙΟΙ ΤΡΙΛΛΑΡΟΥΝ. Να είμαι εγώ, εσύ ή ΄καποιος άλλος.
Εσύ αναπαράγεις εδώ όλες τις αθλιότητες. Νομίζεις ότι έτσι κάνεις πολιτική ή χτυπάς το ΠΚ;
Δεν ξαναγράφω εδώ είναι μάταιο.Και σε νομιμοποιώ και σαν συνομιλητή. Αλλά έχει και η υπομονή μου τα οριά της.
Επιστροφή στην κορυφή
Α.Φ.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 1:58 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Εφόσον γράφονται εκεί κείμενα με την υπογραφή μου έπρεπε να ξεκαθαρίσω ότι δενε΄χω καμιά σχέση με αυτά
Δεν ανέφερα αν το έκανε το Π.Κ. η οποιοδσδήποτε άλλος. Όταν ξεκαθαριστεί το ζήτημα δικαστικώ ο καθένας θα μπορέσει να κρίνει
Επιστροφή στην κορυφή
A.Φ.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 2:06 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=212
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 6:54 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Α.Φ. έγραψε:
Εφόσον γράφονται εκεί κείμενα με την υπογραφή μου έπρεπε να ξεκαθαρίσω ότι δενε΄χω καμιά σχέση με αυτά
Δεν ανέφερα αν το έκανε το Π.Κ. η οποιοδσδήποτε άλλος. Όταν ξεκαθαριστεί το ζήτημα δικαστικώ ο καθένας θα μπορέσει να κρίνει
Aφού συνέχεια λες ότι τα γράφει ο Βήχος! Μήπως δε στέκεις στα καλά σου;
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 8:44 pm Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Βαγγέλη, αυτό που προτείνεις, κατά τη γνώμη μου, δεν λύνει κανένα πρόβλημα. Διαιώνιση και ανακύκλωση αυτής της κατάστασης είναι, με τη βούλα οργανωτίστικων λογικών. Επιπλέον είναι άσκοπη σπατάλη χρόνου που σηματοδοτεί και μια λανθασμένη πολιτική λογική:
ΠΡΩΤΟΝ: Ότι είμαστε οργανώσεις που ΔΡΟΥΝ μέσα στο εργατικό κίνημα και συγκροτούμε ΕΠΙΤΡΟΠΗ για την επίλυση των ζητημάτων. Το ΡΕΣΑΛΤΟ (δεν ξέρω τι λένε οι άλλοι για τον εαυτό τους, εννοώ το Π.Κ ή το ΙΝΤΥ) δεν είναι ΟΡΓΑΝΩΣΗ. Ένα έντυπο ΔΙΑΛΟΓΟΥ είναι πάνω στα ζητήματα που τίθενται από την παγκοσμιοποίηση, το ίδιο είναι και το φόρουμ διαλόγου. Δεν μπορεί συνεπώς να συμπεριφερθεί με όρους ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ…
ΔΕΥΤΕΡΟΝ: Το ΡΕΣΑΛΤΟ έχει ανοίξει ένα ΑΝΟΙΚΤΟ ΜΕΤΩΠΟ ιδεολογικής και πολιτικής πάλης με τις «εστίες», τις θεσμοθετημένες δομές και τους διαχειριστές του νεοταξικών ιδεολογημάτων. Ιδιαίτερα εναντίον αυτών που εμφανίζονται με αριστερά προσωπεία. Δεν μπορεί συνεπώς το ΡΕΣΑΛΤΟ να καθίσει στο ίδιο τραπέζι με αυτούς. Δεν μπορεί σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση να τους νομιμοποιήσει και να αποδεχτεί συζητήσεις πάνω στα προβοκατόρικα παιχνίδια. Αναλύει και κριτικάρει αυτά τα παιχνίδια, τα ξεσκεπάζει όταν έχει στοιχεία και αποκαλύπτει τους συκοφάντες. ΟΧΙ όμως στο ίδιο τραπέζι με τους συκοφάντες. Δηλαδή Βαγγέλη, με τη λογική σου, θα πρέπει να καθίσομε στο ίδιο τραπέζι και με τους Ιντυμιτιάδες; Με κάθε έναν που θα μας προβοκάρει και θα μας λεει χρισιστιανοφασίστες και χαφιέδες;
ΕΝΑΣ κα μοναδικός είναι ο δρόμος. Κάθε κατηγορία να αποδεικνύεται και επώνυμα. Διαφορετικά θα πρέπει οι συκοφάντες να ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ και να ΥΠΟΧΡΕΩΝΟΝΤΑΙ να αποδείξουν αυτά που λένε. Έτσι ΜΟΝΟ θα σταματήσει αυτή η γάγκραινα. Διαφορετικά θα διαιωνίζεται και θα ασχολούμαστε διαρκώς με τέτοια άθλια και νοσηρά φαινόμενα.
Να είσαι καλά.
Επιστροφή στην κορυφή
vngelis
Ένταξη: 24 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 973
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 21, 2006 9:22 pm Θέμα δημοσίευσης: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος
Το μονο παραδειγμα που εχω στην ιστορια επειδη αυτα τα ζητηματα σωστα λες δεν προκειται να λυθουν ειναι το τι εγινε με τον πρακτορα Αζεφ. Ο δημοσιογραφος που μαζεψε στοιχεια γι'αυτο καλεσε επιτροπη εξετασης στην οργανωση που ανηκε. Εγω προτεινα Επιτροπη Εξεταση παλιοτερα και στο ζητημα Τσιγαριδα οταν πρωτοεμφανιστηκαν οι καταγγελιες Κανα. Παλι τοτε κανενας δεν αποδεχτηκε οτι μπορει να γινει κατι τετοιο, για διαφορους λογους ο καθενας.
Δικιο εχεις το Ρεσαλτο δεν ειναι οργανωση. Οπως και το ΠΚ δεν ειναι. Εχει ομως μελοι που ανηκουν σε οργανωσεις. Οταν πχ μαζευονται 3-4 οργανωσεις για το ζητημα Βερουχη και βγαζουν καταγγελια, γιατι το περιοδικο σαν περιοδικο δεν καλαει οσες οργανωσεις απαντησουν στο καλεσμα για το ζητημα αυτο, μαζοι με ανενταχτους αριστερους.
Οταν βγαινουν επονυμα διαφοροι και λενε συγκεγκριμενα ο ταδε και ο ταδε ειναι πρακτορας και περιμενουν το ζητημα να λυθει απο τριτους (δηλαδη δικαστες) τοτε το πολιτικο ζητημα γινεται πρωσοπικο. Δηλαδη ο καθενας που θα παθει τι εχει παθει ο Βηχος με το ανοχιτελος και ο Φουντουρης με οσα εχει καταγγειλη δημοσιως για το κυνηγητο στον τοπο κατοικιας του, αφηνεται ξεκρεμαστος να καθαρισει το ονομα του απ'τις καταγγελιες, που διοχετευοντα στα 'κρυμμενα' του Ιντυ που δεν ειναι τοσο κρυμμενα οσο... λογοκριμενα και συστηματικα προπαγανδιζουν.
Η πρωσοπικη μου αποψη ειναι οτι οι Ιντυακοι ειναι σαινια με εκπαιδευση στο εξωτερικο και οτι αυτο που παλιοτερα αρχισαν με τον Θυμιο, μεταφερθηκε στον Ιατροπουλο, και τωρα χτυπαει Βηχο και Ρεσαλτο. Σε λιγο θα χτυπησει πιστευω και αλλους.
Η χρησιμοποιηση εικονικων χρηστων απο πολλους σε ολα τα σαιτ της αντιπληροφορησης φυσικα δεν βοηθαει την κατασταση, οπως και το ανεβασμα μυνηματων απ'τα κλειστα υποτιθεται συστηματα μελων (οπως επαθα εγω στο ΠΚ και ζητησα την απενεργοποιηση μου δημοσια αφου δεν καταδεχομαι την ασφαλεια του αλλο)
Το να καλεσεις μια επιτροπη δεν σημαινει οτι θα ερθουν οι Ιντυαδες ουτε το ΠΚ. Εαν προσεξες το ΠΚ καλεσε τον Ιανο μονο να κοιταξη τα ζητηματα περι εικονικων χρηστων οχι κανεναν αλλο.
Ειδη το ΡΕΣΑΛΤΟ ειναι στο στοχαστρο απο συγκεκριμενα ατομα και οργανωσεις. Η πολιτικη αντεπιθεση μερικες φορες ειναι η καλυτερη αμυνα. Οταν ο δημοσιογραφος καλεσε επιτροπη για το ζητημα Αζεφ παιζοταν η ζωη του κωρονα γραμματα.
Εαν αφησουμε τις καταγγελιες περι χαφιεδων να περασει σε λιγο ολοι θα ειμαστε χαφιεδες και τελικα κανενας δεν θα ειναι. Επειδη ομως πιστευω οτι υπαρχουν πρακτικα κριτηρια που δημιουργουν υποψιες ισως αυτες θα επρεπε να παρουσιαζοντουσαν δημοσιως...
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Βήχος Παναγιώτης.
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 28, 2006 8:05 pm Θέμα δημοσίευσης: Re: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
vngelis έγραψε:
Το μονο παραδειγμα που εχω στην ιστορια επειδη αυτα τα ζητηματα σωστα λες δεν προκειται να λυθουν ειναι το τι εγινε με τον πρακτορα Αζεφ. Ο δημοσιογραφος που μαζεψε στοιχεια γι'αυτο καλεσε επιτροπη εξετασης στην οργανωση που ανηκε. Εγω προτεινα Επιτροπη Εξεταση παλιοτερα και στο ζητημα Τσιγαριδα οταν πρωτοεμφανιστηκαν οι καταγγελιες Κανα. Παλι τοτε κανενας δεν αποδεχτηκε οτι μπορει να γινει κατι τετοιο, για διαφορους λογους ο καθενας.
Δικιο εχεις το Ρεσαλτο δεν ειναι οργανωση. Οπως και το ΠΚ δεν ειναι. Εχει ομως μελοι που ανηκουν σε οργανωσεις. Οταν πχ μαζευονται 3-4 οργανωσεις για το ζητημα Βερουχη και βγαζουν καταγγελια, γιατι το περιοδικο σαν περιοδικο δεν καλαει οσες οργανωσεις απαντησουν στο καλεσμα για το ζητημα αυτο, μαζοι με ανενταχτους αριστερους.
Οταν βγαινουν επονυμα διαφοροι και λενε συγκεγκριμενα ο ταδε και ο ταδε ειναι πρακτορας και περιμενουν το ζητημα να λυθει απο τριτους (δηλαδη δικαστες) τοτε το πολιτικο ζητημα γινεται πρωσοπικο. Δηλαδη ο καθενας που θα παθει τι εχει παθει ο Βηχος με το ανοχιτελος και ο Φουντουρης με οσα εχει καταγγειλη δημοσιως για το κυνηγητο στον τοπο κατοικιας του, αφηνεται ξεκρεμαστος να καθαρισει το ονομα του απ'τις καταγγελιες, που διοχετευοντα στα 'κρυμμενα' του Ιντυ που δεν ειναι τοσο κρυμμενα οσο... λογοκριμενα και συστηματικα προπαγανδιζουν.
Η πρωσοπικη μου αποψη ειναι οτι οι Ιντυακοι ειναι σαινια με εκπαιδευση στο εξωτερικο και οτι αυτο που παλιοτερα αρχισαν με τον Θυμιο, μεταφερθηκε στον Ιατροπουλο, και τωρα χτυπαει Βηχο και Ρεσαλτο. Σε λιγο θα χτυπησει πιστευω και αλλους.
Η χρησιμοποιηση εικονικων χρηστων απο πολλους σε ολα τα σαιτ της αντιπληροφορησης φυσικα δεν βοηθαει την κατασταση, οπως και το ανεβασμα μυνηματων απ'τα κλειστα υποτιθεται συστηματα μελων (οπως επαθα εγω στο ΠΚ και ζητησα την απενεργοποιηση μου δημοσια αφου δεν καταδεχομαι την ασφαλεια του αλλο)
Το να καλεσεις μια επιτροπη δεν σημαινει οτι θα ερθουν οι Ιντυαδες ουτε το ΠΚ. Εαν προσεξες το ΠΚ καλεσε τον Ιανο μονο να κοιταξη τα ζητηματα περι εικονικων χρηστων οχι κανεναν αλλο.
Ειδη το ΡΕΣΑΛΤΟ ειναι στο στοχαστρο απο συγκεκριμενα ατομα και οργανωσεις. Η πολιτικη αντεπιθεση μερικες φορες ειναι η καλυτερη αμυνα. Οταν ο δημοσιογραφος καλεσε επιτροπη για το ζητημα Αζεφ παιζοταν η ζωη του κωρονα γραμματα.
Εαν αφησουμε τις καταγγελιες περι χαφιεδων να περασει σε λιγο ολοι θα ειμαστε χαφιεδες και τελικα κανενας δεν θα ειναι. Επειδη ομως πιστευω οτι υπαρχουν πρακτικα κριτηρια που δημιουργουν υποψιες ισως αυτες θα επρεπε να παρουσιαζοντουσαν δημοσιως...
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συσταθεί οποιαδήποτε Επιτροπή. Το έχω ξαναπεί αλλά μάλλον ότι θέλουμε βλέπουμε. Δεν κάλεσα τον ΙΑΝΟ μόνο για να δει τον υπολογιστή μου! Να γνωριστούμε τον κάλεσα. Και οποιοδήποτε άλλον θέλει δεν έχω αντίρρηση.
Δεν μπορώ εγώ να συστήσω Επιτροπή. Αυτό είναι δουλειά των Οργανώσεων και όχι μεμονωμένων ανθρώπων. Από την πλευρά μου να συμβάλλω. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν, όπως γράφτηκε. Εγώ κατήγγειλα συγκεκριμένο άτομο για συγκεκριμένες ενέργειες που τις παραδέχθηκε και ο ίδιος. Δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά από τη ΣΟ του Indy, εκτός από τον Αρ. ο οποίος τώρα δεν ανήκει στη ΣΟ.
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.
Επιστροφή στην κορυφή
Εεεεεπ!
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 29, 2006 8:19 am Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Βήχος Παναγιώτης. έγραψε:
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.[/b]
http://politikokafeneio.com/Forum/viewtopic.php?p=40798#40798
Παράθεση:
σ. Βήχο αυτοί σε βρίζουν συνέχεια εκεί μέσα; Γιατί αφήνεις να διαφημίζουν το βρωμοπεριοδικό τους στο πολιτικό καφενείο και κάθεσαι και τους απαντάς μέσα στο Ρεσάλτο; Αυτό θέλουν. Να τους Νομιμοποιήσεις. Αγνόησέ τους σύντροφε. Πρόκειται για χαφιεδοτσούρμο.
Laughing Laughing Laughing
Επιστροφή στην κορυφή
vngelis
Ένταξη: 24 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 973
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 29, 2006 9:07 am Θέμα δημοσίευσης: Re: Απ'τα ιστορικα παραδειγματα... Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος Επεξεργασία/Διαγραφή αυτού του μηνύματος Διαγραφή αυτής της δημοσίευσης
Παράθεση:
Δεν έχω καμία αντίρρηση να συσταθεί οποιαδήποτε Επιτροπή. Το έχω ξαναπεί αλλά μάλλον ότι θέλουμε βλέπουμε. Δεν κάλεσα τον ΙΑΝΟ μόνο για να δει τον υπολογιστή μου! Να γνωριστούμε τον κάλεσα. Και οποιοδήποτε άλλον θέλει δεν έχω αντίρρηση.
Δεν μπορώ εγώ να συστήσω Επιτροπή. Αυτό είναι δουλειά των Οργανώσεων και όχι μεμονωμένων ανθρώπων. Από την πλευρά μου να συμβάλλω. Δεν έχω προσωπικά με κανέναν, όπως γράφτηκε. Εγώ κατήγγειλα συγκεκριμένο άτομο για συγκεκριμένες ενέργειες που τις παραδέχθηκε και ο ίδιος. Δεν γνωρίζω κανέναν προσωπικά από τη ΣΟ του Indy, εκτός από τον Αρ. ο οποίος τώρα δεν ανήκει στη ΣΟ.
Αυτό που θέλω είναι να πάψει αυτός ο πόλεμος λάσπης που γίνεται γύρω από το πρόσωπό μου στον Indy και στο Ρεσάλτο. Εγώ όποιον γράφει για τα δύο αυτά site τον σβήνω. Αυτό που γίνεται δεν είναι πολιτική αντιπαράθεση αλλά πόλεμος κανονικός.
Ας σκεφτούν όλοι ποιο ψύχραιμα και θα δουν ότι κανέναν δεν ωφελεί αυτή η διαμάχη.
Στα λογια ουτε το ΠΚ ουτε το Ρεσαλτο ειναι εναντια στο στησιμο Επιτροπης. Επειδη δεν ειναι οργανωσεις πολιτικες δεν ειναι εφικτο να γινει. Ομως οι κυριοι συντελεστες σε οργανωσεις ανηκουν, τοσο απο εδω οσο και απο εκει.
Οταν υπαρχουν μια σωρο καταγγελιες περι χαφιεδων και πρακτορων και δεν γινεται κινηση εκ μερους των οργανωσεων για τα ζητηματα αυτα και οι καταγγελιες αφηνονται να περνανε μονιμως ο τυχον επισκεπτης, αυτοι δηλαδη που συμμετεχουν στις συζητησεις αλλα ΔΕΝ ΑΝΗΚΟΥΝ σε οργανωσεις τι γνωμη εχουν για ολα τα σαιτ 'αντιπληροφορησεις'?
Εκει λογοκρινονται αποψεις οταν δεν συμπιπτουν με την κυρια γραμμη αυτων που τα διευθυνουν, εκει ο ενας και ο αλλος λεει τον αλλο χαφιε, και τελικα τιποτα ουσιωδης δεν καταλαβαινει κανεις το τι παιζεται. Οι συμμαχιες με ολους και ολα, οπως ειναι η γραμμη σου σημαινει οτι για να φτιαξης μια ομελετα δεν θελεις να σπασεις κανενα αυγο. Απλως μεταθετεις το προβλημα αλλου, λεγοντας οτι ολοι οσοι εχουν σχεση με το Ρεσαλτο ειναι ...χαφιεδες.
Επειδη να συζηταμε για παλια ζητηματα δεν εχει ωφελος οι πραξεις μετρανε απο εδω και περα. Το κατα ποσο ο καθενας ιδιωτικα, μεσα απ'τις οργανωσεις που ανηκει μπορει να πιεση προς μια Εξεταστικη Επιτροπη. Η Επιτροπη εαν ποτε συστηθει, δεν προκειται να λυσει τα ζητηματα αλλα ειναι μια αρχη να βαλουμε τα πραγματα σε μια νεα βαση.
Οταν μελοι οργανωσεων βρισκονται σαν μαρτυρες υπερασπισεις σε Αντι-Τρομοκρατικες Δικες και περνουν θεση καθαρα υπερ μιας μεριδας κατηγορουμενων και λογοκρινουν αλλους, για μενα μπαινει ζητημα. Για σενα, κυριε Βηχο ποτε δεν μπηκε. Και επειδη το κολπο να μην γινονται ερωτησεις και να αποκαλουνται αυτοι που κανουν ερωτησεις χαφιεδες ειναι παλιο οσο ειναι ο σταλινισμος, το μονο που εχω ακομα να παραθεσω ειναι οτι τα επιχειρηματα σου, κατοπιν εορτης εχουν σχεση με τους οπαδους σου, οχι με το φλεγομενο ζητημα υπ συζητηση, για την διεσδηση, επιχορηγηση και λειτουργια μυστικων υπηρεσιων σε σχεδον ολη την 'ακρα αριστερα', στο δημοσιογραφικο κατεστημενο, και στις οργανωσεις νεοταξικου εθελοντισμου ΜΚΟ και συναφη επαγγελματα.
Παράθεση:
_________________
"Ο σκοπος της εισαγωγης ξενων εργατων απ'τους εργοδοτες ειναι η διαιωνηση της σκλαβιας"
Μαρξ
Στην εποχή της παγκοσμοιοποίησης, ο ελληνικός εθνικισμός αποτελεί απαραίτητη ανάγκη για την επιβίωση του ελληνικού έθνους...
http://vngelis.blogspot.com/
Monday, May 07, 2007
Γαλλικη Προεδρια-Οταν η Διαφορα δεν Σημαινει Τιποτα
Γαλλικη Προεδρια-Οταν η Διαφορα δεν Σημαινει Τιποτα
-Τα ‘Ακρα’ στο Μονοδρομο της Νεας Ταξης...
Η πλασματικη κοντρα της Ρογιαλ-Σαρκοζυ τελικα αυτην την φορα δεν σημαινε τιποτα απολυτως. Και οι δυο αντιπροσοπευουν μια απ’τα ιδια. Εαν υπαρχει κατι ελπιδοφορο στις Γαλλικες εκλογες και δεν υπαρχει ειναι οτι τα ακρα τελικα ξεφτυσαν με τον ιστορικο ρολο με τον οποιο υπαρχαν. Ενω υπηρχε τεραστια πολωση στις τελευταιες Γαλλικες Προεδρικες εκλογες του 2002 που συσχετιζονται με τις επιτωσεις της παγκοσμιοποιησεις στην Γαλικη κοινωνια στις τωρινες εκλογες παρατηρηθηκε το αντιθετω φαινομενο, δηλαδη πτωση των ακρων και αναβιωση των κυριων πολων των καθεστωτικων κομματων. Τα αποτελεσμετα ομως ισως ειναι ευκαιριακα.
Απ’το 2002 μεχει σημερα εγιναν δυο τεραστια σημασιας γεγονοτα. Η καταψηφηση του Ευρωσυνταγματος απ’τους Γαλλους και η κινητοποιηση του λαου κατα της αλλαγης του νομου για απελευθερωση των σχεσων εργασιας των νεων που θα εποφελησε της πολυεθνικες να προσλαμβανουν οποιον θελουν οποτε θελουν χαρακτηρισαν την περιοδο των τελευταιων χρονων. Πολλοι αναλυτες επισημαινουν ταχα την αρτηριοσκληροση της Γαλλικης κοινωνιας σε σχεση με την ανεργια που εχει και την ανικανοτητα της ελευθεριας του κεφαλαιου να λειτουργει οπως το Αγγλο-Αμερικανικο σε πολλους τομεις της κοινωνιας αλλα αυτη ειναι πλασματικη θεση που δεν υπολογοζει το γεγονος οτι η Γαλλια παραμενει ακομα μια απ’της καλυτερες χωρες που μπορει ακομα να ζησει ενας εργατης ιδιαιτερα με τις απολαβες που περνει και το κοστος ζωης εαν συγκριθει φυσικα με αλλες ευρωπαικες χωρες. Αλλοι θα επισημανουν την λεγομενη ρατσιστικη καταγωγη της Γαλλιας σε σχεση με τους μεταναστες που εχει στη χωρα τους και τις λεγομενες ταραχες των ‘μπανλιου’ στις φτωχογειτονιες της Γαλλιας, η εκταση των οποιων ειναι αμφισβητουμενη (ιδιαιτερα απ’το αρθρογραφο).
Περαν τουτου μπαινουν διαφορα ζητηματα πως τα δυο ακρα (δεξια και αριστερα) επαθαν καταποντισμο στον πρωτο γυρο των προσφατων Γαλλικων εκλογων και το παλαι-ποτε ισχυρο ΚΚ σχεδον εξαφανιστηκε με το μικροτερο ποσοστο στην ιστορια του (1.9%) απ’το 15% του 1981? Ενω ειχαμε νικη των ‘ακρων’ στο ζητημα του Ευρωσυνταγματος και στο ζητημα των νεων πως εξυγηται το φαινομενο μειωσης και πτωσης των ακρων. Η διαφορα ισως φαινεται οτι στην διαφορετικη καταγωγη των εκλογικων σωματων και των δυο. Ενω σχεδον ολη η Γαλλικη κοινωνια ειναι εναντια τωρα στην ακρατη λαθρομεταναστευση η ακρα δεξια δεν υποστηριξε τους νεους κατα τα προσφατα γεγονοτα, η ακρα αριστερα αντιθετως ζητησε απ’τους ψυφοφορυς της να ψυφισουν Σιρακ για να μην ερθει ο Λε Πεν και ετσι ξεφτυλισσαν την ιδεα ουσιαστηκα της επαναστατικης ανατροπης του καθεστωτος, αφου κατω υπο την εποπτεια του Σιρακ κοντραριστικαν εναντια στο Ευρωσυνταγμα με τους ψυφοφορους του Λε Πεν, και για το νομο για τους νεους. Στις προσφατες εκλογες ζητουσαν ψυφο στον πρωτο γυρο οταν ολοι ηξεραν οτι στον δευτερο θα τον πουλουσαν στον ενα απ’τους δυο υποψυφιους Προεδρους. Απ’την μερια της η ακρα δεξια ξεφτυλισε το αντι-συστιμικο της προσοπειο οταν υποστηριζε τα μετρα του Ντε Βιλλπεν κατα των νεων, που ουσιαστηκα σημαιναν ανοιγμα της αγορας εργασιας σε ολο το λαθρομεταναστευτικο κυμα που εχει κατακλυσει την καθε ευρωπαικη χωρα τα τελευταια χρονια.
Απ’την αλλη η ακρα αριστερα ξεφτυλισε την εννοια της επαναστατικης ανατροπης του καπιταλισμου.
ΥΓ
Τελικα νικησε ο Σαρκοζυ και δηλωσε οτι δεν θα βαλει την Τουρκια στην ΕΕ την ιδια ωρα που θ'ακολουθησε αμερικανικη πολιτικη, θελει να κανει την Γαλλια πιο ευελικτη στην αγορα του κεφαλαιου και υποστηριζει το 'μικρο' Ευρωσυνταγμα που προτεινη η Μερκελ. Πως θα τετραγωνιση τον κυκλο του αμερικανισμου χωρις την εισοδο της Τουρκιας στην ΕΕ μονο ο ιδιος θα ξερει αφου οι Αμερικανοι την θελουν μεσα. Πως εξυγηται και το γεγονος οτι οι ξενες περιοχες κατα τα ΜΜΕ ψυφισαν Σαρκοζυ αντι Ρουαλ ειναι επισης ενα ερωτημα που θελει απαντηση, οπως και το γεγονος οτι ο Λε Πεν ειπε να απεχουν οι οπαδοι του απ'τον δευτερο γυρω ενω η ακρα αριστερα ειπε ψυφισε... Ρουαλ.
-Τα ‘Ακρα’ στο Μονοδρομο της Νεας Ταξης...
Η πλασματικη κοντρα της Ρογιαλ-Σαρκοζυ τελικα αυτην την φορα δεν σημαινε τιποτα απολυτως. Και οι δυο αντιπροσοπευουν μια απ’τα ιδια. Εαν υπαρχει κατι ελπιδοφορο στις Γαλλικες εκλογες και δεν υπαρχει ειναι οτι τα ακρα τελικα ξεφτυσαν με τον ιστορικο ρολο με τον οποιο υπαρχαν. Ενω υπηρχε τεραστια πολωση στις τελευταιες Γαλλικες Προεδρικες εκλογες του 2002 που συσχετιζονται με τις επιτωσεις της παγκοσμιοποιησεις στην Γαλικη κοινωνια στις τωρινες εκλογες παρατηρηθηκε το αντιθετω φαινομενο, δηλαδη πτωση των ακρων και αναβιωση των κυριων πολων των καθεστωτικων κομματων. Τα αποτελεσμετα ομως ισως ειναι ευκαιριακα.
Απ’το 2002 μεχει σημερα εγιναν δυο τεραστια σημασιας γεγονοτα. Η καταψηφηση του Ευρωσυνταγματος απ’τους Γαλλους και η κινητοποιηση του λαου κατα της αλλαγης του νομου για απελευθερωση των σχεσων εργασιας των νεων που θα εποφελησε της πολυεθνικες να προσλαμβανουν οποιον θελουν οποτε θελουν χαρακτηρισαν την περιοδο των τελευταιων χρονων. Πολλοι αναλυτες επισημαινουν ταχα την αρτηριοσκληροση της Γαλλικης κοινωνιας σε σχεση με την ανεργια που εχει και την ανικανοτητα της ελευθεριας του κεφαλαιου να λειτουργει οπως το Αγγλο-Αμερικανικο σε πολλους τομεις της κοινωνιας αλλα αυτη ειναι πλασματικη θεση που δεν υπολογοζει το γεγονος οτι η Γαλλια παραμενει ακομα μια απ’της καλυτερες χωρες που μπορει ακομα να ζησει ενας εργατης ιδιαιτερα με τις απολαβες που περνει και το κοστος ζωης εαν συγκριθει φυσικα με αλλες ευρωπαικες χωρες. Αλλοι θα επισημανουν την λεγομενη ρατσιστικη καταγωγη της Γαλλιας σε σχεση με τους μεταναστες που εχει στη χωρα τους και τις λεγομενες ταραχες των ‘μπανλιου’ στις φτωχογειτονιες της Γαλλιας, η εκταση των οποιων ειναι αμφισβητουμενη (ιδιαιτερα απ’το αρθρογραφο).
Περαν τουτου μπαινουν διαφορα ζητηματα πως τα δυο ακρα (δεξια και αριστερα) επαθαν καταποντισμο στον πρωτο γυρο των προσφατων Γαλλικων εκλογων και το παλαι-ποτε ισχυρο ΚΚ σχεδον εξαφανιστηκε με το μικροτερο ποσοστο στην ιστορια του (1.9%) απ’το 15% του 1981? Ενω ειχαμε νικη των ‘ακρων’ στο ζητημα του Ευρωσυνταγματος και στο ζητημα των νεων πως εξυγηται το φαινομενο μειωσης και πτωσης των ακρων. Η διαφορα ισως φαινεται οτι στην διαφορετικη καταγωγη των εκλογικων σωματων και των δυο. Ενω σχεδον ολη η Γαλλικη κοινωνια ειναι εναντια τωρα στην ακρατη λαθρομεταναστευση η ακρα δεξια δεν υποστηριξε τους νεους κατα τα προσφατα γεγονοτα, η ακρα αριστερα αντιθετως ζητησε απ’τους ψυφοφορυς της να ψυφισουν Σιρακ για να μην ερθει ο Λε Πεν και ετσι ξεφτυλισσαν την ιδεα ουσιαστηκα της επαναστατικης ανατροπης του καθεστωτος, αφου κατω υπο την εποπτεια του Σιρακ κοντραριστικαν εναντια στο Ευρωσυνταγμα με τους ψυφοφορους του Λε Πεν, και για το νομο για τους νεους. Στις προσφατες εκλογες ζητουσαν ψυφο στον πρωτο γυρο οταν ολοι ηξεραν οτι στον δευτερο θα τον πουλουσαν στον ενα απ’τους δυο υποψυφιους Προεδρους. Απ’την μερια της η ακρα δεξια ξεφτυλισε το αντι-συστιμικο της προσοπειο οταν υποστηριζε τα μετρα του Ντε Βιλλπεν κατα των νεων, που ουσιαστηκα σημαιναν ανοιγμα της αγορας εργασιας σε ολο το λαθρομεταναστευτικο κυμα που εχει κατακλυσει την καθε ευρωπαικη χωρα τα τελευταια χρονια.
Απ’την αλλη η ακρα αριστερα ξεφτυλισε την εννοια της επαναστατικης ανατροπης του καπιταλισμου.
ΥΓ
Τελικα νικησε ο Σαρκοζυ και δηλωσε οτι δεν θα βαλει την Τουρκια στην ΕΕ την ιδια ωρα που θ'ακολουθησε αμερικανικη πολιτικη, θελει να κανει την Γαλλια πιο ευελικτη στην αγορα του κεφαλαιου και υποστηριζει το 'μικρο' Ευρωσυνταγμα που προτεινη η Μερκελ. Πως θα τετραγωνιση τον κυκλο του αμερικανισμου χωρις την εισοδο της Τουρκιας στην ΕΕ μονο ο ιδιος θα ξερει αφου οι Αμερικανοι την θελουν μεσα. Πως εξυγηται και το γεγονος οτι οι ξενες περιοχες κατα τα ΜΜΕ ψυφισαν Σαρκοζυ αντι Ρουαλ ειναι επισης ενα ερωτημα που θελει απαντηση, οπως και το γεγονος οτι ο Λε Πεν ειπε να απεχουν οι οπαδοι του απ'τον δευτερο γυρω ενω η ακρα αριστερα ειπε ψυφισε... Ρουαλ.
Πλαστοπροσοπεια Τελος? Ρεσαλτο στο δρομο του ΠΚ
"Ποιός είναι ο Φουντούρης;", "Ποίος είναι ο Μαγιολαδίτης;"...
Ενδιαφέροντα ζητήματα και προβληματίζουν...Όμως το όλον δεν μοιάζει σαν να ψάχνει κανείς...γιά μια σταγόνα νερό μέσα στα βάθη του Ωκεαανού;
Από τη στιγμή που ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ έχει στηθεί πάνω στους μηχανισμούς της MICROSOFT (= NA.S.A. = C.I.A...) ΤΙ σημασία έχει τι είναι το κάθε ΠΟΛΟΣΤΗΜΟΡΙΟ που συμμετέχει εδώ ή εκεί;
Όποιος γράψει το παραμικρό στο Διαδίκτυο γίνεται αμέσως γνωστός (Όνομα Επώνυμο, Διεύθυνση, Ιδιαιτερότητες, ΟΛΑ) στα Υπερατλανικά Κέντρα Παγκοσμίου Ελέγχου. Το μόνο που μπορεί να προσθέσει ένα ΧΑΦΙΕΔΙΚΟ site είναι να ΤΡΑΒΗΞΕΙ κόσμο και να τον ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ στο να εκδηλωθεί...Να αποτελέσει, δηλ., ΔΟΛΩΜΑ...
ΠΟΣΟΙ όμως έγραψαν τις απόψεις τους γιά πρώτη φορά στο "Π.Κ." ή στο "Ρεσάλτο"; ΠΟΣΟΙ είναι εκείνοι που, πριν γράψουν σε τέτοιο forum, δεν είχαν ανταλλάξει έστω και ένα e-mail με φίλους τους, με περιεχόμενο που να αποκαλύπτει τις πολιτικές τους τοποθετήσεις;
_________________
Ο εχθρός του εχθρού μας δεν είναι, κατ' ανάγκην, φίλος μας.
ILS SONT FOU CES AMERICAIN!
Οταν τοσο ο Βηχος και ο Θυμιος οι θαμωνες της αντι-παγκοσμιοποιησεις στο Διαδυκτιο χρησιμοποιουν πολλαπλες περσονες για να περασουν μερικες πολιτικες γραμμες για ποιους το κανουν? Για τα μελοι τους η για αλλα υπερεθνικα αφεντικα?
Για τον Βηχο μονο το ΕΕΚ μπορει ν'απαντησει. Για τον Θυμιο αφου δεν ειναι οργανωση μονο οι χρηματοδοτες.
Οταν ατομο το οποιο εχει συνεργαστει στο Ρεσαλτο λεει δημοσια οτι δεν εχει δημοσιευσει με την επονυμια Υποβρυχιο εδω και 3 χρονια τοτε ο Θυμιος γιατι ανακατεβεται με πλαστοπροσοπεια και γιατι δεν την καταγγελνει ο Βηχος? Περιεργω δεν ειναι αυτο?
Ο Βηχος γιατι τωρα δεν απανταει για τον Φουντουρι που τον ειπε ανοιχτα πρακτορα οτι συνεργαστηκε με την ασφαλεια για το στησιμο του Αντι-Βηχος και τωρα ουτε καν που τον αναφερει? Περιεργω και αυτο.
Ο Απροβλεπτος που δεν μπορει παρα να ειναι απ'την ομαδα του Ιου τωρα μας λεει οτι ολοι οι δημοσιογραφοι των κυριων εφημεριδων ειναι μισθαρνα οργανα της ΣΙΑ καταγγελια που εγινε πρωτα απο εμενα που χτηπηθηκε αγριως απ'το ΠΚ. Τα 'αριστερα προσωπεια' τελικα ειναι σε πληρης συγχηση.
Αποκαλυπτεται οτι χρησιμοποιουν ΥΠΟΥΛΑ ΜΕΣΑ για υποπτους σκοπους.
Ο 'Δικηγορος' του Ρεσαλτο-ΙΑΝΟΣ
Οταν ολοι γνωριζουν οτι δεν μπορω να συμμετασχω ουτε στο ΠΚ ουτε στο Ρεσαλτο ουτε στο Χαφιεδομυντια που εδειξε το δρομο τελικα σε ολους και τους ανοιξε τα ματια... ο Ιανος ασχολειται οχι με την κριτικη επι του περιεχομενου αλλα με το να λεει ως συνηθως αρλουμπες με το ιδιο μοτιβο του Πωσειδωνα που μας βγαζει ολους... τρελους. Τον ιδιο ομως πισω απο ανονυμια δεν τον γνωριζουμε που βρηκε τα διπλωματα ψυχολογουο, μηπως στα ιδια περιπτερα οπου μοιραζαν τις 'αντιρατσιστικες' περγαμηνες των αμερικανοεμπευστων νεοταξιτων...
Ο αντικομμουνιστης μεχρι το μεδουλι Ιανος που μεχρι προχτες εγλυφε τον ανοικτο συνορακια Βηχο και τον καταδικαζε για τις πολλαπλες περσονες εξαφανιστηκε οταν αποκαλυφθηκε τι αντικομμουνιστης μεχρι το μεδουλι ειναι οταν ελεγε οτι χαιροταν για το εικονικο κρεμασμα του Σανταμ. Οταν σχεδον καθε σκεπτομενο ατομο το καταδικαζε ο Ιανος χαιροταν και να που ξαναεμφανιστηκε απο... πουθενα (τηλεφωνημα του εριξε ο Θυμιος ζητωντας συμπαρασταση!) Τετοιο γελοιο υποκειμενο ηθελε και ο Βηχος στην οικογενειακη ΣΟ στο ΠΚ!!
Ας δουμε τι λεει λοιπον ο φιλος Τασος-Ιανος,
Πρωτον-η πολιτικη των κομμουνιστων ειναι συνεργασια ακομα και με τον διαβολο εαν αυτο εξυπηρετει συγκεκριμενους μεσοπροθεσμους σκοπους.
Δευτερον-οτι μπαινει στο Χαφιεδομυντια σβηνει, κοιτα τα κρυμμενα οπου εχουν τιτλο αλλα οχι αρθρο για τα σαιτ της αντιπληροφορησης και εδω ειναι το λινκ το οποιο θα εξαφανιστει οπως εχει κανει και ο Βηχος στο δικο του σαιτ που αφαιρει συνομιλιες για να κρυψει τι εχει πει παλιοτερα! Να το κρυμμενο χωρις το μυνημα!!!
Τριτον-δεν επελεξε κανενας αυτη την διαμαχη σε καμμια συγκεκριμενη στιγμη. Αφεθηκε 'ελευθερος' ο Θυμιος για να δουμε πως θα κινηθει και κινηθηκε στο ιδιο μοτιβο του Βηχου. Πλαστοπροσοπεια, υποχρεωση μονο αριστερων να γραφουν το ονομα τους πληρως στο περιοδικο οταν αυτος κραταει μυστικα τους δικους του θαμωνες υπο το συρταρι, αυθαιρεσια πληρως στην υλη του περιοδικου με δοση πληρης μυστικοτητας ετσι ωστε ο σκοπος του να ειναι η 'πελατεια' απλα και μονο... ειναι μερικα, υπαρχουν ομως και πολλα αλλα.
Τεταρτον-το ερωτημα το Ποιος ειναι ο Ιανος δεν εχει σχεση με εσενα προσοπικα (οι αντικομμουνιστες νεοταξιτες δεν με πολυ ενδιαφερουν εκτως απο γελια) αλλα εχει σχεση με την απαιτηση του Θυμιου να γνωριζουν ολοι την ιδιοτητα των συμμετασχωντων στο Φορουμ ενω την ιδια στιγμη η ιδιοτητα του Στοχικου Οιστρου και του Γκαγκαουζου κρατιωνταν μυστικη, οπως ακριβως γινεται και με ενα σωρο αλλους, Υποβρυχιο, Ροβεσπιερος, κτλ. Οταν εχουμε δυο μετρα και δυο σταθμα κατι παιζεται και αυτο φαινεται απο την αποκαλυψη του Γιαννη Παπαμιχαηλ. Χρησιμοποιη ο Θυμιος πρωσοπα οπως ο Βηχος χρησιμοποιησε τον γερο μου για φανει οτι συμφωνει με τις τοποθετησεις σου. Υπουλα μεσα ισον υπουλη πολιτικη. Τουλαχιστον εσυ γνωριζεις απο αυτα.
Εκτων-υπαρχει σχεδιο οργανωμενο με την νεοταξικη αριστερα να αποδειξουν οτι η μονη αριστερα που ειναι εναντια στην παγκοσμιοποιηση των εργατων εχει καταγωγη απ'τον Χιτλερ. Σε αυτο το σχεδιο ενας απ'τους παικτες ειναι ο Θυμιος οσο και ο Βηχος. Οσοι λοιπον σχετιζονται με αυτους στην επομενη φαση θα βρεθουν σε χοντρες δυσκολιες για το ποιον αυτων τον ατομων και τις συναλλαγες τους με παρακρατικους. Μια προειδοποιηση λοιπον, κοντα σε αυτους ο εκφυλισμος. Τουλαχιστον ο Ιανος δεν εχει κινδυνο να πεσει στην παγιδα αυτη αφου ειναι ο ιδιος μια απ'τα ιδια ιδιαιτερα με τα αντικομμουνιστικα του κυρυγματα περι Βιετναμεζων πολιτων. Ωπα ρε "Ραμπο" των ΗΠΑ μας κουφανες ολους συνεχιζε της ανοιησιες σου να γελαμε και λιγο...
Ενδιαφέροντα ζητήματα και προβληματίζουν...Όμως το όλον δεν μοιάζει σαν να ψάχνει κανείς...γιά μια σταγόνα νερό μέσα στα βάθη του Ωκεαανού;
Από τη στιγμή που ΟΛΟ ΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ έχει στηθεί πάνω στους μηχανισμούς της MICROSOFT (= NA.S.A. = C.I.A...) ΤΙ σημασία έχει τι είναι το κάθε ΠΟΛΟΣΤΗΜΟΡΙΟ που συμμετέχει εδώ ή εκεί;
Όποιος γράψει το παραμικρό στο Διαδίκτυο γίνεται αμέσως γνωστός (Όνομα Επώνυμο, Διεύθυνση, Ιδιαιτερότητες, ΟΛΑ) στα Υπερατλανικά Κέντρα Παγκοσμίου Ελέγχου. Το μόνο που μπορεί να προσθέσει ένα ΧΑΦΙΕΔΙΚΟ site είναι να ΤΡΑΒΗΞΕΙ κόσμο και να τον ΠΑΡΑΣΥΡΕΙ στο να εκδηλωθεί...Να αποτελέσει, δηλ., ΔΟΛΩΜΑ...
ΠΟΣΟΙ όμως έγραψαν τις απόψεις τους γιά πρώτη φορά στο "Π.Κ." ή στο "Ρεσάλτο"; ΠΟΣΟΙ είναι εκείνοι που, πριν γράψουν σε τέτοιο forum, δεν είχαν ανταλλάξει έστω και ένα e-mail με φίλους τους, με περιεχόμενο που να αποκαλύπτει τις πολιτικές τους τοποθετήσεις;
_________________
Ο εχθρός του εχθρού μας δεν είναι, κατ' ανάγκην, φίλος μας.
ILS SONT FOU CES AMERICAIN!
Οταν τοσο ο Βηχος και ο Θυμιος οι θαμωνες της αντι-παγκοσμιοποιησεις στο Διαδυκτιο χρησιμοποιουν πολλαπλες περσονες για να περασουν μερικες πολιτικες γραμμες για ποιους το κανουν? Για τα μελοι τους η για αλλα υπερεθνικα αφεντικα?
Για τον Βηχο μονο το ΕΕΚ μπορει ν'απαντησει. Για τον Θυμιο αφου δεν ειναι οργανωση μονο οι χρηματοδοτες.
Οταν ατομο το οποιο εχει συνεργαστει στο Ρεσαλτο λεει δημοσια οτι δεν εχει δημοσιευσει με την επονυμια Υποβρυχιο εδω και 3 χρονια τοτε ο Θυμιος γιατι ανακατεβεται με πλαστοπροσοπεια και γιατι δεν την καταγγελνει ο Βηχος? Περιεργω δεν ειναι αυτο?
Ο Βηχος γιατι τωρα δεν απανταει για τον Φουντουρι που τον ειπε ανοιχτα πρακτορα οτι συνεργαστηκε με την ασφαλεια για το στησιμο του Αντι-Βηχος και τωρα ουτε καν που τον αναφερει? Περιεργω και αυτο.
Ο Απροβλεπτος που δεν μπορει παρα να ειναι απ'την ομαδα του Ιου τωρα μας λεει οτι ολοι οι δημοσιογραφοι των κυριων εφημεριδων ειναι μισθαρνα οργανα της ΣΙΑ καταγγελια που εγινε πρωτα απο εμενα που χτηπηθηκε αγριως απ'το ΠΚ. Τα 'αριστερα προσωπεια' τελικα ειναι σε πληρης συγχηση.
Αποκαλυπτεται οτι χρησιμοποιουν ΥΠΟΥΛΑ ΜΕΣΑ για υποπτους σκοπους.
Τώρα μόλις μου τηλεφώνησε ο Γιάννης Παπαμιχαήλ. Διάβασε τους διαλόγους στο ίντερνετ τυπωμένους. Στο σπίτι του Βασίλη Ζ. Μου είπε λοιπόν ο Παπαμιχαήλ ότι έχει να γράψει στο ίντερνετ εδώ και τρία χρόνια. Πριν τρία χρόνια έγραφε στο Ιντυμύντια με το ψευδώνυμο «υποβρύχιο». Στην ιστοσελίδα του Ρεσάλτο δεν έχει γράψει ποτέ και δεν έχει καν υπολογιστή. Με το ψευδώνυμο «υποβρύχιο» γράφει τώρα ο Θύμιος, μου είπε. Αυτός είναι που παρουσιάστηκε στο Π.Κ. με το όνομα Γιάννης Παπαμιχαήλ! Έχουμε δηλαδή καραμπινάτη περίπτωση πλαστοπροσωπίας! Τον ρώτησα αν αυτά που μου λέει έχει την απαίτηση να τα κρατήσω μυστικά και η απάντηση του είναι ΟΧΙ. Μπορείς να τα δημοσιοποιήσεις όπου θέλεις. Μου είπε ότι ο Θύμιος είναι σε άσχημη κατάσταση, γράφει σχεδόν ολόκληρο το περιοδικό μόνος του, με διάφορα ψευδώνυμα και τον βοηθά μόνο κάποιος Σιαμέλας και κάποιος Φιλαλήθης που είναι της Εκκλησίας.
Ο Γιάννης Παπαμιχαήλ είναι καθηγητής στο Πάντειο. Αν κάποιος θέλει να βεβαιωθεί για του λόγου το αληθές δεν είναι καθόλου δύσκολο να τον βρει.
Ο 'Δικηγορος' του Ρεσαλτο-ΙΑΝΟΣ
Οταν ολοι γνωριζουν οτι δεν μπορω να συμμετασχω ουτε στο ΠΚ ουτε στο Ρεσαλτο ουτε στο Χαφιεδομυντια που εδειξε το δρομο τελικα σε ολους και τους ανοιξε τα ματια... ο Ιανος ασχολειται οχι με την κριτικη επι του περιεχομενου αλλα με το να λεει ως συνηθως αρλουμπες με το ιδιο μοτιβο του Πωσειδωνα που μας βγαζει ολους... τρελους. Τον ιδιο ομως πισω απο ανονυμια δεν τον γνωριζουμε που βρηκε τα διπλωματα ψυχολογουο, μηπως στα ιδια περιπτερα οπου μοιραζαν τις 'αντιρατσιστικες' περγαμηνες των αμερικανοεμπευστων νεοταξιτων...
Ο αντικομμουνιστης μεχρι το μεδουλι Ιανος που μεχρι προχτες εγλυφε τον ανοικτο συνορακια Βηχο και τον καταδικαζε για τις πολλαπλες περσονες εξαφανιστηκε οταν αποκαλυφθηκε τι αντικομμουνιστης μεχρι το μεδουλι ειναι οταν ελεγε οτι χαιροταν για το εικονικο κρεμασμα του Σανταμ. Οταν σχεδον καθε σκεπτομενο ατομο το καταδικαζε ο Ιανος χαιροταν και να που ξαναεμφανιστηκε απο... πουθενα (τηλεφωνημα του εριξε ο Θυμιος ζητωντας συμπαρασταση!) Τετοιο γελοιο υποκειμενο ηθελε και ο Βηχος στην οικογενειακη ΣΟ στο ΠΚ!!
Ας δουμε τι λεει λοιπον ο φιλος Τασος-Ιανος,
Πρώτον, αφού ο Δ.Τ., κι επομένως η ομάδα του, γνώριζαν το "ποιόν" του Θύμιου, για ποιόν λόγο δέχτηκαν αρχικά να συνεργαστούν μαζί του;
Δεύτερον, αν τίθεται θέμα "ωρίμανσης" των συνθηκών, για ποιόν λόγο οι καταγγελίες ( εντός οι εκτός εισαγωγικών) Τούμπανη έγιναν μέσα από το βήμα του ΠΚ, το οποίο η ομάδα Τούμπανη, μέσω του Βαγγέλη, έχει καταγγείλει επανειλημμένως ως "ενεργούμενο του indymedia" (αυτή είναι η πεπεφρεσμένη κρίση της ομάδας Τούμπανη κι όχι απαραιτήτως η δική μου) και "μίσθαρνο του Σόρος";
Γιατί η εν λόγω καταγγελία (εντός ή εκτός εισαγωγικών) δεν "προωθήθηκε" και στο indymedia, με την ίδια λογική που "προωθήθηκε" στο ΠΚ;
Δεν την "προώθησε" η ομάδα Τούμπανη, ή μήπως η διαχείριση του indymedia δεν πατάει τόσο εύκολα τις μπανανόφλουδες κι αφήνει κάποιους άλλους να κάνουν τη βρώμικη (ή παστρική) δουλειά για λογαριασμό της;
Τρίτον, η ομάδα Τούμπανη ενέπλεξε στην "διαμάχη" αυτή και τρίτα πρόσωπα, τα οποία έχουν τηρήσει, μέχρι τώρα, σιγήν ιχθύος.
Γιατί;
Τέταρτον, πού αποσκοπεί όλος αυτός ο ορυμαγδός των αποκαλύψεων (εντός ή εκτός εισαγωγικών) και των συντροφικών μαχαιρωμάτων ΤΩΡΑ, σ' αυτή την συγκεκριμένη χρονική στιγμή;
Ποιά είναι η πολιτική, ή άλλη, σκοπιμότητα που εξυπηρετείται και για ποιόν λόγο μεθοδεύεται αυτός ο "πόλεμος αποκαλύψεων και καταγγελιών" μέσα από συγκεκριμένα κανάλια πληροφόρησης, που μέχρι χτες αποτελούσαν το "κόκκινο πανί" για τους καταγγέλοντες;
Πέμπτον, γιατί ο Δ.Τ., παλιός σύντροφος και συνεργάτης του Θύμιου, δεν παίρνει μια ξεκάθαρη θέση, αλλά αφήνει τον Βαγγέλη να παίζει το ρόλο του φερέφωνου;
(Βαγγέλη, παιδί μου, ΔΕΝ είμαι ο Ιατρόπουλος!
Νισάφι πιά!
Όχι πως δεν αισθάνομαι, από μια άποψη, κολακευμένος, που με ταυτίζεις μ' αυτό το σπουδαίο, αν μη τι άλλο, μυαλό, αλλά δεν είμαι, αδερφέ, ο Ιατρόπουλος, πώς να το κάνουμε δηλαδή;
Αν έχεις τέτοιον καημό να με γνωρίσεις - για να διαπιστώσεις "ποιός είναι ο Ιανός", να κλείσουμε ένα ραντεβού στα γραφεία του Ρεσάλτο, να με δεις και να σε δω, και να σταματήσεις να βασανίζεσαι από αυτές τις εμμονές που σε κακατρύχουν. Αν υποσχεθείς πως δε θα με δαγκώσεις, σου υπόσχομαι πως ούτε κι εγώ θα δαγκώσω εσένα!
Όχι τίποτε άλλο, αλλά στο τέλος θα αρχίσω να αναρωτιέμαι κι εγώ ο ίδιος, αν είμαι, όντως, ο Ιατρόπουλος και φοβούνται να μου το πουν!)
Έκτον, γιατί ταυτόχρονα (αν και προς το παρόν δειλά, δειλά) αρχίζει να "στοχοποιείται", πέρα από το Ρεσάλτο, και το π. "Άρδην";
(Να ένα ωραίο κουίζ για τους απανταχού συνωμοσιολόγους!)
Πρωτον-η πολιτικη των κομμουνιστων ειναι συνεργασια ακομα και με τον διαβολο εαν αυτο εξυπηρετει συγκεκριμενους μεσοπροθεσμους σκοπους.
Δευτερον-οτι μπαινει στο Χαφιεδομυντια σβηνει, κοιτα τα κρυμμενα οπου εχουν τιτλο αλλα οχι αρθρο για τα σαιτ της αντιπληροφορησης και εδω ειναι το λινκ το οποιο θα εξαφανιστει οπως εχει κανει και ο Βηχος στο δικο του σαιτ που αφαιρει συνομιλιες για να κρυψει τι εχει πει παλιοτερα! Να το κρυμμενο χωρις το μυνημα!!!
697823 04/05/2007 01:47 no edit Το «αριστερό» προφίλ των μέσων «αντίπληροφόρησης» ... Αναλύσεις gr
Τριτον-δεν επελεξε κανενας αυτη την διαμαχη σε καμμια συγκεκριμενη στιγμη. Αφεθηκε 'ελευθερος' ο Θυμιος για να δουμε πως θα κινηθει και κινηθηκε στο ιδιο μοτιβο του Βηχου. Πλαστοπροσοπεια, υποχρεωση μονο αριστερων να γραφουν το ονομα τους πληρως στο περιοδικο οταν αυτος κραταει μυστικα τους δικους του θαμωνες υπο το συρταρι, αυθαιρεσια πληρως στην υλη του περιοδικου με δοση πληρης μυστικοτητας ετσι ωστε ο σκοπος του να ειναι η 'πελατεια' απλα και μονο... ειναι μερικα, υπαρχουν ομως και πολλα αλλα.
Τεταρτον-το ερωτημα το Ποιος ειναι ο Ιανος δεν εχει σχεση με εσενα προσοπικα (οι αντικομμουνιστες νεοταξιτες δεν με πολυ ενδιαφερουν εκτως απο γελια) αλλα εχει σχεση με την απαιτηση του Θυμιου να γνωριζουν ολοι την ιδιοτητα των συμμετασχωντων στο Φορουμ ενω την ιδια στιγμη η ιδιοτητα του Στοχικου Οιστρου και του Γκαγκαουζου κρατιωνταν μυστικη, οπως ακριβως γινεται και με ενα σωρο αλλους, Υποβρυχιο, Ροβεσπιερος, κτλ. Οταν εχουμε δυο μετρα και δυο σταθμα κατι παιζεται και αυτο φαινεται απο την αποκαλυψη του Γιαννη Παπαμιχαηλ. Χρησιμοποιη ο Θυμιος πρωσοπα οπως ο Βηχος χρησιμοποιησε τον γερο μου για φανει οτι συμφωνει με τις τοποθετησεις σου. Υπουλα μεσα ισον υπουλη πολιτικη. Τουλαχιστον εσυ γνωριζεις απο αυτα.
Εκτων-υπαρχει σχεδιο οργανωμενο με την νεοταξικη αριστερα να αποδειξουν οτι η μονη αριστερα που ειναι εναντια στην παγκοσμιοποιηση των εργατων εχει καταγωγη απ'τον Χιτλερ. Σε αυτο το σχεδιο ενας απ'τους παικτες ειναι ο Θυμιος οσο και ο Βηχος. Οσοι λοιπον σχετιζονται με αυτους στην επομενη φαση θα βρεθουν σε χοντρες δυσκολιες για το ποιον αυτων τον ατομων και τις συναλλαγες τους με παρακρατικους. Μια προειδοποιηση λοιπον, κοντα σε αυτους ο εκφυλισμος. Τουλαχιστον ο Ιανος δεν εχει κινδυνο να πεσει στην παγιδα αυτη αφου ειναι ο ιδιος μια απ'τα ιδια ιδιαιτερα με τα αντικομμουνιστικα του κυρυγματα περι Βιετναμεζων πολιτων. Ωπα ρε "Ραμπο" των ΗΠΑ μας κουφανες ολους συνεχιζε της ανοιησιες σου να γελαμε και λιγο...
Thursday, May 03, 2007
Το «αριστερό» προφίλ των μέσων «αντίπληροφόρησης» ή ο έλεγχος του διαδικτύου απ’ τον Μεγάλο Αδελφό.
Για να δημιουργηθεί το «αριστερό» προφίλ του Ιντυμύντια οι διαχειριστές του άφηναν αρχικά τις διάφορες απόψεις να εκφράζονται ελεύθερα, όπως ταιριάζει σε ένα αριστερό μέσο αντιπληροφόρησης. Σιγά-σιγά αλλά σταθερά άρχισαν την λογοκρισία, όλο και πιο ασύστολα, για δημοσιεύσεις που έθεταν το ζήτημα του πολυπολιτισμικού χαρακτήρα της αμερικάνικης Νέας Τάξης Πραγμάτων. Η άποψη που υποστήριζε ότι ο εξαμερικανισμός δεν δημιουργεί μια σύνθεση ανώτερου πολιτισμού βουλιάζει την ανθρωπότητα στη βαρβαρότητα των φυλετικών γκέτο του ιστορικού παρελθόντος γινόταν στόχος άγριων και υβριστικών επιθέσεων και τελικά εξοβελίζονταν απ’ τους λογοκριτές. Τι ήταν και τι επιδίωκε το διεθνές δίκτυο των Ιντυμύντια; Μετά από έρευνες για τις συνθήκες γέννησης του δικτύου, την ιστορία του, τις διασυνδέσεις, και τους χρηματοδότες του βγήκε στη φόρα ότι πίσω του βρισκόντουσαν τα αμερικάνικα μονοπώλια και ότι ήταν ένα από τα μέτρα που πείρε το κατεστημένο για να ελέγξει το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης των αγορών που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του με μεγάλες διαδηλώσεις των Αμερικάνων εργατών και της νεολαίας στο Σηάτλ των ΗΠΑ.
Αφότου η λογοκρισία έγινε μόνιμη πρακτική στο ελληνικό Ιντυμύντια ένα δεύτερο σάιτ «αντιπληροφορησης», το Πολιτικό Καφενείο, είχε μια καλή ευκαιρία να αποκτήσει την δική του «πελατεία» επιτρέποντας σε όλες τις απόψεις να εκφάζονται χωρίς λογοκρισία. Το περίεργο, που έβαλε σε σκέψεις τον γράφοντα, είναι ότι και τα δύο σάιτς είχαν κάποια σχέση με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Το Π.Κ. μέσω του δημοσιογράφου Γιάννη Αγγελή και το Ιντυμύντια, μέσω του Αρίστου Γιαννόπουλου και του αδελφού του Νίκου. Οι διαχειριστές και των δύο σάιτς γνωρίζονται μεταξύ και ήταν φανερό ότι έχουν συνεργασία και αλληλοκάλυψη. Η ελευθερία της αντιπληροφόρησης παρότι είναι χαλαρότερα οριοθετημένη στο Π.Κ. ελέγχεται τελικά απ’ τα σχέδια και τις επιδιώξεις εκείνων που πληρώνουν. Οι ίδιοι γνωρίζουν ποια είναι αυτά τα σχέδια και που αποσκοπούν. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν τίποτε κοινό με την αντίληψη της αμερόληπτης αντιπληροφόρησης. Σχεδόν σε όλα τα μεγάλα ζητήματα η διαχείριση και των δύο σάιτς κάνει ότι μπορεί για ν’ απαξιώσει και την πληροφορία και τον χρήστη που την ανεβάζει, εφόσον είναι σε αντίθεση με τα καθεστωτικά ιδεολογήματα της πολυπολιτισμικότητας, των ανοιχτών αγορών και συνόρων. Αποστέλλεται στην πυρά ως ρατσιστική, φασιστική και προβοκατόρικη. Το ίδιο συμβαίνει στην περίπτωση που ο χρήστης θα διανοηθεί ν’ αμφισβητήσει τους καθεστωτικούς μύθους του τρομοκρατικού θεάματος και τις αστυνομικές σκευωρίες. Για όσους ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα είναι γνωστό ότι το ΠΚ κόπιασε σκληρά για να καλύψει τον Τσιγαρίδα όταν οι συγκατηγορούμενοι του τον ξεσκέπασαν ότι ήταν κατασκευασμένο μέλος του ΕΛΑ με αποστολή να στηρίξει την σκευωρία της αντιτρομοκρατικής σε βάρος Αθώων. Ενώ απ’ τη μεριά του το Ιντυμύντια κάλυπτε τον πράκτορα της ΚΥΠ Κουφοντίνα, ο οποίος πότε με την σιωπή του και πότε με άλλα τερτίπια στήριξε και στις δύο δίκες της δήθεν 17Ν το σενάριο της αστυνομίας. Στην πολιτική, όπως και στην ζωή υπάρχει καταμερισμός εργασίας και έτσι ο καθένας έχει αναλάβει ένα τομέα, ώστε ο εργαζόμενος ελληνικός λαός να είναι από παντού κυκλωμένος από απάτη.
Όταν εμφανίστηκε ξαφνικά το περιοδικό Ρεσάλτο με δικό του Φόρουμ στο διαδίκτυο ξέσπασε την ίδια στιγμή κρίση στο του ΠΚ, σκάνδαλο με τις πολλαπλές περσόνες του Βήχου, παρουσιάστηκαν φανταστικά σενάρια με ήρωα το Βήχο, πλαστογραφίες τοποθετήσεων, και άλλα παρόμοια που είχαν σαν αποτέλεσμα μερικοί σημαντικοί «θαμώνες» του Π.Κ. να μετακομίσουν στο φόρουμ του Ρεσάλτο ή να αρχίσουν να μετέχουν και στα δύο σάιτς. Ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Βήχος έδωσε χέρι βοηθείας, πνοή θα έλεγα, για να έλθει στη ζωή ανταγωνιστικό, υποτίθεται, σάιτ. Απ’ την άλλη μεριά η διαχείριση του Ρεσάλτο έπνιγε τα επικριτικά σχόλια που είχαν στόχο τον Βήχο. Είναι άραγε τυχαία όλα αυτά ή αποδεικνύουν προσχεδιασμένο καταμερισμό της εργασίας? Για όσους δεν φορούν παρωπίδες ήταν ορατή και η έντεχνη στήριξη του Θύμιου, απέναντι στις καταγγελίες του Μήτσου Τούμπανη.
Σχετικό άρθρο με τίτλο Ποιος Είναι Ο Βηχος?
στο μπλογκ:
http://vngelis.blogspot.com/2006_10_01_archive.html
Όλα δείχνουν ότι υπάρχει παρασκηνιακή διαπλοκή Ρεσάλτο – Π.Κ. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δυο αμφιλεγόμενοι χαρακτήρες που εμφανίστηκαν μαζί και μαζί εξαφανίστηκαν! Αντώνης Φουντούρης ο ένας, και Μάριος Μαγιολαδίτης ο άλλος. Είχαν σχέση μεταξύ, φοίτησαν και οι δύο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και υπήρξαν οργανωτικοί συντελεστές σε ζητήματα ίντερνετ και αρχείου στο ΠΚ και στο Ρεσάλτο. Υπήρξαν μέλη του ΚΚΕ απ’ όπου διώχτηκαν κακήν-κακώς. Και οι δύο έχουν σπουδάσει τους υπολογιστές, και έχουν κατηγορηθεί και αλληλοκατηγορηθεί για σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες. Μάλιστα ο Μαγιολαδίτης λέγεται ότι σπούδασε κρυπτογραφία στη Γερμανία, κλάδος που ενδιαφέρει τις υπηρεσίες πληροφοριών. Όταν έχει γίνει δημόσια γνωστό, απ’ την κόντρα του Βήχου με τον πρώην συνεργάτη του Δημήτριο, ότι δεν έχει τις γνώσεις και τα μέσα να στήσει το ΠΚ και ότι τον βοηθούσε ο Μ. Μαγιολαδίτης, δεν είναι λογικό ν’ αναρωτηθούμε αν το ΠΚ στήθηκε, για τους χρήστες τους ή για άλλους?
Σημειωτέον ότι ο Βήχος πριν λίγο καιρό κατάστρεψε σημαντικό μέρος των αρχείων του ΠΚ ώστε δεν μπορεί να βρει κάποιος σήμερα τα διάφορα που είχαν γραφτεί (μερικά απ΄ τον Βήχο) και ενοχοποιούσαν τον ίδιο, τον Φουντούρη, και τον Μ. Μαγιολαδίτη.
Τα ιδια ακριβώς ερωτήματα μπαίνουν και για τον Θύμιο. Όταν ο ίδιος δεν έχει ιδέα απ’ την λειτουργία του φόρουμ πως το κρατάει χωρίς τις ειδικευμένες γνώσεις του Φουντούρη?
Ίσως να νομίζουν και οι δύο ότι γεννηθήκαμε σε άλλες εποχές και δεν γνωρίζουμε που αποσκοπεί η χαρτογράφηση των μελών η των χρηστών στα σαιτ της δήθεν «αντιπληροφόρησης». Με πρόφαση την αντιμετώπιση της προβοκάτσιας και του τρολλαρίσματος, πρακτικές που συχνά είναι οι ίδιο πίσω τους, με τις πολλαπλές περσόνες τους, χαρτογραφούν τους χρήστες και ελέγχουν τον διάλογο ώστε να εξαπατούν και να αποπροσανατολίζουν κάθε νεαρό και σκεπτόμενο χρήστη που δεν έχει διαμορφώσει ακόμα θέσεις και αναζητά τον ειλικρινή διάλογο για να ερευνήσει και να προσεγγίσει την αλήθεια για τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Και οι δυο, Θυμιος και Βήχος γνώριζαν την ιδιότητα του Ιανού, του Γκαγκαούζου και άλλων γλυψηματιών, που χρησιμοποιούσαν και σαν πολικά ντόπερμαν κράταγαν μυστική την πραγματική πολιτική τους ταυτότητα, ενώ σε άλλους ζήταγαν ακόμα και ονοματεπώνυμο. Αυτές είναι ύπουλες πρακτικές που συνήθως εξυπηρετούν ύπουλους σκοπούς.
Οι Ιοί, κάνουν σα να ανακάλυψαν την Αμερική, επειδή τώρα μπορούν ν’ αποδείξουν ότι το Ρεσάλτο έχει σχέσεις με κάποιους ακροδεξιούς και «εθνικιστές» λες και δεν μετέχουν και οι ίδιοι στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ λακέδων, λες και αυτοί δεν έχουν πουληθεί αντί πινακίου φακής στους κρεατέμπορους του συστήματος και δεν το υπηρετούν απ’ το δικό τους πιο νευραλγικό πόστο. Η επιχείρηση χειραγώγησης των αντιστάσεων του ελληνικού λαού στον επιχειρούμενο εθνικό και κοινωνικό εξανδραποδισμό του απ’ τα κακόφημα λαμόγια της πολιτικής όπου κι αν ανήκουν και με ότι ετικέτες κι αν εμφανίζονται θα μας βρουν μπροστά τους. Προσωπικά με έχουν αποκλείσει απ’ το Ιντυμύντια, από το Πολιτικό Καφενείο, έχω υποστεί τη λογοκρισία του Ρεσάλτο και επειδή δεν πρόκειται να σιωπήσω είναι προδιαγεγραμμένος και ο τελικός αποκλεισμός μου από το Ρεσάλτο. Έτσι, στο εξής θα δημοσιεύω κείμενα απ’ το εξωτερικό εδώ (http://vngelis.blogspot.com/) και όποιος θέλει να τα αναδημοσιεύσει αλλού δικαίωμα του, αρκεί ν’ αναφέρει την πηγή.
---------------------------------------------------------------------------------------
Τον θυμάστε αυτόν από το ασφαλίτικο site Anti-vixos; Που το έφτιαξε - όπως ο ίδιος δήλωσε - μετά από εντολή της ασφάλειας;
Δεν συμμετέχω σε αυτό το φόρουμ εδώ και καποιο καιρό αλλά διάβασα κάποια πράγματα για τα οποία και δεν πρόκειται να μείνω σιωπηλός.
Τριάντα χρόνια τώρα η αριστερά στην Ελλάδα γνώριζε (και γνωρίζει) πολύ καλά ποιά ήταν η αγωνιστική αντιδικτατορική δράση του Θύμιου Παπανανικολάου, και δεν τη γνώριζεi επειδή έτσι ο ίδιος την έχει διηγηθει κλπ, αλλά από ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ, μέσα από αυτά που είδαν όσοι είχαν την εποχή εκείνη μια ηλικία και μια δράσh . Τη δράση αυτή τη γνωρίζω και γω πάρα πολύ καλά, όχι από τον ίδιο το Θύμιο αλλά από πολλούς άλλους αγωνιστές της εποχής, από τους Λαμπράκηδες και το ΚΚΕ και όχι μόνο. Το Θύμιο τον γνωρίζω τα τελευταια 10 χρόνια μόνο, αλλά ξέρω πολύ καλά ποια ήταν η δράση του και την εποχη της διχτατορίας όπως και μετά μέχρι σήμερα, και αυτά από ανθρώπους που τον έζησαν από πρώτο χέρι.
Αφήνοντας έξω την κριτική για διάφορους πολιτικούς χειρισμούς του και λάθη (που όποιος είναι αλάθητος στhν αριστερά να μας το πει) ο Θύμιος Παπανικολάου αποτελεί ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για την ασυμβίβαστη αγωνιστική του στάση, από τα νεανικά του χρόνια μέχρι και σήμερα.
Την δράση του Θύμιου Παπανικολάου τη γνωρίζει πολύ καλά η ΑΡΙΣΤΕΡΑ και δεν θα περιμένουμε να τη μάθουμε ούτε από τους ΙΟΥΣ, ούτε από οποιοδήποτε φερέφωνο της Αμερικάνικης Πρεσβείας, ούτε επίσης από μεμονωμένα άτομα που ποτέ δεν είχαν καμιά απολύτως πολιτική επιρροή πουθενά όλα αυτά τα χρόνια και η "αγωνιστική" δράση τους περιορίζονταν στον πολιτικό αυνανισμό και τυχοδιοκτισμό.
Από κει και πέρα η συζήτηση αυτή δεν έχει νόημα να γίνεται. Η αριστερά ξέρει πολύ καλά ποιος είναι Θύμιος μέσα από τη δράση του στο κίνημα για πανω απο 40 χρονια ήδη, και δεν περιμενει να τη "μαθει" ούτε από Πολιτικούς Βόθρους ψυχωτικών, ούτε από τους Ιούς ούτε από κανένα κλόουν του Internet. Σε αυτή την παγίδα θα είναι μεγάλο λάθος να πέσει και να παρασυρθεί οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος άνθρωπος, ειδικά κόσμος που πολιτικά κινείται σε κατεύθυνση σύγγρουσης με όλο αυτό το νεοταξικό οχετό.
Εκφράζω λοιπόν την πλήρη αηδία και αποστροφή μου για όσα διάβασα να γράφονται στους διάφορους Πολιτικούς Βόθρους, όπως και για κάποιες πολιτικές πρακτικές και λογικές , για κάποιες "πολιτικές κουλτούρες" που και το εργατικό κίνημα και η κοινωνία τις εχει περιθωριοποιήσει εδώ και χρόνια. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω ούτε θα απαντήσω σε πιθανές προβοκάτσιες και λασπολογία σε βάρος μου , γιατί και ο κόσμος της αριστεράς αλλά και γενικά κάθε Έλληνας πατριώτης γνωριζει πολύ καλά το ποιον των ανθρώπων που έχουν ζυμωθεί και παλέψει μέσα στα κινήματα τόσα χρόνια, ενώ αντίθετα κανείς σχεδον δεν γνωρίζει ούτε καν την ύπαρξη (και ούτε θα τη γνωρίσει) κάποιων κλόουν του διαδικτύου
Αντώνης Φουντούρης
Ηράκλειο, 3 Μαη 2007
Κωλος και βρακυ με τον Οιστρο Δημοσιογραφο του Στοχου ο Θυμιος..
Καταρχάς ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ σε όλους...
ξέρει κανείς να μου πει αν αληθεύει πως την Δευτέρα που θα ανακοινώσει ο Κακλαμάνης τις υποψηφιότητες στον δήμο της Αθήνας θα υπάρχει μέσα και ένα πρόσωπο που το όνομα του έχει συζητηθεί εκατοντάδες φορές στο ίντερνετ;
έχει κανείς τέτοια ενημέρωση;
_________________
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΤΟΙΣ ΤΕΚΝΟΙΣ, ΟΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΒΙΟΙΣ ΕΙΣΙΝ ΑΔΙΑΒΛΗΤΟΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΙΣ ΑΝΕΠΙΛΗΠΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΙΣ ΑΡΙΣΤΟΙ.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
www.greekalert.com
Ροβεσπιέρος
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 06, 2006 7:55 pm
Αφότου η λογοκρισία έγινε μόνιμη πρακτική στο ελληνικό Ιντυμύντια ένα δεύτερο σάιτ «αντιπληροφορησης», το Πολιτικό Καφενείο, είχε μια καλή ευκαιρία να αποκτήσει την δική του «πελατεία» επιτρέποντας σε όλες τις απόψεις να εκφάζονται χωρίς λογοκρισία. Το περίεργο, που έβαλε σε σκέψεις τον γράφοντα, είναι ότι και τα δύο σάιτς είχαν κάποια σχέση με την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία». Το Π.Κ. μέσω του δημοσιογράφου Γιάννη Αγγελή και το Ιντυμύντια, μέσω του Αρίστου Γιαννόπουλου και του αδελφού του Νίκου. Οι διαχειριστές και των δύο σάιτς γνωρίζονται μεταξύ και ήταν φανερό ότι έχουν συνεργασία και αλληλοκάλυψη. Η ελευθερία της αντιπληροφόρησης παρότι είναι χαλαρότερα οριοθετημένη στο Π.Κ. ελέγχεται τελικά απ’ τα σχέδια και τις επιδιώξεις εκείνων που πληρώνουν. Οι ίδιοι γνωρίζουν ποια είναι αυτά τα σχέδια και που αποσκοπούν. Το σίγουρο είναι ότι δεν έχουν τίποτε κοινό με την αντίληψη της αμερόληπτης αντιπληροφόρησης. Σχεδόν σε όλα τα μεγάλα ζητήματα η διαχείριση και των δύο σάιτς κάνει ότι μπορεί για ν’ απαξιώσει και την πληροφορία και τον χρήστη που την ανεβάζει, εφόσον είναι σε αντίθεση με τα καθεστωτικά ιδεολογήματα της πολυπολιτισμικότητας, των ανοιχτών αγορών και συνόρων. Αποστέλλεται στην πυρά ως ρατσιστική, φασιστική και προβοκατόρικη. Το ίδιο συμβαίνει στην περίπτωση που ο χρήστης θα διανοηθεί ν’ αμφισβητήσει τους καθεστωτικούς μύθους του τρομοκρατικού θεάματος και τις αστυνομικές σκευωρίες. Για όσους ασχολούνται με αυτά τα ζητήματα είναι γνωστό ότι το ΠΚ κόπιασε σκληρά για να καλύψει τον Τσιγαρίδα όταν οι συγκατηγορούμενοι του τον ξεσκέπασαν ότι ήταν κατασκευασμένο μέλος του ΕΛΑ με αποστολή να στηρίξει την σκευωρία της αντιτρομοκρατικής σε βάρος Αθώων. Ενώ απ’ τη μεριά του το Ιντυμύντια κάλυπτε τον πράκτορα της ΚΥΠ Κουφοντίνα, ο οποίος πότε με την σιωπή του και πότε με άλλα τερτίπια στήριξε και στις δύο δίκες της δήθεν 17Ν το σενάριο της αστυνομίας. Στην πολιτική, όπως και στην ζωή υπάρχει καταμερισμός εργασίας και έτσι ο καθένας έχει αναλάβει ένα τομέα, ώστε ο εργαζόμενος ελληνικός λαός να είναι από παντού κυκλωμένος από απάτη.
Όταν εμφανίστηκε ξαφνικά το περιοδικό Ρεσάλτο με δικό του Φόρουμ στο διαδίκτυο ξέσπασε την ίδια στιγμή κρίση στο του ΠΚ, σκάνδαλο με τις πολλαπλές περσόνες του Βήχου, παρουσιάστηκαν φανταστικά σενάρια με ήρωα το Βήχο, πλαστογραφίες τοποθετήσεων, και άλλα παρόμοια που είχαν σαν αποτέλεσμα μερικοί σημαντικοί «θαμώνες» του Π.Κ. να μετακομίσουν στο φόρουμ του Ρεσάλτο ή να αρχίσουν να μετέχουν και στα δύο σάιτς. Ανάμεσα τους και ο ίδιος ο Βήχος έδωσε χέρι βοηθείας, πνοή θα έλεγα, για να έλθει στη ζωή ανταγωνιστικό, υποτίθεται, σάιτ. Απ’ την άλλη μεριά η διαχείριση του Ρεσάλτο έπνιγε τα επικριτικά σχόλια που είχαν στόχο τον Βήχο. Είναι άραγε τυχαία όλα αυτά ή αποδεικνύουν προσχεδιασμένο καταμερισμό της εργασίας? Για όσους δεν φορούν παρωπίδες ήταν ορατή και η έντεχνη στήριξη του Θύμιου, απέναντι στις καταγγελίες του Μήτσου Τούμπανη.
Σχετικό άρθρο με τίτλο Ποιος Είναι Ο Βηχος?
στο μπλογκ:
http://vngelis.blogspot.com/2006_10_01_archive.html
Όλα δείχνουν ότι υπάρχει παρασκηνιακή διαπλοκή Ρεσάλτο – Π.Κ. Ένα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα οι δυο αμφιλεγόμενοι χαρακτήρες που εμφανίστηκαν μαζί και μαζί εξαφανίστηκαν! Αντώνης Φουντούρης ο ένας, και Μάριος Μαγιολαδίτης ο άλλος. Είχαν σχέση μεταξύ, φοίτησαν και οι δύο στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και υπήρξαν οργανωτικοί συντελεστές σε ζητήματα ίντερνετ και αρχείου στο ΠΚ και στο Ρεσάλτο. Υπήρξαν μέλη του ΚΚΕ απ’ όπου διώχτηκαν κακήν-κακώς. Και οι δύο έχουν σπουδάσει τους υπολογιστές, και έχουν κατηγορηθεί και αλληλοκατηγορηθεί για σχέσεις με μυστικές υπηρεσίες. Μάλιστα ο Μαγιολαδίτης λέγεται ότι σπούδασε κρυπτογραφία στη Γερμανία, κλάδος που ενδιαφέρει τις υπηρεσίες πληροφοριών. Όταν έχει γίνει δημόσια γνωστό, απ’ την κόντρα του Βήχου με τον πρώην συνεργάτη του Δημήτριο, ότι δεν έχει τις γνώσεις και τα μέσα να στήσει το ΠΚ και ότι τον βοηθούσε ο Μ. Μαγιολαδίτης, δεν είναι λογικό ν’ αναρωτηθούμε αν το ΠΚ στήθηκε, για τους χρήστες τους ή για άλλους?
Σημειωτέον ότι ο Βήχος πριν λίγο καιρό κατάστρεψε σημαντικό μέρος των αρχείων του ΠΚ ώστε δεν μπορεί να βρει κάποιος σήμερα τα διάφορα που είχαν γραφτεί (μερικά απ΄ τον Βήχο) και ενοχοποιούσαν τον ίδιο, τον Φουντούρη, και τον Μ. Μαγιολαδίτη.
Τα ιδια ακριβώς ερωτήματα μπαίνουν και για τον Θύμιο. Όταν ο ίδιος δεν έχει ιδέα απ’ την λειτουργία του φόρουμ πως το κρατάει χωρίς τις ειδικευμένες γνώσεις του Φουντούρη?
Ίσως να νομίζουν και οι δύο ότι γεννηθήκαμε σε άλλες εποχές και δεν γνωρίζουμε που αποσκοπεί η χαρτογράφηση των μελών η των χρηστών στα σαιτ της δήθεν «αντιπληροφόρησης». Με πρόφαση την αντιμετώπιση της προβοκάτσιας και του τρολλαρίσματος, πρακτικές που συχνά είναι οι ίδιο πίσω τους, με τις πολλαπλές περσόνες τους, χαρτογραφούν τους χρήστες και ελέγχουν τον διάλογο ώστε να εξαπατούν και να αποπροσανατολίζουν κάθε νεαρό και σκεπτόμενο χρήστη που δεν έχει διαμορφώσει ακόμα θέσεις και αναζητά τον ειλικρινή διάλογο για να ερευνήσει και να προσεγγίσει την αλήθεια για τα διάφορα πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα.
Και οι δυο, Θυμιος και Βήχος γνώριζαν την ιδιότητα του Ιανού, του Γκαγκαούζου και άλλων γλυψηματιών, που χρησιμοποιούσαν και σαν πολικά ντόπερμαν κράταγαν μυστική την πραγματική πολιτική τους ταυτότητα, ενώ σε άλλους ζήταγαν ακόμα και ονοματεπώνυμο. Αυτές είναι ύπουλες πρακτικές που συνήθως εξυπηρετούν ύπουλους σκοπούς.
Οι Ιοί, κάνουν σα να ανακάλυψαν την Αμερική, επειδή τώρα μπορούν ν’ αποδείξουν ότι το Ρεσάλτο έχει σχέσεις με κάποιους ακροδεξιούς και «εθνικιστές» λες και δεν μετέχουν και οι ίδιοι στον καταμερισμό εργασίας μεταξύ λακέδων, λες και αυτοί δεν έχουν πουληθεί αντί πινακίου φακής στους κρεατέμπορους του συστήματος και δεν το υπηρετούν απ’ το δικό τους πιο νευραλγικό πόστο. Η επιχείρηση χειραγώγησης των αντιστάσεων του ελληνικού λαού στον επιχειρούμενο εθνικό και κοινωνικό εξανδραποδισμό του απ’ τα κακόφημα λαμόγια της πολιτικής όπου κι αν ανήκουν και με ότι ετικέτες κι αν εμφανίζονται θα μας βρουν μπροστά τους. Προσωπικά με έχουν αποκλείσει απ’ το Ιντυμύντια, από το Πολιτικό Καφενείο, έχω υποστεί τη λογοκρισία του Ρεσάλτο και επειδή δεν πρόκειται να σιωπήσω είναι προδιαγεγραμμένος και ο τελικός αποκλεισμός μου από το Ρεσάλτο. Έτσι, στο εξής θα δημοσιεύω κείμενα απ’ το εξωτερικό εδώ (http://vngelis.blogspot.com/) και όποιος θέλει να τα αναδημοσιεύσει αλλού δικαίωμα του, αρκεί ν’ αναφέρει την πηγή.
---------------------------------------------------------------------------------------
Τον θυμάστε αυτόν από το ασφαλίτικο site Anti-vixos; Που το έφτιαξε - όπως ο ίδιος δήλωσε - μετά από εντολή της ασφάλειας;
Δεν συμμετέχω σε αυτό το φόρουμ εδώ και καποιο καιρό αλλά διάβασα κάποια πράγματα για τα οποία και δεν πρόκειται να μείνω σιωπηλός.
Τριάντα χρόνια τώρα η αριστερά στην Ελλάδα γνώριζε (και γνωρίζει) πολύ καλά ποιά ήταν η αγωνιστική αντιδικτατορική δράση του Θύμιου Παπανανικολάου, και δεν τη γνώριζεi επειδή έτσι ο ίδιος την έχει διηγηθει κλπ, αλλά από ΠΡΩΤΟ ΧΕΡΙ, μέσα από αυτά που είδαν όσοι είχαν την εποχή εκείνη μια ηλικία και μια δράσh . Τη δράση αυτή τη γνωρίζω και γω πάρα πολύ καλά, όχι από τον ίδιο το Θύμιο αλλά από πολλούς άλλους αγωνιστές της εποχής, από τους Λαμπράκηδες και το ΚΚΕ και όχι μόνο. Το Θύμιο τον γνωρίζω τα τελευταια 10 χρόνια μόνο, αλλά ξέρω πολύ καλά ποια ήταν η δράση του και την εποχη της διχτατορίας όπως και μετά μέχρι σήμερα, και αυτά από ανθρώπους που τον έζησαν από πρώτο χέρι.
Αφήνοντας έξω την κριτική για διάφορους πολιτικούς χειρισμούς του και λάθη (που όποιος είναι αλάθητος στhν αριστερά να μας το πει) ο Θύμιος Παπανικολάου αποτελεί ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για την ασυμβίβαστη αγωνιστική του στάση, από τα νεανικά του χρόνια μέχρι και σήμερα.
Την δράση του Θύμιου Παπανικολάου τη γνωρίζει πολύ καλά η ΑΡΙΣΤΕΡΑ και δεν θα περιμένουμε να τη μάθουμε ούτε από τους ΙΟΥΣ, ούτε από οποιοδήποτε φερέφωνο της Αμερικάνικης Πρεσβείας, ούτε επίσης από μεμονωμένα άτομα που ποτέ δεν είχαν καμιά απολύτως πολιτική επιρροή πουθενά όλα αυτά τα χρόνια και η "αγωνιστική" δράση τους περιορίζονταν στον πολιτικό αυνανισμό και τυχοδιοκτισμό.
Από κει και πέρα η συζήτηση αυτή δεν έχει νόημα να γίνεται. Η αριστερά ξέρει πολύ καλά ποιος είναι Θύμιος μέσα από τη δράση του στο κίνημα για πανω απο 40 χρονια ήδη, και δεν περιμενει να τη "μαθει" ούτε από Πολιτικούς Βόθρους ψυχωτικών, ούτε από τους Ιούς ούτε από κανένα κλόουν του Internet. Σε αυτή την παγίδα θα είναι μεγάλο λάθος να πέσει και να παρασυρθεί οποιοσδήποτε καλοπροαίρετος άνθρωπος, ειδικά κόσμος που πολιτικά κινείται σε κατεύθυνση σύγγρουσης με όλο αυτό το νεοταξικό οχετό.
Εκφράζω λοιπόν την πλήρη αηδία και αποστροφή μου για όσα διάβασα να γράφονται στους διάφορους Πολιτικούς Βόθρους, όπως και για κάποιες πολιτικές πρακτικές και λογικές , για κάποιες "πολιτικές κουλτούρες" που και το εργατικό κίνημα και η κοινωνία τις εχει περιθωριοποιήσει εδώ και χρόνια. Δεν έχω τίποτε άλλο να πω ούτε θα απαντήσω σε πιθανές προβοκάτσιες και λασπολογία σε βάρος μου , γιατί και ο κόσμος της αριστεράς αλλά και γενικά κάθε Έλληνας πατριώτης γνωριζει πολύ καλά το ποιον των ανθρώπων που έχουν ζυμωθεί και παλέψει μέσα στα κινήματα τόσα χρόνια, ενώ αντίθετα κανείς σχεδον δεν γνωρίζει ούτε καν την ύπαρξη (και ούτε θα τη γνωρίσει) κάποιων κλόουν του διαδικτύου
Αντώνης Φουντούρης
Ηράκλειο, 3 Μαη 2007
Κωλος και βρακυ με τον Οιστρο Δημοσιογραφο του Στοχου ο Θυμιος..
Καταρχάς ΚΑΛΟ ΧΕΙΜΩΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ σε όλους...
ξέρει κανείς να μου πει αν αληθεύει πως την Δευτέρα που θα ανακοινώσει ο Κακλαμάνης τις υποψηφιότητες στον δήμο της Αθήνας θα υπάρχει μέσα και ένα πρόσωπο που το όνομα του έχει συζητηθεί εκατοντάδες φορές στο ίντερνετ;
έχει κανείς τέτοια ενημέρωση;
_________________
ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥΣ ΖΗΤΗΤΕΟΝ ΤΟΙΣ ΤΕΚΝΟΙΣ, ΟΙ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΒΙΟΙΣ ΕΙΣΙΝ ΑΔΙΑΒΛΗΤΟΙ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΡΟΠΟΙΣ ΑΝΕΠΙΛΗΠΤΟΙ ΚΑΙ ΤΑΙΣ ΕΜΠΕΙΡΙΑΙΣ ΑΡΙΣΤΟΙ.
ΠΛΟΥΤΑΡΧΟΣ
www.greekalert.com
Ροβεσπιέρος
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 06, 2006 7:55 pm
Οιστρο καλώς ήρθες.
Δύσκολα μας βάζεις.
Ούτε τα αρχικά δεν δίνεις, αφού ασφαλώς ξέρεις...
Είναι μεγάλη έκπληξη;
Μήπως είναι η "περσόνα" μου;
Tuesday, May 01, 2007
Δηλωση Βηχου και Ιντυ για Ρεσαλτο
Όσον αφορά το ΠΚ, επειδή η απαίτηση τίθεται για μία ακόμα φορά, έχω να πω τα εξής: Εμείς δεν γνωρίζουμε ούτε έχουμε πληροφορίες για χαφιέδικη δράση του Θύμιου Παπανικολάου κατά την περίοδο της χούντας. Αν γνωρίζαμε κάτι τέτοιο δεν θα αντιμετωπίζαμε αρχικά συντροφικά την έκδοση του περιοδικού ΡΕΣΑΛΤΟ ούτε θα το διαφημίζαμε από την ιστοσελίδα μας.
Στο εγχείρημα του Ρεσάλτο είδαμε μία συντροφική εκδοτική προσπάθεια και την υποστηρίξαμε χωρίς ανταλλάγματα ή πολιτικές σκοπιμότητες. Στην πορεία, όμως, παρακολουθώντας την αρθρογραφία του ΡΕΣΑΛΤΟ προβήκαμε σε σφοδρή κριτική.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=666
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=675
Αυτή ήταν και η δική μας παρέμβαση σε όλη αυτή την ιστορία παρ’ ότι αρθρογράφοι του Ρεσάλτο μας προκάλεσαν και προσωπικά εμένα μου επιτέθηκαν με χυδαία ρυπαρογραφήματα. (βλέπε Υποβρύχιο, κλπ).
Όσον αφορά τώρα τις καταγγελίες του Μήτσου Τούμπανη, εμένα προσωπικά μου έκαναν αλγεινή εντύπωση! Όχι γιατί είναι ψεύτικες (αυτό εγώ δε το γνωρίζω) αλλά γιατί έγιναν μετά τις διαφωνίες που προέκυψαν με την ομάδα του και το Ρεσάλτο. Οταν παρέα έστηναν το περιοδικό δεν γνώριζε ο Μήτσος το παρελθόν του Θύμιου; Κι αν το γνώριζε γιατί έστησαν μαζί το Ρεσάλτο, δέχθηκαν να αρθρογραφούν σε αυτό ακροδεξιά στοιχεία και ότι άλλο έχει προκύψει από τότε;
Εμείς δε συμμετέχουμε σε τέτοιες άθλιες συναλλαγές και σε τέτοια άθλιες συνεργασίες. Είναι έξω από την πολιτική κουλτούρα και ηθική μας.
_________________
ΒΗΧΟΣ
Υπεύθυνος του forum.
Μουσικοσυνθέτης - Καθηγητής Μουσικής - Πιανίστας
Δ
Οι Πολλαπλες Περσονες των 'Εναλλακτικων Σαιτ Αντιπληροφορησεις'...
1. Ποιος ειναι ο Ιανος, Γκαγκαουζος, Οιστρος, Ροβεσπιερος, Υποβρυχιο, Παλαιμαχος και παει λεγοντας? Την ιδια καταγγελια εγινε για τον Βηχο και τις πολλαπλες του περσονες.
Το Ρεσαλτο στο Φορουμ του με την ιδια λογικη δεν λειτουργει?
2. Ποιες οι σχεσεις Χαφιεδομυντια, ΠΚ και Ρεσαλτο εξ'αρχη?
3. Γιατι σταμπαρουν IP, μπλοκαρουν συμμετοχη χρηστων, και αλληλοκαλυπτονται?
4. Γιατι αρνηθηκε Εξεταστικη Επιτροπη ο Βηχος για τον Τσιγαριδα στην Δικη του ΕΛΑ και τωρα λεει τα παραπανω για τον Θυμιο, οτι δεν γνωριζει και οτι εγιναν μετα απο διαφωνιες. Ειναι απο μονο του ζητημα καθεαυτο η δεν ειναι. Εκει ο Βηχος δεν τοποθετηται. Λογικα βεβαια. Βγαζει την ουρα εξω απ'το ζητημα οπως παντα.
5. Γιατι δεν απανταει ο Θυμιος στις ανοικτες επονυμες καταγγελιες? Οι ερωτησεις αφου εγιναν χρειαζονται απαντησεις. Η υπεκφυγη απο μονη της μονο καιρο κερδιζει. Δεν λυνει ομως τις αποριες. Επι δυο τρια χρονια η ανονυμη καταγγελια καταδικαστηκε απ'ολλους. Τωρα που γινεται επονυμη, αποσιωποιηται οπως με την ανικανοτητα να διατυπωσουν χρυστες στο σαιτ του ΠΚ τις τοποθετησεις.
6. Γνωριζε ο θυμιος την ιδιοτητα των αρθρογραφων (ακροδεξιων) τοσο στο Ρεσαλτο οσο και στο Φορουμ απ'τον Οκτωβριο του 2006 που διατυπωθηκε πρωτιστος απο εμενα στο Φορουμ του Ρεσαλτο και αφου δεν τους γνωριζε οπως λεει, πως χαιροταν με τις επομενες (πεπαλαιωμενες ποια) αποκαλυψεις του Ιου? Τι παιζεται εδω?
Προσορινες ερωτησεις, σε λιγο ποιο εκτεταμενες.
vngelis
Στο εγχείρημα του Ρεσάλτο είδαμε μία συντροφική εκδοτική προσπάθεια και την υποστηρίξαμε χωρίς ανταλλάγματα ή πολιτικές σκοπιμότητες. Στην πορεία, όμως, παρακολουθώντας την αρθρογραφία του ΡΕΣΑΛΤΟ προβήκαμε σε σφοδρή κριτική.
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=666
http://www.politikokafeneio.com/neo/modules.php?name=News&file=article&sid=675
Αυτή ήταν και η δική μας παρέμβαση σε όλη αυτή την ιστορία παρ’ ότι αρθρογράφοι του Ρεσάλτο μας προκάλεσαν και προσωπικά εμένα μου επιτέθηκαν με χυδαία ρυπαρογραφήματα. (βλέπε Υποβρύχιο, κλπ).
Όσον αφορά τώρα τις καταγγελίες του Μήτσου Τούμπανη, εμένα προσωπικά μου έκαναν αλγεινή εντύπωση! Όχι γιατί είναι ψεύτικες (αυτό εγώ δε το γνωρίζω) αλλά γιατί έγιναν μετά τις διαφωνίες που προέκυψαν με την ομάδα του και το Ρεσάλτο. Οταν παρέα έστηναν το περιοδικό δεν γνώριζε ο Μήτσος το παρελθόν του Θύμιου; Κι αν το γνώριζε γιατί έστησαν μαζί το Ρεσάλτο, δέχθηκαν να αρθρογραφούν σε αυτό ακροδεξιά στοιχεία και ότι άλλο έχει προκύψει από τότε;
Εμείς δε συμμετέχουμε σε τέτοιες άθλιες συναλλαγές και σε τέτοια άθλιες συνεργασίες. Είναι έξω από την πολιτική κουλτούρα και ηθική μας.
_________________
ΒΗΧΟΣ
Υπεύθυνος του forum.
Μουσικοσυνθέτης - Καθηγητής Μουσικής - Πιανίστας
Δ
ημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 01, 2007 7:26 pm
ΤΣΙΟΥ ΤΣΙΟΥ...
Επισκέπτης
ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 01, 2007 7:26 pm
κάνουν τα πουλάκια στα δέντρα Δημόνικε.
Ο Τούμπανης γράφει πως ο Θύμιος ο "παράνομος", ο "κυνηγημένος" κι ο "αντιστασιακός" μπαινόβγαινε στην Ελλάδα με τις ευλογίες τις χούντας κι ότι ήταν ΧΑΦΙΕΣ. Άφησε και μερικά υπονοούμενα ότι τον είχαν στείλει για να χαφιεδίσει τον Πάμπλο!!!
Αυτά που γράφεις για τον Βελουχιώτη είναι για γέλια. Μπορεί ο Βελουχιώτης να είχε μαζί του μερικούς παπάδες - αντάρτες αλλά δεν συνεργάστηκε με κανέναν δωσίλογο ούτε με ναζίδες. Ο Θύμιος όμως συνεργάστηκε ανοιχτά με χρυσαύγουλους, με φασίστες κι ακροδεξιούς.
Όσο για τις αποδείξεις υπάρχει η επώνυμη καταγγελία του Τούμπανη για το ρόλο του Θύμιου στη χούντα και τα βάσιμα ερωτήματα που μπαίνουν μέσα από αυτές τις καταγγελίες.
Ο Θύμιος αντί να απαντήσει άρχισε να κάνει κο κο κο!
Όταν ο Θύμιος κι η παρέα του, από κοντά κι η ομάδα Τούμπανη μέσω του ηλίθιου Βαγγέλη, συκοφαντούσαν το ΠΚ ότι τα παίρνει από τον Σόρος κι ότι είναι η ούρά του ίντυ πού ήσουνα τότε για να απαιτήσεις αποδείξεις;
Τώρα που υπάρχει μια επώνυμη καταγγελία κατά του Θύμιου κι έχουν τεθεί βάσιμα ερωτήματα, πουλάτε όλοι σας τρελίτσα.
"Το πνεύμα μας δεν ωριμάζει ποτέ"...
Βρε ου να μου χαθείτε σκουληκαντέρες.
Οι Πολλαπλες Περσονες των 'Εναλλακτικων Σαιτ Αντιπληροφορησεις'...
1. Ποιος ειναι ο Ιανος, Γκαγκαουζος, Οιστρος, Ροβεσπιερος, Υποβρυχιο, Παλαιμαχος και παει λεγοντας? Την ιδια καταγγελια εγινε για τον Βηχο και τις πολλαπλες του περσονες.
Το Ρεσαλτο στο Φορουμ του με την ιδια λογικη δεν λειτουργει?
2. Ποιες οι σχεσεις Χαφιεδομυντια, ΠΚ και Ρεσαλτο εξ'αρχη?
3. Γιατι σταμπαρουν IP, μπλοκαρουν συμμετοχη χρηστων, και αλληλοκαλυπτονται?
4. Γιατι αρνηθηκε Εξεταστικη Επιτροπη ο Βηχος για τον Τσιγαριδα στην Δικη του ΕΛΑ και τωρα λεει τα παραπανω για τον Θυμιο, οτι δεν γνωριζει και οτι εγιναν μετα απο διαφωνιες. Ειναι απο μονο του ζητημα καθεαυτο η δεν ειναι. Εκει ο Βηχος δεν τοποθετηται. Λογικα βεβαια. Βγαζει την ουρα εξω απ'το ζητημα οπως παντα.
5. Γιατι δεν απανταει ο Θυμιος στις ανοικτες επονυμες καταγγελιες? Οι ερωτησεις αφου εγιναν χρειαζονται απαντησεις. Η υπεκφυγη απο μονη της μονο καιρο κερδιζει. Δεν λυνει ομως τις αποριες. Επι δυο τρια χρονια η ανονυμη καταγγελια καταδικαστηκε απ'ολλους. Τωρα που γινεται επονυμη, αποσιωποιηται οπως με την ανικανοτητα να διατυπωσουν χρυστες στο σαιτ του ΠΚ τις τοποθετησεις.
6. Γνωριζε ο θυμιος την ιδιοτητα των αρθρογραφων (ακροδεξιων) τοσο στο Ρεσαλτο οσο και στο Φορουμ απ'τον Οκτωβριο του 2006 που διατυπωθηκε πρωτιστος απο εμενα στο Φορουμ του Ρεσαλτο και αφου δεν τους γνωριζε οπως λεει, πως χαιροταν με τις επομενες (πεπαλαιωμενες ποια) αποκαλυψεις του Ιου? Τι παιζεται εδω?
Προσορινες ερωτησεις, σε λιγο ποιο εκτεταμενες.
vngelis
Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ «ΧΑΦΙΕ»
Άρθρο από παλιότερο Ρεσάλτο (το τελευταίο που υπογράφει ο Δ.Τ.) και το οποίο ο Θ. Παπανικολάου δημοσίευσε φρονίμως ποιώντας.
ΓΙΕΒΝΟ ΑΖΕΦ
Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ «ΧΑΦΙΕ»
Μια πλούσια βιβλιογραφία προέκυψε από τότε που άνοιξαν τμήματα των ρωσικών αρχείων -στη δεκαετία του 1990- και διάφοροι δυτικοί πανεπιστημιακοί πήγαν επιτόπου για να ερευνήσουν άγνωστες σελίδες της νεότερης ρωσικής ιστορίας. Αξιοσημείωτο ενδιαφέρον προσέλκυσε η υπόθεση του διάσημου «χαφιέ» της τσαρικής περιόδου Γιέβνο Άζεφ, ο οποίος ανέπτυξε δράση με πρωτοφανείς διαστάσεις στην ιστορία των επαναστατικών κινημάτων.
Στην ίδια τη Ρωσία η υπόθεση Άζεφ έγινε θεατρικό έργο που ανέβηκε πρόσφατα στο φημισμένο θέατρο της Μόσχας «Ερμιτάζ», απ’ τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Μιχαήλ Λεβίθιν.
Ο Άζεφ υπήρξε στέλεχος πρώτης γραμμής του ρωσικού «Σοσιαλεπαναστατικού» κόμματος. Μαζί με τον ηγέτη της μαχητικής (τρομοκρατικής) πτέρυγας Γρηγόρη Γκερσούνι κατάφερε να συνενώσει τους σκόρπιους σοσιαλεπαναστατικούς συνδέσμους σε ενιαίο κόμμα. Χάρη στην οργανωτική του επιτυχία απέκτησε μεγάλο κύρος στις γραμμές της οργάνωσης, έγινε μέλος της κεντρικής επιτροπής και μετά την σύλληψη του Γκερσούνι το 1903 πείρε την θέση του στην ηγεσία του τρομοκρατικού βραχίονα του κόμματος. Ο φοβερός αυτός άνθρωπος ζούσε ταυτόχρονα δύο ζωές. Την ζωή του επαναστάτη ηγέτη, που οργάνωνε δολοφονίες επιφανών στελεχών της κυβέρνησης και μελών της τσαρικής οικογένειας, ενώ την ίδια στιγμή δούλευε για την Οχράνα, τη μυστική αστυνομία του Τσάρου, κατέδιδε και έστελνε στην αγχόνη τους καλύτερους εκπρόσωπους μιας επαναστατικής γενιάς. Της γενιάς που συγκλόνισε τον κόσμο με την μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.
Πιστός στο διπλό του ρόλο οργάνωσε ακόμα και την δολοφονία του υπουργού που τον προσέλαβε πράκτορα της αστυνομίας. Ποιος ήταν ο «φίλος», ο ικανός και αξιοσέβαστος «σύντροφος» Άζεφ, ποια ήταν η δράση του, πως και με τι τρόπο παραπλανούσε το περιβάλλον του και πως τελικά αποκαλύφθηκε σαν πράκτορας, είναι ζητήματα που ενδιαφέρουν το παρόν. Δεν θα μπαίναμε στον κόπο να αναψηλαφήσουμε ιστορικά γεγονότα απ’ τα οποία μας χωρίζει ήδη ένας αιώνας, αν δεν ζούσαμε σε μια εποχή όπου ο «αζεφισμός», σε όλες του τις εκφάνσεις, έχει γίνει κυρίαρχο φαινόμενο στην πολιτική ζωή. Άλλοτε με την μορφή της πλαστής τρομοκρατίας, άλλοτε με την μορφή του οπορτουνισμού, του διπρόσωπου πολιτικού παιχνιδιού.
Στον πολιτικό στίβο κάθε άλλο παρά σπάνια είναι η παρουσία του πολιτικάντη καιροσκόπου, του ανθρώπου που στερείται αρχών, που ψάχνει να βρει από ποια κατεύθυνση φυσάει ο άνεμος για ν’ αρπάξει την ευκαιρία και ν’ αναρριχηθεί. Δεν νοιάζεται να λύσει προβλήματα αλλά να τα εκμεταλλευτεί για ν’ αποκτήσει ότι του λείπει: χρήμα και αναγνώριση. Όταν οι προσδοκίες του διαψεύδονται πηδάει σα το βάτραχο στην διπλανή λασπολακκούβα. Όπως άλλωστε και ο Άζεφ, δεν διαθέτει κάποιες ιδιαιτέρες ικανότητες ή ταλέντα. Δεν είναι ο τετραπέρατος και σατανικός πράκτορας, παρότι έτσι θέλει να πιστεύει υποτιμώντας την νοημοσύνη των γύρω του. Αντίθετα είναι η απεριόριστη βλακεία που τον οδηγεί να εμπλακεί σε διπλό παιχνίδι απ’ το οποίο στο τέλος θα βγει χαμένος.
Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που νέοι ξεκίνησαν σαν κοινωνικοί αγωνιστές και στην πορεία κατέληξαν, χωρίς να το καλο-καταλάβουν, πληρωμένοι βαστάζοι του καθεστώτος. Ο Γιέβνο Άζεφ είχε κι αυτός την δική του διαδρομή πριν καταλήξει πράκτορας της μυστικής αστυνομίας. Γεννήθηκε στο Λύσκοβο μια μικρή επαρχιακή πόλη και ήταν γιος μιας φτωχής ρώσο-εβραϊκής οικογένειας. Μετά τη βασική εκπαίδευση, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και έπειτα σα πλανόδιος εμποράκος. Την ίδια περίοδο προσχώρησε στο επαναστατικό κίνημα.
Επειδή το 1892 ο Άζεφ κινδύνευε να συλληφθεί καταχράστηκε 800 ρούβλια από πελάτη και έφυγε στην Καρλσρούη της Γερμανίας. Εκεί άρχισε σπουδές για να γίνει ηλεκτρολόγος - μηχανικός, όπως ονειρευόταν.
Στη Γερμανία συνδέθηκε με τους σοσιαλδημοκρατικούς κύκλους των εμιγκρέδων Ρώσων φοιτητών. Λίγοι τον ήξεραν και γι’ αυτούς το παρελθόν του ήταν σκοτεινό, με πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Αρχικά έγινε γνωστός σαν μαρξιστής του κέντρου, αντίθετος σε κάθε εξτρεμιστική δράση.
Αμοιβή για πληροφορίες
Τα λεφτά που είχε κλέψει πριν φύγει για την Γερμάνια σύντομα τελείωσαν. Επειδή τα γερμανικά του ήταν λιγοστά και δεν μπορούσε να βρει παρά κακοπληρωμένες εργασίες, τα χρήματα δεν του αρκούσαν να ζήσει. Αυτοί που τον γνώριζαν έλεγαν ότι ζούσε σα τον Ρασκόλνικοφ, το χαρακτήρα του Ντοστογιέβσκι. Κάπου άκουσε ότι η τσαρική αστυνομία πλήρωνε για πληροφορίες απ’ τους κύκλους των φοιτητών του εξωτερικού, στους οποίου ανήκε και ο ίδιος. Το είδε σα προσωρινή λύση έκτακτης ανάγκης -όπως και τα χρήματα που έκλεψε από πελάτη στη Ρωσία, για να καταλήξει στη Γερμανία. Σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την αστυνομία μέχρι να ξελασπώσει. Μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του, αν χρειαζόταν. Αντί να ζει με το άγχος πως θα βρει το επόμενο πιάτο φαί και πως θα ζεστάνει την τρώγλη στην οποία ζούσε, έστειλε ένα γράμμα στην αστυνομία της Πετρούπολης ζητώντας αμοιβή για πληροφορίες από τους επαναστατικούς κύκλους.
Βεβαίως δεν είχε εγκαταλείψει τις δημοκρατικές και σοσιαλίζουσες αντιλήψεις του. Άλλωστε η αστυνομία δεν ζητούσε κάτι τέτοιο απ’ τους επαναστάτες που επεδίωκε να κάνει χαφιέδες της. Ποντάριζε εκεί που πραγματικά είχε πιθανότητες να πετύχει: στην απερίγραπτη φτώχια τους. Κάποιοι θα συμφωνήσουν στην παροχή πληροφοριών από ανάγκη! Ο Άζεφ ήταν ένας απ’ αυτούς. Δεν είχε καταλάβει όμως ότι έτσι έμπλεκε σ’ ένα φαύλο κύκλο συνεργασίας με την αστυνομία απ’ τον οποίο θα ήταν δύσκολο να βγει. Θα τον είχαν πλέον στο χέρι.
Έδωσε τις πρώτες πληροφορίες δοκιμαστικά, για να δει κατά ποσό μπορεί η αστυνομία να συνεργαστεί μαζί του, αφού δεν τον ήξερε καν. Διαπίστωσε ότι ήξεραν πολύ περισσότερα απ’ ότι μπορούσε να φανταστεί. Ήξεραν ποιος είναι, μολονότι δεν είχε βάλει το πραγματικό του όνομα στο φάκελο που τους έστειλε. Κατάλαβαν απ’ τα γράμματα του και απ’ τα γραμματόσημα που χρησιμοποίησε και όταν απάντησαν του απευθύνθηκαν με το όνομα του! Είναι σ’ εκείνα τα χρόνια που ο συνταγματάρχης Σεργκέι Ζουμπάτοφ τον στρατολόγησε πληροφοριοδότη στην Οχράνα.
Επισήμως προσελήφθει στην τσαρική αστυνομία το 1893. Στην καρτέλα του αναφέρονταν ότι ήταν ένας έξυπνος και κρυψίνους ηλεκτρολόγος - μηχανικός που είχε στενές σχέσεις με Εβραίους φοιτητές στο εξωτερικό και θα μπορούσε να γίνει πολύ χρήσιμος σαν πράκτορας μια και η φτώχεια θα τον έκανε πρόθυμο συνεργό, συμπέρασμα που έβγαλαν απ’ το γεγονός ότι ζήτησε πολύ χαμηλή ταρίφα για τις υπηρεσίες του!
Αφού λοιπόν τον προσέλαβαν, ο Αζεφ άρχισε ν’ ανακατεύεται σε πολλές και διαφορές κινήσεις φοιτητικών κύκλων στο εξωτερικό. Έφυγε απ’ τη μικρή Καρλσρούη και πήγε σε άλλη μεγαλύτερη πόλη όπου έγινε γρήγορα γνωστός. Ξαφνικά οι πολιτικές του θέσεις άλλαξαν. Οι αιφνίδιες κωλοτούμπες δεν είναι σπάνιες στην πολιτική. Έτσι από μαρξιστής του μετριοπαθούς κέντρου μεταμορφώθηκε σε εξτρεμιστή, οπαδό της ...τρομοκρατίας! Σκοπός του ήταν να προσεγγίσει το μαζικό κίνημα που εκείνη την εποχή ήταν οι Εσέροι.
Τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες του 19ου αιώνα δρούσε στη Ρωσία το «λαϊκίστικο» κίνημα της Ναρόντναγια Βόλια (Λαϊκή Θέληση). Οι ναροντνοβολότσι, όπως τους αποκαλούσαν, ήταν ένα αστικοδημοκρατικό πολιτικό ρεύμα με μεγάλη επιρροή. Είχε προσελκύσει στις γραμμές του νεαρούς αξιωματικούς του τσαρικού στρατού και διανοούμενους, γόνους πλουσίων γαιοκτημόνων, που ήθελαν να αλλάξουν τις συνθήκες ζωής των αγροτών και να εκμοντερνιστεί η Ρωσία, όπως είχε συμβεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ένα χρόνο μετά την ίδρυση τού κόμματος τους, συγκρότησαν μαχητική οργάνωση, η οποία απεδύθη σε μία μέχρι θανάτου μονομαχία προς το τσαρικό καθεστώς. Αυτό το κίνημα, αστικού εκσυγχρονισμού, το μόνο που κατάφερε τελικά ήταν να εκσυγχρονίσει την δική του φυσιογνωμία, με δάνεια σοσιαλιστικών ιδεών απ’ την δυτική Ευρώπη και με τη μετονομασία του σε κόμμα των Σοσιαλιστών Επαναστατών (S.R. - Εσέροι). Όμως δεν εγκατέλειψε το λαϊκίστικο πρόγραμμα του και τις τρομοκρατικές του παραδόσεις.
Το άστρο του ανεβαίνει
Το 1894 ο Άζεφ έγινε μέλος των Εσέρων στο εξωτερικό. Τελείωσε τις σπουδές του και έπιασε δουλειά σα μηχανικός. Την ιδία στιγμή το άστρο του ανέβαινε στους κύκλους των εμιγκρέδων. Η Οχράνα όμως τον χρειαζόταν πίσω στη Ρωσία. Επί 20 χρόνια δεν είχε γίνει καμιά τρομοκρατική ενέργεια και κυκλοφορούσαν φήμες ότι η δράση θα άρχιζε και πάλι.
Υπήρχε ένταση στην Ρωσία αυτά τα χρόνια και σε λίγο θα ξέσπαγε η πρώτη επανάσταση (1905). Οι προληπτικοί διωγμοί των επαναστατών ήταν στο πρόγραμμα και κάποιες αιματηρές προβοκάτσιες έπρεπε να προσφέρουν τα αναγκαία προσχήματα. Κάπως έτσι άρχισε ο δεύτερος κύκλος τρομοκρατικών επιθέσεων. Ο Άζεφ, αυτή την περίοδο αναμίχθηκε με τους ριζοσπαστικούς κύκλους στη Ρωσία για να δημιουργήσει στενές «συντροφικές» σχέσεις, απαραίτητες στον προβοκατόρικο ρόλο που αναλάμβανε.
Ο παλιός οπαδός των ναρόντνικων Ραποπόρτ τον σύστησε στον Βλαδίμηρο Μπούρτσεφ σαν «αγνό υποστηριχτή» του σοσιαλεπαναστατικού κινήματος, νέο και ενεργητικό! Αυτό ήταν μια ειρωνεία της τύχης αφού μετά από χρονιά ο Μπούρτσεφ θα τον ξεσκέπαζε.
Στο μεταξύ είχε παντρευτεί στη Γερμάνια μια Ρωσοεβραία και τώρα είχε παιδιά. Έμοιαζε σωστός οικογενειάρχης! Όταν η γυναικά του, μετά από χρονιά, ρωτήθηκε εάν είχε αντιληφθεί κάτι για την διπλή ζωή του συζύγου της, δήλωσε άγνοια. Είπε χαρακτηριστικά ότι στην προσωπική του ζωή πολλά στοιχεία συμπεριφοράς που χαρακτήριζαν ένα άτομο σαν επαναστάτη έλειπαν απ’ την συμπεριφορά του Άζεφ. Μερικές φορές άφηνε να φανούν οι βαθύτερες πεποιθήσεις του οπορτουνιστή. Ξέσπαγε ότι όλοι οι αγρότες και όλοι οι εργάτες ήταν αδιάφοροι και βλάκες, ανίκανοι για οτιδήποτε. «Γιατί τότε δουλεύεις για την επανάσταση;» του αντέτεινε η γυναικά του. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα», της απαντούσε ο Άζεφ.
Μπορντέλα και χρέη στον μπακάλη
Ποια ήταν όμως η άγνωστη, η σκοτεινή πλευρά του Άζεφ, οι κρυφές του προτιμήσεις; Απ’ τη μια προβαλλόταν σαν οικογενειάρχης με πουριτανικές αντιλήψεις για τις σχέσεις ανδρών και γυναικών. Όταν ένα μέλος της οργάνωσης έπιασε σύφιλη ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του. Απ’ την άλλη ο ίδιος σύχναζε στα καλυτέρα μπορντέλα της εποχής, λάτρευε τ’ ακριβά ρούχα και ήταν πελάτης στα καζίνα καθώς τον διακατείχε το πάθος του τζόγου. Ίσως αυτό το πάθος να τον λύτρωνε για λίγο απ’ τις ερινύες που τον καταδίωκαν.
Πως όλα αυτά δεν τον εξέθεταν; Σ’ αυτό είχαν μερίδιο ευθύνης ο καλοπροαίρετος χαρακτήρας και η διακριτική ευγένεια των συντρόφων του. Απ’ τη μεριά του ο Άζεφ φύλαγε προσεχτικά τα μυστικά του. Ενώ ο μισθός του στην Οχράνα ήταν βασιλικός η γυναικά του ζούσε στη μιζέρια σα φτωχή φοιτήτρια και πάντα χρώσταγαν στον τοπικό μπακάλη. Όταν κάποιες φορές τον συνάντησαν γνωστοί του στα πιο απίθανα σημεία της πόλης, δικαιολογούνταν ότι ανακατεύεται με τέτοιους κύκλους για να βρίσκει «στόχους»!
Ο Άζεφ υπήρξε οργανωτής εκτελέσεων πλήθους προσώπων, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Εσωτερικών Βασισλάβ Πλέβε το 1904 και ο θείος του τσάρου και γενικός διοικητής της Μόσχας, μεγάλος δούκας Σέργιος Αλεξάντροβιτς, το 1905. Η διπλή αυτή επιτυχία εξασφάλισε στον Άζεφ την απεριόριστη εμπιστοσύνη του κόμματος και έκλεισε τα στόματα εκείνων που τον υποψιάζονταν. Μετά έστειλε στον θάνατο ήρωες σαν τον Καλιάεφ και τον Ιγκόρ Σαζόννωφ. Ο Καλιάεφ κρεμάστηκε για την εκτέλεση του μεγάλου δούκα και ο Σαζόννωφ καταδικάστηκε σε θάνατο για την εκτέλεση του Πλέβε. Αυτοκτόνησε στη φυλακή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακομεταχείριση των κρατουμένων συντρόφων του. Αυτοί οι δύο άντρες με το ηθικό τους ανάστημα, ενέπνευσαν τη νεολαία και άφησαν βαθιά ανάμνηση στη Ρωσία. Και δεν ήταν μόνο αυτοί. Ο Άζεφ έστειλε δεκάδες και εκατοντάδες διαλεχτά στελέχη των Εσέρων στο ικρίωμα, στις φυλακές και τις εξορίες. Οι απώλειες που προκάλεσε στο επαναστατικό κίνημα ήταν μεγάλες.
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών
Στη Ρωσία η προβοκάτσια είχε πάρει τέτοια εξάπλωση που τελικά είχε γίνει μεγαλύτερος κίνδυνος για την κυβέρνηση που την χρησιμοποιούσε, παρά για τους επαναστάτες. Με την νίκη της επανάστασης τον Οκτώβρη 1917 έπεσαν στα χέρια των επαναστατών 35.000 φάκελοι χαφιέδων που δρούσαν στις επαναστατικές οργανώσεις. Οι προβοκάτορες για να μη αποκαλυφτούνε προσέφεραν επαναστατικό έργο μεγαλύτερο απ’ την ζημιά που έκαναν. Απ’ την άλλη η προβοκάτσια είχε γίνει εργαλείο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους κόλπους του καθεστώτος. Όσο το καθεστώς βυθιζότανε σε κρίση τόσο περισσότερο γινόταν μισητό στους ίδιους τούς κρατικούς υπαλλήλους. Απ’ τα’ αρχεία της Οχράνα έγινε γνωστό ότι ο αστυνόμος του υπουργείου Εσωτερικών Ρατσκόφσκι, γνώριζε για τις επικείμενες δολοφονίες του δούκα Σέργιου και του υπουργού Πλέβε αλλά δεν έκανε τίποτε για να τις αποτρέψει. Είτε γιατί συμφωνούσε με το ξεπάστρεμά τους, είτε γιατί ήθελε προσχήματα για την εξαπόλυση πογκρόμ.
Ο Στολύπιν, πρωθυπουργός του Τσάρου την περίοδο των αδυσώπητων διωγμών που εξαπολύθηκαν μετά την καταστολή της επανάστασης του 1905, είχε πάντα δίπλα του, στις εξόδους του, τον αρχηγό της αστυνομίας Γερασίμωφ, ελπίζοντας ότι η παρουσία του «αρχηγού» τον εξασφάλιζε από πιθανή επίθεση προβοκατόρων. Τελικά δεν γλύτωσε. Τον σκότωσε ο αναρχικός Μπάγκρωφ, που προηγούμενα ανήκε στην αστυνομία. Αλλά και οι ίδιοι οι προβοκάτορες μερικές φορές είχαν την ίδια τύχη. Παράδειγμα ο συνεργάτης της Οχράνα παπά Γκαπόν, ηγετική φιγούρα στην επανάσταση του 19005. Δολοφονήθηκε (κρεμάστηκε) από εκτελεστές του Άζεφ.
Η προβοκατόρικη καριέρα τού τελευταίου έφτασε στο τέλος της, το 1908. Μέχρι τότε ήταν επαναστάτης, οργανωτής δολοφονιών και ταυτόχρονα πράκτορας της αστυνομίας, μισθοδοτούμενος με 1000 ρούβλια το μήνα, ποσό σημαντικό εκείνη την εποχή αν σκεφτούμε ότι ο μισθός του εργάτη ήταν 10 ρούβλια το μήνα!
Καθώς ή απολυταρχία ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο στην πρόοδο της Ρωσίας και η τελική κατάρρευση φαινόταν αναπόφευκτη, ήταν αδύνατο να μη περάσουν οι επιρροές της αντιπολίτευσης μέσα στον κρατικό μηχανισμό και στις γραμμές της αστυνομίας. Σ’ αυτό το κλίμα η μοίρα του Άζεφ ήταν προδιαγραμμένη. Κάποια στιγμή υποστηρικτές των σοσιαλεπαναστατών στην αστυνομία έσπασαν τα στεγανά και διέρρευσαν πληροφορίες για το ρόλο του.
Ένας αστυνομικός που είχε παραιτηθεί απ’ τις τάξεις της αστυνομίας έπεισε τον 46χρονο ανεξάρτητο επαναστάτη Βλαδίμηρο Μπούρτσεφ, ο οποίος έβγαζε ένα περιοδικό ιστορίας «Το Παρελθόν», για το διπλό παιχνίδι του Άζεφ.
Ο Σέρλοκ Χόλμς της Επανάστασης
Ο Μπούρτσεφ ξεκίνησε μια μακροχρόνια έρευνα και μεταξύ άλλων μίλησε σ’ ένα πρώην αστυνομικό διευθυντή, τον Αλεξέι Λοπούχιν, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι ο Άζεφ δούλευε για την αστυνομία.
Να έχουμε υπόψη ότι στη Ρωσία τού 1908 δεν ήταν καθόλου απλό να κάνεις τέτοιες καταγγελίες. Για να πεις ότι ο ηγέτης της παράνομης «τρομοκρατικής» πτέρυγας των Εσέρων ήταν διπλός πράκτορας έπρεπε να έχεις στα χέρια ακράδαντα στοιχεία. Αλλιώς έπαιζες τη ζωή σου κορόνα γράμματα, και αυτό ακριβώς έκανε ο Μπούρτσεφ.
Το χαρτί που κρατούσε και που έκαιγε τον Αζεφ ήταν η προσωπική μαρτυρία του Λοπούχιν, ο οποίος υπήρξε προϊστάμενος του Άζεφ απ’ το Μάη του 1902 μέχρι τον Μάρτη του 1905, που παραιτήθηκε απ’ την αστυνομία.
Ο Μπούρτσεφ, τον οποίο βαφτισαν Σέρλοκ Χόλμς της Ρωσικής Επανάστασης, έγραφε σε εφημερίδες, που έκδωσε μετά, ότι ο Άζεφ ήταν ανακατεμένος σε κρατικές προβοκάτσιες με διαταγές του πρωθυπουργού Στολύπιν και του αρχηγού της Οχράνα στρατηγού Αλέξανδρου Γκερασίμοφ, τον οποίο ο Μπούρτσεφ χαρακτήριζε εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου και δολοφόνο.
Τον Μάιο του 1908 παρουσιάστηκε στην κεντρική επιτροπή των Εσέρων και τους είπε πως είχε στοιχεία ότι ο Άζεφ ήταν πράκτορας. Ελάχιστοι ήταν έτοιμοι να το πιστέψουν και έλεγαν πως αυτό ήταν ένα χονδροειδές ψέμα για να συκοφαντηθεί το κόμμα. Δεν μπορούσαν όμως να κάνουν αλλιώς και αναγκαστήκαν να συγκροτήσουν Επιτροπή Έρευνάς γι’ αυτή τη σοβαρή κατηγορία. Η Επιτροπή συνήλθε στο Παρίσι και ουσιαστικά ο σκοπός της ήταν να κυνηγήσει τον Μπούρτσεφ. Στην διάρκεια της δίκης οι Εσέροι αποφάσισαν να αφήσουν τον Άζεφ να πάει σπίτι του για να φέρει την επόμενη μέρα πειστικές αποδείξεις της αθωότητάς του. Ο Άζεφ δεν κράτησε το λόγο του και το έσκασε ακόμα μια φορά στη Γερμανία, επαληθεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο τις κατηγορίες. Η σύζυγός του, Λιούμπα Μάνκιν, που δεν γνώριζε τον διπλό του ρόλο, τον χώρισε και έφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες
Ο ξεμασκαρεμένος Άζεφ έμεινε στη Γερμανία, συζούσε με μια άσημη τραγουδίστρια, δούλευε σαν πωλητής κορσέδων και έπαιζε στο χρηματιστήριο. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου τέθηκε υπό περιορισμό ως εχθρικός αλλοδαπός. Στη φυλακή έπασχε από μια ασθένεια νεφρών και απελευθερώθηκε το Δεκέμβρη 1917. Πέθανε στο Βερολίνο 24 Απρίλη 1918 και θάφτηκε σε ανώνυμο τάφο.
Η ατομική τρομοκρατία πουθενά αλλού δεν γνώρισε τόση δόξα, όση στη Ρωσία. Και αυτό ήταν πολύ φυσικό αφού ήταν μια χώρα απολυταρχική με ισχυρές φεουδαρχικές δομές και δεν είχε πραγματοποιήσει ακόμα την αγροτική και δημοκρατική της μεταρρύθμιση.
Το λαϊκίστικο αστικό-δημοκρατικό κίνημα, η Ναρόντναγια Βόλια, δεν ήθελε την ανάμιξη των μαζών και ιδίως της εργατικής τάξης στον αγώνα κατά της απολυταρχίας. Γι’ αυτό κινήθηκε σε επίπεδα ατομικής τρομοκρατίας. Μονομαχία με το καθεστώς ερήμην των μαζών. Κι αυτός ήταν ο λόγος της μοιραίας χρεοκοπίας και ταχείας διάλυσης των ναροντνοβολότσι, κάτω απ’ τα αδυσώπητα κτυπήματα της αστυνομίας. Η διάλυση της Ναρόντναγια Βόλια τον 19ο αιώνα αποδείκνυε το ατελέσφορο και την χρεοκοπία και της ατομικής τρομοκρατίας μια για πάντα. Στην εποχή του ιμπεριαλισμού και των μαζικών κινημάτων που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα η τρομοκρατία μπορούσε να αναβιώσει μόνο μέσω των σύγχρονων «Άζεφ». Δηλαδή σαν αστυνομική προβοκάτσια.
Ο ψυχισμός του «χαφιέ»
Η ιστορία του Άζεφ έχει και μια άλλη πλευρά που δεν πρέπει να την αφήσουμε απέξω. Ο Άζεφ όπως και όλοι οι πληροφοριοδότες και προβοκάτορες που στρατολογεί η αστυνομία μέσα απ’ το οργανωμένο ριζοσπαστικό κίνημα είναι πάντα χαρακτήρες προβληματικοί με ψυχοσύνθεση θλιβερή και βρωμισμένη. Μικροαπατεώνες, κλεφτρόνια, αθεράπευτοι τζογαδόροι. Πάντα ικανοί να προδώσουν τους συντρόφους, τους φίλους τους, τα πιο στενά συγγενικά τους πρόσωπα, για το χρήμα και την ισχύ.
Απ’ την άλλη μεριά ο τρόπος που λειτουργούν είναι ένα μυστήριο. Η αινιγματική μορφή του Μαλινόφσκι, προβοκάτορα στην κεντρική επιτροπή των μπολσεβίκων, είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική.
Αυτός ο τύπος, σαν έφηβος είχε τρεις καταδίκες για κλοπή. Ικανός, δραστήριος, τον εκτίμησαν πολύ οι μπολσεβίκοι και το 1910 του προσφέρουν θέση στην κεντρική επιτροπή που την επικύρωσε το συνέδριο του κόμματος στην Πράγα, το 1912. Μετά αναδείχτηκε βουλευτής των μπολσεβίκων στη Δούμα και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Παράλληλα ήταν καταδότης της Οχράνα με το ψευδώνυμο «Ερνέστο» και μετά «Ράφτης». Με μισθό αρχοντικό, 100 ρούβλια το μήνα. Ήταν το καύχημα της Ασφάλειας και είχε βάλει στόχο να γίνει ένας απ’ τους αρχηγούς του κόμματος. Κατέδωσε ολόκληρες οργανώσεις στη Μόσχα την Τούλα κλπ. Έδωσε στην αστυνομία τον Μιλιούτιν, τον Νίγκιν, τη Σμίντοβιτς, τον Στάλιν, τον Σβέρντλωφ, Διαβίβασε τα μυστικά αρχεία του κόμματος στην Οχράνα, και ήταν πίσω από πολλές άλλες προδοσίες.
Ξεσκεπάζεται, παίρνει μια μεγάλη αμοιβή απ’ το υπ. Εσωτερικών και εξαφανίζεται. Στον πόλεμο αιχμαλωτίζεται, τον κλείνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, επιστρέφει στην Ρωσία και εμφανίζεται, εν μέσω εμφυλίου πολέμου, στο επαναστατικό δικαστήριο για να δηλώσει: «Είμαι ο προβοκάτορας Μαλινόφσκι. Τουφεκίστε-με»! Κατανόησε, είπε, πολύ αργά την επανάσταση, παρασύρθηκε απ’ τη φιλοδοξία και την ροπή του στην περιπέτεια, υπέφερε απ’ τον διχασμό της προσωπικότητας του.
Ποια ήταν η αλήθεια; Ο τυχοδιώκτης έπαιζε τα ρέστα του; Ήταν διχασμένη προσωπικότητα; Η επανάσταση δεν είχε καιρό για αινίγματα ψυχολογίας ούτε μπορούσε να διακινδυνέψει να την εξαπατήσουν για δεύτερη φορά. Ικανοποίησε το αίτημά του. Καθώς ο Μαλινόφσκι διέσχιζε μια έρημη αυλή του Κρεμλίνου δέχτηκε αιφνιδιαστικά μια σφαίρα στον αυχένα.
Η οργανωμένη απ’ τον Άζεφ δολοφονία του Πλέβε και του μεγάλου δούκα πήγαινε κάπως μακριά ακόμη και για την Οχράνα, όμως συνέχισαν να τον χρησιμοποιούν. Ο διπλός του ρόλος διαπερνούσε άραγε και τον χαρακτήρα του; Λέγεται ότι μετά την αποκάλυψη του, ως διπλού πράκτορα, ο Άζεφ είπε σε ένα γνωστό του ότι αν του δινότανε μια ευκαιρία θα είχε σκοτώσει και τον Τσάρο! Πόση αλήθεια υπήρχε σ’ αυτά τα λόγια και πόση δολιότητα;
Ο Ρώσος δραματουργός, στον οποίο αναφερθήκαμε στην αρχή, ο Μιχαήλ Λεβίθιν, βλέπει στον Άζεφ την ενσάρκωση του πιο ακραίου καιροσκοπισμού. Ενδιαφέρεται -πολύ δικαιολογημένα - να διαπεράσει αυτή τη φοβερή προσωπικότητα. Προκαταλαμβάνει τον θεατή με το ερώτημα: τι είναι τελικά ο Άζεφ - εχθρός, σωτήρας ή διάβολος;
Τον ενδιαφέρει η ανατομία του καιροσκόπου και ο καιροσκοπισμός (οπορτουνισμός), επειδή αισθάνεται ότι στο σημερινό κόσμο, ειδικά στους κύκλους της πολιτικής, κυριαρχούν οι «Άζεφ». Ο Άζεφ έχει χαρακτηριολογικά γνωρίσματα των σημερινών παλιανθρώπων και των κακοποιών της πολιτικής. Απ’ ένα σύντομο κριτικό σχολιασμό του έργου, μαθαίνουμε ότι η παράσταση αρχίζει με την προβολή μερικών πορτρέτων μεταξύ των οποίων του Χίτλερ, του Μπιν Λάντεν και του Άζεφ. Από κάτω υπάρχει το ερώτημα: «Ποιος είναι αυτός;».
Στο τέλος της σειράς, με το ίδιο ερώτημα, αντί για πορτρέτο υπάρχει ένας καθρέφτης, στον οποίο ο περαστικός μπορεί να αντικρίσει το πρόσωπο του -ένας συμβολισμός που απεικονίζει την ιδέα: καιροσκόποι υπάρχουν πάντα ανάμεσα μας. Ο κάθε ένας απ’ αυτούς μπορεί να γίνει Άζεφ. Όχι απαραίτητα με την ακραία μορφή του προβοκάτορα αλλά του διπρόσωπου και κυνικού τυχοδιώκτη που εμφανίζεται αδελφός και σωτήρας, ενώ είναι πάντα έτοιμος για προδοσία και όλεθρο, κινούμενος αποκλειστικά και μόνο από ιδιοτελές συμφέρον.
Β. Τζουρντός – Δ. Τούμπανης
ΓΙΕΒΝΟ ΑΖΕΦ
Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ «ΧΑΦΙΕ»
Μια πλούσια βιβλιογραφία προέκυψε από τότε που άνοιξαν τμήματα των ρωσικών αρχείων -στη δεκαετία του 1990- και διάφοροι δυτικοί πανεπιστημιακοί πήγαν επιτόπου για να ερευνήσουν άγνωστες σελίδες της νεότερης ρωσικής ιστορίας. Αξιοσημείωτο ενδιαφέρον προσέλκυσε η υπόθεση του διάσημου «χαφιέ» της τσαρικής περιόδου Γιέβνο Άζεφ, ο οποίος ανέπτυξε δράση με πρωτοφανείς διαστάσεις στην ιστορία των επαναστατικών κινημάτων.
Στην ίδια τη Ρωσία η υπόθεση Άζεφ έγινε θεατρικό έργο που ανέβηκε πρόσφατα στο φημισμένο θέατρο της Μόσχας «Ερμιτάζ», απ’ τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Μιχαήλ Λεβίθιν.
Ο Άζεφ υπήρξε στέλεχος πρώτης γραμμής του ρωσικού «Σοσιαλεπαναστατικού» κόμματος. Μαζί με τον ηγέτη της μαχητικής (τρομοκρατικής) πτέρυγας Γρηγόρη Γκερσούνι κατάφερε να συνενώσει τους σκόρπιους σοσιαλεπαναστατικούς συνδέσμους σε ενιαίο κόμμα. Χάρη στην οργανωτική του επιτυχία απέκτησε μεγάλο κύρος στις γραμμές της οργάνωσης, έγινε μέλος της κεντρικής επιτροπής και μετά την σύλληψη του Γκερσούνι το 1903 πείρε την θέση του στην ηγεσία του τρομοκρατικού βραχίονα του κόμματος. Ο φοβερός αυτός άνθρωπος ζούσε ταυτόχρονα δύο ζωές. Την ζωή του επαναστάτη ηγέτη, που οργάνωνε δολοφονίες επιφανών στελεχών της κυβέρνησης και μελών της τσαρικής οικογένειας, ενώ την ίδια στιγμή δούλευε για την Οχράνα, τη μυστική αστυνομία του Τσάρου, κατέδιδε και έστελνε στην αγχόνη τους καλύτερους εκπρόσωπους μιας επαναστατικής γενιάς. Της γενιάς που συγκλόνισε τον κόσμο με την μεγάλη Οκτωβριανή Επανάσταση του 1917.
Πιστός στο διπλό του ρόλο οργάνωσε ακόμα και την δολοφονία του υπουργού που τον προσέλαβε πράκτορα της αστυνομίας. Ποιος ήταν ο «φίλος», ο ικανός και αξιοσέβαστος «σύντροφος» Άζεφ, ποια ήταν η δράση του, πως και με τι τρόπο παραπλανούσε το περιβάλλον του και πως τελικά αποκαλύφθηκε σαν πράκτορας, είναι ζητήματα που ενδιαφέρουν το παρόν. Δεν θα μπαίναμε στον κόπο να αναψηλαφήσουμε ιστορικά γεγονότα απ’ τα οποία μας χωρίζει ήδη ένας αιώνας, αν δεν ζούσαμε σε μια εποχή όπου ο «αζεφισμός», σε όλες του τις εκφάνσεις, έχει γίνει κυρίαρχο φαινόμενο στην πολιτική ζωή. Άλλοτε με την μορφή της πλαστής τρομοκρατίας, άλλοτε με την μορφή του οπορτουνισμού, του διπρόσωπου πολιτικού παιχνιδιού.
Στον πολιτικό στίβο κάθε άλλο παρά σπάνια είναι η παρουσία του πολιτικάντη καιροσκόπου, του ανθρώπου που στερείται αρχών, που ψάχνει να βρει από ποια κατεύθυνση φυσάει ο άνεμος για ν’ αρπάξει την ευκαιρία και ν’ αναρριχηθεί. Δεν νοιάζεται να λύσει προβλήματα αλλά να τα εκμεταλλευτεί για ν’ αποκτήσει ότι του λείπει: χρήμα και αναγνώριση. Όταν οι προσδοκίες του διαψεύδονται πηδάει σα το βάτραχο στην διπλανή λασπολακκούβα. Όπως άλλωστε και ο Άζεφ, δεν διαθέτει κάποιες ιδιαιτέρες ικανότητες ή ταλέντα. Δεν είναι ο τετραπέρατος και σατανικός πράκτορας, παρότι έτσι θέλει να πιστεύει υποτιμώντας την νοημοσύνη των γύρω του. Αντίθετα είναι η απεριόριστη βλακεία που τον οδηγεί να εμπλακεί σε διπλό παιχνίδι απ’ το οποίο στο τέλος θα βγει χαμένος.
Όλοι γνωρίζουμε ανθρώπους που νέοι ξεκίνησαν σαν κοινωνικοί αγωνιστές και στην πορεία κατέληξαν, χωρίς να το καλο-καταλάβουν, πληρωμένοι βαστάζοι του καθεστώτος. Ο Γιέβνο Άζεφ είχε κι αυτός την δική του διαδρομή πριν καταλήξει πράκτορας της μυστικής αστυνομίας. Γεννήθηκε στο Λύσκοβο μια μικρή επαρχιακή πόλη και ήταν γιος μιας φτωχής ρώσο-εβραϊκής οικογένειας. Μετά τη βασική εκπαίδευση, εργάστηκε ως δημοσιογράφος και έπειτα σα πλανόδιος εμποράκος. Την ίδια περίοδο προσχώρησε στο επαναστατικό κίνημα.
Επειδή το 1892 ο Άζεφ κινδύνευε να συλληφθεί καταχράστηκε 800 ρούβλια από πελάτη και έφυγε στην Καρλσρούη της Γερμανίας. Εκεί άρχισε σπουδές για να γίνει ηλεκτρολόγος - μηχανικός, όπως ονειρευόταν.
Στη Γερμανία συνδέθηκε με τους σοσιαλδημοκρατικούς κύκλους των εμιγκρέδων Ρώσων φοιτητών. Λίγοι τον ήξεραν και γι’ αυτούς το παρελθόν του ήταν σκοτεινό, με πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Αρχικά έγινε γνωστός σαν μαρξιστής του κέντρου, αντίθετος σε κάθε εξτρεμιστική δράση.
Αμοιβή για πληροφορίες
Τα λεφτά που είχε κλέψει πριν φύγει για την Γερμάνια σύντομα τελείωσαν. Επειδή τα γερμανικά του ήταν λιγοστά και δεν μπορούσε να βρει παρά κακοπληρωμένες εργασίες, τα χρήματα δεν του αρκούσαν να ζήσει. Αυτοί που τον γνώριζαν έλεγαν ότι ζούσε σα τον Ρασκόλνικοφ, το χαρακτήρα του Ντοστογιέβσκι. Κάπου άκουσε ότι η τσαρική αστυνομία πλήρωνε για πληροφορίες απ’ τους κύκλους των φοιτητών του εξωτερικού, στους οποίου ανήκε και ο ίδιος. Το είδε σα προσωρινή λύση έκτακτης ανάγκης -όπως και τα χρήματα που έκλεψε από πελάτη στη Ρωσία, για να καταλήξει στη Γερμανία. Σκέφτηκε να χρησιμοποιήσει την αστυνομία μέχρι να ξελασπώσει. Μέχρι να τελειώσει τις σπουδές του, αν χρειαζόταν. Αντί να ζει με το άγχος πως θα βρει το επόμενο πιάτο φαί και πως θα ζεστάνει την τρώγλη στην οποία ζούσε, έστειλε ένα γράμμα στην αστυνομία της Πετρούπολης ζητώντας αμοιβή για πληροφορίες από τους επαναστατικούς κύκλους.
Βεβαίως δεν είχε εγκαταλείψει τις δημοκρατικές και σοσιαλίζουσες αντιλήψεις του. Άλλωστε η αστυνομία δεν ζητούσε κάτι τέτοιο απ’ τους επαναστάτες που επεδίωκε να κάνει χαφιέδες της. Ποντάριζε εκεί που πραγματικά είχε πιθανότητες να πετύχει: στην απερίγραπτη φτώχια τους. Κάποιοι θα συμφωνήσουν στην παροχή πληροφοριών από ανάγκη! Ο Άζεφ ήταν ένας απ’ αυτούς. Δεν είχε καταλάβει όμως ότι έτσι έμπλεκε σ’ ένα φαύλο κύκλο συνεργασίας με την αστυνομία απ’ τον οποίο θα ήταν δύσκολο να βγει. Θα τον είχαν πλέον στο χέρι.
Έδωσε τις πρώτες πληροφορίες δοκιμαστικά, για να δει κατά ποσό μπορεί η αστυνομία να συνεργαστεί μαζί του, αφού δεν τον ήξερε καν. Διαπίστωσε ότι ήξεραν πολύ περισσότερα απ’ ότι μπορούσε να φανταστεί. Ήξεραν ποιος είναι, μολονότι δεν είχε βάλει το πραγματικό του όνομα στο φάκελο που τους έστειλε. Κατάλαβαν απ’ τα γράμματα του και απ’ τα γραμματόσημα που χρησιμοποίησε και όταν απάντησαν του απευθύνθηκαν με το όνομα του! Είναι σ’ εκείνα τα χρόνια που ο συνταγματάρχης Σεργκέι Ζουμπάτοφ τον στρατολόγησε πληροφοριοδότη στην Οχράνα.
Επισήμως προσελήφθει στην τσαρική αστυνομία το 1893. Στην καρτέλα του αναφέρονταν ότι ήταν ένας έξυπνος και κρυψίνους ηλεκτρολόγος - μηχανικός που είχε στενές σχέσεις με Εβραίους φοιτητές στο εξωτερικό και θα μπορούσε να γίνει πολύ χρήσιμος σαν πράκτορας μια και η φτώχεια θα τον έκανε πρόθυμο συνεργό, συμπέρασμα που έβγαλαν απ’ το γεγονός ότι ζήτησε πολύ χαμηλή ταρίφα για τις υπηρεσίες του!
Αφού λοιπόν τον προσέλαβαν, ο Αζεφ άρχισε ν’ ανακατεύεται σε πολλές και διαφορές κινήσεις φοιτητικών κύκλων στο εξωτερικό. Έφυγε απ’ τη μικρή Καρλσρούη και πήγε σε άλλη μεγαλύτερη πόλη όπου έγινε γρήγορα γνωστός. Ξαφνικά οι πολιτικές του θέσεις άλλαξαν. Οι αιφνίδιες κωλοτούμπες δεν είναι σπάνιες στην πολιτική. Έτσι από μαρξιστής του μετριοπαθούς κέντρου μεταμορφώθηκε σε εξτρεμιστή, οπαδό της ...τρομοκρατίας! Σκοπός του ήταν να προσεγγίσει το μαζικό κίνημα που εκείνη την εποχή ήταν οι Εσέροι.
Τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες του 19ου αιώνα δρούσε στη Ρωσία το «λαϊκίστικο» κίνημα της Ναρόντναγια Βόλια (Λαϊκή Θέληση). Οι ναροντνοβολότσι, όπως τους αποκαλούσαν, ήταν ένα αστικοδημοκρατικό πολιτικό ρεύμα με μεγάλη επιρροή. Είχε προσελκύσει στις γραμμές του νεαρούς αξιωματικούς του τσαρικού στρατού και διανοούμενους, γόνους πλουσίων γαιοκτημόνων, που ήθελαν να αλλάξουν τις συνθήκες ζωής των αγροτών και να εκμοντερνιστεί η Ρωσία, όπως είχε συμβεί στην υπόλοιπη Ευρώπη. Ένα χρόνο μετά την ίδρυση τού κόμματος τους, συγκρότησαν μαχητική οργάνωση, η οποία απεδύθη σε μία μέχρι θανάτου μονομαχία προς το τσαρικό καθεστώς. Αυτό το κίνημα, αστικού εκσυγχρονισμού, το μόνο που κατάφερε τελικά ήταν να εκσυγχρονίσει την δική του φυσιογνωμία, με δάνεια σοσιαλιστικών ιδεών απ’ την δυτική Ευρώπη και με τη μετονομασία του σε κόμμα των Σοσιαλιστών Επαναστατών (S.R. - Εσέροι). Όμως δεν εγκατέλειψε το λαϊκίστικο πρόγραμμα του και τις τρομοκρατικές του παραδόσεις.
Το άστρο του ανεβαίνει
Το 1894 ο Άζεφ έγινε μέλος των Εσέρων στο εξωτερικό. Τελείωσε τις σπουδές του και έπιασε δουλειά σα μηχανικός. Την ιδία στιγμή το άστρο του ανέβαινε στους κύκλους των εμιγκρέδων. Η Οχράνα όμως τον χρειαζόταν πίσω στη Ρωσία. Επί 20 χρόνια δεν είχε γίνει καμιά τρομοκρατική ενέργεια και κυκλοφορούσαν φήμες ότι η δράση θα άρχιζε και πάλι.
Υπήρχε ένταση στην Ρωσία αυτά τα χρόνια και σε λίγο θα ξέσπαγε η πρώτη επανάσταση (1905). Οι προληπτικοί διωγμοί των επαναστατών ήταν στο πρόγραμμα και κάποιες αιματηρές προβοκάτσιες έπρεπε να προσφέρουν τα αναγκαία προσχήματα. Κάπως έτσι άρχισε ο δεύτερος κύκλος τρομοκρατικών επιθέσεων. Ο Άζεφ, αυτή την περίοδο αναμίχθηκε με τους ριζοσπαστικούς κύκλους στη Ρωσία για να δημιουργήσει στενές «συντροφικές» σχέσεις, απαραίτητες στον προβοκατόρικο ρόλο που αναλάμβανε.
Ο παλιός οπαδός των ναρόντνικων Ραποπόρτ τον σύστησε στον Βλαδίμηρο Μπούρτσεφ σαν «αγνό υποστηριχτή» του σοσιαλεπαναστατικού κινήματος, νέο και ενεργητικό! Αυτό ήταν μια ειρωνεία της τύχης αφού μετά από χρονιά ο Μπούρτσεφ θα τον ξεσκέπαζε.
Στο μεταξύ είχε παντρευτεί στη Γερμάνια μια Ρωσοεβραία και τώρα είχε παιδιά. Έμοιαζε σωστός οικογενειάρχης! Όταν η γυναικά του, μετά από χρονιά, ρωτήθηκε εάν είχε αντιληφθεί κάτι για την διπλή ζωή του συζύγου της, δήλωσε άγνοια. Είπε χαρακτηριστικά ότι στην προσωπική του ζωή πολλά στοιχεία συμπεριφοράς που χαρακτήριζαν ένα άτομο σαν επαναστάτη έλειπαν απ’ την συμπεριφορά του Άζεφ. Μερικές φορές άφηνε να φανούν οι βαθύτερες πεποιθήσεις του οπορτουνιστή. Ξέσπαγε ότι όλοι οι αγρότες και όλοι οι εργάτες ήταν αδιάφοροι και βλάκες, ανίκανοι για οτιδήποτε. «Γιατί τότε δουλεύεις για την επανάσταση;» του αντέτεινε η γυναικά του. «Δεν καταλαβαίνεις τίποτα», της απαντούσε ο Άζεφ.
Μπορντέλα και χρέη στον μπακάλη
Ποια ήταν όμως η άγνωστη, η σκοτεινή πλευρά του Άζεφ, οι κρυφές του προτιμήσεις; Απ’ τη μια προβαλλόταν σαν οικογενειάρχης με πουριτανικές αντιλήψεις για τις σχέσεις ανδρών και γυναικών. Όταν ένα μέλος της οργάνωσης έπιασε σύφιλη ζήτησε την άμεση απομάκρυνση του. Απ’ την άλλη ο ίδιος σύχναζε στα καλυτέρα μπορντέλα της εποχής, λάτρευε τ’ ακριβά ρούχα και ήταν πελάτης στα καζίνα καθώς τον διακατείχε το πάθος του τζόγου. Ίσως αυτό το πάθος να τον λύτρωνε για λίγο απ’ τις ερινύες που τον καταδίωκαν.
Πως όλα αυτά δεν τον εξέθεταν; Σ’ αυτό είχαν μερίδιο ευθύνης ο καλοπροαίρετος χαρακτήρας και η διακριτική ευγένεια των συντρόφων του. Απ’ τη μεριά του ο Άζεφ φύλαγε προσεχτικά τα μυστικά του. Ενώ ο μισθός του στην Οχράνα ήταν βασιλικός η γυναικά του ζούσε στη μιζέρια σα φτωχή φοιτήτρια και πάντα χρώσταγαν στον τοπικό μπακάλη. Όταν κάποιες φορές τον συνάντησαν γνωστοί του στα πιο απίθανα σημεία της πόλης, δικαιολογούνταν ότι ανακατεύεται με τέτοιους κύκλους για να βρίσκει «στόχους»!
Ο Άζεφ υπήρξε οργανωτής εκτελέσεων πλήθους προσώπων, μεταξύ των οποίων ο υπουργός Εσωτερικών Βασισλάβ Πλέβε το 1904 και ο θείος του τσάρου και γενικός διοικητής της Μόσχας, μεγάλος δούκας Σέργιος Αλεξάντροβιτς, το 1905. Η διπλή αυτή επιτυχία εξασφάλισε στον Άζεφ την απεριόριστη εμπιστοσύνη του κόμματος και έκλεισε τα στόματα εκείνων που τον υποψιάζονταν. Μετά έστειλε στον θάνατο ήρωες σαν τον Καλιάεφ και τον Ιγκόρ Σαζόννωφ. Ο Καλιάεφ κρεμάστηκε για την εκτέλεση του μεγάλου δούκα και ο Σαζόννωφ καταδικάστηκε σε θάνατο για την εκτέλεση του Πλέβε. Αυτοκτόνησε στη φυλακή σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την κακομεταχείριση των κρατουμένων συντρόφων του. Αυτοί οι δύο άντρες με το ηθικό τους ανάστημα, ενέπνευσαν τη νεολαία και άφησαν βαθιά ανάμνηση στη Ρωσία. Και δεν ήταν μόνο αυτοί. Ο Άζεφ έστειλε δεκάδες και εκατοντάδες διαλεχτά στελέχη των Εσέρων στο ικρίωμα, στις φυλακές και τις εξορίες. Οι απώλειες που προκάλεσε στο επαναστατικό κίνημα ήταν μεγάλες.
Ξεκαθάρισμα λογαριασμών
Στη Ρωσία η προβοκάτσια είχε πάρει τέτοια εξάπλωση που τελικά είχε γίνει μεγαλύτερος κίνδυνος για την κυβέρνηση που την χρησιμοποιούσε, παρά για τους επαναστάτες. Με την νίκη της επανάστασης τον Οκτώβρη 1917 έπεσαν στα χέρια των επαναστατών 35.000 φάκελοι χαφιέδων που δρούσαν στις επαναστατικές οργανώσεις. Οι προβοκάτορες για να μη αποκαλυφτούνε προσέφεραν επαναστατικό έργο μεγαλύτερο απ’ την ζημιά που έκαναν. Απ’ την άλλη η προβοκάτσια είχε γίνει εργαλείο για ξεκαθάρισμα λογαριασμών στους κόλπους του καθεστώτος. Όσο το καθεστώς βυθιζότανε σε κρίση τόσο περισσότερο γινόταν μισητό στους ίδιους τούς κρατικούς υπαλλήλους. Απ’ τα’ αρχεία της Οχράνα έγινε γνωστό ότι ο αστυνόμος του υπουργείου Εσωτερικών Ρατσκόφσκι, γνώριζε για τις επικείμενες δολοφονίες του δούκα Σέργιου και του υπουργού Πλέβε αλλά δεν έκανε τίποτε για να τις αποτρέψει. Είτε γιατί συμφωνούσε με το ξεπάστρεμά τους, είτε γιατί ήθελε προσχήματα για την εξαπόλυση πογκρόμ.
Ο Στολύπιν, πρωθυπουργός του Τσάρου την περίοδο των αδυσώπητων διωγμών που εξαπολύθηκαν μετά την καταστολή της επανάστασης του 1905, είχε πάντα δίπλα του, στις εξόδους του, τον αρχηγό της αστυνομίας Γερασίμωφ, ελπίζοντας ότι η παρουσία του «αρχηγού» τον εξασφάλιζε από πιθανή επίθεση προβοκατόρων. Τελικά δεν γλύτωσε. Τον σκότωσε ο αναρχικός Μπάγκρωφ, που προηγούμενα ανήκε στην αστυνομία. Αλλά και οι ίδιοι οι προβοκάτορες μερικές φορές είχαν την ίδια τύχη. Παράδειγμα ο συνεργάτης της Οχράνα παπά Γκαπόν, ηγετική φιγούρα στην επανάσταση του 19005. Δολοφονήθηκε (κρεμάστηκε) από εκτελεστές του Άζεφ.
Η προβοκατόρικη καριέρα τού τελευταίου έφτασε στο τέλος της, το 1908. Μέχρι τότε ήταν επαναστάτης, οργανωτής δολοφονιών και ταυτόχρονα πράκτορας της αστυνομίας, μισθοδοτούμενος με 1000 ρούβλια το μήνα, ποσό σημαντικό εκείνη την εποχή αν σκεφτούμε ότι ο μισθός του εργάτη ήταν 10 ρούβλια το μήνα!
Καθώς ή απολυταρχία ήταν ανυπέρβλητο εμπόδιο στην πρόοδο της Ρωσίας και η τελική κατάρρευση φαινόταν αναπόφευκτη, ήταν αδύνατο να μη περάσουν οι επιρροές της αντιπολίτευσης μέσα στον κρατικό μηχανισμό και στις γραμμές της αστυνομίας. Σ’ αυτό το κλίμα η μοίρα του Άζεφ ήταν προδιαγραμμένη. Κάποια στιγμή υποστηρικτές των σοσιαλεπαναστατών στην αστυνομία έσπασαν τα στεγανά και διέρρευσαν πληροφορίες για το ρόλο του.
Ένας αστυνομικός που είχε παραιτηθεί απ’ τις τάξεις της αστυνομίας έπεισε τον 46χρονο ανεξάρτητο επαναστάτη Βλαδίμηρο Μπούρτσεφ, ο οποίος έβγαζε ένα περιοδικό ιστορίας «Το Παρελθόν», για το διπλό παιχνίδι του Άζεφ.
Ο Σέρλοκ Χόλμς της Επανάστασης
Ο Μπούρτσεφ ξεκίνησε μια μακροχρόνια έρευνα και μεταξύ άλλων μίλησε σ’ ένα πρώην αστυνομικό διευθυντή, τον Αλεξέι Λοπούχιν, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι ο Άζεφ δούλευε για την αστυνομία.
Να έχουμε υπόψη ότι στη Ρωσία τού 1908 δεν ήταν καθόλου απλό να κάνεις τέτοιες καταγγελίες. Για να πεις ότι ο ηγέτης της παράνομης «τρομοκρατικής» πτέρυγας των Εσέρων ήταν διπλός πράκτορας έπρεπε να έχεις στα χέρια ακράδαντα στοιχεία. Αλλιώς έπαιζες τη ζωή σου κορόνα γράμματα, και αυτό ακριβώς έκανε ο Μπούρτσεφ.
Το χαρτί που κρατούσε και που έκαιγε τον Αζεφ ήταν η προσωπική μαρτυρία του Λοπούχιν, ο οποίος υπήρξε προϊστάμενος του Άζεφ απ’ το Μάη του 1902 μέχρι τον Μάρτη του 1905, που παραιτήθηκε απ’ την αστυνομία.
Ο Μπούρτσεφ, τον οποίο βαφτισαν Σέρλοκ Χόλμς της Ρωσικής Επανάστασης, έγραφε σε εφημερίδες, που έκδωσε μετά, ότι ο Άζεφ ήταν ανακατεμένος σε κρατικές προβοκάτσιες με διαταγές του πρωθυπουργού Στολύπιν και του αρχηγού της Οχράνα στρατηγού Αλέξανδρου Γκερασίμοφ, τον οποίο ο Μπούρτσεφ χαρακτήριζε εγκληματία του κοινού ποινικού δικαίου και δολοφόνο.
Τον Μάιο του 1908 παρουσιάστηκε στην κεντρική επιτροπή των Εσέρων και τους είπε πως είχε στοιχεία ότι ο Άζεφ ήταν πράκτορας. Ελάχιστοι ήταν έτοιμοι να το πιστέψουν και έλεγαν πως αυτό ήταν ένα χονδροειδές ψέμα για να συκοφαντηθεί το κόμμα. Δεν μπορούσαν όμως να κάνουν αλλιώς και αναγκαστήκαν να συγκροτήσουν Επιτροπή Έρευνάς γι’ αυτή τη σοβαρή κατηγορία. Η Επιτροπή συνήλθε στο Παρίσι και ουσιαστικά ο σκοπός της ήταν να κυνηγήσει τον Μπούρτσεφ. Στην διάρκεια της δίκης οι Εσέροι αποφάσισαν να αφήσουν τον Άζεφ να πάει σπίτι του για να φέρει την επόμενη μέρα πειστικές αποδείξεις της αθωότητάς του. Ο Άζεφ δεν κράτησε το λόγο του και το έσκασε ακόμα μια φορά στη Γερμανία, επαληθεύοντας μ’ αυτό τον τρόπο τις κατηγορίες. Η σύζυγός του, Λιούμπα Μάνκιν, που δεν γνώριζε τον διπλό του ρόλο, τον χώρισε και έφυγε στις Ηνωμένες Πολιτείες
Ο ξεμασκαρεμένος Άζεφ έμεινε στη Γερμανία, συζούσε με μια άσημη τραγουδίστρια, δούλευε σαν πωλητής κορσέδων και έπαιζε στο χρηματιστήριο. Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου πολέμου τέθηκε υπό περιορισμό ως εχθρικός αλλοδαπός. Στη φυλακή έπασχε από μια ασθένεια νεφρών και απελευθερώθηκε το Δεκέμβρη 1917. Πέθανε στο Βερολίνο 24 Απρίλη 1918 και θάφτηκε σε ανώνυμο τάφο.
Η ατομική τρομοκρατία πουθενά αλλού δεν γνώρισε τόση δόξα, όση στη Ρωσία. Και αυτό ήταν πολύ φυσικό αφού ήταν μια χώρα απολυταρχική με ισχυρές φεουδαρχικές δομές και δεν είχε πραγματοποιήσει ακόμα την αγροτική και δημοκρατική της μεταρρύθμιση.
Το λαϊκίστικο αστικό-δημοκρατικό κίνημα, η Ναρόντναγια Βόλια, δεν ήθελε την ανάμιξη των μαζών και ιδίως της εργατικής τάξης στον αγώνα κατά της απολυταρχίας. Γι’ αυτό κινήθηκε σε επίπεδα ατομικής τρομοκρατίας. Μονομαχία με το καθεστώς ερήμην των μαζών. Κι αυτός ήταν ο λόγος της μοιραίας χρεοκοπίας και ταχείας διάλυσης των ναροντνοβολότσι, κάτω απ’ τα αδυσώπητα κτυπήματα της αστυνομίας. Η διάλυση της Ναρόντναγια Βόλια τον 19ο αιώνα αποδείκνυε το ατελέσφορο και την χρεοκοπία και της ατομικής τρομοκρατίας μια για πάντα. Στην εποχή του ιμπεριαλισμού και των μαζικών κινημάτων που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα η τρομοκρατία μπορούσε να αναβιώσει μόνο μέσω των σύγχρονων «Άζεφ». Δηλαδή σαν αστυνομική προβοκάτσια.
Ο ψυχισμός του «χαφιέ»
Η ιστορία του Άζεφ έχει και μια άλλη πλευρά που δεν πρέπει να την αφήσουμε απέξω. Ο Άζεφ όπως και όλοι οι πληροφοριοδότες και προβοκάτορες που στρατολογεί η αστυνομία μέσα απ’ το οργανωμένο ριζοσπαστικό κίνημα είναι πάντα χαρακτήρες προβληματικοί με ψυχοσύνθεση θλιβερή και βρωμισμένη. Μικροαπατεώνες, κλεφτρόνια, αθεράπευτοι τζογαδόροι. Πάντα ικανοί να προδώσουν τους συντρόφους, τους φίλους τους, τα πιο στενά συγγενικά τους πρόσωπα, για το χρήμα και την ισχύ.
Απ’ την άλλη μεριά ο τρόπος που λειτουργούν είναι ένα μυστήριο. Η αινιγματική μορφή του Μαλινόφσκι, προβοκάτορα στην κεντρική επιτροπή των μπολσεβίκων, είναι ίσως η πιο χαρακτηριστική.
Αυτός ο τύπος, σαν έφηβος είχε τρεις καταδίκες για κλοπή. Ικανός, δραστήριος, τον εκτίμησαν πολύ οι μπολσεβίκοι και το 1910 του προσφέρουν θέση στην κεντρική επιτροπή που την επικύρωσε το συνέδριο του κόμματος στην Πράγα, το 1912. Μετά αναδείχτηκε βουλευτής των μπολσεβίκων στη Δούμα και πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Παράλληλα ήταν καταδότης της Οχράνα με το ψευδώνυμο «Ερνέστο» και μετά «Ράφτης». Με μισθό αρχοντικό, 100 ρούβλια το μήνα. Ήταν το καύχημα της Ασφάλειας και είχε βάλει στόχο να γίνει ένας απ’ τους αρχηγούς του κόμματος. Κατέδωσε ολόκληρες οργανώσεις στη Μόσχα την Τούλα κλπ. Έδωσε στην αστυνομία τον Μιλιούτιν, τον Νίγκιν, τη Σμίντοβιτς, τον Στάλιν, τον Σβέρντλωφ, Διαβίβασε τα μυστικά αρχεία του κόμματος στην Οχράνα, και ήταν πίσω από πολλές άλλες προδοσίες.
Ξεσκεπάζεται, παίρνει μια μεγάλη αμοιβή απ’ το υπ. Εσωτερικών και εξαφανίζεται. Στον πόλεμο αιχμαλωτίζεται, τον κλείνουν σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, επιστρέφει στην Ρωσία και εμφανίζεται, εν μέσω εμφυλίου πολέμου, στο επαναστατικό δικαστήριο για να δηλώσει: «Είμαι ο προβοκάτορας Μαλινόφσκι. Τουφεκίστε-με»! Κατανόησε, είπε, πολύ αργά την επανάσταση, παρασύρθηκε απ’ τη φιλοδοξία και την ροπή του στην περιπέτεια, υπέφερε απ’ τον διχασμό της προσωπικότητας του.
Ποια ήταν η αλήθεια; Ο τυχοδιώκτης έπαιζε τα ρέστα του; Ήταν διχασμένη προσωπικότητα; Η επανάσταση δεν είχε καιρό για αινίγματα ψυχολογίας ούτε μπορούσε να διακινδυνέψει να την εξαπατήσουν για δεύτερη φορά. Ικανοποίησε το αίτημά του. Καθώς ο Μαλινόφσκι διέσχιζε μια έρημη αυλή του Κρεμλίνου δέχτηκε αιφνιδιαστικά μια σφαίρα στον αυχένα.
Η οργανωμένη απ’ τον Άζεφ δολοφονία του Πλέβε και του μεγάλου δούκα πήγαινε κάπως μακριά ακόμη και για την Οχράνα, όμως συνέχισαν να τον χρησιμοποιούν. Ο διπλός του ρόλος διαπερνούσε άραγε και τον χαρακτήρα του; Λέγεται ότι μετά την αποκάλυψη του, ως διπλού πράκτορα, ο Άζεφ είπε σε ένα γνωστό του ότι αν του δινότανε μια ευκαιρία θα είχε σκοτώσει και τον Τσάρο! Πόση αλήθεια υπήρχε σ’ αυτά τα λόγια και πόση δολιότητα;
Ο Ρώσος δραματουργός, στον οποίο αναφερθήκαμε στην αρχή, ο Μιχαήλ Λεβίθιν, βλέπει στον Άζεφ την ενσάρκωση του πιο ακραίου καιροσκοπισμού. Ενδιαφέρεται -πολύ δικαιολογημένα - να διαπεράσει αυτή τη φοβερή προσωπικότητα. Προκαταλαμβάνει τον θεατή με το ερώτημα: τι είναι τελικά ο Άζεφ - εχθρός, σωτήρας ή διάβολος;
Τον ενδιαφέρει η ανατομία του καιροσκόπου και ο καιροσκοπισμός (οπορτουνισμός), επειδή αισθάνεται ότι στο σημερινό κόσμο, ειδικά στους κύκλους της πολιτικής, κυριαρχούν οι «Άζεφ». Ο Άζεφ έχει χαρακτηριολογικά γνωρίσματα των σημερινών παλιανθρώπων και των κακοποιών της πολιτικής. Απ’ ένα σύντομο κριτικό σχολιασμό του έργου, μαθαίνουμε ότι η παράσταση αρχίζει με την προβολή μερικών πορτρέτων μεταξύ των οποίων του Χίτλερ, του Μπιν Λάντεν και του Άζεφ. Από κάτω υπάρχει το ερώτημα: «Ποιος είναι αυτός;».
Στο τέλος της σειράς, με το ίδιο ερώτημα, αντί για πορτρέτο υπάρχει ένας καθρέφτης, στον οποίο ο περαστικός μπορεί να αντικρίσει το πρόσωπο του -ένας συμβολισμός που απεικονίζει την ιδέα: καιροσκόποι υπάρχουν πάντα ανάμεσα μας. Ο κάθε ένας απ’ αυτούς μπορεί να γίνει Άζεφ. Όχι απαραίτητα με την ακραία μορφή του προβοκάτορα αλλά του διπρόσωπου και κυνικού τυχοδιώκτη που εμφανίζεται αδελφός και σωτήρας, ενώ είναι πάντα έτοιμος για προδοσία και όλεθρο, κινούμενος αποκλειστικά και μόνο από ιδιοτελές συμφέρον.
Β. Τζουρντός – Δ. Τούμπανης
Subscribe to:
Posts (Atom)