ΠΑΜΕ: ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΗΣΕΙΟ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ

ΠΑΜΕ: ΜΕΤΑ ΤΟ ΘΗΣΕΙΟ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ

Το ΠΑΜΕ στήν εικονική αντιπαράθεση του με την ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ πραγματοποιήσε άλλη μία διασπαστική συγκέντρωση στις 11:00, στην πλατεία Συντάγματος.

Μέλη του ΠΑΜΕ σχημάτισαν μία αυστηρά φρουρούμενη ανθρώπινη αλυσίδα περιμετρικά της πλατείας Συντάγματος, ενώ ύψωσαν ένα τεράστιο πανό, όπου αναγραφόταν: «ΠΑΜΕ. Να ακυρωθεί το μνημόνιο».

Πως το εννοούσαν το «ΠΑΜΕ. Να ακυρωθεί το μνημόνιο»; Μα στο να αποχωρήσουν άρον-άρον και στα γρήγορα από την βουλή. Πρίν έρθει το μπόκ της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στο σύνταγμα και στην πράξη ενωθούν όλοι οι εργαζόμενοι και η ενότητα τους στην πράξη χαλάσει τα σχέδια της διασπαστικής τους πολιτικής,και ανατρέψει τα σχέδια και την ίδια την νεοδοσίλογη κυβέρνηση του ΔΝΤ.

ΠΑΜΕ:ΟΙ ΑΠΟΛΥΤΟΙ ΔΙΑΣΠΑΣΤΕΣ

Έτσι στις 11:44, η ηγεσία του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ κάλεσε τα μέλη του ΠΑΜΕ και οπαδούς της να αρχίσουν να αποχωρούν συντεταγμένα από τη Βουλή και να τους κατευθύνουν με πορεία προς τον σταθμό του Μετρό στην Ακρόπολη και όχι να διαλυθούν ή να πάνε προς την Ομόνοια.

Και αυτό μη τυχόν ορισμένοι παραμείνουν στο Σύνταγμα και ενωθούν (μέγα έγκλημα) με τους άλλους εργαζόμενους που ερχόντουσαν με την πορεία της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και συναττόντουσαν στο Σύνταγμα.

Η απόλυτη διάσπαση των εργατοπατέρων του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ που βοηθά τόσο την κυβέρνηση στο να περάσει τα αντιλαικά μέτρα του ΔΝΤ, όσο και τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να δικαιολογούν την πολιτική της ταξικής τους προδοσίας.

ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΑΝ ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ

Τα μέλη και οι οπαδοί του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ αποχώρησαν για μία ακόμη φορά με σκυμμένο το κεφάλι. Ήταν τόσο φανερή και αδιανόητη η στάση του ΠΑΜΕ που ακόμα και οι μπάστοι που ήταν συγκεντρωμένοι στην γωνία της οδού Αμαλίας τους έλεγαν παιδιά τι έγινε που πάτε.
Μάλιστα ορισμένοι έλεγαν να η πολτική του «διαίρει και βασίλευε». Τα ίδια κάνουν οι συνδικαλιστές όλου του φάσματος. Ακόμα και στην αστυνομία τα ίδια συμβαίνουν με τους συνδικαλιστές και οι κυβερνήσεις βάζουν αστυνομικούς να χτυπούν αστυνομικούς όταν διαμαρτύρονται για τα αιτήματα τους.

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος της λιποταξίας και προδοσίας των λαικών συμφερόντων με πιο ύπουλους τους εργατοπατέρες του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ που εκμεταλλεύονται τις εργατικές παραδόσεις και τους αγώνες του εργατικού κινήματος που με αίμα και εξορίες αγωνίστηκαν για να έχουμε ένα καλύτερο μέλλον και τώρα ξεπουλούν οι μεταμορφωμένοι σε χειρότερους σοσιαλδημοκράτες υπό της καπηλείας της ταμπέλας του κομμουνισμού.

Όσο το ΚΚΕ-ΠΑΜΕ σέρνει τους εργαζόμενους πίσω του δεν μπορεί το εργατικό κίνημα να κάνει να κάνει ένα βήμα μπροστά. Είναι επιτακτική ανάγκη να ξεσκεπαστούν να απομονωθούν και να πεταχτούν έξω από της γραμμές του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ όλοι οι διασπαστές. Τα μέλη του ΚΚΕ-ΠΑΜΕ έχουν χρέος να το πράξουν αν δεν θέλουν να κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους.

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ"

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ "ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ"
ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ ΑΠΟ ΜΙΑ "ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΕΙΔΟΥΣ" ΜΕΛΟΣ Μ.Κ.Ο...


Το Σάββατο το πρωΐ πηγαίνοντας να πάρω τον ηλεκτρικό, διαπίστωσα ότι έφθανε μέχρι ενός σημείου λόγω έργων στις γραμμές. Μας έδωσαν κατεύθυνση για κάποιο λεωφορείο όπου θα μας εξυπηρετούσε αλλά πριν προλάβω να επιβιβαστώ, άκουσα να με καλούν με το όνομά μου και γύρισα.
Είδα μία γνωστή μου κοπέλα που είχα να τη δω περίπου τρία χρόνια. Οδηγούσε ένα αρκετά ακριβό αυτοκίνητο, με κάλεσε να μπω μέσα αφού με ρώτησε πού πηγαίνω και εφ όσον ήταν η διαδρομή που θα ακολουθούσε κι εκείνη.



Γνωρίζοντας το οξύ οικονομικό της πρόβλημα, με ξάφνιασε το αυτοκίνητό της και η άνεση της. Μου είπε ότι έχει πιάσει μια «πολύ καλή και εξαιρετικά καλοπληρωμένη δουλειά » και ότι άλλαξε και σπίτι. Μου είπε ότι μένει σε ένα ακριβό προάστιο, πράγμα το οποίο με ξάφνιασε επειδή ήξερα ότι έμενε σε ένα νοικιασμένο μικρό σπιτάκι σε υποβαθμισμένη περιοχή και τα έβγαζε πολύ δύσκολα πέρα, μεγαλώνοντας μόνη της ένα παιδί, μάλλον «αγνώστου πατρός» με τη βοήθεια των γονιών της από την επαρχία. Επιπλέον μη έχοντας τυπικά προσόντα, ήταν μακροχρόνια άνεργη. Έβρισκε κακοπληρωμένες δουλειές και για μικρό χρονικό διάστημα.
Το φάσμα της ανεργίας ήταν περισσότερο απειλητικό από ποτέ, όταν γνώρισε ανθρώπους που τη σώσανε.



Τη ρώτησα που δουλεύει, δυσκολεύτηκε πολύ να μου απαντήσει, έκανε έναν πρόλογο σχετικό με κάποιες οικογένειες μεταναστών που είχαν βοηθήσει κάποτε κάποιοι κοινοί μας γνωστοί (κάποτε πριν πολλά χρόνια όταν η παράνομη μετανάστευση δεν είχε εξελιχθεί σε μάστιγα), λέγοντας μου ότι εκείνη αυτό το έκανε «επάγγελμα».

Η απάντηση ήταν αυτή που υποψιαζόμουνα: Μέσω κάποιου γνωστού, επειδή τα κυκλώματα είναι πολύ κλειστά, βρήκε δουλειά σε ΜΚΟ! Εκεί οφείλει και τη σημερινή οικονομική της άνεση! Της κολλάνε και ένσημα επίσης!
Τη ρώτησα τι ακριβώς κάνει στη νέα της δουλειά και μου απάντησε ότι εργάζεται για τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών, υπερασπίζονται λαθρομετανάστες, ό,τι και να έχουν κάνει και σε συνεργασία με άλλη ΜΚΟ προσπαθούν να τους βγάλουν έγγραφα ασύλου ακόμα και σε αυτούς που δεν δικαιούνται άσυλο!!!!! Απίστευτο αλλά αληθινό!!! Σκοπός τους είναι να μένουν όσο γίνεται περισσότεροι λαθραίοι μετανάστες στην Ελλάδα γι αυτό κινούν τα νήματα προς κάθε κατεύθυνση για να μην απευλάνονται!!! Γιατί έτσι η χρηματοδότηση μεγαλώνει όσο μεγαλώνει το κύρος της ΜΚΟ.!!! Τη ρώτησα από πού βρίσκονται αυτοί οι οικονομικοί πόροι και μου απάντησε ότι δεν ξέρει αυτή, μόνο «τα μεγάλα κεφάλια» της κάθε ΜΚΟ. Τη ρώτησα πόσοι εργάζονται σε αυτή την επιχείρηση και μου απάντησε ότι δεν είναι πολλοί γιατί δεν συμφέρει να πληρώνει η ΜΚΟ πολλούς, έτσι θα μειωθούν και οι δικές τους απολαβές. Στην απορία μου «πώς συγκεντρώνουν κόσμο» για να προβάλλουν τις απαιτήσεις τους» απάντησε γελώντας:
«Ποιος κόσμος; Μόνο κάποιοι χαζοί έρχονται που πιστεύουν ότι πραγματικά καταπιέζονται οι παράνομοι μετανάστες. Έχουμε δημοσιογραφική κάλυψη κι έτσι μπορεί να ακουστούν τα αιτήματά μας.»!
Ρώτησα αν δουλεύουν για λογαρισμό τους και οικονομικοί μετανάστες που διαμένουν στην Ελλάδα και μου απάντησε καταφατικά, όχι μόνο εκεί αλλά και σε άλλες ΜΚΟ!
Μου είπε ότι εργάζεται για δυο - τρεις ώρες την ημέρα, αμοίβεται πάρα πολύ καλά, το μόνο το ότι έχει ένα μικρό μειονέκτημα η δουλειά αυτή: πρέπει να πηγαίνει σε επαρχίες, όπου της πούνε!!!
Με απορία ρώτησα που ακριβώς και τι κάνει και μου απάντησε ότι πηγαίνουν στη Μυτιλήνη, στον Έβρο, στα σύνορα με την Αλβανία και γενικά σε όσα μέρη συλλαμβάνουν παράνομους μετανάστες.
Την προηγούμενη εβδομάδα είχε πάει Πελοπόννησο για τις «ανάγκες» της δουλειάς της. Η δουλειά τους είναι να δημιουργούν κλίμα αρνητικό για την αστυνομία με σκοπό να μην μπορεί να κάνει τη δουλειά της όπως ορίζει ο νόμος και ταυτόχρονα κλίμα συμπάθειας προς τους λαθραίους μετανάστες.
Μου είπε και κάτι συγκλονιστικό:
Όποτε είναι εφικτό έχουν μαζί τους και άτομα που μιλάνε αραβικά και αυτά τα άτομα συνεννοούνται με τους λαθρομετανάστες και τους καθοδηγούν τι ακριβώς να κάνουν προκειμένου να αφεθούν ελεύθεροι. Αυτοί τους καθοδηγούν να δηλώνουν Παλαιστίνιοι!! Για να αιτήσουν άσυλο!

Όταν τελείωσε η εξομολόγηση τη ρώτησα αν έχει τύψεις απέναντι στη χώρα της και στο παιδί της το ίδιο, το οποίο όταν μεγαλώσει θα της καταλογίσει ευθύνες για την καταστροφή της Ελλάδας. Μου απάντησε ότι αν είχε κάποια άλλη σίγουρη δουλειά , δεν θα έμπλεκε με αυτούς. «Αλλά πρέπει κι εγώ κάπως να ζήσω».
Τη ρώτησα γιατί δεν αγωνίζεται για να απαλλαγεί η Ελλάδα από αυτή την πληγή που ονομάζεται λαθρομετανάστευση, να δημιουργηθεί σωστή μεταναστευτική πολιτική, ώστε αυτοί που θα μείνουν να ζουν και να εργάζονται σαν άνθρωποι με χαρτιά εργασίας και όχι ελληνική ιθαγένεια δια γεννήσεως και να υπάρχει δουλειά και για όλους τους Έλληνες πρωτίστως. Μου απάντησε ότι έχω απόλυτο δίκιο, αλλά δεν υπάρχει ΜΚΟ για δικαιώματα των Ελλήνων κι εκείνη μου επανέλαβε ότι «πρέπει κάπως να ζήσει».
Μου τόνισε ότι χάρη στη νέα της δουλειά ζει σε ένα προάστιο απαλλαγμένο από κάθε λογής περιθωριακούς και λαθρομετανάστες κι έτσι δεν κινδυνεύει καθημερινά όπως στο παλιό της σπίτι και το παιδί της θα μεγαλώσει με Ελληνόπουλα!!!!
Αυτό είναι και το πιο εξοργιστικό από όλα!
Με άφησε στον προορισμό μου με την παράκληση να μην αναφέρω πουθενά ό,τι είπαμε, ιδιαίτερα το όνομά της, το οποίο της υποσχέθηκα και συνέχισε ενώ εγώ είχα μείνει κάγκελο μετά από όλα αυτά, τα οποία ήξερα βέβαια, μέσα από τα ιστολόγια, αλλά πραγματικά είναι συγκλονιστικά όταν ακούς να τα λένε άνθρωποι που είναι μέσα στα πράγματα.


Τα συμπεράσματα από τη συνομιλία με το μέλος ΜΚΟ:
1) Πρέπει όλοι οι κάτοικοι της Μυτιλήνης, των νησιών, του Έβρου και όπου αλλού υπάρχει πρόβλημα, όταν βλέπουν άτομα να διαμαρτύρονται και να απειλούν για να υπερασπίζονται λαθρομετανάστες που ήρθαν χωρίς να ρωτήσουν κανέναν, να τους κυνηγάνε και να τους διώχνουν. Δεν είναι ντόπιοι, είναι άνθρωποι που κινούνται από την Αθήνα και από άλλες πόλεις και παριστάνουν ότι είναι μέλη τοπικών ανθρωπιστικών οργανώσεων, «ευαισθητοποιημένοι πολίτες». Αν τους πεις να πάνε να υπερασπιστούν τα δικαιώματα των Ελλήνων που τους κλέβουν, τους βιάζουν, τους σκοτώνουν δεν πάνε πουθενά γιατί δεν πληρώνονται για κάτι τέτοιο από καμία ΜΚΟ.

2) Η αστυνομία να μην επιτρέπει την είσοδο σε ανθρώπους των ΜΚΟ μέσα στα κέντρα κράτησης. Δεν υπάρχει νομοθεσία που να τους το επιβάλλει και να μην το κάνουν για κανένα άλλο λόγο. Σε περίπτωση που δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά, να μην επιτρέπεται η παραμονή και κατ ιδίαν συνομιλία μεταξύ λαθραίων και μέλη ΜΚΟ, έστω κι αν είναι δικηγόροι στη μέση. Τους καθοδηγούν μιλώντας αραβικά τι ακριβώς να κάνουν για να παρουσιαστούν ως πρόσφυγες ενώ δεν είναι, επίσης τους καθοδηγούν να δημιουργούν προβλήματα στην αστυνομία και να βγαίνει η εικόνα του κακού και ρατσιστή αστυνομικού προς τα έξω και ταυτόχρονα η εικόνα του «δυστυχισμένου» μετανάστη από την άλλη.

3) Άμεση ανάγκη τα πατριωτικά σωματεία, οι Έλληνες οπουδήποτε και να βρίσκονται να κινητοποιηθούν για να κλείσουν οι ΜΚΟ γιατί εργάζονται για την καταστροφή της χώρας μας. Δεν φθάνει να σταματήσουν οι χρηματοδοτήσεις από το ελληνικό κράτος, πρέπει να κλείσουν, να τους αφαιρεθούν οι σφραγίδες, όπως έκανε στη Ρωσία ο Πούτιν, που μόλις αντιλήφθηκε το ρόλο τους, τις έκλεισε αμέσως και όχι μόνο αυτό. Ζήτησε κάτι σαν το δικό μας «πόθεν έσχες» για τα άτομα που δραστηριοποιούνταν μέσα σε αυτές, ιδιαίτερα στους δικηγόρους τους.

ΠΩΣ ΕΝΝΟΟΥΝ ΟΙ ΛΕΝΙΝΙΣΤΕΣ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Οι θέσεις του Λένιν για το ζήτημα των τραπεζών, όπως διατυπώθηκαν στις παραμονές της Οκτωβριανής Επανάστασης στην μπροσούρα του «Η καταστροφή που μας απειλεί και πώς πρέπει να την καταπολεμήσουμε» (Σεπτέμβρης 1917)


ΕΘΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ

Όπως είναι γνωστό, οι τράπεζες αποτελούν τα κέντρα της σύγχρονης οικονομικής ζωής, τους βασικούς νευραλγικούς κόμβους όλου του καπιταλιστικού συστήματος εθνικής οικονομίας. Το να μιλάς για «ρύθμιση της οικονομικής ζωής» και να παρακάμπτεις το ζήτημα της εθνικοποίησης των τραπεζών σημαίνει είτε ότι δείχνεις τη μεγαλύτερη αμάθεια, είτε ότι πας να ξεγελάσεις το «λαουτζίκο» με παχιά λόγια και μεγαλόστομες υποσχέσεις, με την προμελετημένη απόφαση να μην εκπληρώσεις αυτές τις υποσχέσεις.

Το να ελέγχεις και να ρυθμίζεις την προμήθεια των σιτηρών, ή γενικά την παραγωγή και την κατανομή των προϊόντων, χωρίς να ελέγχεις, χωρίς να ρυθμίζεις τις πράξεις των τραπεζών, είναι παραλογισμός. Μοιάζει με το να μαζεύεις τα «καπικάκια», που περνάνε τυχαία από τα χέρια σου και να κλείνεις τα μάτια μπρος σε εκατομμύρια ρούβλια. Οι σύγχρονες τράπεζες έχουν συνυφανθεί τόσο στενά και αδιάρρηκτα με το εμπόριο (των σιτηρών και κάθε άλλου είδους) και με τη βιομηχανία, που, αν δεν «βάλεις χέρι» στις τράπεζες, δεν μπορεί να γίνει απολύτως τίποτε το σοβαρό, τίποτε το «επαναστατικό-δημοκρατικό».

Μήπως όμως αυτό, το «να βάλει χέρι» το κράτος στις τράπεζες, είναι κάποια πολύ δύσκολη και μπερδεμένη επιχείρηση; Τους φιλισταίους προσπαθούν συνήθως να τους εκφοβίσουν ακριβώς με μια τέτοια εικόνα – προσπαθούν, φυσικά, να το κάνουν αυτό οι καπιταλιστές και οι συνήγοροί τους, γιατί αυτό τους συμφέρει.

Στην πραγματικότητα όμως η εθνικοποίηση των τραπεζών, χωρίς ν’ αφαιρεί ούτε ένα απολύτως καπίκι από κανέναν «ιδιοκτήτη», δεν παρουσιάζει καμιά απολύτως δυσκολία ούτε τεχνική, ούτε πολιτιστική και παρεμποδίζεται αποκλειστικά από τη βρωμερή απληστία μιας ασήμαντης χούφτας πλουσίων. Αν την εθνικοποίηση των τραπεζών τη συγχέουν τόσο συχνά με τη δήμευση των ιδιωτικών περιουσιών, για διάδοση της σύγχυσης αυτής εννοιών φταίει ο αστικός τύπος, που το συμφέρον του είναι να εξαπατά το κοινό.*

Η ιδιοκτησία στα κεφάλαια που διαχειρίζονται οι τράπεζες και που συγκεντρώνονται στις τράπεζες πιστοποιείται με έντυπα και χειρόγραφα αποδεικτικά έγγραφα, που λέγονται μετοχές, ομολογίες, γραμμάτια, αποδείξεις κτλ. Κανένα απ’ αυτά τα αποδεικτικά έγγραφα δεν χάνεται ούτε και αλλάζει με την εθνικοποίηση των τραπεζών, δηλαδή με τη συγχώνευση όλων των τραπεζών σε μια κρατική τράπεζα. Όποιος είχε 15 ρούβλια, σύμφωνα με το βιβλιάριο του ταμιευτηρίου, παραμένει κάτοχος των 15 ρουβλιών και υστέρα από την εθνικοποίηση των τραπεζών, κι όποιος είχε 15 εκατομμύρια αυτός κι υστέρα από την εθνικοποίηση των τραπεζών θα έχει 15 εκατομμύρια σε μετοχές, ομολογίες, γραμμάτια, εμπορικά αποδεικτικά έγγραφα και τα παρόμοια.

Σε τι λοιπόν συνίσταται η σημασία της εθνικοποίησης των τραπεζών;

Στο ότι είναι αδύνατον να γίνει οποιοσδήποτε πραγματικός έλεγχος στις ξεχωριστές τράπεζες και στις πράξεις τους (ακόμη κι αν έχει καταργηθεί το εμπορικό απόρρητο κτλ.), γιατί δεν μπορεί να παρακολουθήσει κανείς τις εξαιρετικά πολύπλοκες, μπερδεμένες και πανούργες μεθόδους που χρησιμοποιούνται κατά τη σύνταξη των ισολογισμών, την ίδρυση εικονικών επιχειρήσεων και υποκαταστημάτων, τη χρησιμοποίηση βαλτών προσώπων κτλ, κτλ. Μόνο η ένωση όλων των τραπεζών σε μια, χωρίς να σημαίνει αυτή καθαυτή ούτε την παραμικρότερη αλλαγή στις σχέσεις ιδιοκτησίας, χωρίς να αφαιρεί, το επαναλαμβάνουμε, ούτε ένα καπίκι από κανένα ιδιοκτήτη, δίνει τη δυνατότητα για έναν πραγματικό έλεγχο, φυσικά με τον όρο πως θα εφαρμόζονται όλα τα άλλα μέτρα που αναφέραμε πιο πάνω. Μόνο με την εθνικοποίηση των τραπεζών μπορούμε να πετύχουμε, ώστε να ξέρει το κράτος πού και πώς, από πού και πότε διοχετεύονται τα εκατομμύρια και τα δισεκατομμύρια. Και μόνο ο έλεγχος πάνω στις τράπεζες, σ’ αυτό το κέντρο, τον κύριο άξονα και βασικό μηχανισμό του καπιταλιστικού κύκλου εργασιών, θα επέτρεπε να οργανωθεί, στην πράξη κι όχι στα λόγια, ο έλεγχος όλης της οικονομικής ζωής, της παραγωγής και της κατανομής των σπουδαιότερων προϊόντων, να οργανωθεί η «ρύθμιση της οικονομικής ζωής», που διαφορετικά είναι καταδικασμένη αναπότρεπτα να παραμείνει μια υπουργική φράση για την εξαπάτηση του λαουτζίκου. Μόνο ο έλεγχος των πράξεων των τραπεζών, με τον όρο ότι θα έχουν ενωθεί σε μια κρατική τράπεζα, επιτρέπει να οργανωθεί, με τη βοήθεια άλλων ευκολοεφάρμοστων μέτρων, μια πραγματική είσπραξη του φόρου εισοδήματος, χωρίς να μπορούν να κρύβουν την περιουσία και τα εισοδήματα, ενώ σήμερα αυτός ο φόρος εισοδήματος εξακολουθεί να είναι σε τεράστιο βαθμό πλασματικός.

Θα αρκούσε να εκδοθεί απλώς ένα διάταγμα για την εθνικοποίηση των τραπεζών, κι όσο για την πραγματοποίησή της, θα την κάνουν μόνοι τους οι διευθυντές και οι υπάλληλοι. Εδώ δεν χρειάζεται κανένας ιδιαίτερος μηχανισμός, κανένα ιδιαίτερο προπαρασκευαστικό μέτρο από μέρους του κράτους. Το μέτρο αυτό μπορεί να εφαρμοστεί ακριβώς μ’ ένα διάταγμα, "διαμιάς". Γιατί η οικονομική δυνατότητα ενός τέτοιου μέτρου έχει δημιουργηθεί από τον ίδιο τον καπιταλισμό, μια και η ανάπτυξή του έφτασε μέχρι τα γραμμάτια, τις μετοχές, τις ομολογίες κ.λπ. Εδώ υπολείπεται μονάχα η ενοποίηση της λογιστικής, κι αν το επαναστατικό-δημοκρατικό κράτος έπαιρνε την απόφαση να συγκληθούν αμέσως, τηλεγραφικώς, σε κάθε πόλη συνελεύσεις και στις περιοχές και σ' όλη τη χώρα συνέδρια των διευθυντών και των υπαλλήλων για τη χωρίς αναβολή συνένωση όλων των τραπεζών σε μια κρατική τράπεζα, η μεταρρύθμιση αυτή θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί μέσα σε μερικές εβδομάδες. Είναι ευνόητο ότι ακριβώς οι διευθυντές και οι ανώτεροι υπάλληλοι θα πρόβαλλαν αντίσταση, θα προσπαθούσαν να εξαπατήσουν το κράτος, να τραβήξουν την υπόθεση σε μάκρος κ.λπ., γιατί οι κύριοι αυτοί θα έχαναν τις ιδιαίτερα προσοδοφόρες θεσούλες τους, θα έχαναν τη δυνατότητα να κάνουν ιδιαίτερα επικερδείς κερδοσκοπικές επιχειρήσεις. Εδώ βρίσκεται όλη η ουσία. Δεν υπάρχουν όμως ούτε οι παραμικρότερες τεχνικές δυσκολίες για τη συνένωση των τραπεζών, κι αν η κρατική εξουσία δεν είναι μόνο στα λόγια επαναστατική (δηλαδή, αν δεν φοβάται να ξεκόψει από την αρτηριοσκλήρωση και τη ρουτίνα), αν δεν είναι μόνο στα λόγια δημοκρατική (δηλαδή, αν δρα προς το συμφέρον της πλειοψηφίας του λαού κι όχι μιας χούφτας πλουσίων), τότε θ’ αρκούσε να εκδώσει ένα διάταγμα που θα προβλέπει την ποινή της δήμευσης της περιουσίας και της φυλάκισης των διευθυντών, των μελών της διεύθυνσης, των μεγάλων μετόχων, για την παραμικρότερη χρονοτριβή στην υπόθεση και για την προσπάθεια να αποκρύψουν έγγραφα και λογαριασμούς, θα έφτανε λ.χ. να ενωθούν χωριστά οι φτωχοί υπάλληλοι και να χορηγείται χρηματική αμοιβή σε όσους ανακαλύπτουν τις απάτες και τις κωλυσιεργίες των πλουσίων, – και η εθνικοποίηση των τραπεζών θα γινόταν ομαλότερα από ομαλά, γρηγορότερα από γρήγορα.

Τα οφέλη από την εθνικοποίηση των τραπεζών θα ήταν τεράστια για όλο το λαό, και όχι ειδικά για τους εργάτες (γιατί οι εργάτες δεν έχουν πολλές δοσοληψίες με τις τράπεζες), αλλά για τη μάζα των αγροτών και των μικροεπιχειρηματιών. Θα είχαμε μια γιγάντια εξοικονόμηση της εργασίας, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι το κράτος θα διατηρούσε τον προηγούμενο αριθμό τραπεζικών υπαλλήλων, και πάλι η εθνικοποίηση θα σήμαινε ένα εξαιρετικά μεγάλο βήμα προς τα μπρος, προς μια καθολική (γενική) χρησιμοποίηση των τραπεζών, προς την αύξηση του αριθμού των υποκαταστημάτων τους, και οι πράξεις τους θα γίνονταν πιο προσιτές κ.λπ. κλπ. Οι πιστώσεις θα γίνονταν πάρα πολύ πιο προσιτές και πιο εύκολες ακριβώς για τους μικρονοικοκυρέους, για την αγροτιά. Και το κράτος θα αποκτούσε, για πρώτη φορά, τη δυνατότητα πρώτα να επιβλέπει όλες τις κύριες χρηματικές πράξεις, χωρίς απόκρυψή τους, ύστερα να τις ελέγχει, κατόπι να ρυθμίζει την οικονομική ζωή, τέλος να παίρνει εκατομμύρια και δισεκατομμύρια για τις μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις, χωρίς να πληρώνει «για την εξυπηρέτηση» εξωφρενικές «μεσιτείες» στους κυρίους καπιταλιστές. Γι' αυτό –και μόνο γι' αυτό– όλοι οι καπιταλιστές, όλοι οι αστοί καθηγητές, όλη η αστική τάξη, όλοι οι Πλεχάνοφ, Πότρεσοφ και Σία που την υπηρετούν είναι έτοιμοι με αφρούς στο στόμα να καταπολεμήσουν την εθνικοποίηση των τραπεζών, να σοφιστούν χίλιες προφάσεις ενάντια σ' αυτό το ευκολότατο και επιτακτικότατο μέτρο, παρά το γεγονός ότι, ακόμη και από την άποψη της «άμυνας» της χώρας, δηλαδή από στρατιωτική άποψη, το μέτρο αυτό θα ήταν τεράστιο πλεονέκτημα, θα ανέβαζε σε τεράστιες διαστάσεις τη «στρατιωτική δύναμη» της χώρας.


********

Η εθνικοποίηση των τραπεζών θα διευκόλυνε εξαιρετικά την ταυτόχρονη εθνικοποίηση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, δηλαδή τη συνένωση όλων των ασφαλιστικών εταιριών σε μία, τη συγκεντροποίηση της δράσης τους, τον έλεγχό τους από το κράτος. Τα συνέδρια των υπαλλήλων των ασφαλιστικών εταιριών θα πραγματοποιούσαν κι εδώ τη συνένωση αυτή αμέσως και χωρίς καμιά δυσκολία, αν το επαναστατικό-δημοκρατικό κράτος έβγαζε το σχετικό διάταγμα κι έδινε εντολή στους διευθυντές, στους μεγάλους μετόχους να πραγματοποιήσουν τη συνένωση χωρίς την ελάχιστη καθυστέρηση με αυστηρή προσωπική τους ευθύνη. Οι καπιταλιστές έχουν επενδύσει εκατοντάδες εκατομμύρια στις ασφαλιστικές επιχειρήσεις• όλη τη δουλειά την κάνουν οι υπάλληλοι. Η συνένωση των ασφαλιστικών εταιριών θα μείωνε τα ασφάλιστρα, θα έδινε ένα σωρό πλεονεκτήματα και διευκολύνσεις σε όλους τους ασφαλισμένους, θα επέτρεπε να πλαταίνει ο κύκλος τους με την ίδια δαπάνη δυνάμεων και μέσων. Κανένας απολύτως άλλος λόγος, έκτος από την αρτηριοσκλήρωση, τη ρουτίνα και την απληστία μιας χούφτας ανθρώπων που κατέχουν προσοδοφόρες θεσούλες, δεν εμποδίζει αυτή τη μεταρρύθμιση, που συνάμα θα ανέβαζε και την «αμυντική ικανότητα» της χώρας, εξοικονομώντας τη λαϊκή εργασία, ξανοίγοντας πολλές σοβαρότατες δυνατότητες για τη «ρύθμιση της οικονομικής ζωής» στην πράξη κι όχι στα λόγια.
___________________________
* Αν ψάξετε στο Google θα βρείτε πολλές φορές το συγκεκριμένο κείμενο του Λένιν για το ζήτημα των τραπεζών. Όμως τα σημεία που έχω χρωματίσει με βαθύ μπλε έχουν αφαιρεθεί. Γιατί; Τα θεωρούσαν ασήμαντα οι ψευτο-αριστεροί μας; Ή το ψαλίδισμα δείχνει ότι καταλαβαίνουν το μεταβατικό στάδιο (δικτατορία του προλεταριάτου) προς την ολοκληρωτική επικράτηση του σοσιαλισμού, με τον τρόπο που το περιγράφει η αντικομουνιστική προπαγάνδα της κυρίαρχης τάξης;

Λενιν=Ζητηματα Τακτικης

7. Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΟΡΟΙ ΠΟΥ Η ΣΟΒΙΕΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΙΣ ΕΚΧΩΡΗΣΕΙΣ

Φυσικά ο φόρος σε είδος σημαίνει ότι ο αγρότης θάναι ελεύθερος να διαθέτει τα πλεονάσματα που του μένουν ύστερα απ’ την καταβολή του φόρου. Στο βαθμό που το κράτος δεν θα μπορεί να προσφέρει στον αγρότη προϊόντα του σοσιαλιστικού εργοστασίου σαν αντάλλαγμα για όλα αυτά τα πλεονάσματα, σ’ αυτό το βαθμό η ελευθερία διάθεσης στο εμπόριο των πλεονασμάτων σημαίνει αναπότρεπτα και ελευθερία ανάπτυξης του καπιταλισμού.
Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί, μέσα στα πλαίσια που αναφέρουμε, κανένα κίνδυνο για τον σοσιαλισμό, όσο οι μεταφορές και η μεγάλη βιομηχανία μένουν στα χέρια του προλεταριάτου. Αντίθετα, η ανάπτυξη του καπιταλισμού κάτω απ’ τον έλεγχο και τη ρύθμιση του προλεταριακού κράτους (δηλαδή του «κρατικού καπιταλισμού» μ’ αυτήν την έννοια της λέξης) συμφέρει και είναι απαραίτητη σε μια υπερβολικά κατεστραμμένη και καθυστερημένη χώρα (φυσικά, μόνο σε ορισμένο βαθμό), εφόσον είναι σε θέση να επιταχύνει την άμεση άνοδο της αγροτικής οικονομίας. Αυτό αφορά ακόμα περισσότερο τις εκχωρήσεις: το εργατικό κράτος χωρίς να κάνει καμιά απεθνικοποίηση, παραχωρεί με νοίκι ορισμένα μεταλλεία, τμήματα δασών, πετρελαιοπηγές κλπ. στους ξένους κεφαλαιοκράτες, για να πάρει απ’ αυτούς συμπληρωματικές βιομηχανικές εγκαταστάσεις και μηχανές, που θα μας επιτρέψουν να επιταχύνουμε την ανόρθωση της σοβιετικής μεγάλης βιομηχανίας.
Η καταβολή στους κεφαλαιοκράτες ενός μέρους από τα πολύτιμα προϊόντα μας αποτελεί αναμφισβήτητα φόρο υποτέλειας που πληρώνει το εργατικό κράτος στην παγκόσμια αστική τάξη. Χωρίς να συγκαλύπτουμε καθόλου αυτό το πράγμα, πρέπει να καταλάβουμε καθαρά ότι μας συμφέρει να πληρώνουμε αυτό το φόρο για να επιταχύνουμε την ανόρθωση της μεγάλης βιομηχανίας και να καλυτερέψουμε σοβαρά την κατάσταση των εργατών και των αγροτών. (Απ’ το «Θέσεις για την έκθεση πάνω στην ταχτική του Κ.Κ.Ρωσίας» – Ν. Λένιν 13/6/1921)

Κόρινθος:Αστυνομία και λιμενικό υπέρ των ναυτεργατών.

Οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές της Κορίνθου αρνήθηκαν να εκτελέσουν της εντολές του τοπικού εισαγγελέα.

Την παρέμβαση του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, προκάλεσε η κατάληψη και δεύτερου πλοίου της εταιρίας Adriatic Lines, στο λιμάνι της Κορίνθου, από συνδικαλιστές της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.

Ο κ. Τέντες έδωσε γραπτή εντολή στην εισαγγελία Κορίνθου να παραγγείλει στις αστυνομικές και λιμενικές αρχές να πράξουν ό,τι απαιτείται προκειμένου να εφαρμοστεί ο νόμος και η δικαστική απόφαση που επιβάλει τον απόπλου του πλοίου.

Υπενθυμίζεται ότι το Μονομελές Πρωτοδικείο Πειραιά επιδίκασε τα ασφαλιστικά μέτρα της εταιρίας Adriatic Lines, η οποία κατέθεσε και μήνυση για παρακώλυση συγκοινωνιών.

Οι αστυνομικές και λιμενικές αρχές της Κορίνθου αρνήθηκαν να εκτελέσουν της εντολές του τοπικού εισαγγελέα να επέμβουν και να εκδιώξουν τους καταληψίες ναυτεργάτες. Ο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννης Τέντες ζήτησε από αστυνομία και λιμενικό να εκθέσουν με γραπτή δήλωση τους λόγους άρνησης των εντολών του.

Οι κάτοικοι της Κορίνθου είναι ενάντια στην άρση του καμποτάζ διότι πλήττονται τα οικονομικά ντόπια ναυτιλιακά συμφέροντα της πόλης και πολλοί κάτοικοι που εργάζονται σαν ναυτεργάτες θα μείνουν άνεργοι.

Τι σημαίνει καμποτάζ...

Πριν από 70 χρόνια ο Άγγλος Πρωθυπουργός Τσόρτσιλ είχε χρησιμοποιήσει όλα τα διαθέσιμα ιδιωτικά σκάφη, από επιβατηγά μέχρι αλιευτικά, για να σώσει τους 300.000 Άγγλους και Γάλλους στρατιώτες που είχαν περικυκλωθεί από τους Γερμανούς σε λιμάνι της Γαλλίας.

Το είδα την περασμένη Τετάρτη ως γεγονός της 26ης Μαϊου του 1940 στην ενημερωτική σειρά «Σαν σήμερα» της κρατικής τηλεόρασης.
Αμέσως στο μυαλό μου ήρθε η άρση του καμποτάζ, μια λέξη που "παπαγαλίζουν" το τελευταίο δίμηνο στα τηλεοπτικά κανάλια, αλλά ουδείς έχει αναφερθεί στην ουσία της λέξης. Τι σημαίνει καμποτάζ και γιατί τόσα χρόνια ίσχυε…
Καμποτάζ είναι το καθεστώς προστατευτισμού των ελληνικών πλοίων που έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να εκτελούν δρομολόγια από και προς ελληνικά λιμάνια. (υπογράμμιση patari.gr)
Πρόκειται για κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας. Να μπορεί να χρησιμοποιεί τα επιβατηγά πλοία εν καιρώ πολέμου για την απομάκρυνση κατοίκων από νησιά ή για τη μεταφορά στρατευμάτων.
Κάτι ανάλογο με αυτό που έκανε ο Τσόρτσιλ το 1940…
Για το λόγο αυτό ίσχυε το καμποτάζ και ισχύει μέχρι σήμερα αν και έχει αρθεί ως προς τα κοινοτικά πλοία τα οποία μπορούν να πραγματοποιούν κρουαζιέρες ή να δραστηριοποιούνται στις θαλάσσιες συγκοινωνίες αφού η Ελλάδα και οι άλλες κοινοτικές χώρες ανήκουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση…
Την περασμένη Τετάρτη 26 Μαϊου, συμπτωματικά ακριβώς 70 χρόνια μετά το επίτευγμα της διάσωσης των 300.000 Άγγλων και Γάλλων στρατιωτών από λιμάνι της Γαλλίας, η υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Λούκα Κατσέλη κάλεσε τη διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας για να τους ζητήσει να δεχθούν την άρση του καμποτάζ με ανταλλάγματα.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η Υπουργός τους ζητά να δεχθούν την άρση του καμποτάζ στις κρουαζιέρες, με αντάλλαγμα να μην αγγίξει η κυβέρνηση το ασφαλιστικό και τις συντάξεις των ναυτικών.
Επιπλέον προφορικά, αλλά όχι χειρόγραφα (σ.σ. με βάση το προσχέδιο νόμου που έδωσε στη διοίκηση της ΠΝΟ) θα διαπραγματευτεί το Υπουργείο τη ναυτολόγηση Ελλήνων ναυτικών στα ξένα κρουαζιερόπλοια που θα έρθουν στην Ελλάδα.
Η διοίκηση της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας κάθισε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν απάντησε με ένα δυνατό «Όχι» στην άρση του καμποτάζ.
Μάλιστα στη συνέντευξη Τύπου προς τους ναυτιλιακούς συντάκτες ο γενικός γραμματέας της ΠΝΟ Γιάννης Χαλάς απάντησε σε σχετική ερώτηση μας, ότι θα μπορούσε να δεχθεί την άρση του καμποτάζ με το δεδομένο ότι θα ικανοποιηθούν κάποια από τα αιτήματα που έχουν θέσει τα ναυτεργατικά σωματεία στην Υπουργό.
Στο σημείο αυτό παρενέβη ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού Σάββας Τσιμπόγλου, καθώς η ΠΕΜΕΝ και η Πανελλήνια Ένωση Κατωτέρων Πληρωμάτων Μηχανής «Στέφενσων» έχουν διαχωρίσει τη στάση τους από την πλειοψηφία της ΠΝΟ.
«Δεν εκχωρούμε κυριαρχικά δικαιώματα αντί πινακίου φακής εμείς στην ΠΕΜΕΝ και τον Στέφενσων» δήλωσε, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα όχι μόνο στην κυβέρνηση αλλά και κάποιους εργατοπατέρες άλλων ναυτεργατικών σωματείων...
Στο βωμό 30 ή 40 ναυτικών οι οποίοι θα μοιραστούν ανά ειδικότητα, δεν θυσιάζονται η ελληνική σημαία στο Αιγαίο ούτε οι υπόλοιποι Έλληνες ναυτικοί που θα μείνουν στο δρόμο. Ο νοών νοείτω...

Βασίλης Τζήμτσος απο το PEIRATIKO REPORTAZ.

http://www.thalamigos.gr/content/view/303/103/lang,el/

"Δεμένα" μέχρι νεωτέρας στην Κόρινθο τα Ropax 1-2

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=144944&cid=4

Στο μεταξύ, επίσημη ενημέρωση της εισαγγελίας Κορίνθου προς τον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ιωάννη Τέντε, αναφέρει ότι το Λιμενικό Σώμα αδυνατεί να παρέμβει για την εφαρμογή του νόμου ώστε να αποπλεύσουν τα δύο πλοία της εταιρείας.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ
για την 08.06.2010 και την Πρωινή Γραμμή στην ΝΕΤ

Την τρίτη 08.06.2010 στις 11 το βράδυ, ομάδα Ρουμάνων επιτέθηκε σε Αφγανό έξω από μαγαζί ΙNTERNET Αφγανών επί της οδού Αλκιβιάδου στον Άγιο Παντελεήμονα. Μετά από 10 λεπτά ήρθε στο σημείο του συμβάντος ο Θανάσης Κουρκουλας από το Κυριακάτικο Σχολείο Μεταναστών και κάλεσε ασθενοφόρο στο οποίο αρνήθηκε να επιβιβαστεί ο τραυματίας ο οποίος απομακρύνθηκε από το σημείο που έλαβε χώρα το συμβάν τηλεφωνώντας . Το πλήρωμα του ασθενοφόρου τους είπε ότι πρέπει να φύγουν και δεν μπορούν να ΠΑΡΑΚΑΛΑΝΕ τον “τραυματία” Αφγανό και το ασθενοφόρο έφυγε. Μετά από λίγο εμφανίστηκε στο σημείο και η κα Ιωάννα Κούρτοβικ δικηγόρος και κάλεσαν εκ νέου το ασθενοφόρο το οποίο ήρθε για 2η φορά . Το πλήρωμα του ασθενοφόρου διαμαρτυρήθηκε ότι δεν μπορεί να τους καλούν και να τους διώχνουν και να τους ξανακαλούν μιας και έχουν πολλές κλήσεις να ανταποκριθούν. Ο « βαριά τραυματισμένος» Αφγανός που έκοβε όλη αυτή την ώρα βόλτες, μιλώντας στο τηλέφωνο και έπαιζε’ με το EKAB και με την ζωή κάποιου άλλου που πραγματικά κινδύνευε , αποφάσισε με την παρουσία της κας Κούρτοβικ και του κου Κούρκουλα να επιβιβαστεί τελικά στο ασθενοφόρο στις 1 τα ξημερώματα περίπου.

Όλοι οι κάτοικοι που παρακολουθούσαν το περιστατικό και έμειναν άγρυπνοι, από τις 11 έως τις 1 μετά τα μεσάνυχτα ,κατέβηκαν στο δρόμο και άρχισαν να διαμαρτύρονται για την κοροϊδία του «δήθεν τραυματισμένου» και την άσκοπη κλήση του ΕΚΑΒ 2 φορές , την στιγμή που όλοι ξέρουμε πόσο δύσκολη είναι η κατάσταση με τα ασθενοφόρα και πόσο εγκληματικό είναι να το φωνάζεις για « ΠΛΑΚΑ».
Πόσο μάλλον, εν μέσω κρίσης και κάτω από την απειλή της χρεοκοπίας και μετά την μείωση μισθών και συντάξεων για τους Έλληνες φορολογούμενους, ένας ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ , που δεν πληρώνει ούτε ένα ευρω για την νοσηλεία του και με την υποστήριξη του κου ΘΑΝΑΣΗ ΚΟΥΡΚΟΥΛΑ εκπροσώπου μιας οργάνωσης(;) του Κυριακάτικου Σχολείου Μεταναστών και μιας δικηγόρου της κας ΙΩΑΝΝΑΣ ΚΟΥΡΤΟΒΙΚ , που τελευταία , υπερασπίζεται μόνιμα ΜΟΝΟ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ χρησιμοποιεί και εμπαίζει
-το αγαθό της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΠΟΥ ΕΜΕΙΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ και ΤΕΛΙΚΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ και
-την ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ που εμείς πληρώνουμε και ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ , μιας και στο περιστατικό προσήλθαν τουλάχιστον 8 μηχανές της Δύναμης ΔΕΛΤΑ και 2 περιπολικά της Άμεσης Δράσης .
ΟΛΗ Αυτή Η ΔΥΝΑΜΗ ΓΙΑ Έναν ΑΦΓΑΝΟ ΜΟΝΟ.

Θεωρούμε απαράδεκτη και προσβλητική την αναμετάδοση του συμβάντος με ψευδή στοιχεία από την εκπομπή ΠΡΩΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ της ΝΕΤ, από την κα Μ.Μπεκιάρη καθώς και το ντροπιαστικό σχόλιο του κου Αρβανίτη για το ότι « πολλά τέτοια γεγονότα συμβαίνουν σε αυτήν την περιοχή» .

Να υπενθυμίσουμε , αν και είναι υποχρεωμένοι , λόγω ιδιότητας και επαγγέλματος, να γνωρίζουν ότι ,στην περιοχή βρίσκεται ΑΠΕΛΠΙΣΤΙΚΑ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΛΑθΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ , ομάδες οι οποίες ξεκαθαρίζουν τους λογαριασμούς τους μεταξύ τους καθημερινά με μαχαιρώματα, ξυλοδαρμούς αλλά και βιασμούς και ληστείες μεταξύ τους αλλά και εναντίον των ελλήνων κατοίκων, για αυτό και οι κάτοικοι δεν κυκλοφορούν τα βράδια και για αυτό έχουμε κάνει 4 συγκεντρώσεις διαμαρτυρίες για αυτήν την ανυπόφορη κατάσταση.

Η ΝΕΤ , ο κος Αρβανίτης και η κα Μπεκιάρη οφείλουν και επιβάλλεται να αποκαταστήσουν την αλήθεια για τα πραγματικά γεγονότα και να μάθουν να κάνουν την δουλειά τους . Όσον αφορά την προπαγάνδα που γίνεται μέσα από την ΝΕΤ, που και αυτήν ΕΜΕΙΣ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ, θέλουμε δεν θέλουμε , είτε με την αποσιώπηση γεγονότων η με την ολική διαστρέβλωση τους , να την κρατήσουν για τον εαυτό τους.
Δεν φτάνει που οι γειτονιές της Αθήνας υποφέρουν από την κατ εξακολούθηση πολιτική αλητεία, έχουμε και τα μισθοδοτούμενα φερέφωνα , κατ΄ εντολή της κυβέρνησης, άσχετους δημοσιογράφους να σχολιάζουν και τις ανοησίες τους πάνω σε ψευδή στοιχεία, στοχοποιώντας ανθρώπους, επιχειρήσεις και συνοικίες.

Αναμένουμε την άμεση διάψευση των γεγονότων καθώς και του σχολιασμού , των απαράδεκτων δημοσιογράφων της ΠΡΩΙΝΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ της ΝΕΤ.

Οι Κάτοικοι του ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΑ , 6930 304 442

Το Κοστος της Γερμ. Ενοποιησης Εφερε το Ευρω, Μετα Χρεοκοπια

Εαν κοιταξη καποιος το τι λενε οι ιδιοι οι Γερμανοι για την Ενωποιηση τους φαινεται καθαρα οτι η δημιουργια του Ευρω σκοπο ειχε να μεταφερει την κριση της ενοποιησης στην υπολοιπη Ευρωπη.

Μεχρι το 1999 το χρεος της Γερμανιας ειταν $680δις το 2009 ειναι $1.6δις.
Μεχρι το 1990 σε αυτα που ανηκαν στην Γερμανια υπηρξε πλεονασμα σε σχεση με αυτα που χρωσταγε/
Πανω απο Ε1.5τρις δαπανηθηκαν στην Αν Γερμανια.
http://voxeu.org/index.php?q=node/4180

Ετσι για να μπορεσει να κρατηθει στα ποδια η υπολοιπη Ευρωπη επρεπε να υποστηριξη την Γερμανικη οικονομια κλεινοντας οσες εταιριες ειταν ανταγωνιστικες προς αυτην.

Αναλυση της Μπουντεσμπανκ
http://www.bundesbank.de/download/volkswirtschaft/mba/2010/201004mba_en_government.pdf

Εδω λενε οτι το χρεος της Γερμανιας θα φτασει στα Ε2τρις
http://ecommerce-journal.com/news/16736_german_debt_may_top_2_trillion_euros_by_2013

Αρα το Ευρω και η ενοποιηση της Ευρωπης εγινε οπως ειπε και ο Κολ για τα εθνικα συμφεροντα της Γερμανιας πρωτιστως. Ολα τ'αλλα ειναι για τα ματια του κοσμου...

Βελγιο Ακυβερνησια Νεο-Απαρτχαιντ = Τελος Εθνικων Κρατων

Ενω ολα τα λεφτα πανε στο κεντρο το γεγονος το τι γινεται στο Βελγιο στο κεντρο της ΕΕ αποσιωποιηται σκοπιμα απ'τα ΜΜΕ.

Στο ετος 2008 αρχισαν σφοδρες απεργιες του δημοσιου τομεα κοντρα στις περικοπες της κεντρικης κυβερνησης που θα χτυπαγε τις περιοχες οπου κατοικουν γαλλωφωνοι, γερμανοφονοι και ολλανδοφωνοι αφου αυτοι οι τρεις εθνοτητες απαρτιζουν τους Βελγους.

Ενω επι μηνες γινοντουσαν κοντρες που θυμιζαν ξανα την δεκαετια του 1970 σιγα αλλα σταθερα το μεγαλο κεφαλαιο αρχισε να χρηματοδοτεις φυγοκεντρικες τασεις διασπασεις του Βελγιου και τις κοντρες των διαφορων περιοχων κοντρα στις αλλες.

Πως εξυγηται αυτο και πως ενω επισημως η ΕΕ διαμεσου των νομων των Βρυξελων εφαρμοζουν την πολυπολιτισμικοτητα στις Βρυξελλες εφαρμοζουν νομους νεο-απαρτχαιντ και πως δεν λεει κανενας απ'τα ΜΜΕ τιποτα απολυτως.

Στην δεκαετια του 1970 τα Πανεπιστημια ειχαν ατομα και απ'τις δυο κυριες εθνοτητες των Γαλλοφονων και των Ολλανδοφονων. Ομως σε καποια στιγμη τα χωρισαν και δεν συναντιονται ποτε.

Η Βρυξελλες ενω ειναι Γαλλοφωνη πολη ειναι περικυκλωμενη απο Ολλανδοφωνους. Σε μια πολη την Λινκεμπικ οπου μενουν 5,000 κατοικοι εκλεχτηκε Ολλανδοφωνος που μιλαει Γαλλικα και επειδη το 85% των κατοικων εκει στην πολη ειναι Γαλλοφωνοι του απαγορευσαν να κυκλοφορει εκλογικα εντυπα στα ...Γαλλικα και να παρει την θεση του Δημαρχου παρολλο που εκλεχτηκε.

Η αποθεωση του Νεο-Απαρτχαιντ λοιπον στο κεντρο των Βρυξελλων.

Στο πλευρό των Ελλήνων ναυτεργατών. Κοινός ο αγώνας.

Αλήτες, ρουφιάνοι δημοσιογράφοι, έχουν πέσει απ’ το πρωί σα μαύρα κοράκια πάνω στους ναυτεργάτες, που απεργούν υπερασπιζόμενοι τις θέσεις εργασίας, οι οποίες θα χαθούν αν γίνει άρση του «καμποτάζ», δηλαδή αν επιτραπεί σε όλες ανεξαιρέτως τις ναυτιλιακές εταιρίες να λειτουργούν στις εσωτερικές ναυτιλιακές γραμμές χρησιμοποιώντας όχι Έλληνες ναυτικούς αλλά ξένους, φτηνούς ασιάτες, κατά κανόνα.

Οι ρουφιάνοι πουλούν πρόθυμα το ρουφιανιλίκη τους στις ντόπιες και ξένες ναυτιλιακές εταιρίες, υποστηρίζοντας ότι οι ναυτεργάτες που υπερασπίζονται το δικαίωμα τους στη δουλειά και στην επιβίωση, βλάπτουν τον τουρισμό και το …εθνικό συμφέρον!

Φαίνεται ότι για τα ξεπουλημένα τομάρια της πλουτοκρατίας οι Έλληνες εργάτες -και μεταξύ τους οι ναυτεργάτες- δεν ανήκουν στο έθνος, το συμφέρον τους δεν είναι εθνικό συμφέρον! Εθνικό είναι μόνο το συμφέρον των εφοπλιστών, Ελλήνων και ξένων και των παπαγάλων τους στα ΜΜΕ.

Αφού κατέστρεψαν τον μεγάλο κλάδο των ναυτεργατών, αντικαθιστώντας τους με αλλοδαπούς στην υπερπόντια ναυτιλία, έχουν εδώ και χρόνια λυσσάξει να διώξουν του Έλληνες ναυτεργάτες και απ’ την παράκτια ναυσιπλοΐα!

Δεν είναι Αριστερός ούτε Πατριώτης, αλλά ψευτοαριστερός και γιαλαντζί πατριώτης όποιος δεν στέκεται αταλάντευτα και ενεργητικά στο πλευρό των Ελλήνων ναυτεργατών. Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων των εργαζομένων. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να μείνει σιωπηλός. Η σιωπή είναι συνενοχή.

Απ'την Προσφατη Καταιγιδα στην Ουγγαρια...

Μετα την Καταιγιδα στην Γκουατεμαλα...Μια Περιεργη Τρυπα