Κρίση χρέους:Το τέρας που γέννησε το Κεϊνσιανό οικοδόμημα της μεταπολεμικής άνθησης του καπιταλισμού

Κρίση χρέους:Το τέρας που γέννησε το Κεϊνσιανό οικοδόμημα της μεταπολεμικής άνθησης του καπιταλισμού

Δύο ήταν οι μέθοδες του ιστορικά καταδικασμένου καπιταλισμού που ανταγωνίζονται για την σωτηρία σε παγκόσμιο επίπεδο όταν ο καπιταλισμός από τις αρχές του εικοστού αιώνα μετατράπηκε από φιλελεύθερος που ήταν σε αντιδραστικό μονοπωλιακό ιμπεριαλισμό.

Η Πολιτική του «Νιού-Ντίλ» από την μία και η άλλη του φασισμού. Το Νιού-Ντίλ εφαρμόστηκε στην Αμερική μετά το κράχ του αμερικάνικου χρηματιστηρίου το 1929 από τον τότε πρόεδρο της Αμερικής Ρούσβελτ για να προλάβει την επανάσταση των πάνω από δέκα εκατομμυρίων εργατών που ξεχύθηκαν στους δρόμους σε μία μέρα ζητώντας από την κυβέρνηση λύσεις καθώς με την καταρρεύση του χρηματιστηρίου οι περισσότερες καπιταλιστικές επιχειρήσεις την επόμενη μέρα έμειναν κλειστές.

Η πολιτική του Νιού Ντίλ, δηλαδή η απόσπαση ενός μέρους των εξόδων από τα μονοπώλια και η παρότρυνση τους να υψώσουν τα μεροκάματα να μειώσουν τον χρόνο εργασίας και ενός προγράμματος δημοσίων έργων , για να απορροφηθούν οι άνεργοι με σκοπό να ανεβάσουν την αγοραστική δύναμη του πληθυσμού και έτσι να λειτουργήσει και να επεκταθεί η παραγωγή, ήταν προσιτή στην εφαρμογή της μόνο από ένα πλούσιο κράτος όπως η Αμερική, που η οικονομία της σε σχέση με το πλήρες αδιέξοδο της Ευρώπης, δεν είχε πεί ακόμα την τελευταία της λέξη.

Στην κατασπαραγμένη και πτωχυμένη ευρώπη ήταν αδύνατον να εφαρμοστεί η πολιτική των παραχωρήσεων του Νιού Ντίλ και η μόνη λύση για την περαιτέρω παράταση ζωής του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, ήταν η πολιτική του φασισμού, που όλα τα ευρωπαϊκά κράτη επιδίωκαν. Η αρχή έγινε από την Ιταλία του Μουσολίνι και στην συνέχεια την σκυτάλη πήρε με την φοβερή πολεμική της μηχανή η χιτλερική Γερμανία.

Ο φασισμός βασίζει το πρόγραμμα του στην συντριβή των εργατικών οργανώσεων, την καταστροφή των κοινωνικών κατακτήσεων, την εκμηδένιση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και τη επιβολή της σιδερένιας μπότας του επί των ανταγωνιζόμενων εθνικών οικονομιών όλου του πλανήτη.

Νομιμοποιεί το αδιέξοδο του καπιταλισμού με την χρόνια ανεργία, την κατάπτωση των εργατών, την εξαθλίωση της μεσαίας τάξης, επιμονή της λιτότητας στο όνομα της εθνικής σωτηρίας, του έθνους, της φυλής και άλλων φανταχτερών λέξεων, που κάτω από αυτές κρύβεται ο καπιταλισμός που παρακμάζει.

Με την ήτα της χιτλερικής Γερμανίας και με τον αμερικανικό καπιταλισμό να είναι ο μόνος κερδισμένος και δυναμωμένος από τον πόλεμο, και με κατεστραμμένους τους αντιπάλους του ιμπεριαλιστές Ευρώπης –Ιαπωνίας (που με τις δύο ατομικές βόμβες στο Ναγκασάκι και Χιροσίμα φρόντισε να καταστρέψει οριστικά την Ιαπωνία), προέκτεινε με τις συμφωνίες του Μπρέντον Γούντς, το μοντέλο του Νιού Ντίλ.

Χρηματοδότησε υπό την εποπτεία του, με το σχέδιο Μάρσαλ, την ανοικοδόμηση της καταστραμμένης Ευρώπης-Ιαπωνίας, επεκτείνοντας την εφαρμογή του «Νιού Ντίλ» δηλαδή το οικονομικό δόγμα του βρετανού οικονομολόγου, που οι ευρωπαίοι καπιταλιστές τον θεωρούσαν γελοίο, ακριβώς διότι στην ευρώπη δεν υπήρχαν οι δυνατότητες εφαρμογής του δόγματος παρά μόνο στην μακρινή Αμερική, η οποία και τον υιοθέτησε.
Σήμερα μετά το κράχ του χρηματοπιστωτικού συστήματος που ξέσπασε και πάλι στην Αμερική στα τέλη του 2008 ανακαλύπτουν οι καπιταλιστές με τρόμο πως η Κεϊνσιανή πολιτική που προωθήθηκε με το Μπρέτον Γούντς φτιάχτηκε ένα τέρας του χρέους όλων των καπιταλιστικών χωρών, που είναι πλέον αχαλίνωτο και καταστρέφει τα πάντα στο διάβα του.

Το Νιού- Ντίλ η πολιτική που θα έσωζε τον καπιταλισμό και λειτουργούσε όσο η Αμερικάνικη οικονομία ήταν ισχυρή, κατέρρευσε οριστικά μέσα από ζίκ-ζακ κρίσεων, με τελικό σταθμό το κράχ του 2008. Έκτοτε η πολιτική των παραχωρήσεων είναι για τους καπιταλιστές ένας βραχνάς, μια θηλιά στο λαιμό τους, για να παραμείνουν στα πράγματα θα πρέπει να πάρουν και την παραμικρή παραχώρηση που είχαν κάνει -με την πολίτικη του Νιού Ντίλ- πίσω και να εφαρμόσουν μέσα στην βάση του καπιταλισμού, την άλλη την μοναδική εναπομένοντα πολιτική, αυτή του νεοφασισμού.

Και αυτή την στροφή στον νεοφασισμo, την διαπιστώνουμε μπροστά στα μάτια μας, σε καθημερινή βάση.

Οι φωνές που ακούγονται, πως για την κρίση φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι και το διευρυμένο κράτος, το ζούσαμε με δανεικά, πως είχαμε καλομάθει με το κράτος πρόνοιας, πως οι εργάτες το είχαν παρακάνει, δεν δουλεύουν αρκετά, αμείβονται περισσότερο από ότι παράγουν, είχουν, ανθρώπινα ωράρια, προνόμια και κατώτερες συλλογικές συμβάσεις κατοχυρωμένες, που τους επέτρεπε να μην ζούν εξαθλιωμένοι, να έχουν συνδικάτα, για να διεκδικούν από την ποσότητα που παράγουν, όχι απλά το τμήμα που είναι αναγκαίο για την επιβίωση για την παραγωγή, αλλά το μερίδιο που τους αναλογεί και το μεγαλύτερο μέρος το καρπώνεται ο καπιταλιστής, χωρίς να το δικαιούται. Ε, αυτά θα πρέπει να τα ξεχάσουν και να προσαρμοστούν στην νέα εποχή.

Δηλαδή στον νεοφασισμό, που είναι πλέον για τον καπιταλισμό η μοναδική λύση, στην προσπάθεια του να πάρει παράταση χρόνου ζωής, καθώς καμία χώρα δεν είναι πλέον σε θέση, να αναλάβει την πολιτική των παραχωρήσεων όπως η Αμερική, στην προηγούμενη ευρωπαϊκή κρίση και έσωσε τον παγκόσμιο καπιταλισμό σαν σύνολο μέχρι σήμερα.

Από εδώ και εμπρός, το μόνο που μπορεί να περιμένουμε, είναι όλο και περισσότερα πρωτοφανή φασιστικά μέτρα, σε όλα τα επίπεδα. Στα οικονομικά, τα δημοκρατικά, τα εθνικά.

Το καπιταλισμός ή βαρβαρότητα, όπως εξελίσσονται τα πράγματα αν δεν τον ανατρέψουμε, μάλλον θα είναι βόλτα σε βασιλικό κήπο.

Στο «μικροσκόπιο» της Νέας Τάξης των μνημονίων 42 Ελληνικές επιχειρήσεις

Στο «μικροσκόπιο» της Νέας Τάξης των μνημονίων 42 Ελληνικές επιχειρήσεις

Φοροαφαίμαξη των ελληνικών επιχειρήσεων που έχουν εναπομείνει στην χώρα απαιτεί η νέα μνημονιακή συμφωνία της Τρόικας. Φυσικά όχι για να συμβάλει η φορολογία στο νοικοκύρεμα του κράτους και στην σωστή κοινωνική λειτουργικότητα αλλά τα έσοδα από την φορολογία να πάνε στα χέρια των τοκογλύφων του ΔΝΤ και ΕΚΤ και η Ελλάδα να στερηθεί από τα ευρώ ώστε με την αναγκαστική επιστροφή της στην δραχμή να έχει μείνει ξεβράκωτη από συναλλαγματικά αποθέματα.

Ούτε ένα ευρώ από την φορολογία στους ξένους τοκογλύφους

Ηδού οι 42 Ελληνικές επιχειρήσεις που έχουν μπεί στο στόχαστρο της φασιστικής τρόικας

Σε φορολογικό έλεγχο προχωρά το υπουργείο Οικονομικών σε 42 μεγάλες επιχειρήσεις, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Παντελής Οικονόμου.

Η κίνηση αυτή έρχεται ως αποτέλεσμα των δεσμεύσεων της χώρας μας προς τους "δανειστές" μας και σύμφωνα με το νέο Μνημόνιο.

Οι επιχειρήσεις που θα ελεγχθούν είναι οι ακόλουθες: Φαρμακευτική Ιπποκράτης Α.Ε, Συνεταιριστική Ένωση Καπνοπαραγωγών Ελλάδος ΣΕΚΕ Α.Ε, Marfin Εγνατία Τράπεζα, Νοσηλευτική Α.Ε, Μύθος Ζυθοποιεία, TOSOH Ελλας ΑΒΕ, Εκκοκκιστήρια Βάμβακος Σπορελαιουργία Αφοί Ν. Καραγιώργου Αφοί Χαϊτογλου ΑΒΕΕ, Λιγνιτωρυχεία ΑΧΛΑΔΑΣ ΑΣ, Καπνική Α. Μιχαηλίδης ΦΑΝΝΥ Ανώνυμη Εταιρεία Ενδυμάτων, Μιχαήλ Αραμπατζής Ανώνυμη Βιομηχανική και Εμπορική Εταιρεία Τροφίμων, Θερμαϊκός Είδη Πολυκαταστήματος Ανώνυμη Εμπορική και Βιομηχανική Εταιρεία, MLS Πληροφορική Ανώνυμη Εταιρεία, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Τρικάλων ΣΥΝΠΕ, Ξενοδοχεία Ελλάδος MITSIS COMPANY, Ανώνυμη Βιομηχανική Εμπορική Εταιρεία Παραγωγής και Εμπορίας Γεωργικών Μηχανημάτων και Αυτοκινήτων, ΛΑΝΤΣΙΟΝ ΜΗΤ Έβρου, Βαρβαρέσος ΑΕ Ευρωπαϊκά Νηματουργεία, Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε Αμπελουργία Οινοποιία Αποσταγματοποιία, Αφοί Ανεζουλάκη Ανώνυμη Εταιρεία Βαφεία Πλεκτήρια, Αλουμύλ Βιομηχανία Αλουμινίου Ανώνυμη Εταιρεία, Λιντλ Ελλάς και ΣΙΑ Ομόρρυθμη Εταιρεία, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Τυρνάβου Αγιας, Συνεταιριστική Καπνοβιομηχανία Ελλάδος Α.Ε, ΣΤΑΦ ΑΕ Παραγωγής Εμπορίας Ενδυμάτων , ΙΝΤΕΡΚΟΜ ΦΟΥΝΤΣ Α.Ε, Προμηθευτικός Συνεταιρισμός Φαρμακοποιών Πιερίας, Μεταλλοβιομηχανία Ν. ΠΕΤΣΙΟΣ και ΥΙΟΙ, Θ. Νιτσιάκος ΑΒΕΕ Πτηνοτροφικές επιχειρήσεις, Ηπειρωτική Βιομηχανία Εμφιαλώσεων Α.Ε, NUTRIA Ανώνυμη Βιομηχανική Εταιρεία, ΒΙΚΗ Κτηνοτροφία και Βιομηχανία Κρέατος Ηπείρου, Γαλαξίδι Θαλάσσιες Καλλιέργειες, Μύλοι Λούλη Α.Ε, Ελληνική Βιομηχανία Περιβαλλοντικών Συστημάτων- Ανώνυμη Εμπορική Βιομηχανική Εταιρεία ΑΕΒΕ, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Καβάλας, Καβάλα OIL Ανώνυμη Εταιρεία, Ένωση Αγροτικών Συνεταιρισμών Ηρακλείου, Αριάδνη Εμπορική και Βιοτεχνική Ανώνυμη Εταιρεία, LANDIS AND GYR Ανώνυμος Εταιρεία Ηλεκτροτεχνικά και Ηλεκτρονικά Μηχανήματα και Συστήματα.

Το δίλημμα των εκλογών!

Το δίλημμα των εκλογών!


Τα κόμματα που είναι υπέρ των μνημονίων χρεοκόπησαν οριστικά. Το ΠΑΣΟΚ-ΝΔ και η τσόντα τους το ΛΑΟΣ. Αν γίνονταν τώρα εκλογές είναι ζήτημα αν και οι τρείς τους μαζί θα ελάμβαναν τον 20% των ψήφων. Επομένως το δίλλημα είναι όχι πότε θα γίνουν οι εκλογές, τον Απρίλη ή πολύ αργότερα, αλλά αν θα γίνουν ή όχι. Αν θα αναβληθούν επ’ αόριστο με την ελπίδα(;) να υπάρξουν καλύτερες συνθήκες, αν φανεί κάποιο φως στο βάθος του τούνελ και να αρχίσει η περιβόητη ανάκαμψη.

Τα καθεστωτικά παπαγαλάκια που έλεγαν ότι τα σκληρά μέτρα λιτότητας του προηγούμενου μνημονίου και οι έξι δόσεις του θα άνοιγαν τον δρόμο για διέξοδο από την καπιταλιστική κρίση, διαψεύστηκαν όπως ήταν επόμενο οικτρά. Η φαρμακοθεραπεία ΔΝΤ και ΕΚΤ, αποδείχτηκε χειρότερη από την ασθένεια. Μας έφερε στο χείλος του γκρεμού.

Τώρα, οι πιο «διορατικοί» (τα γιαούρτια συνέβαλαν το μέγιστο) πολιτικοί αρουραίοι πηδούν άτακτα από το καράβι που χτύπησε στον ύφαλο του νέου και καταστροφικότερου μνημονίου και μπάζει από παντού νερά.

Το νέο μνημόνιο αφορά μέτρα απίστευτης σκληρότητας, και καταπάτησης των όποιων εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων έχουν απομείνει. Θα οριστικοποιήσουν τον θάνατο αστικών κομμάτων και θα τα αφανίσουν από πρόσωπου γης. Γι’ αυτό στο ζήτημα των εκλογών ισχύει αυτό που λέμε «μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα». Αν γίνουν τώρα εκλογές είναι υπερ-σίγουρο ότι θα καταποντιστούν. Θα αποτελέσουν ένα δημοψήφισμα, μια συντριπτική καταδίκη του νέου μνημονίου που θα καταστήσει αδύνατη την εφαρμογή του. Να τις τρενάρουν για αργότερα, όταν τα μέτρα που θα εφαρμόζουν θα έχουν φέρει τον ελληνικό σε απόγνωση; Τότε δεν θα βρουν στις κάλπες ούτε την δική τους ψήφο. Άσε που αν τολμήσουν και εμφανιστούν δημόσια, ζητώντας ψήφο, θα λιντσάρονται επί τόπου.

Οι φωστήρες της ΕΕ όσο και η ντόπια κατοχική ελίτ δεν βλέπουν πουθενά λύση. Τα γεγονότα τούς ξεπερνούν καθημερινά, έχουν πελαγώσει, ενεργούν σπασμωδικά, εμπειρικά και αυτά που λένε την μία ημέρα τα αναιρούν την άλλη. Μια κάποια δημοκρατική νομιμοποίηση τούς είναι απαραίτητη αλλά δεν βλέπουν πως θα μπορούσαν να την αποκτήσουν! Αυτή η πραξικοπηματική Βουλή είναι εντελώς ξεκρέμαστη, με απομονωμένους τους 199 κατοχικούς προδότες και με έναν δοτό τραπεζίτη πρωθυπουργό, που προέκυψε από το πουθενά, δεν μπορεί να πάει πολύ μακριά. Ο λαός έχει ξεζουμιστεί, οι αντοχές και η υπομονή του έχουν εξαντληθεί και η περαιτέρω παράταση αυτής της κατάστασης θα οδηγήσει αναπόφευκτα και σύντομα σε έκρηξη.

Σκέπτονται να μην γίνουν καθόλου εκλογές να απαγορέψουν απεργίες και διαδηλώσεις, να στηριχθούν στην αστυνομία και στον στρατό προκειμένου να επιβάλουν τα μέτρα. Αλλά αυτό είναι ένα πολύ επικίνδυνο παιχνίδι. Χωρίς το κοινοβουλευτικό μαξιλάρι, εκθέτοντας τους εκτελεστικούς μηχανισμούς στην φθοροποιό κόπωση των κοινωνικών κραδασμών θα κινδυνέψει να τινάξουν ολόκληρο το σύστημα στον αέρα.

Από κάποιες πλευρές διατυπώνονται σκέψεις αλλά και προτάσεις να αναλάβει η «Αριστερά» την ηθική κάλυψη της ανάμιξης του στρατού και της αστυνομίας στα πολιτικά δρώμενα. Δεν είναι κεραυνός εν αιθρία η σχετική πρόταση του Δ. Καζάκη στο ΚΚΕ και στο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η εμφάνιση την προηγούμενη Κυριακή τού Μ. Θεοδωράκη και Μ. Γλέζου στην Βουλή και η απόφαση του «αντάρτη» Π. Καμμένου να ιδρύσει κόμμα. Αυτά είναι σχέδια χειραγώγησης του λαού και αποτροπής της βίαιης εξέγερσης του. Δεν μπορεί κανείς να είναι βέβαιος αν θα εφαρμοστούν ή όχι, σε κάθε περίπτωση φανερώνουν τα διλλήματα που αντιμετωπίζουν η εγχώρια ελίτ και οι ξένοι πάτρωνες της.

Το πολιτικό σκηνικό φαίνεται ότι θα αλλάξει, ίσως και σύντομα. Όμως η οικονομική και πολιτική κρίση θα συνεχίζεται αν δεν ανατραπεί η νεοταξίτικη εξουσία και αν δεν επιβληθούν ριζοσπαστικές αλλαγές στην οικονομική και πολιτικό-κοινωνική δομή της χώρας. Και αυτό δεν μπορεί να συμβεί μέσα από κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

H ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

H ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΠΙΣΙΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ

Την Κυριακή και ενώ το κάλεσμα της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα ήταν στις 5 μ.μ. σε αντιθέσει με τις προηγούμενες φορές που ο κόσμος άρχισε να συγκεντρώνετε μετά από 1- 2 ώρες αργότερα, γύρω στις 5.30 δεν έπεφτε καρφίτσα όχι μόνο στο Σύνταγμα και στους γύρω δρόμους, αλλά από την Ομόνοια, το μοναστηράκι, Ακρόπολη και μέχρι τις στήλες του Ολυμπίου Διός, και με τον κόσμο να καταφθάνει με συνεχή ροή και με κάθε μέσο τις συγκοινωνίες και το Μετρό παρότι οι σταθμοί στο Σύνταγμα Ευαγγελισμός, Πανεπιστημίου, με εντολές της κυβέρνησης είχαν κλείσει αδικαιολόγητα και όταν διαπίστωσαν την μαζική προσέλευση του κόσμου έκλεισαν και το Μετρό στην Ακρόπολη και σταματούσαν τα λεωφορεία τα τρόλεϊ και τα ΙΧ, κοντά στην Αγίου Μελετίου για δυσκολεύσουν της πρόσβαση του κόσμου στο να μην κατακλυστεί το Σύνταγμα, που με βάση των δεδομένων, αν άφηναν ανεμπόδιστο τον κόσμο θα πλημμύριζε όλη η ΑΘΗΝΑ με την μεγαλύτερη συγκέντρωση στην μεταπολεμική ιστορία της χώρας.

Ο κόσμος παρότι γνώριζε από την προηγούμενη εμπειρία του, πως θα τον ψεκάσουν με χημικά και βόμβες κρότου-λάμψης, το αψήφησε και κατέβαινε μαζικά και πιο ψυχωμένος.

Οι κατοχικοί αλήτες βλέποντας αυτή την κατάσταση με τον λαό να προσέρχεται μαζικά στους δρόμους, τρομοκρατήθηκαν και βάλθηκαν να βάλουν σε εφαρμογή το σχέδιο της αποκοπής των συγκεντωμένων από ενιαίο σώμα και στην συνέχεια της διάλυσης των πιο μαχιτικών στοιχείων που είχαν μαζευτεί έξω από την Βουλή και έψαχναν να βρούν την ευκαιρια και τον τρόπο για να εξουδετερώσουν κάποια διμοιρία των ΜΑΤ να την ξυλοκοπήσουν και εάν όχι να εισβάλουν στην Βουλή, να σπάσουν τον τσαμπουκά των ΜΑΤ και να φανεί και στον υπόλοιπο κόσμο, πως η εξουδετέρωση των ΜΑΤ δεν είναι απίθανη, αρκεί να το θελήσουν μερικές εκατοντάδες οργανωμένοι και προετοιμασμένοι αγωνιστές.

Την αφορμή για να επιτεθεί ο κόσμος στα ΜΑΤ, την έδωσαν τα ίδια τα ΜΑΤ όταν έριξαν χημικά και βόμβες κρότου-λάμψης, από τα 4 σημεία της πλατείας Συντάγματος, εντελώς απροκάλυπτα και χωρίς μέχρι τότε να έχουν ακουστεί συνθήματα κατά των μπάτσων και να έχει πέσει ούτε ένα μπουκάλι με νερό. Ο στόχος των ΜΑΤ έγινε και στον πιο δύσπιστο φανερό πως δεν ήταν άλλος από το να διώξει με την βία τον κόσμο, από το Σύνταγμα.

Τότε η κατάσταση άλλαξε συλλήβδην και από εκεί που φώναζαν συνθήματα κατά των κατοχικών προδοτών και της τρόικας το σύνθημα που μονοπωλούσε τα χείλη των χιλιάδων ανοργάνωτων διαδηλωτών ήταν το γνωστό «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι» και να καεί το μπουρδέλο η βουλή και όχι συνθήματα για το μνημόνιο ή την οικονομική πολιτική, που συνέχιζαν να φωνάζουν οι του Σύριζα, της Ανταρσίας και των διάφορων ομάδων αριστεριστών και Μαοϊκών.

Ο κόσμος περίμενε από αυτές τις οργανωμένες δυνάμεις να την πέσουν στα ΜΑΤ που τους έδωσαν την ευκαιρία και κοντά σε αυτούς να ακολουθήσουν το δικό τους παράδειγμα, ώστε τα ΜΑΤ να υποστούν μια ήτα, να τους σπάει ο τσαμπουκάς και ίσως να άνοιγε ο δρόμος για να κατευθυνθούν χιλιάδες διαδηλωτές προς την Βουλή, τα κατοχικά καθάρματα να τα κάνουν επάνω τους, και να φύγουν από της υπόγειες στοές πράγμα που για τον κόσμο θα ήταν μια πρώτη σημαντική νίκη, στην προσπάθεια του να ανατρέψει και τους κατοχικούς αλήτες.

Και ενώ οι συγκεκριμένες συνθήκες είχαν δημιουργήσει το πρόσφορο έδαφος για επαναστατική δράση κατά των Ματ, οι μεγάλοι επαναστάτες Μαοϊκοί, αριστεριστές, και η ΑΝΤΑΡΣΙΑ δεν εννοούσαν να ξεκολλήσουν από τις θέσεις τους.

Εξακολουθούσαν και φώναζαν γενικά, ανούσια συνθήματα, όπως εργάτη μπορείς χωρίς αφεντικά, την κρίση να πληρώσει η κεφαλαιοκρατία, και λαέ μην σκύβεις το κεφάλι, και άλλες παπαριές. Ακόμα και όταν μια μικρή ομάδα οργανωμένων αγωνιστών της Πατριωτικής Αριστεράς μαζί με απλούς πολίτες κύκλωσε μια διμοιρία των ΜΑΤ, τους την έπεσε ξαφνικά και παραλίγο να τους κάνει την ζημιά και τους χειροκρότησε θερμά ο κόσμος, με τους "επαναστάτες" να μένουν θεατές, αποδεικνύοντας πόσο πίσω είναι από τον απλό κόσμο.

Όσο για το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ, αντί να επωφεληθεί από την μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί της μάχης ενάντια στα ΜΑΤ και στην καπιταλιστική εξουσία της πλουτοκρατίας που συνεχώς καταγγέλλει, και ενώ δήλωνε ότι θα φτάσει στη Βουλή με κάθε τρόπο, μόλις είδε τα πρώτα δακρυγόνα έκανε όπισθεν ολοταχώς, παρότι ο κόσμος που ήταν κοντά τους άνοιγε τον δρόμο πηγαίνοντας στα πεζοδρόμια της Πανεπιστημίου και παροτρύνοντάς τους, φωνάζοντας όλοι μαζί να πάμε στο Σύνταγμα.

Το παράγγελμα όμως από τους ινστρούχτορες του ΠΑΜΕ ήταν: "γυρίζουμε πίσω συντεταγμένα". Δεν άφηναν τους "δικούς τους", να πάνε προς το Σύνταγμα και προς απογοήτευση των παρεβρισκόμενων απλών πολιτών, που περίμεναν κάτι καλύτερο από το ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, είδαν έκπληκτοι τα οργανωμένα μέλη ΤΟΥ ΠΑΜΕ, να κάνουν μια συντονισμένη πιρουέτα αντιστροφής που θα την ζήλευε και το καλύτερο μπαλέτο μέσα σε γιουχαΐσματα, από όσους ήταν στα πεζοδρόμια και προηγουμένως τους καλούσαν να έρθουν μαζί, μπροστά στον αγώνα κατά των ΜΑΤ και της κυβέρνησης.

Να δούμε αν θα υπάρξουν αντιδράσεις μέσα από τις γραμμές του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ, για αυτή την άθλια στάση των ηγετών τους.

Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ

Η ΑΥΡΙΑΝΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΡΙΕΡΓΑ ΠΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ

Τα τελευταία 24ωρα συμβαίνουν περίεργα πράγματα. Ας τα απαριθμήσουμε με την σειρά, ένα προς ένα….

1) Ξαφνικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ τα οποία μέχρι σήμερα ψήφισαν με χέρια και πόδια σε όλες τις προηγούμενες ψηφοφορίες υπέρ του μνημονίου βρέθηκαν ως δια μαγείας, απο σήμερα το πρωϊ να τοποθετούνται ενάντια στο μνημόνιο. Η έκπληξη γίνεται πιο έντονη, αν αναλογισθεί κανείς, ότι πολλά απ’ αυτά τα στελέχη, π.χ Ξενογιαννακοπούλου (η κυρία έσπευσε εχθές να παραιτηθεί κι’ απο την κυβέρνηση!!) ο Πρωτόπαππας (θυμήθηκε ξαφνικά σήμερα ότι έχει διατελέσει και πρόεδρος της ΓΕΣΕΕ!!) ο Καστανίδης, υπήρξαν (και εξακολουθούν είναι) απο τους πλέον «κολλητούς» του Τζέφρυ….

Κάποιοι θα σκεφτούν ότι πιθανόν αυτή η ξαφνική αλλαγή να υπαγορεύεται απο τον φόβο που νοιώθουν απο την πίεση του κόσμου. Ίσως αυτό να είναι ένας σοβαρός παράγοντας. Ο οποίος παράγοντας (ο φόβος) ίσχυε και στις προηγούμενες ψηφοφορίες όπως ήδη είπαμε αλλά δεν έφτασε για να εμποδίσει την φιλομνημονιακή ψήφο. Αν ωστόσο ισχύει για κάποιους άλλους απλούς βουλευτές, το σίγουρο είναι ότι δεν ισχύει για τα τρία ονόματα που αναφέρθηκαν πιο πάνω……

2) Ο Τζέφρυ στην εισήγηση που έκανε σήμερα στην κοινοβουλευτική ομάδα, αφού απήγγειλε το….γνωστό πλέον παραμυθάκι για τις….φοβερές συνέπειες που θα υπάρξουν για την χώρα αν καταψηφιστεί το νέο μνημόνιο, αρκέστηκε …στην υπεύθυνη συνείδηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, χωρίς να βάλει ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Χρειάστηκε η επίμονη παρέμβαση του Λομβέρδου για να γίνει αυτό. Δεν είναι περίεργη αυτή η παράληψη όταν γίνεται απο τον αρχηγό ο οποίος υποτίθεται οτι αγωνιά για την έκβαση της ψηφοφορίας; Ο Αντωνάκης ο Σαμαράς που μίλησε στην Κ.Ο της Ν.Δ δεν χρειάστηκε κάποιον υποβολέα για να κάνει το ….αυτονόητο…

3) Ο Καρατζαφέρης ο οποίος απο τότε που η χώρα μπήκε στο μνημόνιο το οποίο και είχε υπερψηφίσει συμπλέει απόλυτα με τον Τζέφρυ. Μετά την μεγάλη κωλοτούμπα που έκανε για να μπεί στην κυβέρνηση του Παπαδήμιου, ήταν ο φανατικότερος υποστηριχτής της μέχρι προχθές, διαλαλώντας με κάθε τρόπο ότι θα πρέπει αυτή η κυβέρνηση να εξαντλήσει αν είναι δυνατόν ακόμα και την 4ετία. Ξαφνικά βάζει τους υπουργούς του να παραιτηθούν, δηλώνοντας μάλιστα ότι θα καταψηφίσει το νέο μνημόνιο.. Όσο και νάχει εξοικιωθεί κανείς με τις Καρατζαφέρειες κωλοτούμπες δεν γίνεται να μην του φανεί «πολύ παράξενη» αυτή η τελευταία…..

4) Ο Μίκης Θεοδωράκης, όταν μια διαδήλωση της Σπίθας που είχε ιδρύσει πέρσι ξεκίνησε απο το Μινιόν με 300 άτομα και κατέληξε στο Σύνταγμα έχοντας φτάσει τις 2500 χιλιάδες, άρχισε απο την επόμενη μέρα έντρομος μια σειρά απο διαλυτικές ενέργειες προκειμένου ν’απαγκιστρωθεί απο τις χιλιάδες ενθουσιώδεις απλούς ανθρώπους που έτρεξαν να βρεθούν δίπλα του.

Σήμερα έβαλε αυτοκίνητα να πετάξουν χιλιάδες τρικάκια με τα οποία αφ’ενός καλεί τον κόσμο να κατέβει στην αυριανή συγκέντρωση της πλατείας Συντάγματος (δεν το έχει ξανακάνει ποτέ αυτό) και αφ’ετέρου προαναγγέλλει την θριαμβευτική είσοδό του στην Βουλή, μαζί με τον Μανώλη Γλέζο…..

Μετά απ’όλα αυτά ο καθένας μπορεί ν’αναρωτηθεί.

Μήπως πρόκειται να ζήσουμε αύριο χειραγωγούμενες εξελίξεις; Οψόμεθα. Κοντός ψαλμός αλληλλούϊα που λένε…..