"ΣΠΙΘΕΣ" ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ!

"ΣΠΙΘΕΣ" ΜΕ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΕΙΘΑΡΧΙΑ ΚΑΙ ΙΕΡΑΡΧΙΑ!

Στην επίσημη ιστοσελίδα της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών αναρτήθηκε πρόσφατα μακροσκελές άρθρο, με θέμα την Άμεση Δημοκρατία.* Συγγραφέας ο Γιάννης Σαββόπουλος, μέλος της Κίνησης στα Νότια Προάστια. Ο Σαββόπουλος, στο πόνημα του, συγκεντρώνει όλη του την προσπάθεια να πείσει τους αναγνώστες του (ίσως και τον εαυτό του) ότι η άμεση δημοκρατία δεν είναι δυνατό να αποτελέσει, μα ούτε πρέπει να αποτελέσει θεμέλιο οργανωτικής συγκρότησης και λειτουργίας των Σπιθών. Αντίθετα κατά τον Σ. οι Σπίθες πρέπει να λειτουργούν «με κανόνες στρατιωτικής πειθαρχίας και ιεραρχίας»:

«Υπάρχουν λοιπόν -γράφει- δύο βασικές θεωρήσεις. Η μία προτείνει Άμεση Δημοκρατία εδώ και τώρα και στα πάντα, χωρίς όμως τις βασικές προϋποθέσεις και η άλλη λέει κάνουμε επιστράτευση με στόχο να αποκαταστήσουμε την Δημοκρατία και λειτουργούμε με κανόνες στρατιωτικής πειθαρχίας και ιεραρχίας»

Το ωραίο είναι ότι το κείμενο του Σ., που ζητάει να επιβληθούν «κανόνες στρατιωτικής πειθαρχίας και ιεραρχίας» προλογίζει με σύντομο σημείωμα ο ίδιος ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος σε όλες τις παρουσιάσεις του προγράμματος και των ιδεών της Κίνησης Ανεξαρτήτων Πολιτών, υπογράμμιζε την σημασία της αυτοοργάνωσης και της άμεσης δημοκρατίας, σε αντιδιαστολή με τα αρχηγικά κόμματα και με την απάτη της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας. Να πως έκλεισε ο Θεοδωράκης την ομιλία του στην Αργυρούπολη:

«Όπως είπα, πιστεύω ότι μόνο η Δημοκρατία και ειδικά η Άμεση Δημοκρατία μπορεί να καταστήσει βιώσιμο ένα οποιοδήποτε σύστημα διακυβέρνησης της χώρας.»

Και στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης, διακήρυξε ότι θέλουμε ένα Κίνημα:

«Που σε αντίθεση με όλα τα άλλα θα είναι αυτό το Σώμα αλλά και η Κεφαλή. Δεν θα είναι κάποιοι Σωτήρες, Ηγέτες, Αρχηγοί και οι παρατρεχάμενοί τους που θα το εκπροσωπούν αλλά το ίδιο το Κίνημα θα εκπροσωπεί τον εαυτό του.»

Για τον κύριο Σαββόπουλο, όμως, το απελευθερωτικό κίνημα που θα ανατρέψει το αυταρχικό καθεστώς της οικονομικής ολιγαρχίας δεν μπορεί να είναι αμεσο-δημοκρατικό αλλά πρέπει να είναι στρατιωτικά ιεραρχικό. Κατά τους ισχυρισμούς του, για να υπάρξει αμεσο-δημοκρατικό Κίνημα πρέπει η ίδια η κοινωνία να λειτουργεί ήδη αμεσο-δημοκρατικά!!!

Εννοείται ότι αν η κοινωνία λειτουργούσε αμεσο-δημοκρατικά δεν θα υπήρχε ανάγκη ύπαρξης αμεσο-δημοκρατικού κινήματος. Αυτό χρειάζεται, ίσα-ίσα, για να καταστήσει τις δικές του αμεσο-δημοκρατικές αρχές λειτουργίας: αρχές λειτουργίας για ολόκληρη την κοινωνία. Ένα σώμα με στρατιωτική πειθαρχία και ιεραρχία, όπως αυτό που οραματίζεται ο Σ., μόνο για στρατιωτικό πραξικόπημα είναι ικανό. Αυτή η «λεπτομέρεια» δεν πέρασε προφανώς από το μυαλό του κυρίου Σαββόπουλου...

Γιατί η Αθηναϊκή Δημοκρατία ήταν άμεση; Ο Σ., μετά από κάποιους συλλογισμούς, περί της ετυμολογίας της λέξης «κράτος» η οποία, λέει, προέρχεται από την λέξη «κράση», συμπεραίνει ότι για να είμαστε άξιοι άμεσης δημοκρατίας -όπως ήταν κάποτε οι Αθηναίοι- πρέπει πρώτα να είμαστε ισχυρές κράσεις(!) όπως προφανώς θεωρεί τον εαυτό του ο Σαββόπουλος!

«συμπεραίνουμε -γράφει- ειδικά εάν αναλογιστούμε το αρχαίο γνωμικό "νους υγιής εν σώματι υγιές"(?), ότι οι Αρχαίοι Αθηναίοι κατάφεραν τόσα πράγματα, όχι γιατί η ίδια η Δημοκρατία σαν ιδέα τους το επέτρεψε, αλλά γιατί χαρακτήριζε την ίδια την ποιότητα της κοινωνίας τους.»

Και λίγο παρακάτω μας λέει ποιες είναι οι προϋποθέσεις μίας κοινωνίας πολιτών οι οποίοι έχουν:

«ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, με δίκαιη κατανομή του πλούτου, αποτελούμενη από ισχυρές, ανεξάρτητες και αυτοδιοικούμενες μονάδες, δηλαδή τους πολίτες, οι οποίοι έχουν υψηλό επίπεδο παιδείας, μόρφωσης, υγείας, ψυχικής ισορροπίας και οικονομικής ευμάρειας. Διακρίνεται από την αρμονική συμβίωση ισορροπημένων ατόμων, που συμμετέχουν στα κοινά, διατηρώντας πάντοτε τον αυτοέλεγχο και την πειθαρχία σε όλα όσα έχουν τεθεί ως βάση της κοινωνικής τους δομής.»

Λίγο ακόμα και ο Σαββόπουλος θα εισηγηθεί την ευγονική των ΝΑΖΙ! Ο Θεοδωράκης -εν αντιθέσει με τον ισχυρής κράσης συνομήλικο του Στ. Ληναίο- δεν δικαιούται δημοκρατικών δικαιωμάτων γιατί είναι ασθενικός και δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του χωρίς να τον υποβαστάζουν!

Ο Σ., αν δεν τραβούσε το θέμα του απ’ τα μαλλιά, για να το φέρει στα μέτρα του προαποφασισμένου συμπεράσματος περί «στρατιωτικής πειθαρχίας και ιεραρχίας» και δικαιώματος του Θεοδωράκη και κάθε παρατρεχάμενου να στέλνει στην «καλλιόπη» όποιον τολμά να εκφράσει διαφορετική γνώμη απ' την δική του, θα είχε προσέξει ότι στην φύση, άρα και στην κοινωνία, όπου ισχύουν ίδιοι νόμοι, το νέο, που θα έλθει αύριο στην ζωή, δεν προκύπτει απ’ το πουθενά αλλά ενυπάρχει και κυοφορείται μέσα στο παλιό. Ότι αυτός ο ίδιος, πριν έλθει στο φως της ημέρας υπήρχε εν σπέρματι στα καλαμπαλίκια του μπαμπά του. Καθετί κυοφορεί μέσα του το αντίθετο του. Και ακριβώς χάριν αυτού του γεγονότος έχουμε την εξέλιξη στην φύση και στην κοινωνία. Αλλιώς η ζωή θα διέγραφε μονίμως πανομοιότυπους κύκλους.

Ένα κίνημα άμεσης δημοκρατίας, με θεσμούς βεβαίως, εκλεγμένους αλλά ανά πάσα στιγμή ανακλητούς, όχι μόνο είναι δυνατό να υπάρξει κάτω από το καθεστώς της δικτατορίας με κοινοβουλευτικό προσωπείο, όπου ζούμε, αλλά μόνο αυτό μπορεί πλέον να υπάρξει, και κανένα άλλο. Οι απόπειρες αναπαραγωγής αρχηγικών μορφωμάτων, με συνοδεία αυλοκολάκων, θα καταρρέουν πριν καλά-καλά σταθούν στα πόδια τους, μέσα στην γελοιότητα και την καταισχύνη. Ας το χωνέψουν αυτό μια για πάντα όλοι οι επίδοξοι λοχίες.

Βεβαίως υπάρχει λόγος που ο Σαββόπουλος υποχρεώθηκε να θεωρητικοποιήσει την «λύση» της στρατικοποίησης των Σπιθών, η οποία επαναλαμβάνουμε δεν έχει καμιά ελπίδα. Και ο λόγος είναι η χαώδης κατάσταση που αναπόφευκτα υπήρξε μέσα σε μια πολιτική μάζωξη διαμετρικά αντίθετων κοινωνικών τάσεων, οι οποίες έχουν ιστορικά διασπαστεί σε εχθρικά στρατόπεδα, πάνω στο κρίσιμο ζήτημα για το μέλλον ελληνικού λαού αλλά και της ανθρωπότητας ολόκληρης: Υπέρ ή κατά της Παγκοσμιοποίησης και της Νέας Παγκόσμια Τάξης Πραγμάτων;;; Αυτό το ζήτημα ο Θεοδωράκης το άφησε εσκεμμένα να αιωρείται αναπάντητο στην Ιδρυτική του Διακήρυξη. Κάθε άλλη επιλογή, εκτός απ' την σιωπή, ήταν ασύμβατη με υποχρεώσεις που έχει αναλάβει. Η ασάφια επέτρεψε να συστεγαστούν στις Σπίθες εντελώς ανομοιογενή στοιχεία, τα οποία είναι αδύνατο να συνυπάρξουν. Ακόμα και με την σκληρότερη στρατιωτική πειθαρχεία που μπορεί να ονειρευτεί (ξεσκέπαστος) ο κύριος Σαββόπουλος μας. Θα μπορούσε ίσως εκ των υστέρων να ξεκαθαριστούν αυτά τα θεμελιώδη ζητήματα ώστε να χωρίσει δημιουργικά η ήρα απ’ το στάρι. Όμως οι νεοταξίτες-Συριζαίοι και τρόφιμοι των ΜΚΟ -με την σύμφωνη γνώμη του Θεοδωράκη- προτίμησαν όπως ήταν φυσικό, να επέλθει η ρήξη σε συνθήκες συσκότισης των διαχωριστικών γραμμών.

Και το ευτύχημα είναι ότι επήλθε σύντομα, μετά από 3-4 μήνες ζωής των Σπιθών. Αργότερα θα μπορούσε να κάνει περισσότερη ζημιά.

Τι κάνουμε τώρα;

Ο Αγώνας είναι μονόδρομος. Συνεχίζεται χωρίς τον Θεοδωράκη με καταγγελία και πόλεμο κατά όλων «προσωπικοτήτων» που προαλείφονται για την επόμενη κυβερνητική λύση-παγίδα, που ετοιμάζεται για τον ελληνικό λαό.

_____________________________________________________________________
* http://www.mikis-theodorakis-kinisi-anexartiton-politon.gr/el/articles/?nid=645