Αφήνοντας το ευρώ: ΄Ένας πρακτικός οδηγός...

Πλήρωσε 300.000 ευρώ για να του πουν πως θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ με τις λιγότερες συνέπειες


Οι βρετανοί, μέσω του λόρδου Γούλφσον, επεξεργάσθηκαν ένα σχέδιο για την έξοδο της Ελλάδας με τρόπο τέτοιο, ώστε να προέκυπτε το μικρότερο δυνατό κόστος για την ευρωζώνη.


Ο λόρδος Γούλφσον, ένας Βρετανός επιχειρηματίας και υποστηρικτής του Συντηρητικού Κόμματος, διέθεσε τον περασμένο Νοέμβριο 250.000 στερλίνες -περίπου 311.000 ευρώ- ως αμοιβή για οικονομολόγους που θα μπορούσαν να εντοπίσουν τον λιγότερο προβληματικό τρόπο για να οργανωθεί μια αποχώρηση από την ευρωζώνη.

Το βραβείο δόθηκε στη μελέτη με τίτλο «Αφήνοντας το ευρώ: ΄Ένας πρακτικός οδηγός» του ερευνητικού οργανισμού Capital Economics, με έδρα το Λονδίνο, και η οποία συμβουλεύει την Αθήνα να εισάγει ελέγχους κεφαλαίων, να αφήσει το νέο νόμισμά της να υποτιμηθεί ως και κατά 50% και να κηρύξει στάση πληρωμής των χρεών της.

Σύμφωνα με τη μελέτη, οι Έλληνες αξιωματούχοι πρέπει να αρχίσουν μυστικά σχέδια για μια έξοδο από το ευρώ ένα μήνα νωρίτερα και να ενημερώσουν τους εταίρους στην ευρωζώνη και άλλους διεθνείς νομισματικούς οργανισμούς μόνο τρεις ημέρες πριν.

Η έξοδος από το ευρώ θα πρέπει να ανακοινωθεί μια Παρασκευή και να εφαρμοστεί στην αρχή της επόμενης εβδομάδας. «Αμέσως αφού δημοσιοποιηθούν τα σχέδια, οι εγχώριες τράπεζες και οι χρηματοπιστωτικές αγορές θα πρέπει να κλείσουν ώστε να προληφθεί μια φυγή κεφαλαίων», συνέστησαν οι ερευνητές.

Ένα νέο εθνικό νόμισμα θα εισαχθεί σε ισοτιμία με το ευρώ, αλλά στη συνέχεια θα υποτιμηθεί «κατά περίπου 30-50%», κάνοντας τον πληθωρισμό να ανέβει πάνω από 5% στα επόμενα δύο χρόνια, προέβλεψε η Capital Economics.

Για να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των αγορών, η Ελλάδα θα πρέπει στη συνέχεια να επιμείνει σε αυστηρές νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές, προειδοποίησε η Capital Economics, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα δεν θα μπορέσει να αποφύγει τα σκληρά οικονομικά φάρμακα ακόμη κι αν αποδεσμευτεί από το ευρώ.

Η συγκεκριμένη μελέτη που κέρδισε το βραβείο επιλέχθηκε από μια πενταμελή κριτική επιτροπή στην οποία περιλαμβάνονται ένας οικονομικός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας Τόνι Μπλερ, καθώς και πανεπιστημιακοί καθηγητές από τη Βόννη, το London School of Economics, τη σχολή Sciences Po του Παρισιού και το πανεπιστήμιο Μποκόνι του Μιλάνου.