Ρεζίς Ντεμπρέ κοντρα στα συνορα

σύνορα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης

Μιχάλης Μητσός

Εξυμνώντας τα σύνορα

Τα τελευταία αρκετά χρόνια, ο Ρεζίς Ντεμπρέ καταφέρνει με κάθε του βιβλίο να προκαλεί αντιδράσεις, συζητήσεις, αντιπαραθέσεις. Το ίδιο θα συμβεί χωρίς αμφιβολία και με το τελευταίο του.



«Ως καλός Ευρωπαίος, επιλέγω να εξυμνήσω αυτό που άλλοι καταδικάζουν: τα σύνορα ως εμβόλιο κατά της επιδημίας των τειχών, φάρμακο στην αδιαφορία και σωτηρία της ζωντάνιας». Για άλλη μια φορά, ο πρώην σύντροφος του Τσε Γκεβάρα και σήμερα επιτυχημένος «μεντιολόγος» (κακόηχη λέξη, αλλά τι να κάνουμε) πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα, υπερασπιζόμενος μια έννοια που πολλοί πίστεψαν ότι θα χανόταν μαζί με την παγκοσμιοποίηση. Και δεν το κάνει από τα δεξιά, από τη μεριά των ισχυρών, αλλά από τ΄ «αριστερά», από τη μεριά των φτωχών, των ευάλωτων και των αδυνάτων. «Αυτοί που έχουν ανάγκη από μια σαφή και καθαρή οροθέτηση είναι οι μη έχοντες», γράφει στο βιβλίο του "Εγκώμιο των συνόρων", που κυκλοφορεί αύριο από τις εκδόσεις Gallimard (αποσπάσματα δημοσιεύει στο τελευταίο του τεύχος το περιοδικό Μαριάν). «Μοναδικό τους κεφάλαιο είναι το έδαφός τους. Τα σύνορα είναι η κύρια πηγή εσόδων τους, αφού όσο πιο φτωχή είναι μια χώρα τόσο περισσότερο εξαρτάται από τους τελωνειακούς της δασμούς. Τα σύνορα εξισώνουν (έστω και κατ΄ ελάχιστο) άνισες δυνάμεις. Οι πλούσιοι πηγαίνουν όπου θέλουν, κουνώντας τα φτερά τους. Οι φτωχοί όπου μπορούν, κωπηλατώντας. Το αρπακτικό μισεί το οχύρωμα. Η λεία το αγαπά».


... Ντεμπρέ (με το τσιγάρο) και Τσίρο Μπούστος (πίσω) συλληφθέντες από το βολιβιανό στρατό ... .

Ωστε έτσι λοιπόν. Να οχυρωθούμε μήπως και διασωθούμε. Να υψώσουμε τείχη για να πολεμήσουμε τις πολυεθνικές και τους φοροφυγάδες. Λιγότερο Κράτος σημαίνει περισσότερη Μαφία, γράφει ο Ντεμπρέ. Σωστό: αλλά γιατί περισσότερο Κράτος - δηλαδή αυστηρή εφαρμογή των νόμων και κρατική παρέμβαση όταν χρειάζεται για τον σωφρονισμό των αγορών και την προστασία των αδυνάτων - σημαίνει αναγκαστικά και περισσότερα σύνορα; Για τον συγγραφέα, ο ανθρωπιστικός «χωρίς συνορ-ισμός» είναι ένα είδος ιμπεριαλισμού. Η νέα Ρώμη υιοθετεί το μότο της παλιάς, όπως το είχε διατυπώσει ο Οβίδιος:

«Στους άλλους λαούς δόθηκαν περιορισμένα εδάφη. Αλλά η πόλη της Ρώμης και ο κόσμος έχουν την ίδια έκταση».

Το ΝΑΤΟ καλύπτει πλέον τον Καύκασο και την Κεντρική Ασία. Και «δικαιοσύνη χωρίς σύνορα» ήταν η αρχική ονομασία που είχε δώσει η Ουάσιγκτον στην πρώτη πράξη του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας», η οποία απέτυχε. Το «δικαίωμα στην επέμβαση» έχει γίνει το άρωμα με το οποίο λούζεται η γηράσκουσα αυτοκρατορία της Δύσης. Το δίκαιό της ισχύει για όλους. Αλλά οι διεθνείς νόμοι δεν ισχύουν γι΄ αυτήν.


... ο Ντεμπρέ αριστερά του Τσε (στο καμπ του Τσε) ... .

Είναι φανερό ότι ο Ντεμπρέ λύνει πολλούς λογαριασμούς μαζί. Το κοινό σημείο ανάμεσα στον εγκληματία, τον προφήτη και τον ψευτοδιανοούμενο - γράφει - είναι η κατάργηση των ορίων. Οι άνθρωποι αυτοί είναι επικίνδυνοι επειδή έχουν απάντηση σε όλα και αισθάνονται παντού σαν στο σπίτι τους. Σωστό κι αυτό: αλλά γιατί τα όρια ταυτίζονται με τα σύνορα;
---
Πηγή: http://stavrochoros.pblogs.gr/tags/ntempre-gr.html