Η συμμαχία ανατροπής ( = ΕΠΑΜ + παραφυάδες) παίρνει σωστή θέση σε ΚΑΠΟΙΑ ζητήματα (π.χ. Ουκρανικό, εμβολιασμοί) αλλά αρνείται να υπερασπίσει τη θέση αυτή στο δρόμο. Για παράδειγμα, το ΕΠΑΜ παραχωρούσε τα γραφεία του (στη Βερανζέρου) στους υγειονομικούς για να συνεδριάζουν αλλά ποτέ δε συμμετείχε στις συγκεντρώσεις τους (Πιθανόν να είχα δει ΜΙΑ φορά ένα μέλος του ΕΠΑΜ από το Μαρούσι, αλλά δεν είμαι και σίγουρος). Στη συγκέντρωση υποστήριξης της Ρωσίας που έγινε πριν από κανα χρόνο, αφού φάγαμε τα συκώτια μας σε 15 συνεδριάσεις με το ένα μέλος της "συμμαχίας" να διαφωνεί στο αν θα βάλουμε τελεία ή κόμμα στο κείμενο που είχε γράψει το άλλο μέλος, τελικά είναι ζήτημα αν συμμετείχαν 3 μέλη της "συμμαχίας", στα οποία δεν περιλαμβάνονταν Καζάκης, Μαντάς κλπ.
Σε άλλα σημαντικότατα ζητήματα (π.χ. μεταναστευτικό, Μακεδονικό), το ΕΠΑΜ παίρνει την "έξυπνη" θέση του σκάζειν δια του αρραβώνος: υποννοεί προς τη μία κατεύθυνση (των μελών του) ότι έχει μία θέση ενώ στην πραγματικότητα έχει την αντίθετη. Στο μεταναστευτικό για παράδειγμα, ρητή θέση του Καζάκη είναι το "όλοι οι καλοί χωράνε", δηλαδή ανοιχτά σύνορα για όλους. Η "εξυπνάδα" εδώ είναι ότι προτείνει να αφήσουμε όλο το Πακιστάν να μπει στη χώρα, αλλά να τους δώσουμε διαβατήριο για να πάνε στη Γερμανία. Μόνο που η εξυπνάδα αυτή στην πραγματικότητα είναι ηλιθιότητα, αφ' ενός γιατί τα διαβατήρια αυτά δε θα γίνουν δεκτά από τους Γερμανούς αν αυτοί αποφασίσουν ότι θέλουν να βάλλουν ποσόστωση στους λαθρομετανάστες ωστε να διαλύσουν μεν τα εργατικά δικαιώματα στη χώρα τους, χωρίς όμως και να διακινδυνεύσουν εξέγερση. Αφ' ετέρου επειδή μία τέτοια πολιτική θα πλήξει θανάσιμα τα συμφέροντα των άλλων Ευρωπαίων εργαζομένων, με τους οποίους θα έπρεπε να αποζητάμε συμμαχία (το "προλετάριοι όλων των χωρών ενωθείτε" ο Χαζάκης ή το ξέχασε μόλις τον διέγραψαν από το ΚΚΕ, ή δεν το είχε μάθει ποτέ). Έτσι κι αλλιώς, η πολιτική αρχών είναι terra incognita για τον Καζανάκη. Στο Μακεδονικό, κάνει αβαβά το ότι η FYROM με την υποστήριξη των ΗΠΑ προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις ενάντια στη χώρα μας και το θέμα του ονόματος είναι ενταγμένο σε αυτή τη λογική. η "εξυπνάδα" του Καζακστάν σε αυτή την περίπτωση είναι να ρίχνει τη μπάλλα στην εξέδρα δηλώνοντας ότι αρνείται να αναγνωρίσει οποιοδήποτε κρατίδιο προέρχεται από τη διάλυση της πρώην ενιαίας Γιουγκοσλαβίας.
Άλλες φορές πάλι, ο Γκαζάκης στέκεται ξεκάθαρα απέναντι και ενάντια στους λαϊκούς αγώνες, όπως για παράδειγμα την περίοδο των μεγάλων κινητοποιήσεων του 2011. Τότε, σε μέρα απεργίας και μαζικότατης συγκέντρωσης, ο Τασάκης σε εκπομπή που έκανε από τη "Μεγάλη Βρετάνια", πίνοντας τις εσπρεσιές του, έβριζε τους ανόητους που διαδηλώνουν, αντί να κάνουν την "έξυπνη" κίνηση που αυτός πρότεινε: Να υπογράψουν την προσφυγή στα δικαστήρια που οργάνωνε το ΕΠΑΜ, ωστε έτσι να ανατραπούν τα μνημόνια και να ξετυλιχτεί το κουβάρι της υποτέλειας. Σε άλλη αναλαμπή, την ίδια περίοδο, είχε ουσιαστικά προτείνει να γίνει χούντα (η οποία βέβαια θα μας ελευθέρωνε): Να συλλάβει ο αρχηγός της αστυνομίας τον πρόεδρο της Δημοκρατίας και την κυβέρνηση, να διορίσει κυβέρνηση υπό ανώτατο δικαστικό και η χουντική αυτή κυβέρνηση να καταργήσει τα μνημόνια και να ελευθερώσει τη χώρα. Υποννοούσε μάλιστα ότι εκκρεμεί συνάντησή του με την Παπαρήγα για να συζητήσουν το μεγαλοφυές σχέδιο (από πότε το ΚΚΕ συνδιαλέγεται με αυτούς που έχει διαγράψει;). Αν θυμάμαι καλά, την ίδια περίοδο είχε κυκλοφορήσει και ένα κάλεσμα, στο οποίο υποννοούσε ότι έχει οργανωθεί και είναι στα σκαριά εξέγερση/επανάσταση: ("Όταν ακούσετε τις καμπάνες να χτυπάνε, να βγείτε όλοι τους δρόμους" κλπ). Είναι να απορεί κανείς πώς είναι δυνατόν άνθρωπος που δεν κάνει χρήση ουσιών να λέει τέτοια πράγματα. Μάλλον είχε πέσει στη μαρμίτα μικρός...
Και βέβαια δεδομένου ότι το ΕΠΑΜ είναι προσωποπαγές μόρφωμα, όπου μπροστά πηγαίνει ο αρχηγός και πίσω του οι σκύλοι, η προσωπικότητα του ισόγειου αρχηγού έχει σημασία. Και η προσωπικότητα αυτή καθορίζεται από δύο κυρίως χαρακτηριστικά: Τη μυθομανία και την αλητεία. Όταν συναντώνται τα χαρακτηριστικά αυτά, ένα από τα αποκυήματά τους είναι η ακατάσχετη συκοφαντία προς όποιον βρεθεί στο δρόμο του μεγάλου ηγέτη. Χαρακτηριστικό αυτού είναι ότι αυτή τη στιγμή εκκρεμμούν στα δικαστήρια αγωγές ή μυνήσεις τουλάχιστον δέκα πρώην συνεργατών του. Πλέον χαρακτηριστική η περίπτωση του φίλου Dimitris Kypriotis, ο οποίος ήταν στενότατος συνεργάτης του και κορυφαίο στέλεχος του ΕΠΑΜ μέχρι τη στιγμή που διαφώνησε με την - ουσιαστικά εθνομηδενιστική - στάση του Αρχηγού στο Μακεδονικό. Τότε ο Ανώτατος Ηγέτης ανακάλυψε ότι ο Κυπριώτης σκόπευε "να διαλύσει το ΕΠΑΜ, να πάρει τη σφραγίδα του και να την πουλήσει στον Ιβάν Σαββίδη ο οποίος θα την αγόραζε με λεφτά της Ρωσικής μαφίας". Πρόσφατα παρευρέθηκα στα δικαστήρια σε μία τέτοια υπόθεση, την οποία ο δικηγόρος του πέτυχε να μην εκδικαστεί χρησιμοποιώντας δικονομικά τεχνάσματα. (βέβαια δημιουργείτε το ερώτημα γιατί ο γραφικός πολιτευτής, δια του δικηγόρου του, ήθελε να αποφύγει να δώσει λόγο για τις πράξεις του. Είτε δεν είχε διαβάσει το Λυσία, είτε προέβλεπε ποιο θα ήταν αναπόφευκτα το αποτέλεσμα αν δικαζόταν.)
Alfonius
No comments:
Post a Comment