Πατριωτικη Αριστερα-Νεο Φορουμ

Ποιοί είμαστε

Οι διαχειριστές αυτής της ιστοσελίδας τοποθετούνται στον χώρο της Αριστεράς. Παραμένουν αμετακίνητοι οπαδοί της θεωρίας του επιστημονικού σοσιαλισμού, όπως την θεμελίωσαν οι Μαρξ και Ένγκελς. Ταυτόχρονα διαχωρίζουν αποφασιστικά την θέση τους απ' τα κόμματα της επίσημης "αριστεράς" και απ' τον εσμό των εξωκοινοβουλευτικών παραφυάδων της. Εκτιμούν ότι η παλιά Αριστερά έχει εκφυλιστεί σε καθεστωτικό πολιτικό ρεύμα. Νεοταξίτικο.

Ξέχασε τα παλιά της συνθήματα. Δεν διεκδικεί "Ανεξαρτησία - Εθνική κυριαρχία". Τα θεωρεί συνθήματα αναχρονιστικά και εθνικιστικά. Ίσως και φασιστικά!

Προσεγγίζει τώρα τις ιστορικές παραδόσεις "με άλλο μάτι"! Εμμέσως ο εθνικός απελευθερωτικός αγώνα του ΕΛΑΣ κατά την γερμανο-ιταλική Κατοχή καταδικάζεται ως εθνικιστική παρεκτροπή. Μόνο που δεν μας λένε ότι πρέπει ν' ανακηρύξουμε τους ταγματασφαλίτες συνεργάτες των Γερμανών, παράδειγμα διεθνιστικής συναδέλφωσης!

Όσον αφορά το παλιό κατοχικό ΚΚΕ, εμείς αν έχουμε κάτι να του καταμαρτυρήσουμε δεν είναι ότι ανέλαβε να οργανώσει και να καθοδηγήσει την Αντίσταση, αλλά ότι απόφυγε να δώσει την μάχη μέχρι το τέλος. Δηλαδή ως την ανατροπή της ντόπιας πλουτοκρατίας. Παρά τα παχιά επαναστατικά λόγια τής ηγεσίας, τις κόκκινες σημαίες και τα σφυροδρέπανα, στην πράξη ο ταξικός προσανατολισμός απουσίαζε απ' την πολιτική της. Έτσι, με την πλουτοκρατία στο τιμόνι του έθνους τα γερμανικά αφεντικά μοιραία τα διαδέχτηκαν εγγλέζικα αφεντικά. Και μετά ήλθαν τ' αμερικάνικα.

Το "εθνικό" είναι όσο ποτέ στο παρελθόν ζήτημα αιχμής για το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Κι αυτό γιατί ζούμε στην "νέα εποχή" των πολυεθνικών, της παγκοσμιοποίησης των αγορών, της κατάλυσης των εμπορικών και γενικά των οικονομικών και πολιτικών συνόρων, εκχώρησης των κυριαρχικών δικαιωμάτων των μικρότερων κρατών και των ίδιων των εθνών σε υπερεθνικά κέντρα ρύθμισης.

Αυτή η κατεύθυνση στην εξέλιξη δεν είναι μια επιλογή ανάμεσα σε άλλες, αλλά μονόδρομος που καθορίστηκε απ' το αναπόφευκτο πέρασμα του καπιταλισμού των εθνοκεντρικών μονοπωλίων στη φάση των πολυεθνικών ή μάλλον υπερεθνικών μονοπωλίων. Δηλαδή στην συν-ανάμιξη, πάνω από σύνορα, των εθνικών κεφαλαίων με πλανητικό και όχι εθνικό κέντρο.

Αντικειμενικά το προτσές τείνει στην ολοκλήρωση του με την συγκρότηση ενός μόνο πλανητικού κέντρου ελέγχου ολόκληρης της οικονομικής, πολιτικής και στρατιωτικής ισχύος. Υπό τους σημερινούς συσχετισμούς αυτό σημαίνει παγκόσμια αμερικάνικη δικτατορία. Αυτός είναι και ο στόχος που επιδιώκουν οι ΗΠΑ και δεν το κρύβουν. Για την επίτευξη του καταφεύγουν σε κάθε είδους πιέσεις, εκβιασμούς, απίστευτα εγκλήματα και χρήση ωμής στρατιωτική βίας.

Με τους Αμερικανούς να μεθοδεύουν την περαιτέρω αναδόμηση των Βαλκανίων σύμφωνα με τις δικές τους γεωστρατηγικές επιδιώξεις και με την εμπειρία της Γιουγκοσλάβικης τραγωδίας, ο ελληνικός λαός ανησυχεί βαθύτατα για το δικό του αύριο. Ανησυχεί και για τη διάβρωση της εθνικής και κοινωνικής του συνοχής από την αδιάκοπη εισροή αλλοδαπών οι οποίοι αριθμούν ήδη περί τα τρία εκατομμύρια.

Ανησυχεί ειδικά για τους αλλοδαπούς που προέρχονται από χώρες με εδαφικές διεκδικήσεις σε βάρος της Ελλάδας. Είναι και τους νιώθει σαν εν δυνάμη εσωτερική απειλή.

Απ' την άλλη μεριά η μαζική εκμετάλλευση όλο και πιο φτηνών αλλοδαπών έχει προκαλέσει εξευτελισμό των μισθών, κατάργηση των ωραρίων, βασικών εργασιακών δικαιωμάτων, μαζικό εξοστρακισμό των Ελλήνων εργαζομένων απ' την παραγωγή, διάλυση των συνδικάτων στον ιδιωτικό τομέα, μικροαστική μετάλλαξη των εργατικών κομμάτων.

Πρόκειται για πολιτική που οι ελληνικές κυβερνήσεις εφάρμοσαν με αμερικάνικη υπόδειξη. Βέβαια, τον ελληνικό λαό δεν καταδέχτηκαν καν να τον ρωτήσουν.

Σήμερα ο ελληνικός λαός στην συντριπτική του πλειοψηφία είναι αντίθετος και στην μαζική παρουσία αλλοδαπών στην χώρα και στην ενδοτική πολιτική της άρχουσας τάξης στα εθνικά θέματα. Όμως η λαϊκή θέληση δεν βρίσκει οργανωμένη έκφραση μέσα απ' τα παραδοσιακά αριστερά κόμματα. Αντίθετα τα βλέπουμε να στοιχίζονται στο πλευρό της κυρίαρχης τάξης και απέναντι απ' τους εργαζόμενους. Να τους βρίζουν "εθνικιστές", "ρατσιστές" και "φασίστες"!

Φοβερή προδοσία χωρίς ιστορικό ανάλογο, εκτός ίσως απ' την προδοσία των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων στις παραμονές του Α΄ παγκόσμιου πόλεμου, όπου βάφτισαν τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο "πατριωτικό" και συμπαρατάχτηκαν με τις ιμπεριαλιστικές τους κυβερνήσεις.

Αυτή την εγκληματική στάση της ελληνικής Αριστεράς είναι που εκμεταλλεύονται οι διάφοροι ακροδεξιοί τυχοδιώκτες, με μακριά παράδοση εθνικού δωσιλογισμού, για να υποδυθούν τους "πατριώτες", για να αποπροσανατολίσουν τον ελληνικό λαό, να καναλιζάρουν την αντίσταση του στον αντικομουνισμό και την πιο μαύρη αντίδραση.

Σε μια χώρα-προτεκτοράτο όπως είναι η Ελλάδα αν η Αριστερά δεν αγωνίζεται ενάντια στην υποτέλεια, για την αποτίναξη της αμερικάνικης επικυριαρχίας, "για ελεύθερη πατρίδα και πανανθρώπινη τη λευτεριά", τότε δεν αγωνίζεται αληθινά ούτε για λαϊκή κυριαρχία και κοινωνική δικαιοσύνη.

Επιλέξαμε για τίτλο της ιστοσελίδας το "Πατριωτική Αριστερά" γιατί η σωτηρία της χώρας και του λαού της μπορεί να έλθει μόνο απ' την Αριστερά. Όμως από μια Αριστερά αναγεννημένη, που τώρα τραγικά απουσιάζει και που θα είναι αντιμπεριαλιστική-πατριωτική και ταυτόχρονα ταξική και διεθνιστική. Αν η ιστοσελίδα μας συμβάλει έστω και ελάχιστα στην κάλυψη αυτού του κενού θα έχει πετύχει τον στόχο της.

http://www.patari.org/