Οι παππουδες και οι γιαγιαδες μαθαινουν τα μικρα ελληνοπουλα αντιαμερικανισμο.
Ο ανθελληνισμος απ'τους Αμερικανογλυφτες σε ολο του το μεγαλειο.
Ακουστηκε πουθενα η ειδηση?
http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/6255235.stm
Analysis: Greek anti-Americanism
By Malcolm Brabant
BBC News, Athens
Police search the scene after rocket attack
Police said a rocket was fired at the US eagle emblem
Many Greeks will have reacted with satisfaction to the dawn rocket attack on the US embassy in Athens.
There is an undercurrent of anti-Americanism in Greece, which began after the Great Powers carved up Europe at Yalta towards the end of World War II. It has been perpetuated every generation since, by some aspect of US foreign policy.
Revolutionary Struggle, the left-wing guerrilla group which claims to have fired the Russian-made rocket, is continuing the tradition of its predecessor November 17, of attacking targets which have - in its view - populist appeal.
Iron fist
November 17 began its long terror campaign in December 1975 by murdering Richard Welch, the CIA station chief, outside his Athens home.
It went on to murder three other American diplomats.
Welch's assassination was part of an attempt to avenge American support of the right-wing military dictatorship which ruled Greece with an iron fist from 1967 to 1974.
The colonels' regime began to falter after a student uprising in 1973.
The rebellion was centred on Athens Polytechnic, and on November 17 that year the colonels sent in tanks to crush the revolt.
The true casualty figure has never been confirmed, but it is thought as many as two dozen people were killed.
Greece has never forgotten nor forgiven.
Ritual battle
That day in November is regarded as a defining anniversary of Greece's modern democracy and, because of its backing of the colonels, the United States is inextricably connected in a very poor light.
The playstation generation's disdain of America has been fuelled not just by stories told on the knees of parents and grandparents, but also by President Bush's invasions of Iraq and Afghanistan
Each year, on that date, tens of thousands of trade unionists, left-wingers and ordinary people march from the Polytechnic to the heavily fortified US embassy.
Invariably the demonstration disintegrates into a ritual battle between riot police and anarchists.
The march is also an opportunity for Greece's grandparents to vent their anger over US interference in their domestic politics.
After Stalin, Truman and Churchill divided Europe at the Yalta summit, Greece slid into civil war, fought between communists and nationalists.
During the five-year conflict, America supported the nationalists, because they were desperate to make sure that the Soviet bloc did not have an outlet to the Mediterranean.
It took a full 25 years after the end of the civil war for communists and their supporters to be fully rehabilitated into Greek society.
Resentment over their treatment has continued to this day.
Unpopular US moves
The playstation generation's disdain of America has been fuelled not just by stories told on the knees of parents and grandparents, but also by President George Bush's invasions of Iraq and Afghanistan.
Police outside the US embassy in Athens
The US embassy is a focal point for dissent in Athens
The wars in both countries are widely opposed in Greece and are regarded as despicable acts of folly.
America's reputation in Greece is also not helped by the perception that it usually takes Turkey's side during disputes between Athens and Ankara.
Disdain for American values is, however, not universal in Greece.
There is a large expatriate Greek community living in the US and many people here admire and imitate the American entrepreneurial spirit.
But most Greeks believe American foreign policy is both malevolent and disastrous. So there will not be much sympathy for Ambassador Charles Ries, as he surveys the damage done to his fortress on Vassilis Sofias Avenue.
Monday, February 05, 2007
Συνεργασια Βρεττ. Μυστικων Υπηρεσιων σε Δολοφονιες Ιρλανδια
Χτυπηματα στην Βορειο Ιρλανδια.
Ενω απ'τις αρχες τις δεκαετιας του 1970 ειχε υποθει απο αριστερους και ιρλανδους αντιστασιακους οτι οι Βρεττανικες αρχες εστηναν ομαδες τρομοκρατικες με οργανωμενες ληστειες και βαζοντας βομβες, δολοφονοντας ιρλανδους οπαδους του Σιν Φειν, επισημως εχθες αναγνωρισε και η Βρεττανικη κυβερνηση την συνεργασια των μυστικων της υπηρεσιων με τους αποικους της Ιρλανδιας.
Στις μερες μας μονο 'αριστεροι τρομοκρατες' υπαρχουν στην Ελλαδα και Αλ Καιντα οπουδηποτε αλλου. Οργανωσεις φαντασματα φυτρωνουν μονιμως αλλα ποτε δεν εχουν σχεση με της οργανωμενες μυστικες υπηρεσιες των κρατων.
Στο Ιρακ σημερα σφαζονται οι Ιρακινοι επειδη ειναι Σιιτες, Σουνιτες και Κουρδοι. Ενω πριν που ειταν γιατι δεν σφαζοντουσαν? Το οτι ο Αμερικανικος στρατος κατοχης χρησιμοποιη την παλαι ποτε πολιτικη της διαλυμενης τωρα Βρεττανικης Αυτοκρατοριας, δεν προκειται να το ακουσεις απ'την καθεστωτικη δημοσιογραφια, ιδιαιτερα αυτης που πληρωνεται για να γραψει. Με το μονο που δεν ενδιαφερονται ειναι η αληθεια.
Να που ομως η ιστορια καταγραφει θελει δεν θελει αλλες εποχες που εζησε ο καταπιεζομενος Ιρλανδικος λαος. Τα θυματα των προβοκατσιων του Αγγλικου ιμπεριαλισμου δεν προκειται φυσικα να κερδισουν τιποτα, ουτε να αλλαξη και τιποτα ουσιαστηκο χωρις την πληρη αποχωρηση των Βρεττανικων στρατευματων και των αποικων του απ'τη Βορεια Ιρλανδια, αλλα τουλαχιστον εχει βγει δημοσιως αυτο που ηξεραν ολοι.
Οι Βρεττανοι ειναι γκαγκστες πρωτης ταξεως. Δικιο εχουν οι Ιρανοι που τους ονομαζουν αλεπουδες. Ισως γι'αυτο ο Μπλαιρ ασχοληθηκε με τα ζωα αυτα και ταχα ηθελε να τα προστατεψει απ'τους κυνηγους. Ποιος θα προστατεψει τους λαους απ'τις συνεχιζομενες προβοκατσιες των μυστικων υπηρεσιων ειναι το ζητουμενο. Εκει ειναι που υπαρχει η ελλειψη.
Ενω απ'τις αρχες τις δεκαετιας του 1970 ειχε υποθει απο αριστερους και ιρλανδους αντιστασιακους οτι οι Βρεττανικες αρχες εστηναν ομαδες τρομοκρατικες με οργανωμενες ληστειες και βαζοντας βομβες, δολοφονοντας ιρλανδους οπαδους του Σιν Φειν, επισημως εχθες αναγνωρισε και η Βρεττανικη κυβερνηση την συνεργασια των μυστικων της υπηρεσιων με τους αποικους της Ιρλανδιας.
Στις μερες μας μονο 'αριστεροι τρομοκρατες' υπαρχουν στην Ελλαδα και Αλ Καιντα οπουδηποτε αλλου. Οργανωσεις φαντασματα φυτρωνουν μονιμως αλλα ποτε δεν εχουν σχεση με της οργανωμενες μυστικες υπηρεσιες των κρατων.
Στο Ιρακ σημερα σφαζονται οι Ιρακινοι επειδη ειναι Σιιτες, Σουνιτες και Κουρδοι. Ενω πριν που ειταν γιατι δεν σφαζοντουσαν? Το οτι ο Αμερικανικος στρατος κατοχης χρησιμοποιη την παλαι ποτε πολιτικη της διαλυμενης τωρα Βρεττανικης Αυτοκρατοριας, δεν προκειται να το ακουσεις απ'την καθεστωτικη δημοσιογραφια, ιδιαιτερα αυτης που πληρωνεται για να γραψει. Με το μονο που δεν ενδιαφερονται ειναι η αληθεια.
Να που ομως η ιστορια καταγραφει θελει δεν θελει αλλες εποχες που εζησε ο καταπιεζομενος Ιρλανδικος λαος. Τα θυματα των προβοκατσιων του Αγγλικου ιμπεριαλισμου δεν προκειται φυσικα να κερδισουν τιποτα, ουτε να αλλαξη και τιποτα ουσιαστηκο χωρις την πληρη αποχωρηση των Βρεττανικων στρατευματων και των αποικων του απ'τη Βορεια Ιρλανδια, αλλα τουλαχιστον εχει βγει δημοσιως αυτο που ηξεραν ολοι.
Οι Βρεττανοι ειναι γκαγκστες πρωτης ταξεως. Δικιο εχουν οι Ιρανοι που τους ονομαζουν αλεπουδες. Ισως γι'αυτο ο Μπλαιρ ασχοληθηκε με τα ζωα αυτα και ταχα ηθελε να τα προστατεψει απ'τους κυνηγους. Ποιος θα προστατεψει τους λαους απ'τις συνεχιζομενες προβοκατσιες των μυστικων υπηρεσιων ειναι το ζητουμενο. Εκει ειναι που υπαρχει η ελλειψη.
Τροτσκυ για την Αμερικη
Tροτσκυ
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Παράθεση:
Απ’το Βιβλιο για τους Νεγρους στην Αμερικη
Αρθρο η Πολιτικη Καθυστερηση του Αμερικανου Εργατη Αρθρο Μαιος 1938
Παράθεση:
Οι κλασσικοι λοιπον δεν ειχαν προβλημα με τους χαρακτηρισμους ανθρωπων και λαων. Δεν μεγαλωσαν στα σαλονια των πολυπολιτισμικων πανεπιστημιων. Μπορουσαν να πουν οτι νομιζαν χωρις να πεσουν επανω τους 50 αγραμματοι, ανιστορητοι στην εντελη ασχετοι και να τους ονομασουν 'ρατσιστες'.
Τα παραπανω ειναι ενα μονο τμημα. Υπαρχει και ενα σχετικο αρθρο με τις διαφορες των εργατικων κινηματων της ευρωπης και της αμερικης, που ειναι διαφωτιστικο σε πολλα σημεια για τις διαφορες.
Ξαναμπαινει το ερωτημα. Πως ειταν εθνος με την εννοια οποιαδηποτε ανεπτυγμενου ευρωπαικου κρατους η Αμερικη οταν πανω απο 13 εκκατομυρια πολιτες, οι μαυροι δηλαδη δεν ειχαν ουτε τα βασικα δημοκρατικα δικαιωματα συμμετοχης σε συνδικατα, σε εκλογες, στον δημοσιο βιο, και ποτε τ'αποκτησαν αυτα εαν τα αποκτησαν τελικα?
Παράθεση:
Το 99% των Αμερικανων εργατων ειναι σοβινιστες, σε σχεση με τους Νεγρους ειναι δημιοι, οπως επισης σε σχεση με τους Κινεζους κτλ. Ειναι αναγκαιο να μαθουν οτι το Αμερικανικο κρατος δεν ειναι δικο τους, και δεν πρεπει να υποστηριζουν αυτο το κρατος.
Παράθεση:
O Αμερικανος Εργατης ειναι πληρως αντιδραστικος. Αυτο φαινεται απ’το γεγονος οτι ακομα δεν υποστηριζει το δικαιωμα της κοινωνικης ασφαλισης, σ.29
Παράθεση:
Πιστευω λογο της ανευ προηγουμενης πολιτικης και θεωρητικης καθυστερησης και της ανευ πρηγουμενης οικονομικης προοδευτικοτητας της Αμερικης, το ξυπνημα της εργατικης ταξης θα γινει καπως γρηγορα...
Παράθεση:
Προσφατα ειδα μια εξοργιστικη φωτογραφια ενος Εβραιου ηθοπιου να κατεβαινει κατω στα γονατα του και να φυλαει τη γη της Αμερικης...
Παράθεση:
Το χαρακτηριστικο των Αμερικανικων εργατικων οργανωσεων των συνδικαλιστικων κτλ ειναι ο αριστοκρατικος τους χαρακτηρας. Ειναι η βαση του οππορτουνισμου. Οι εκπαιδευμενοι εργατες οι οποιοι ειναι ευχαριστημενοι με την καπιταλιστικη κοινωνια και ετσι βοηθανε να κρατησουν τους Νεγρους και τους ανιδεικευτους εργατες σε πολυ χαμηλα επιπεδα.
Απ’το Βιβλιο για τους Νεγρους στην Αμερικη
Αρθρο η Πολιτικη Καθυστερηση του Αμερικανου Εργατη Αρθρο Μαιος 1938
Παράθεση:
‘Η πολιτικη καθυστερηση του Αμερικανου εργατη ειναι τεραστια’
Οι κλασσικοι λοιπον δεν ειχαν προβλημα με τους χαρακτηρισμους ανθρωπων και λαων. Δεν μεγαλωσαν στα σαλονια των πολυπολιτισμικων πανεπιστημιων. Μπορουσαν να πουν οτι νομιζαν χωρις να πεσουν επανω τους 50 αγραμματοι, ανιστορητοι στην εντελη ασχετοι και να τους ονομασουν 'ρατσιστες'.
Τα παραπανω ειναι ενα μονο τμημα. Υπαρχει και ενα σχετικο αρθρο με τις διαφορες των εργατικων κινηματων της ευρωπης και της αμερικης, που ειναι διαφωτιστικο σε πολλα σημεια για τις διαφορες.
Ξαναμπαινει το ερωτημα. Πως ειταν εθνος με την εννοια οποιαδηποτε ανεπτυγμενου ευρωπαικου κρατους η Αμερικη οταν πανω απο 13 εκκατομυρια πολιτες, οι μαυροι δηλαδη δεν ειχαν ουτε τα βασικα δημοκρατικα δικαιωματα συμμετοχης σε συνδικατα, σε εκλογες, στον δημοσιο βιο, και ποτε τ'αποκτησαν αυτα εαν τα αποκτησαν τελικα?
Γριπη των Πτηνων, Σκανδαλα, Το Τελος του Μπλαιρ?
Ενω εχουμε τη μια 'τρομοκρατικη' αποκαλυψη μετα την αλλη, ενω εχουμε ξεσπασμα τωρα της υποτιθεμενης γριπης των πτηνων, εχουμε και επισης το ενα σκανδαλο μετα το αλλο με αστυνομικες ερευνες στον κολλητο κυκλωμα του Μπλαιρ, ακομα και ερωτησεις προς το πρωσοπο του?
Τι παιζεται και που το πανε το παιχνιδι? Ειναι ακομα νωρις να ειπωθει. Αλλα οι εφημεριδες μιλησαν το Σαββατοκυριακο για δυο σημαντικα ψυφισματα στα τελη του Φεβρουαριου στον ΟΗΕ. Το ενα αφορα το Κοσοβο το αλλο το Ιραν. Και στα δυο οι Αμερικανοι θα κρατησουν της γνωστες πλεον θεσεις τους. Το σημαντικο στην υποθεση ειναι οτι ολλες σχεδον οι εφημεριδες εγραψαν αρθρα κατα του Πουτιν.
Παραλληλα σημερα το BBC πληρωσε να ερθη Αμερικανος να πει σενα πολιτικο προγραμμα που το βλεπουν πολλοι την Κυριακη οτι ο Πουτιν ειταν υπευθηνος στην τιναξη κατι κτιριων στη Μοσχα οπου πεθαναν 300 ατομα και ειπαν οτι φτανε Τσετσενοι τρομοκρατες.
Δεν ειναι δυνατον οι Βρεττανοι ανοιχτα πλεον να λενε οτι οι μυστικες υπηρεσιες του Γιελτσιν βαζουν βομβες και παραλληλα να μην που το ιδιο οι Ρωσοι για την Αμερικη.
Την ιδια στιγμη ειπωθηκε οτι οι Ταλιμπαν στους επομενους δυο μηνες ετοιμαζουν γενικη επιθεση κατα των ξενων στρατευματων και οτι η κατασταση αυτη θα ειναι η χειροτερη που ερχεται απο τοτε που αρχισε εκει ο πολεμος.
Ολα φαινοντα λοιπον οτι πριν μπει η ανοιξη προκειται να εχουμε τεραστιες αλλαγες στην παγκοσμια κατασταση. Η θα ξηλωσουν τον Μπλαιρ πριν οι Αμερικανοι κανουν ντου στο Ιραν, η θα κανουν ντου και θα αναγκαστουν να τον κρατησουν, η θα κανουν ντου μονοι τους με κανα Ισραηλ, οπως φαινεται να εχει αρχισει.
Ολα ομως δειχνουν οτι πιεζουν αφανταστα οι Αμερικανοι να γινει κατι με το Ιραν. Που αποσκοπουν ολες αυτες οι κινησεις ισως ειναι νωρις ακομα να ξερουμε...
Τι παιζεται και που το πανε το παιχνιδι? Ειναι ακομα νωρις να ειπωθει. Αλλα οι εφημεριδες μιλησαν το Σαββατοκυριακο για δυο σημαντικα ψυφισματα στα τελη του Φεβρουαριου στον ΟΗΕ. Το ενα αφορα το Κοσοβο το αλλο το Ιραν. Και στα δυο οι Αμερικανοι θα κρατησουν της γνωστες πλεον θεσεις τους. Το σημαντικο στην υποθεση ειναι οτι ολλες σχεδον οι εφημεριδες εγραψαν αρθρα κατα του Πουτιν.
Παραλληλα σημερα το BBC πληρωσε να ερθη Αμερικανος να πει σενα πολιτικο προγραμμα που το βλεπουν πολλοι την Κυριακη οτι ο Πουτιν ειταν υπευθηνος στην τιναξη κατι κτιριων στη Μοσχα οπου πεθαναν 300 ατομα και ειπαν οτι φτανε Τσετσενοι τρομοκρατες.
Δεν ειναι δυνατον οι Βρεττανοι ανοιχτα πλεον να λενε οτι οι μυστικες υπηρεσιες του Γιελτσιν βαζουν βομβες και παραλληλα να μην που το ιδιο οι Ρωσοι για την Αμερικη.
Την ιδια στιγμη ειπωθηκε οτι οι Ταλιμπαν στους επομενους δυο μηνες ετοιμαζουν γενικη επιθεση κατα των ξενων στρατευματων και οτι η κατασταση αυτη θα ειναι η χειροτερη που ερχεται απο τοτε που αρχισε εκει ο πολεμος.
Ολα φαινοντα λοιπον οτι πριν μπει η ανοιξη προκειται να εχουμε τεραστιες αλλαγες στην παγκοσμια κατασταση. Η θα ξηλωσουν τον Μπλαιρ πριν οι Αμερικανοι κανουν ντου στο Ιραν, η θα κανουν ντου και θα αναγκαστουν να τον κρατησουν, η θα κανουν ντου μονοι τους με κανα Ισραηλ, οπως φαινεται να εχει αρχισει.
Ολα ομως δειχνουν οτι πιεζουν αφανταστα οι Αμερικανοι να γινει κατι με το Ιραν. Που αποσκοπουν ολες αυτες οι κινησεις ισως ειναι νωρις ακομα να ξερουμε...
Tο Ιράν πρέπει να είναι έτοιμο ν’ αποκρούσει πυρηνική επίθεση
ο Ιράν πρέπει να είναι έτοιμο ν’ αποκρούσει πυρηνική επίθεση
του στρατηγού Leonid Ivashov
Διεθνής Έρευνα, 24 Ιανουαρίου 2007
Στρατηγικό & πολιτιστικό ίδρυμα (Ρωσία)
Πληροφορίες από τη Μέση Ανατολή, αναφέρουν, όλο και πιο συχνά, ότι μέσα σε μερικούς μήνες από τώρα οι ΗΠΑ θα χτυπήσουν με πυρηνικά το Ιράν. Για παράδειγμα οι αραβικοί «Τάιμς» του Κουβέιτ αναφέρονται σε καλά πληροφορημένες αλλά μη κατονομαζόμενες πηγές, σύμφωνα με τις οποίες οι ΗΠΑ προγραμματίζουν επίθεση με πυραύλους και βόμβες εναντίον του Ιράν πριν από το τέλος του Απριλίου 2007. Η επιχείρηση θα αρχίσει από τη θάλασσα και θα υποστηριχθεί από τα αμυντικά συστήματα πυραύλων πάτριοτ προκειμένου να αποφύγουν οι αμερικανικές δυνάμεις χερσαία αντεπίθεση και να μειώσουν την πιθανότητα ανταπόδοσης των χτυπημάτων από «οποιαδήποτε χώρα του Περσικού Κόλπου».
Η φράση «οποιαδήποτε χώρα» προφανώς αναφέρεται στο Ιράν. Η πηγή που παρείχε τις πληροφορίες στην εφημερίδα του Κουβέιτ θεωρεί ότι οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και άλλες χώρες της περιοχής θα προφυλαχτούν από τους ιρανικούς πυραύλους με τις συστοιχίες των πάτριοτ στα σύνορα τους.
Έτσι, οι προετοιμασίες μιας νέας αμερικάνικης επίθεσης μπαίνουν στο στάδιο της ολοκλήρωσης τους. Οι εκτελέσεις του Σαντάμ Χουσεΐν και των πιο στενών συνεργατών του ήταν μέρος αυτών των προετοιμασιών. Ο σκοπός τους ήταν να χρησιμεύσουν σαν «παραπέτασμα καπνού» στην αμερικάνικη στρατηγική κλιμάκωσης της κρίσης τόσο στο Ιράν όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Αναλύοντας τις επιπτώσεις της κίνησης, οι ΗΠΑ διέταξαν τον απαγχονισμό του πρώην ιρακινού ηγέτη και των συνεργατών του. Αυτό δείχνει ότι οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει αμετάκλητα το σχέδιο διάσπασης του Ιράκ σε τρία εχθρικά ψευδο-κράτη - το σιίτικο, το σουνίτικο, και το κουρδικό. Η Ουάσιγκτον υπολογίζει ότι μια κατάσταση ελεγχόμενου χάους θα βοηθήσει να θέσει κάτω απ’ τον έλεγχο της τα αποθέματα πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο και άλλους στρατηγικά σημαντικούς δρόμους μεταφοράς του πετρελαίου.
Η σημαντικότερη πτυχή του θέματος είναι ότι στον πυρήνα της Μέσης Ανατολής θα δημιουργηθεί μια ζώνη αδιάκοπης αιματηρής σύγκρουσης, και ότι οι χώρες που γειτονεύουν με το Ιράκ - Ιράν, Συρία, Τουρκία (Κουρδιστάν) - θα συρθούν αναπόφευκτα σ’ αυτή. Αυτό θα λύσει το πρόβλημα της πλήρους αποσταθεροποίησης της περιοχής, που είναι ένας στόχος μεγάλης σπουδαιότητας για τις ΗΠΑ και ειδικά για το Ισραήλ. Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν μόνο μια κίνηση σε μία σειρά των βημάτων στην κατεύθυνση της περιφερειακής αποσταθεροποίησης. Ήταν μόνο μια φάση στη διαδικασία να έλθουν με άμεσο τρόπο αντιμέτωπες με το Ιράν και με άλλες χώρες, που οι ΗΠΑ τις έχουν στο κόκκινο.
Εντούτοις δεν είναι εύκολο για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε ακόμα μια στρατιωτική εκστρατεία ενώ το Ιράκ και το Αφγανιστάν «δεν έχουν ειρηνεύσει» (οι ΗΠΑ στερούνται τους απαραίτητους πόρους γι’ αυτή την επιχείρηση). Εκτός αυτού, οι διαμαρτυρίες ενάντια στην πολιτική των νέο-συντηρητικών της Ουάσιγκτον εντείνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν το πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν. Αυτό θα συμβεί για δεύτερη φορά μετά από την αμερικανική επίθεση το 1945 στην Ιαπωνία.
Οι ισραηλινοί στρατιωτικοί και πολιτικοί κύκλοι έκαναν ανοιχτά δηλώσεις για την πιθανότητα χρήσης πυρηνικών κατά του Ιράν μετά τον Οκτωβρίο 2006, όταν η ιδέα αυτή υποστηρίχθηκε από τον Τζωρτζ Μπους. Αυτήν την περίοδο η ιδέα αυτή διαφημίζεται σα μια «αναγκαιότητα». Γίνεται προσπάθεια να δεχθεί η κοινή γνώμη ότι δεν υπάρχει τίποτα το τερατώδες σε μια τέτοια πιθανότητα και ότι, αντίθετα, ένα πυρηνικό κτύπημα είναι απλή υπόθεση. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αμερικάνικης ηγεσίας, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος «να αναχαιτιστεί» το Ιράν.
Πώς οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις θα αντιδράσουν; Όσον αφορά τη Ρωσία, στην καλύτερη περίπτωση θα περιοριστεί να καταδικάσει τα χτυπήματα, και στη χειρότερη περίπτωση - όπως στην περίπτωση της επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας - η απάντησή θα είναι κάτι όπως «ναι μεν οι ΗΠΑ κάνουν λάθος, αλλά είναι το ίδιο το θύμα που προκάλεσε την επίθεση».
Η Ευρώπη θα αντιδράσει ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο. Ενδεχομένως, η αρνητική αντίδραση της Κίνας και διάφορων άλλων χωρών στην πυρηνική επιθετικότητα να είναι ισχυρότερη. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα υπάρξει καμία πυρηνική ανταπόδοση στις αμερικανικές δυνάμεις (οι ΗΠΑ είναι απολύτως βέβαιες για αυτό).
Ο Ο.Η.Ε είναι άνευ σημασίας. Έχοντας αποτύχει να καταδικάσει την επιθετικότητα ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε μοιράστηκε την ευθύνη γι’ αυτή. Αυτό το όργανο είναι ικανό μόνο για να εγκρίνει ψηφίσματα που οι Ρώσοι, καθώς επίσης η γαλλική διπλωματία, καταλαβαίνουν ως απαγόρευση στη χρήση βίας, αλλά οι Βρετανοί και οι ΗΠΑ τα ερμηνεύουν υπό την ακριβώς αντίθετη έννοια - ως έγκριση της επιθετικότητάς τους.
Όσον αφορά το Ισραήλ, είναι βέβαιο ότι θα δεχτεί βομβαρδισμό ιρανικών πυραύλων. Ενδεχομένως, η Χεσμπολλάχ και η παλαιστινιακή αντίσταση να γίνουν πιο ενεργητικές. Εμφανιζόμενοι ως θύματα, οι Ισραηλίτες θα μιλήσουν για προκλήσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν τη δική τους επιθετικότητά, και θα υποστούν κάποιες περιορισμένες ζημιές. Τελικά οι ΗΠΑ θα αποσταθεροποιήσουν το Ιράν, ενώ θα κάνουν την επιχείρηση να μοιάζει με μια ευγενική αποστολή της τιμωρίας.
Μερικοί άνθρωποι τείνουν να θεωρήσουν ότι η πίεση από τις διεθνής διαμαρτυρίες μπορούν να σταματήσουν τις ΗΠΑ. Εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Η σημασία αυτού του παράγοντα δεν πρέπει να υπερεκτιμηθεί. Στο παρελθόν, έχω ξοδέψει πολλές ώρες προσπαθώντας να τον πείσω τον Μιλόσεβιτς, ότι το ΝΑΤΟ προετοιμαζόταν να επιτεθεί στη Γιουγκοσλαβία. Για πολύ καιρό, δεν ήθελε να το πιστέψει και συνέχιζε να μου λέει: «Μα διαβάστε τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών. Εκθέτει τους όρους κάτω απ’ τους οποίους θα είχαν δικαίωμα να το κάνουν.»
Κι’ όμως το έκαναν. Αγνόησαν εξωφρενικά το διεθνές δίκαιο και το έκαναν. Τι έχουμε τώρα; Ναι, ήταν ένα σοκ, υπήρξε αγανάκτηση. Αλλά το αποτέλεσμα είναι ακριβώς αυτό που ήθελαν επιτιθέμενοι – ο Μιλόσεβιτς είναι νεκρός, η Γιουγκοσλαβία κατακερματίστηκε και η Σερβία αποικιοποιήθηκε - ανώτεροι υπάλληλοι του ΝΑΤΟ έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους στο υπουργείο Άμυνας της χώρας.
Τα ίδια πράγματα συνέβησαν στο Ιράκ. Υπήρξε σοκ και αγανάκτηση. Αλλά τι πειράζει αυτό τους Αμερικανούς, δεν είναι τόσο μεγάλος ο κλονισμός. Μεγάλα όμως είναι τα κέρδη του στρατιοτικο-βιομηχανικού τους συγκροτήματος.
Οι πληροφορίες ότι ένα δεύτερο αμερικάνικο αεροπλανοφόρο πρόκειται να φθάσει στον Περσικό Κόλπο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου κάνει δυνατή την ανάλυση της πιθανής ανάπτυξης της πολεμικής επιχείρησης. Στην επίθεση κατά του Ιράν, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσει κυρίως τον από αέρος πυρηνικό βομβαρδισμό. Πύραυλους κρουζ (που φέρουν τα αμερικανικά αεροσκάφη καθώς επίσης τα πλοία και τα υποβρύχια) και, ενδεχομένως, βαλλιστικούς πύραυλους. Πιθανώς, τα πυρηνικά χτυπήματα να ακολουθηθούν με αεροπορικές επιδρομές από τα αεροπλανοφόρα και από άλλα μέσα της επίθεσης.
Η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση προσπαθεί ν’ αποφύγει χερσαίες επιχειρήσεις: Το Ιράν έχει ισχυρό στρατό και οι αμερικανικές δυνάμεις είναι πιθανό να υποστούν μεγάλες απώλειες. Αυτό δε θα το ήθελε καθόλου ο Τζωρτζ Μπους που βρίσκεται ήδη σε δύσκολη θέση. Δεν του χρειάζονται χερσαίες επιχειρήσεις για να καταστρέψει τις υποδομές στο Ιράν, να πισωγυρίσει την ανάπτυξη της χώρας, να προκαλέσει τον πανικό και για να δημιουργήσει πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό χάος. Αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί με την χρησιμοποίηση πυρηνικών αρχικά, και στη συνέχεια με συμβατικά πολεμικά μέσα. Αυτή είναι η αποστολή της ομάδας των αεροπλανοφόρων που μετακινούνται εγγύτερα στις ιρανικές ακτές.
Τι μέσα διαθέτει το Ιράν για την αυτοάμυνα του; Είναι ασύγκριτα κατώτερα από τις αμερικανικές δυνάμεις. Το Ιράν διαθέτει 29 ρωσικά πυραυλικά συστήματα Tor. Σίγουρα, είναι μια σημαντική ενίσχυση της ιρανικής αεράμυνας. Παρόλα αυτά το Ιράν δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή καμία εγγυημένη προστασία από τις αεροπορικές επιδρομές.
Η αμερικανική τακτική θα είναι αυτή που συνήθως χρησιμοποιούν: αρχικά θα εξουδετερώσουν την αεράμυνα και τα ραντάρ, έπειτα θα επιτεθούν στα αεροσκάφη στον αέρα και στο έδαφος, στις εγκαταστάσεις ελέγχου και την υποδομή, για να μην διατρέχουν κανέναν κίνδυνο.
Εντός μιας εβδομάδας από τώρα, θα δούμε τη μηχανή ψυχολογικού πολέμου να παίρνει μπροστά. Η κοινή γνώμη είναι ήδη υπό πίεση. Θα υπάρξει μια αυξανόμενη αντι-ιρανική στρατοκρατική υστερία, νέες διαρροές πληροφοριών, παραπληροφόρηση, κ.λπ.
Συγχρόνως όλα αυτά θα αποτελούν μήνυμα στην φιλοδυτική αντιπολίτευση και σε μια μερίδα της ελίτ που περιστοιχίζει τον Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ να είναι έτοιμη για τις επερχόμενες εξελίξεις. Οι ΗΠΑ ελπίζουν ότι μια επίθεση στο Ιράν θα προκαλέσει αναπόφευκτα χάος και ότι θα είναι δυνατό να δωροδοκηθούν μερικοί από τους ιρανικούς στρατηγούς ώστε να δημιουργηθεί μια πέμπτη φάλαγγα στη χώρα.
Φυσικά, το Ιράν είναι πολύ διαφορετικό από το Ιράκ. Εντούτοις, εάν ο επιτιθέμενος πετύχει στην υποκίνηση μιας σύγκρουσης μεταξύ των δύο κλάδων των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων - του ισλαμικού σώματος των φρουρών της επανάστασης και του στρατού - η χώρα θα βρεθεί σε μια κρίσιμη κατάσταση, ειδικά σε περίπτωση που στην αρχική φάση της εκστρατείας οι ΗΠΑ κατορθώσουν να χτυπήσουν την ιρανική ηγεσία και να καταφέρουν ένα πυρηνικό χτύπημα ή μια ογκώδη συμβατική επίθεση στον κεντρικό διοικητικό μηχανισμό της χώρας.
Σήμερα, η πιθανότητα μιας αμερικανικής επίθεσης ενάντια στο Ιράν είναι εξαιρετικά υψηλή. Παραμένει, εν τούτοις, ασαφές εάν το αμερικανικό Κογκρέσο πρόκειται να εγκρίνει τον πόλεμο. Μπορεί να υπάρξει μια προβοκάτσια για να υπερπηδηθεί αυτό το εμπόδιο (μια επίθεση στο Ισραήλ ή σε αμερικάνικους στόχους συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών βάσεων). Η κλίμακα της προβοκάτσιας μπορεί να είναι συγκρίσιμη με την επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη. Έτσι το Κογκρέσο θα πει βεβαίως το «Ναι» στον αμερικανικό Πρόεδρο.
_________
Ο στρατηγός Λεονίντ Ιβάσοβ είναι αντιπρόεδρος της ακαδημίας στις γεωπολιτικών υποθέσεων. Ήταν ο προϊστάμενος του τμήματος Διεθνών Υποθέσεων στο σοβιετικό υπουργείο άμυνας,, γραμματέας του Συμβουλίου των υπουργών αμύνης της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ), προϊστάμενος του τμήματος στρατιωτικής συνεργασίας της ομοσπονδίας στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας και αρχιστράτηγος του ρωσικού στρατού.
του στρατηγού Leonid Ivashov
Διεθνής Έρευνα, 24 Ιανουαρίου 2007
Στρατηγικό & πολιτιστικό ίδρυμα (Ρωσία)
Πληροφορίες από τη Μέση Ανατολή, αναφέρουν, όλο και πιο συχνά, ότι μέσα σε μερικούς μήνες από τώρα οι ΗΠΑ θα χτυπήσουν με πυρηνικά το Ιράν. Για παράδειγμα οι αραβικοί «Τάιμς» του Κουβέιτ αναφέρονται σε καλά πληροφορημένες αλλά μη κατονομαζόμενες πηγές, σύμφωνα με τις οποίες οι ΗΠΑ προγραμματίζουν επίθεση με πυραύλους και βόμβες εναντίον του Ιράν πριν από το τέλος του Απριλίου 2007. Η επιχείρηση θα αρχίσει από τη θάλασσα και θα υποστηριχθεί από τα αμυντικά συστήματα πυραύλων πάτριοτ προκειμένου να αποφύγουν οι αμερικανικές δυνάμεις χερσαία αντεπίθεση και να μειώσουν την πιθανότητα ανταπόδοσης των χτυπημάτων από «οποιαδήποτε χώρα του Περσικού Κόλπου».
Η φράση «οποιαδήποτε χώρα» προφανώς αναφέρεται στο Ιράν. Η πηγή που παρείχε τις πληροφορίες στην εφημερίδα του Κουβέιτ θεωρεί ότι οι αμερικανικές δυνάμεις στο Ιράκ και άλλες χώρες της περιοχής θα προφυλαχτούν από τους ιρανικούς πυραύλους με τις συστοιχίες των πάτριοτ στα σύνορα τους.
Έτσι, οι προετοιμασίες μιας νέας αμερικάνικης επίθεσης μπαίνουν στο στάδιο της ολοκλήρωσης τους. Οι εκτελέσεις του Σαντάμ Χουσεΐν και των πιο στενών συνεργατών του ήταν μέρος αυτών των προετοιμασιών. Ο σκοπός τους ήταν να χρησιμεύσουν σαν «παραπέτασμα καπνού» στην αμερικάνικη στρατηγική κλιμάκωσης της κρίσης τόσο στο Ιράν όσο και στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής.
Αναλύοντας τις επιπτώσεις της κίνησης, οι ΗΠΑ διέταξαν τον απαγχονισμό του πρώην ιρακινού ηγέτη και των συνεργατών του. Αυτό δείχνει ότι οι ΗΠΑ έχουν υιοθετήσει αμετάκλητα το σχέδιο διάσπασης του Ιράκ σε τρία εχθρικά ψευδο-κράτη - το σιίτικο, το σουνίτικο, και το κουρδικό. Η Ουάσιγκτον υπολογίζει ότι μια κατάσταση ελεγχόμενου χάους θα βοηθήσει να θέσει κάτω απ’ τον έλεγχο της τα αποθέματα πετρελαίου στον Περσικό Κόλπο και άλλους στρατηγικά σημαντικούς δρόμους μεταφοράς του πετρελαίου.
Η σημαντικότερη πτυχή του θέματος είναι ότι στον πυρήνα της Μέσης Ανατολής θα δημιουργηθεί μια ζώνη αδιάκοπης αιματηρής σύγκρουσης, και ότι οι χώρες που γειτονεύουν με το Ιράκ - Ιράν, Συρία, Τουρκία (Κουρδιστάν) - θα συρθούν αναπόφευκτα σ’ αυτή. Αυτό θα λύσει το πρόβλημα της πλήρους αποσταθεροποίησης της περιοχής, που είναι ένας στόχος μεγάλης σπουδαιότητας για τις ΗΠΑ και ειδικά για το Ισραήλ. Ο πόλεμος στο Ιράκ ήταν μόνο μια κίνηση σε μία σειρά των βημάτων στην κατεύθυνση της περιφερειακής αποσταθεροποίησης. Ήταν μόνο μια φάση στη διαδικασία να έλθουν με άμεσο τρόπο αντιμέτωπες με το Ιράν και με άλλες χώρες, που οι ΗΠΑ τις έχουν στο κόκκινο.
Εντούτοις δεν είναι εύκολο για τις ΗΠΑ να εμπλακούν σε ακόμα μια στρατιωτική εκστρατεία ενώ το Ιράκ και το Αφγανιστάν «δεν έχουν ειρηνεύσει» (οι ΗΠΑ στερούνται τους απαραίτητους πόρους γι’ αυτή την επιχείρηση). Εκτός αυτού, οι διαμαρτυρίες ενάντια στην πολιτική των νέο-συντηρητικών της Ουάσιγκτον εντείνονται σε ολόκληρο τον κόσμο. Για όλους αυτούς τους λόγους, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσουν το πυρηνικά όπλα εναντίον του Ιράν. Αυτό θα συμβεί για δεύτερη φορά μετά από την αμερικανική επίθεση το 1945 στην Ιαπωνία.
Οι ισραηλινοί στρατιωτικοί και πολιτικοί κύκλοι έκαναν ανοιχτά δηλώσεις για την πιθανότητα χρήσης πυρηνικών κατά του Ιράν μετά τον Οκτωβρίο 2006, όταν η ιδέα αυτή υποστηρίχθηκε από τον Τζωρτζ Μπους. Αυτήν την περίοδο η ιδέα αυτή διαφημίζεται σα μια «αναγκαιότητα». Γίνεται προσπάθεια να δεχθεί η κοινή γνώμη ότι δεν υπάρχει τίποτα το τερατώδες σε μια τέτοια πιθανότητα και ότι, αντίθετα, ένα πυρηνικό κτύπημα είναι απλή υπόθεση. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς της αμερικάνικης ηγεσίας, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος «να αναχαιτιστεί» το Ιράν.
Πώς οι άλλες πυρηνικές δυνάμεις θα αντιδράσουν; Όσον αφορά τη Ρωσία, στην καλύτερη περίπτωση θα περιοριστεί να καταδικάσει τα χτυπήματα, και στη χειρότερη περίπτωση - όπως στην περίπτωση της επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας - η απάντησή θα είναι κάτι όπως «ναι μεν οι ΗΠΑ κάνουν λάθος, αλλά είναι το ίδιο το θύμα που προκάλεσε την επίθεση».
Η Ευρώπη θα αντιδράσει ουσιαστικά με τον ίδιο τρόπο. Ενδεχομένως, η αρνητική αντίδραση της Κίνας και διάφορων άλλων χωρών στην πυρηνική επιθετικότητα να είναι ισχυρότερη. Σε κάθε περίπτωση, δεν θα υπάρξει καμία πυρηνική ανταπόδοση στις αμερικανικές δυνάμεις (οι ΗΠΑ είναι απολύτως βέβαιες για αυτό).
Ο Ο.Η.Ε είναι άνευ σημασίας. Έχοντας αποτύχει να καταδικάσει την επιθετικότητα ενάντια στη Γιουγκοσλαβία, το Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε μοιράστηκε την ευθύνη γι’ αυτή. Αυτό το όργανο είναι ικανό μόνο για να εγκρίνει ψηφίσματα που οι Ρώσοι, καθώς επίσης η γαλλική διπλωματία, καταλαβαίνουν ως απαγόρευση στη χρήση βίας, αλλά οι Βρετανοί και οι ΗΠΑ τα ερμηνεύουν υπό την ακριβώς αντίθετη έννοια - ως έγκριση της επιθετικότητάς τους.
Όσον αφορά το Ισραήλ, είναι βέβαιο ότι θα δεχτεί βομβαρδισμό ιρανικών πυραύλων. Ενδεχομένως, η Χεσμπολλάχ και η παλαιστινιακή αντίσταση να γίνουν πιο ενεργητικές. Εμφανιζόμενοι ως θύματα, οι Ισραηλίτες θα μιλήσουν για προκλήσεις προκειμένου να δικαιολογήσουν τη δική τους επιθετικότητά, και θα υποστούν κάποιες περιορισμένες ζημιές. Τελικά οι ΗΠΑ θα αποσταθεροποιήσουν το Ιράν, ενώ θα κάνουν την επιχείρηση να μοιάζει με μια ευγενική αποστολή της τιμωρίας.
Μερικοί άνθρωποι τείνουν να θεωρήσουν ότι η πίεση από τις διεθνής διαμαρτυρίες μπορούν να σταματήσουν τις ΗΠΑ. Εγώ δεν σκέφτομαι έτσι. Η σημασία αυτού του παράγοντα δεν πρέπει να υπερεκτιμηθεί. Στο παρελθόν, έχω ξοδέψει πολλές ώρες προσπαθώντας να τον πείσω τον Μιλόσεβιτς, ότι το ΝΑΤΟ προετοιμαζόταν να επιτεθεί στη Γιουγκοσλαβία. Για πολύ καιρό, δεν ήθελε να το πιστέψει και συνέχιζε να μου λέει: «Μα διαβάστε τη Χάρτα των Ηνωμένων Εθνών. Εκθέτει τους όρους κάτω απ’ τους οποίους θα είχαν δικαίωμα να το κάνουν.»
Κι’ όμως το έκαναν. Αγνόησαν εξωφρενικά το διεθνές δίκαιο και το έκαναν. Τι έχουμε τώρα; Ναι, ήταν ένα σοκ, υπήρξε αγανάκτηση. Αλλά το αποτέλεσμα είναι ακριβώς αυτό που ήθελαν επιτιθέμενοι – ο Μιλόσεβιτς είναι νεκρός, η Γιουγκοσλαβία κατακερματίστηκε και η Σερβία αποικιοποιήθηκε - ανώτεροι υπάλληλοι του ΝΑΤΟ έχουν εγκαταστήσει την έδρα τους στο υπουργείο Άμυνας της χώρας.
Τα ίδια πράγματα συνέβησαν στο Ιράκ. Υπήρξε σοκ και αγανάκτηση. Αλλά τι πειράζει αυτό τους Αμερικανούς, δεν είναι τόσο μεγάλος ο κλονισμός. Μεγάλα όμως είναι τα κέρδη του στρατιοτικο-βιομηχανικού τους συγκροτήματος.
Οι πληροφορίες ότι ένα δεύτερο αμερικάνικο αεροπλανοφόρο πρόκειται να φθάσει στον Περσικό Κόλπο μέχρι το τέλος Ιανουαρίου κάνει δυνατή την ανάλυση της πιθανής ανάπτυξης της πολεμικής επιχείρησης. Στην επίθεση κατά του Ιράν, οι ΗΠΑ θα χρησιμοποιήσει κυρίως τον από αέρος πυρηνικό βομβαρδισμό. Πύραυλους κρουζ (που φέρουν τα αμερικανικά αεροσκάφη καθώς επίσης τα πλοία και τα υποβρύχια) και, ενδεχομένως, βαλλιστικούς πύραυλους. Πιθανώς, τα πυρηνικά χτυπήματα να ακολουθηθούν με αεροπορικές επιδρομές από τα αεροπλανοφόρα και από άλλα μέσα της επίθεσης.
Η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση προσπαθεί ν’ αποφύγει χερσαίες επιχειρήσεις: Το Ιράν έχει ισχυρό στρατό και οι αμερικανικές δυνάμεις είναι πιθανό να υποστούν μεγάλες απώλειες. Αυτό δε θα το ήθελε καθόλου ο Τζωρτζ Μπους που βρίσκεται ήδη σε δύσκολη θέση. Δεν του χρειάζονται χερσαίες επιχειρήσεις για να καταστρέψει τις υποδομές στο Ιράν, να πισωγυρίσει την ανάπτυξη της χώρας, να προκαλέσει τον πανικό και για να δημιουργήσει πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό χάος. Αυτό μπορεί να ολοκληρωθεί με την χρησιμοποίηση πυρηνικών αρχικά, και στη συνέχεια με συμβατικά πολεμικά μέσα. Αυτή είναι η αποστολή της ομάδας των αεροπλανοφόρων που μετακινούνται εγγύτερα στις ιρανικές ακτές.
Τι μέσα διαθέτει το Ιράν για την αυτοάμυνα του; Είναι ασύγκριτα κατώτερα από τις αμερικανικές δυνάμεις. Το Ιράν διαθέτει 29 ρωσικά πυραυλικά συστήματα Tor. Σίγουρα, είναι μια σημαντική ενίσχυση της ιρανικής αεράμυνας. Παρόλα αυτά το Ιράν δεν διαθέτει αυτή τη στιγμή καμία εγγυημένη προστασία από τις αεροπορικές επιδρομές.
Η αμερικανική τακτική θα είναι αυτή που συνήθως χρησιμοποιούν: αρχικά θα εξουδετερώσουν την αεράμυνα και τα ραντάρ, έπειτα θα επιτεθούν στα αεροσκάφη στον αέρα και στο έδαφος, στις εγκαταστάσεις ελέγχου και την υποδομή, για να μην διατρέχουν κανέναν κίνδυνο.
Εντός μιας εβδομάδας από τώρα, θα δούμε τη μηχανή ψυχολογικού πολέμου να παίρνει μπροστά. Η κοινή γνώμη είναι ήδη υπό πίεση. Θα υπάρξει μια αυξανόμενη αντι-ιρανική στρατοκρατική υστερία, νέες διαρροές πληροφοριών, παραπληροφόρηση, κ.λπ.
Συγχρόνως όλα αυτά θα αποτελούν μήνυμα στην φιλοδυτική αντιπολίτευση και σε μια μερίδα της ελίτ που περιστοιχίζει τον Μαχμούντ Αχμαντινεζάντ να είναι έτοιμη για τις επερχόμενες εξελίξεις. Οι ΗΠΑ ελπίζουν ότι μια επίθεση στο Ιράν θα προκαλέσει αναπόφευκτα χάος και ότι θα είναι δυνατό να δωροδοκηθούν μερικοί από τους ιρανικούς στρατηγούς ώστε να δημιουργηθεί μια πέμπτη φάλαγγα στη χώρα.
Φυσικά, το Ιράν είναι πολύ διαφορετικό από το Ιράκ. Εντούτοις, εάν ο επιτιθέμενος πετύχει στην υποκίνηση μιας σύγκρουσης μεταξύ των δύο κλάδων των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων - του ισλαμικού σώματος των φρουρών της επανάστασης και του στρατού - η χώρα θα βρεθεί σε μια κρίσιμη κατάσταση, ειδικά σε περίπτωση που στην αρχική φάση της εκστρατείας οι ΗΠΑ κατορθώσουν να χτυπήσουν την ιρανική ηγεσία και να καταφέρουν ένα πυρηνικό χτύπημα ή μια ογκώδη συμβατική επίθεση στον κεντρικό διοικητικό μηχανισμό της χώρας.
Σήμερα, η πιθανότητα μιας αμερικανικής επίθεσης ενάντια στο Ιράν είναι εξαιρετικά υψηλή. Παραμένει, εν τούτοις, ασαφές εάν το αμερικανικό Κογκρέσο πρόκειται να εγκρίνει τον πόλεμο. Μπορεί να υπάρξει μια προβοκάτσια για να υπερπηδηθεί αυτό το εμπόδιο (μια επίθεση στο Ισραήλ ή σε αμερικάνικους στόχους συμπεριλαμβανομένων των στρατιωτικών βάσεων). Η κλίμακα της προβοκάτσιας μπορεί να είναι συγκρίσιμη με την επίθεση της 11ης Σεπτέμβρη στη Νέα Υόρκη. Έτσι το Κογκρέσο θα πει βεβαίως το «Ναι» στον αμερικανικό Πρόεδρο.
_________
Ο στρατηγός Λεονίντ Ιβάσοβ είναι αντιπρόεδρος της ακαδημίας στις γεωπολιτικών υποθέσεων. Ήταν ο προϊστάμενος του τμήματος Διεθνών Υποθέσεων στο σοβιετικό υπουργείο άμυνας,, γραμματέας του Συμβουλίου των υπουργών αμύνης της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ), προϊστάμενος του τμήματος στρατιωτικής συνεργασίας της ομοσπονδίας στο ρωσικό υπουργείο Άμυνας και αρχιστράτηγος του ρωσικού στρατού.
Subscribe to:
Posts (Atom)