ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

ΤΟ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ

Μια και η τρομοκρατία έγινε πάλι κεντρικό ζήτημα της επικαιρότητας είναι ίσως απαραίτητο να αναφερθούμε σε ορισμένα βασικά χαρακτηριστικά της. Να υπενθυμίσουμε ότι η αληθινή ατομική τρομοκρατία υπήρξε φαινόμενο εποχών και κοινωνικών συνθηκών που σήμερα δεν υπάρχουν. Χρησιμοποιήθηκε ως μέσο αντίστασης κάτω από καθεστώτα δεσποτικά με σοβαρές επιβιώσεις προκαπιταλιστικών δομών. Κυρίως στην τσαρική Ρωσία του19ου αιώνα. Αποδείχτηκε ατελέσφορη, χρεοκόπησε και εγκαταλείφθηκε. Ήταν η μέθοδος της ανερχόμενης αστικής τάξης, η οποία αντιλαμβάνονταν τον αγώνα, για αστικοδημοκρατικό εκσυγχρονισμό, σα δική της μονομαχία με το τσαρικό καθεστώς. Η ρωσική εργατική τάξη και γενικά οι λαϊκές μάζες, που είχαν αρχίσει να επηρεάζονται απ’ τη μεγάλη διάδοση των σοσιαλιστικών ιδεών στη Δυτική Ευρώπη, έπρεπε να κρατηθούν έξω απ’ τον πολιτικό στίβο.

Οι πολιτικοί και κοινωνικοί στόχοι του σοσιαλιστικού και κομμουνιστικού κινήματος είναι η κατάληψη της εξουσίας απ’ την εργατική τάξη και τους κοινωνικούς της συμμάχους. Προϋποθέτει τη συνειδητή και οργανωμένη επαναστατική δράση των μαζών με αιχμή την οργανωμένη σε κόμμα πρωτοπορία τους. Η χειραφέτηση της εργατικής τάξης είναι έργο της ίδια της εργατικής τάξης. Δεν θα επιτευχθεί ερήμην της, με την δράση μικρών συνωμοτικών ομάδων, που δολοφονούν τον ένα ή τον άλλον κρατικό αξιωματούχο και πολύ περισσότερο από ομάδες που δολοφονούν απλούς αστυφύλακες ή άλλα τρίτης διαλογής πρόσωπα, που πριν μετοικίσουν εν τόπο χλοερό δεν τα γνώριζε ούτε ο θυρωρός τους.

Δεν υπάρχει τίποτε κοινό μεταξύ ατομικής τρομοκρατίας και της Αριστεράς που είναι κίνημα μαζών, ούτε υπάρχουν οι κοινωνικές συνθήκες και τα ιστορικά διακυβεύματα που δικαιολογούν με κοινωνιολογικούς όρους την εμφάνιση της τρομοκρατίας στην πολιτική σκηνή. Κάποιες συμβολικές ενέργειες ατομικής τρομοκρατίας υπήρξαν κάτω απ’ την δικτατορία των συνταγματαρχών. Το φαινόμενο τους ήταν κατανοητό απ’ τη στιγμή που δεν υπήρχαν δυνατότητες νόμιμης αντιπολιτευτικής δράσης. Το γεγονός ότι η τρομοκρατία που βιώνουμε εδώ και 35 χρόνια εμφανίστηκε την στιγμή που κανείς δεν την χρειαζότανε, αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για την τρομοκρατία που γνωρίζει η ιστορία προηγούμενων αιώνων, αλλά για κάτι άλλο.

Όταν η χούντα δικαζόταν στον Κορυδαλλό, ο κρατικός μηχανισμός είχε παραλύσει και εκατοντάδες χιλιάδες λαού είχαν καταλάβει τους δρόμους. Ποιος λογικός άνθρωπος θα γύριζε την πλάτη στην μεταπολιτευτική κοσμογονία, για να κρυφτεί σε λαγούμια και να κατασκευάζει μπόμπες;

Η «τρομοκρατία» σ’ αυτές τις συνθήκες μόνο έργο προβοκατόρων της εξουσίας μπορούσε να είναι. Με στόχο την πολιτική της εκμετάλλευση και χειραγώγηση των μεταπολιτευτικών εξελίξεων, σα πρόσχημα ανασυγκρότησης του αστυνομικού κράτους, και αποκατάστασης του ελέγχου των αμερικάνικων μυστικών υπηρεσιών στον κρατικό μηχανισμό. Η τρομοκρατία ήταν και παραμένει φάμπρικα της CIA. Γι’ αυτό και η πρώτη φροντίδα των προβοκατόρων ήταν η απενοχοποίηση της CIA, με την δολοφονία του σταθμάρχη της στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.

Με βοήθεια κάποιων συνεργαζόμενων, μερικοί άσχετοι συμπολίτες μας επιλέχτηκαν, ως καταλληλότεροι, μεταξύ πολλών άλλων υποψήφιων, να χρησιμοποιηθούν σαν αλώσιμα υλικά -θύματα μιας αστυνομικής και δικαστικής σκευωρίας. Μετά από 30 χρόνια αίματος κάποιοι επιτέλους έπρεπε να συλληφθούν και οι παραμονές των Ολυμπιακών ήταν η κατάλληλη στιγμή. Αλλά και για ένα άλλο πιο σπουδαίο λόγο: Στα γεωστρατηγικά σχέδια των Αμερικάνων είχε έλθει η ώρα της Ελλάδας. Το παιχνίδι έπρεπε αναγκαστικά να χοντρύνει. Νέα τρομοκρατία για την κατατρομοκράτηση του ίδιου του πληθυσμού.

Στην προηγούμενη περίοδο κάποιοι απλοί πολίτες, χωρίς να είναι στόχος, έχασαν τη ζωή τους. «Παράπλευρες απώλειες» τις είπαν. Τώρα είναι οι ίδιοι οι πολίτες στο στόχαστρο του τρόμου. Μπορεί μέχρι στιγμής να έχουμε θύματα μόνο αστυνομικούς, να απειλούνται δημοσιογράφοι, αλλά η «Σέχτα των μυστικών υπηρεσιών», έρχεται αρωγός στην επίσημη κρατική καταστολή των αντιστάσεων του ελληνικού λαού στον πολυπολιτισμικό εποικισμό πατρίδας του. Η προκήρυξης της «Σέχτας» επικεντρώνεται ακριβώς σε τρομο-απειλές κατά της εργατικής τάξης, των μικροεπαγγελματιών και των αγροτών που λένε όχι στους λαθρομετανάστες. Τους παράνομους και του παρανόμως νομιμοποιηθέντες. Αυτό από μόνο του δείχνει ποιοι κινούν τα νήματα της τρομοκρατίας.

Στην προκήρυξη της η «Σέχτα των μυστικών υπηρεσιών» ξεκινάει με λίβελους κατά όλων των Ελλήνων εργαζομένων και ειδικά κατά εκείνων που ζουν μόνο με τη δουλειά τους. Κατά του προλεταριάτου:

«το προλεταριάτο και τα ευρύτερα λαϊκά στρώματα δε διαθέτουν καμία συνείδηση παρά μόνο την ακόρεστη επιθυμία για κοινωνική καταξίωση μέσο αξιωμάτων και εύκολου πλουτισμού πατώντας επί πτωμάτων.»!!!

Σε όλα τα θέματα αναμασά τον Προκόπη Παυλόπουλο, τους ψευτο-αριστερούς κολαούζους του, την «πολιτική ορθότητα» της Νέας Τάξης. Αναφέρεται στους «οικολόγους πράσινους», τους χαρακτηρίζει απλώς «άχρωμους», αλλά δεν ξέρει τίποτε για το φόνο. Αποφεύγει ν’ αναφέρει ακόμα και το όνομα του δωσίλογου Τρεμόπουλου. Δεν καταδικάζει την προδοσία της Μακεδονίας, άρα δουλεύει για το αμερικάνικο σχέδιο εδαφικού ακρωτηριασμού της πατρίδας μας.

«είχαμε και την εμφάνιση των Οικολόγων Πράσινων που ταιριάζουν γάντι με την εποχή μας. Αποτελούν την νέα εκδοχή της πολιτικής κενότητας, άχρωμοι και επιδερμικοί, καιροσκόποι κάθε είδους και συνταξιούχοι μιας αποσυρμένης ανατροπής, όπως ο πρώην ΕΚΚΕτζης Α. Καφετζόπουλος.»

Το 53% του εκλογικού σώματος (και περισσότερο) καταδίκασε με την Αποχή, το λευκό και το Άκυρο όλα τα πολιτικά κόμματα. Σοκ για τους εκπρόσωπους του πολιτικού και κοινωνικού συστήματος. Σοκ απ’ το οποίο δεν πρόκειται ποτέ να συνέλθουν. Οι κοντυλοφόροι των μυστικών υπηρεσιών σπεύδουν να συμπαραταχτούν με το σάπιο κατεστημένο:

«Απορρίπτουμε την πρακτική της εκλογικής αποχής που δεν ακολουθείται από αντίστοιχες πράξεις αποχής από κάθε θεσμική έκφραση της κοινωνικής ζωής. Αν η αποχή από τις εκλογές σημαίνει συμμετοχή στις οδηγίες χρήσης του νέου κυριαρχικού συμπλέγματος της ιδιώτευσης και του δόγματος «κοιτάω την πάρτη μου και περνάω καλά...» τότε την απαξιώνουμε και την ταυτίζουμε με τους προσκυνημένους ψηφοφόρους που κουνάνε χαρούμενα τις πλαστικές τους σημαίες.»

Και στην ίδια γραμμή δεν παραλείπουν, κόντρα στον ελληνικό λαό, να κηρυχθούν εχθροί της έννοιας «πατρίδα» και να εκτοξεύσουν απειλές κατά του ελληνικού λαού που αμύνεται της πατρίδας του, κόντρα στον πολυπολιτισμικό εποικισμό, που άλλοι αποφάσισαν γι’ αυτόν χωρίς αυτόν, χωρίς ποτέ να συζητηθεί η σκοπιμότητα αυτής της πρακτικής και χωρίς να ρωτηθούν οι Έλληνες αν θέλουν να καταντήσουν Παλαιστίνιοι των Βαλκανίων.

«Πατρίδα είναι εκεί που πιστεύεις πως σου ανήκει κάτι απ’ αυτό τον κόσμο και οι «πατριώτες» κάθε φυλής και εθνικότητας είναι έτοιμοι να την προασπίσουν. Σ΄ αυτό το αλισβερίσι ιδεολογικής σύγχυσης και κοινωνικοπολιτικής αντίφασης ορίζουμε τους εαυτούς μας φανατικούς απάτριδες. Τώρα λοιπόν οι νοικοκυραίοι ανακάλυψαν πως τους ενοχλούν οι «ξένοι», παρόλο που συνεχίζουν να τους εκμεταλλεύονται στις μαύρες δουλειές. Εμείς ποτέ δεν μιλήσαμε για λογαριασμό τρίτων, σίγουρα όμως θα κόψουμε την γλώσσα όσων μιλάνε πολύ με φόντο τον πατριωτισμό και την μισαλλοδοξία τους.»

«Θα κόψουμε την γλώσσα όσων μιλάνε πατριωτικά»! Ποιοι; Οι ένοπλοι χαφιέδες! Για πρώτη φορά στην 35νταετή ιστορία της ελληνικής τρομοκρατίας, οι υπηρεσίες τολμούν να απειλούν ευθέως τον ελληνικό λαό, αν και πάντα αυτός ήταν ο πραγματικός στόχος.

«Το ένοπλο είναι ένα από τα πολλά μέσα ενός ανθρώπου της Επανάστασης, που ευνοείται από την χωροταξία των αστικών κέντρων και βοηθάει την πραγμάτωση των επιχειρήσεων του ανορθόδοξου πολέμου. Καταλήγοντας λοιπόν, θα χτυπάμε όλους τους κυρίαρχους μηχανισμούς, τους θεσμικούς φορείς και τα πληρεξούσια άτομα. Ο εσωτερικός εχθρός της ανατροπής ας ορθώσει τ’ ανάστημα του.»

Οι αντεπαναστάτες των υπηρεσιών μιλούν για …επανάσταση! Ποιοι νοούνται «πληρεξούσια άτομα», αν όχι οι απλοί Έλληνες πολίτες; Που το πάει το σύμπλεγμα κράτος-και-παρακράτος; Μήπως θεωρούν ότι έφτασε η ώρα να εκπληρώσουν την «προφητεία» της Άννας Ψαρούδα - Μπενάκη; Ποια είναι η αποστολή τους; Να γίνουν ο καταλύτης για την εγκαθίδρυση κτηνώδους δικτατορίας, όμοια της οποίας δεν έχει γνωρίσει η χώρα;

Στο τέλος της Προκήρυξης τους μετά από κάποια παραπλανητικά στριφογυρίσματα εκθέτουν τα πραγματικά σχέδια του Μεγάλου τους Αδελφού και την κρυφή αποστολή του ένοπλου παρακράτους:

«Ο υπέρτατος σχεδιασμός και το καθήκον ενός αντάρτη πόλης είναι να αποδιοργανώσει το εσωτερικό της χώρας του, να πλήξει την εθνική οικονομία, να κιβδηλώσει την δημόσια εξωτερική εικόνα και να δημιουργήσει διεθνή ανυποληψία, να αποσταθεροποιήσει το σύστημα και να προκαλέσει τον εθνικό διχασμό.»
…………..

«θ’ αναγκάσουμε πρώτα την Ελλάδα να ματώσει. Θα κάνουμε το κράτος ν’ αποκλείσει τις επικίνδυνες περιοχές, οι μπάτσοι θα περιπολούν μέσα σε τεθωρακισμένα, στρατιώτες θα φυλάνε τις πλατείες, το ένδοξο σύμβολο του Ρarabellum 38 (= πιστόλι) θα ξαναγυρίσει στις διαδηλώσεις ενώ αυτοί θα σπάνε πόρτες στα σπίτια για έρευνες εμείς θα τους σπάμε τα κεφάλια, οι αντάρτικες ομάδες θα οργανώσουν την νύχτα και ολόκληρος ο πληθυσμός των αστικών κέντρων θα συνηθίσει να ζει με τους μαύρους καπνούς στον αέρα απ’ τις βόμβες και τους εμπρησμούς. Θέλουμε να θέσουμε σε ισχύ την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης….»

Μήπως χρειάζεται να διαβάσουμε τίποτε περισσότερο απ’ τα παραπάνω για να καταλάβουμε ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με κήρυξη μυστικού πολέμου κατά της χώρας και του λαού της, ενώ η κυβέρνηση, τα κόμματα της Βουλής, και η εκτελεστική εξουσία κοιτούν αλλού και σφυρίζουν αδιάφορα; Όχι γιατί τους είναι άγνωστοι οι δράστες, αλλά γιατί δεν έχουν τα κότσια να αντιμετωπίσουν τους υψηλούς τους προστάτες. Είναι γενναίοι μόνο για τους γλύφουν και για να συνδράμουν τα σχέδια τους.

Εμείς ένα πράγμα έχουμε να πούμε στους αρχιτέκτονες της νέας τρομοκρατίας: Η απελπισία είναι κακός σύμβουλος. Πραγματικοί σεχταριστές ανίκανοι να δείτε πέρα απ’ τη μύτη σας διαλέξατε λάθος εποχή να δοκιμάσετε τις αντιστάσεις του ελληνικού λαού. Θα βρεθείτε προ εκπλήξεων. Όπως βρέθηκαν κι άλλοι πριν από σας, πολύ καλύτεροι από σας.