Για τον Αγνωστο Στρατιωτη

Τελικά μετά την νίκη της απεργίας πείνας του Πανό Ρουτσι έχουμε άλλη μια ήττα.Κι αυτή δεν είναι τίποτα άλλο παρά, τόσο η ψήφιση του νόμου για την στρατιωτική φύλαξη του μνημείου, όσο και τις ανευρες και μικρές κινητοποιήσεις που ακολούθησαν.

Με την αριστερά για άλλη μια φορά σε μία κατεύθυνση ενός στείρου συνδικαλιστικού εργατιστικου οικονομισμου ή και δικαιωματισμου και με ανώδυνα χάπενινγκ και τραγουδάκια.Ετσι αφήσαμε μόνους για άλλη μια φορά τους γονείς των 57 θυμάτων στα Τέμπη και το σπουδαιότερο,τα ΜΑΤ και το στρατό εν είδει εθνοφρουράς και δύναμης εσωτερικής κατοχής να κυριαρχούν στο Σύνταγμα έτοιμοι να δράσουν άμεσα απέναντι στον εχθρό λαό.

Για ένα τόσο μεγάλο ζήτημα στις 21/10 ημέρα ψήφισης του χουντικού νόμου Μητσοτάκη η εικόνα της κινητοποίησης ήταν τραγική.

Εδω λοιπόν φαίνεται ποιοι είναι με ποιους και ποιος είναι ο ρόλος τους.θεωρω τις δυνάμεις της αριστεράς ότι παίζουν τον ίδιο ρόλο με την δεξιά και λειτουργούν ως "αριστερός" βραχίονας του μνημονιακου καθεστώτος Μητσοτάκη και συνοδοιπόρος του.

Με πρωτοπόρο όπως πάντα το ΚΚΕ και βεβαίως όλη την κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αριστερά αφού δεν μπορούν να ελέγξουν το κίνημα των Τεμπών ένα γνήσιο ακηδεμονευτο λαϊκό κίνημα, το σαμποταρισαν με τον γνωστό τρόπο. Μηπως πιστεύουν ότι η υπεράσπιση του μνημείου είναι "εθνικισμός"; Πιστεύω ότι έτσι είναι.

Ομως η υπόθεση του μνημείου τόσο των Τεμπών όσο και όλου του άγνωστου στρατιώτη και τού Συντάγματος έπρεπε πρώτα από όλα και πάνω απ'όλα να είναι υπόθεση της αριστεράς διότι με την πράξη ψήφισης του νομοσχεδίου, διαμορφώνεται ένα περίκλειστο κέντρο το οποίο θα χρησιμεύει μόνο για την βιομηχανία του τουρισμού αλλά και για την περιφρούρηση των δραστηριοτήτων της ντόπιας ξενοδουλης ολιγαρχίας και των ξένων προστατών επισκεπτών που κλείνουν διάφορες "συμφωνίες"και θα πρέπει μην ενοχλούνται από τον λαό.

Ξερουν πολύ καλά ότι τα Τέμπη είναι η θρυαλλίδα που συσπειρώνει και ξεσηκώνει το λαό απέναντι στο μνημονιακο καθεστώς και αυτό φοβούνται. Η στρατιωτικοποίηση του μνημείου είναι το πρόκριμα της ανηλεους καταστολής του ετεροκλητου λαϊκού κινήματος. Εκμεταλλευινται όμως και το γεγονός (μέσα και από τους πολλούς κατασταλτικούς αυταρχικούς νόμους) ότι στην ουσία αυτό το μεγάλο λαϊκό κίνημα, πέρα από την πρωτοπόρο μάνα του λαού τη Μαρία Καρυστιανού και τον Πάνο Ρουτσι, στερείται μιας αυθεντικής πολιτικής έκφρασης και ενός συνεκτικού στοιχείου που θα ενοποιήσει τα Τέμπη και το αίτημα για δικαιοσύνη και οξυγόνο,bμε το συνολικό αίτημα μιας πραγματικής εθνικής και κοινωνικής απελευθέρωσης.

Δεν αρκεί ο πασιφισμος των "μέχρι τέλος"με τα κεριά και τις κιθάρες.Δυστυχως πρέπει να παραδεχτούμε μερικά ενίοτε σημαντικά ζήτηματα. Σαν ένα μικρό κομμάτι προσωπικά συμμετέχοντας στην συμπαράσταση στην απεργία πείνας τις 22 μέρες, ενώ είδαμε να οικοδομείται μια βασική μαγιά και ένα κέντρο αγώνα, δυστυχώς είδαμε να αναπαράγεται μια λογική εκτόνωσης και το χειρότερο μέσα στο κίνημα, ήταν η θεοποίηση της περιβόητης "Κοβεσι".Τι κοινό άραγε έχει ο λαός μας και ειδικά οι γονείς των δολοφονημένων παιδιών στα Τέμπη -δολοφονημενων από την μνημονιακη πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων -με τους κομισσαριους της ΕΕ;  

Η επίσκεψη Κοβεσι που μάλιστα πλασαρίστηκε και από μερικές δυνάμεις μέσα στο κίνημα ως αφετηρία "πτώσης του Μητσοτάκη" δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η επισφράγιση των νέων μνημονίων και του παρατεταμένου μνημονιακου ελέγχου της χώρας μας από τους μηχανισμούς της Δύσης και πρόκριμα για την διαμόρφωση των νέων πολιτικών εφεδρειών που θα συνεχίσουν το ίδιο έργο των μνημονίων και των ιδιωτικοποιήσεων. ΕΕ και ΝΑΤΟ και Ισραήλ δολοφόνησαν τα παιδιά στα Τέμπη.Ολα αυτά δυστυχώς δεν ειπώθηκαν.

Δυστυχως χάθηκε άλλη μια ευκαιρία αυτό το άτυπο κέντρο αγώνα στο Σύνταγμα να λειτουργήσει ο καταλύτης της ολικής ανατροπής του καθεστώτος υποτέλειας.Απο την άλλη οι δύο απεργίες στον Οκτώβριο αντί να συνδέσουν την πάλη ενάντια στο 13ωρο και τη συνολική μνημονιακη αντιλαϊκή πολιτική με το κίνημα των Τεμπών για δικαιοσύνη και οξυγόνο και να δοθεί μία συνολική πολιτική απάντηση,οι δυνάμεις της αριστεράς έπαιξαν για άλλη μια φορά το γνωστό καθεστωτικό ρόλο διάσπασης αποκομμένες από το συνολικό πολιτικό αίτημα να πέσει ο Μητσοτάκης και να δωθεί μια άλλη κατεύθυνση στον λαϊκό αγώνα με κορμό τα Τέμπη.

Ολοι τελικά τρόμαξαν από την απεργία πείνας που άλλαξε τον ρου τής ιστορίας και για αυτό τόσο το κράτος τους όσο και η λεγόμενη αριστερά με άλλοθι "ταξικοτητας" τρέχουν να οχυρωθούν και να προφυλαχτούν απέναντι στον κακό "λαϊκισμό".

Το κράτος τους δείχνει για άλλη μια φορά το πραγματικό του πρόσωπο στρέφοντας τα στρατευμένα παιδιά του λαού απέναντι στον λαό.

Οχι σύντροφοι.Το ζήτημα του μνημείου είναι υπόθεση του λαού και όχι όπλο στα χέρια της ξενοδουλης δεξιάς και της ντόπιας ξενοδουλης ολιγαρχίας.

Το Σύνταγμα και οι πλατείες, τα μνημεία του έθνους είναι δικά μας μνημεία όχι των απογόνων του δοσιλογισμου και των Τσολάκογλου Φον Ράλλη και Άδωνι Γεωργιάδη.Δεν ανήκουν σε αυτούς που ξεπουλούν τη χώρα μας στο ξένο πολυεθνικό κεφάλαιο που υπό την αιγίδα του ΝΑΤΟ ΗΠΑ και ΕΕ μοιράζουν Αιγαίο Κρήτη Κύπρο Θράκη στην Τουρκία και Ισραήλ,σε αυτούς που ξεπουλούν τις πλουτοπαραγωγικές πηγές ενέργειας και τόν εθνικό μας πλούτο.

Οχι, το μνημείο δεν ανήκει σε αυτούς που με πρόσχημα τον ΟΠΕΚΕΠΕ εκτελούν το τελικό σχέδιο εξόντωσης της αγροτικής και κτηνοτροφικής παραγωγής με στόχο την αποικιοποίηση και την μετατροπή της γης σε τεράστιο τσιφλίκι των πολυεθνικών εταιρειών μεταλλαγμένων τροφίμων.

Το Σύνταγμα και ο άγνωστος στρατιώτης είναι ιδιοκτησία του λαού και του έθνους μας και θα πρέπει να το υπερασπίσουμε απέναντι στο μνημονιακο καθεστώς και το νέο φασισμό.

Ταυτοχρονα να στηρίξουμε κάθε δημοκράτη φαντάρο και αξιωματικό που θα αρνηθεί να γίνει όργανο του στρατού ως δύναμης εσωτερικής κατοχής και που θα αρνηθεί να στραφεί απέναντι στον λαό. Το σπουδαιότερο,θα πρέπει στηρίζοντας το κίνημα των Τεμπών, να προταξουμε ένα γνήσιο αντιιμπεριαλιστικό εθνικό και κοινωνικό πρόταγμα αλλαγής, όχι αλλαγής φρουράς αλλά συνολικής ανατροπής του καθεστώτος υποτέλειας και μεταπρατισμου, ολικής ανατροπής των μνημονίων στην κατεύθυνση της εθνικής ανεξαρτησίας και κοινωνικής απελευθέρωσης.

Ετσι μόνο θα αποκτήσουν περιεχόμενο τα αιτήματα για δικαιοσύνη και οξυγόνο. Ειναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία η ύπαρξη του λαϊκού παράγοντα στο προσκήνιο τέτοια που θα ανατρέψει τόσο το Μητσοτάκη όσο και άλλες δεξιές ή "αριστερές" εφεδρείες του συστήματος.

Γιωργος Ανενταχτος Αριστερος

Η ψυχολογία της αυτοκτονίας.

Η ψυχολογία της αυτοκτονίας.

Τι σκεφτόταν ο Yahya Sinwar πριν διατάξει την επιχείρηση της 7ης Οκτωβρίου;

Από τις πρώτες στιγμές που παρακολούθησα την 7η Οκτωβρίου, την επιχείρηση που άλλαξε την πορεία της ιστορίας, αναρωτήθηκα: Τι περνούσε από το μυαλό του Yahya Sinwar; Πώς σκέφτεται ένας άνθρωπος που γνωρίζει ότι αυτή η κίνηση θα ανοίξει τις πύλες της κόλασης στη Γάζα και τον λαό της; Έχασε τον έλεγχο; Αυτοκτόνησε; Ή μήπως η Γάζα αυτοκτόνησε εντελώς; Ήταν μια καθαρά στρατιωτική κίνηση... ή ήταν κάτι άλλο, κάτι βαθύτερο;

Με την πάροδο του χρόνου, άρχισα να πιστεύω ότι αυτό που έκανε ο Σινβάρ δεν ήταν αυτοκτονία με τη συναισθηματική έννοια, αλλά μάλλον μια υπολογισμένη στρατηγική αυτοκτονία, βασισμένη σε μια σωρευτική επίγνωση και μια βαθιά αίσθηση ότι, δεδομένης αυτής της πραγματικότητας, η Παλαιστίνη δεν θα απελευθερωθεί μέσω συμφωνιών για κρατούμενους, γραφείων του ΟΗΕ ή ακόμα και μέσω επαιτείας σε διεθνή φόρουμ. Ήξερε ότι η συνέχιση της διαχείρισης της «κρίσης» υπονοούσε αποδοχή της πραγματικότητας της κατοχής και ότι η διατήρηση του «status quo» ήταν απλώς μια αόριστη επέκταση της τραγωδίας.

Εκείνη τη στιγμή, ο Σινβάρ δεν ήταν «άτομο». Αντίθετα, ήταν η ψυχολογική ενσάρκωση μιας συλλογικής συνείδησης που είχε ζήσει 17 χρόνια πολιορκίας, αναπνέοντας ταπείνωση, τρώγοντας θάνατο και μεγαλώνοντας με μια υπαρξιακή αίσθηση ασφυξίας. Στην κοινωνική ψυχολογία, ο Εμίλ Ντυρκέμ εξηγεί στο διάσημο βιβλίο του «Αυτοκτονία» ότι υπάρχει ένα είδος «συνειδητής συλλογικής αυτοκτονίας» που συμβαίνει όταν μια ομάδα φτάνει σε ένα ασυνείδητο συναίσθημα ότι η επιβίωσή της χωρίς αξιοπρέπεια... είναι αληθινή εξόντωση. Η συλλογική συνείδηση επιλέγει να θυσιάσει το σώμα για χάρη της διατήρησης του «νοήματος». Αυτό ακριβώς αντιπροσώπευε ο Σινβάρ εκείνη τη στιγμή.

Η απόφασή του, επομένως, δεν ήταν αντανάκλαση μιας αποσύνδεσης από την πραγματικότητα, αλλά μάλλον επειδή η σύνδεση με την ίδια την πραγματικότητα είχε γίνει ένα είδος ασθένειας. Το έθνος της Γάζας είχε φτάσει σε μια στιγμή που η συλλογική του συνείδηση διακήρυξε: Δεν θα υποταχθούμε πλέον, όποιες και αν είναι οι συνέπειες. Αυτό ακριβώς περιέγραψε ο Frantz Fanon όταν είπε: «Ένας αποικισμένος λαός, όταν σκοτώνεται, όχι μόνο εκδικείται τον αποικιοκράτη, αλλά και λυτρώνεται».

Όταν ο Sinwar πήρε την απόφασή του, η πρόθεσή του δεν ήταν πολιτική. Ήταν ένας συναισθηματικός καθρέφτης για δύο εκατομμύρια ανθρώπους υπό πολιορκία, που είχαν βιώσει χρόνια ταπείνωσης, καταστροφής, αδυναμίας, θανάτου παιδιών, πυρπόλησης αγροκτημάτων και εξευτελιστικών διαπραγματεύσεων. Αυτή η συλλογική ψυχή δεν αναζητούσε πλέον ελπίδα. Αντίθετα, αναζητούσε εκδίκηση ενάντια στο ίδιο το τίποτα, ενάντια στο αίσθημα περιθωριοποίησης, ενάντια στο να είναι αόρατος στον παγκόσμιο χάρτη. Επομένως, η 7η Οκτωβρίου δεν ήταν απλώς μια ένοπλη εξέγερση, αλλά μια κραυγή για ύπαρξη.

Ενώ πολλοί βλέπουν το γεγονός από την οπτική γωνία του «Είναι αυτή μια ορθολογική απόφαση;» Η πραγματική απάντηση προέρχεται από τον Γερμανό φιλόσοφο Βάλτερ Μπένγιαμιν, ο οποίος έγραψε: «Κάθε επαναστατική εξέγερση δεν υποκινείται από φιλοδοξίες για το μέλλον, αλλά από την απελπισία του παρόντος». Η 7η Οκτωβρίου ήταν μια στιγμή ιστορικής απελπισίας, όταν η υποταγή έφτασε στο αποκορύφωμά της και έγινε σπαθί.

Παραδόξως, ορισμένοι επικριτές εξακολουθούν να ρωτούν: «Δεν ήξερε ο Σινβαρ ότι το Ισραήλ θα απαντούσε;» σαν να μην καταλαβαίνουν ή να μην θέλουν να καταλάβουν ότι ο Σινβαρ ήξερε περισσότερα από αυτούς. Αλλά αποφάσισε ότι αυτή η στιγμή θα ήταν μια σημαντική «αποκάλυψη», όχι μόνο σε στρατιωτικό επίπεδο, αλλά και σε παγκόσμιο ηθικό επίπεδο. Το Ισραήλ είναι μια οντότητα που προστατεύεται από μια τεράστια μηχανή προπαγάνδας, που παρουσιάζεται πάντα ως το ιδανικό θύμα. Ήθελε να την αναγκάσει να σκοτώνει μέχρι να πέσουν οι μάσκες της.

Ο Σινβαρ επέλεξε να αντιμετωπίσει, όχι για να κερδίσει στρατιωτικά, αλλά για να ωθήσει το Ισραήλ προς την ηθική καταστροφή. Και αυτό συμβαίνει τώρα. Το Ισραήλ δεν νίκησε τη Γάζα. Πνίγεται στη Γάζα. Η εικόνα του έχει πέσει. Δεν είναι πλέον η «δημοκρατική όαση» στην άγρια Ανατολή. Έχει γίνει σύμβολο αποικιοκρατίας, εθνοκάθαρσης και γενοκτονίας. Ο λόγος δεν είναι μόνο ο αριθμός των νεκρών, αλλά ότι σκοτώθηκαν αφού εξεγέρθηκαν ενάντια στον φόβο, ενάντια στις μαζικές φυλακίσεις και ενάντια στην προοπτική του θανάτου.

Ίσως η ειρωνεία είναι ότι οι ελεύθεροι λαοί του κόσμου το κατάλαβαν αυτό. Κατάλαβαν ότι αυτό που συνέβη ήταν μια επανάσταση χωρίς λόγο και θράσος χωρίς μάσκα. Φοιτητές σε δυτικά πανεπιστήμια, άνθρωποι σε διαδηλώσεις, διανοούμενοι σε άρθρα - όλοι άρχισαν να απογυμνώνουν την οντότητα από την ηθική της νομιμότητα. Αυτό δεν θα είχε συμβεί χωρίς την έκρηξη της 7ης Οκτωβρίου. Η «συμβολική βίαιη δράση», όπως την αποκαλεί ο Pierre Bourdieu, είναι αυτή που αναδιατάσσει τις έννοιες πριν αναδιατάξει τη γεωγραφία.

Το Ισραήλ κέρδισε τη μάχη με τα όπλα, αλλά χάνει τον πόλεμο κατά της νομιμότητας, και αυτό είναι πιο επικίνδυνο. Η ηθική ήττα προηγείται πάντα της πολιτικής ήττας. Το ίδιο συνέβη με την Αμερική στο Βιετνάμ, με τη Γαλλία στην Αλγερία και με το καθεστώς του απαρτχάιντ στη Νότια Αφρική. Όλοι τους κέρδισαν με τη φωτιά, αλλά κατέρρευσαν όταν εκτέθηκαν ηθικά. Η τιμή πηγαίνει σε εκείνους που επέλεξαν, όπως είπε ο Jean-Paul Sartre, «να πουν όχι ακόμα και όταν ξέρουν ότι τίποτα δεν θα αλλάξει αύριο».

Λοιπόν, αυτοκτόνησε ο Σινβάρ; Όχι. Απλώς πυροβόλησε την πρώτη σφαίρα στην καρδιά ενός 75χρονου ψέματος. Μια σφαίρα που μπορεί να μην καταστρέφει το σώμα τώρα, αλλά έχει αρχίσει να καταστρέφει την ψυχή. Και αυτοκτόνησε η Γάζα; Όχι. Η Γάζα είναι πιο παρούσα σήμερα από ποτέ. Είναι τώρα, στη συνείδηση της ανθρωπότητας, μια γη μαρτυρίας, μια γη κραυγών, μια γη απόρριψης.

Δεν λυνεται το Παλαιστινιακο Χωρις τι Διαλυση του Ισραηλ!

Αφου ληγει ο 5ος πολεμος με τι Χαμας μπαινει το ερωτημα θα υπαρξη  μονιμη εκεχειρία  εως τι ληξη της θητειας του Τραμπ η οπως με την προηγουμενη τον Μαρτη θα αρχισει ξανα ο πολεμοε; Ευλογα ερωτηματα στα οποια δεν μπορουμε να εχουμε απαντηση αλλα μπορουμε να πουμε μερικα πραγματα που θα μας κανουν να καταλαβουμε που την πανε τι δουλεια.

Παλαιστινιακη Αντισταση το Πανθεον των Αντιστασεων

Με τις πιο αντιξοες συνθηκες ολων των εποχων οι Παλαιστινιοι κρατηθηκαν ορθιοι παρα τα εμπαργκο, την καταστροφη κατα 80% ολων των υποδομών της Γαζας και το γεγονος οτι δεν εχουν αντιαεροπορικα οπλα. Το Ισραηλ επεκτεινε τον πολεμο σε αλλες τεσσερεις χωρες: Υεμενη, Συρια, Λιβανο, Ιραν. Με το τελευταιο εφαγε γερο χαστουκι τοσο που πονεσε και αναγκαστηκε η μαμα Αμερικη να ερθει να φανει οτι σωζει το μωρο της με κατι ντουφεκιες στο γαμο του καραγκιοζη..

Γινεται εκεχυρια απελεθερωνονται ολοι οι ομηροι της 7 Οκτωβριου 2023 και ξαναρχιζει ο τζερτζελες. Αναμεσα στη πρωτη και τι δευτερη εκεχυρια γινεται το στραπατσο με το Ιραν και οι διαδηλωσεις σε Ευρωπη και Αμερικη αυξαινονται απειλητικα. Ο Τραμπ συνεχιζει να απειλει θεους και δαιμονες λεγοντας οτι θα κανει απελασεις οσοι δειχνουν αλληλεγγύη στο Παλαιστινιακο λαο. Οι Αγγλοι σαν γνησια σκυλακια των ΗΠΑ εφευρισκουν μια ανυπαρκτη οργανωση 'Παλαιστινιακη Δραση' και την ορίζουν τρομοκρατικη και οποιος δημοσια λεει οτι την υποστηριζει τον συλλαμβανουν κανοντας μαζικες συλληψεις κυριως ηλικιωμενων ατομων ακομα και γιαγιαδες πανω απο 80χρονο. Ετσι το ξεφτιλλιζουν το θεμα και γινονται γελοιοι και αντι να μειωνονται οι διαδηλωσεις αυξαινονται 

Τι μπορει να παιζεται;

Για να καταλαβει κανεις τις λαμογιες της Αμερικανικής βασης στη Μεση Ανατολη πρεπει καποιος να ανατρεξει στην ιστορια. 

Οι τελευταεις μεγαλες επεμβασεις του Ισραηλινού Στρατου εγιναν τη δεκαετια του 1980 στο Λιβανο αλλα απο τις ηττες που εφαγαν απο τοτε ασχολουντησαν αποκλειστικα με το εσωτερικο τους, τι Δυτικη Οχθη και τι Γαζα ..

Το 2004 αποχωρουν πληρως απ τη Γάζα και βιαια βγαζουν τους εποικους τους. Την ιδια περίοδο φυλακίζουν το Μπαργουτη το στελεχος της Φαταχ που ειναι κοινως αποδεκτως τοσο στη Δ Οχθη και τη Γαζα.

Η δευτερη ιντιφαντα οπου ο Μπαργουτι ειναι ακομα εξω και χρεωνεται το θάνατο ισραηλινων με της 'Ταξιαρχιες Αλ Ακσα' τον φερνει τελικα στυ φυλακη οπου αρνειται να αναγνωρισει τα Ισραηλινά δικαστηρια κατοχης και του δινουν καμμια πενηνταρια φορες ισοβια. Την ιδια περιοδο οι Ισραηλινοί φευγουν απ τη Γαζα εξ ολοκληρου και περνουν και τους εποικους τους. Περνανε καμποσα χρονια πριν αρχισουν εχθροπραξιες και χτιζουν ενα τοιχος που οδηγει τον υπολοπο πλανητη να ονομαζει τι Γαζα την μεγαλυτερη ανοιχτη φυλακη στην υφηλιο. 

Η Χαμας και οι αλλες αντιστασιακες οργανωσεις κατανοουν οτι ο χρονος οπου υπαρχει εκεχυρια ειναι απλα το διάλειμμα μέχρι την επομενη συγκρουση που παντα ερχεται οταν εχεις να κανεις με τους Ισραηλινους και ολα τρεχουν πισω στην περίφημη συμφωνια του Οσλο οπου ειχαν συμφωνησει ταχα στη δημιουργια Παλαιστινιακουβκρατος.

Το ζητημα των δυο κρατών...

Δεν μπορει η Γαζα να ενωθει γεωγραφικά με τη Δ Οχθη χωρις παραχωρησεις εδαφων. Ειχαν διατυπώσει οτι θα εφτιαχναν μια γεφυρα αλλα σκεφτηκαν οτι οι Παλαιστινιοι θα σταματαγαν οπουδηποτε στο περασμα και θα εριχναν ρουκετες. Μετα στη πρωτη Προεδρια Τραμπ ειχαν διατυπωσει να χτισουν ενα τουνελ  σε στυλ οπως στη Μαγχη που ενωνει Αγγλια και Γαλλια. Απορριφθηκε λογου κοστους και ελεγχου.

Δεν νοειται κρατος οπου τριτος ελεγχει και τις εισοδους και εξωδους και τι μπαινει και τι βγαινει. Με το Οσλο το Ισραηλ πηρε παραταση σχεδον 35 χρονια και δεν ξερω σε τι κοστος σε πολεμους κτλ 

Δηλωσεις Λαβροβ

Ο Πουτιν βγηκε και δηλωσε οτι συμφωνει με την ειρηνευτικη προσπαθεια του Τραμπ και μερικοι το κατάλαβαν σαν να τα εκανε πλακακια ενω οι ιδιοι ξεχνούν να μας πουν οτι η Ρωσια κατω απ τον Σταλιν ηταν μια απ της πρωτες χωρες που αναγνωρισε το Ισραηλ. Ο Λαβροβ ειπε πρεπει να ιδρυθει Παλαιστινιακο κρατος. Ο Μπαργουτι λεει οτι πρέπει να ειναι στα συνορα του 1967.

Εαν κοιταξη κανεις το χαρτι του 1967 το Ισραήλ διασπάται στα δυο και απο τοτε μεχρι σημερα εχει πραξη το αντιθετο να διασπάσει τους Παλαιστινιους να μην μπορουν να εχουν κρατικη οντότητα ενωμένη με  σύνορα. Και εδω ειναι το διαχρονικο προβλημα πως να κρατανε τους Παλαιστινιους υποταγμενους και διαιρεμενους.

Παραχωρηση εδαφων ...

Θεωρητικα οι Ισραηλινοί εαν θελουν να παρουν μια σχετικη παραταση ζωης πρεπει να παραχωρήσουν εδαφη. Οι Παλαιστινιοι δεν πρόκειται να φυγουν απ τη Γαζα οικοιωθελως εκτως εαν τους δωσουν θαλασσα και γη στο Βορρα οπως ειχαν το 1946 και ετσι Γαζα και Δ Οχθη ενωνονται, η Χαμας γινεται σαν τη Χεζμπολλαχ κρατος εν κρατει αλλα δεν υπαρχει επισημως εκπροσωπος του νεοσύστατου κράτους και βγάζουν το νεο Μαντελα (Μπαργουτι) απ' τις φυλακες.

Οτιδηποτε αλλο κανουν οι Αμερικλανοι δεν θα τους δωσει παραταση ζωης, θα επιταχυνει τη διαλυση του Ισραηλ μια ωρα νωριτερα. Ειδωμεν.

Αγγλια: Η κοινωνικη συνθεση του κινηματος κατα της μεταναστευσης..

Αγγλια:

Η κοινωνικη συνθεση του κινηματος κατα της μεταναστευσης...

Ενω η Αριστερα υιοθετησε την παγκοσμιοποιηση και τον κορονοφασισμο μια μεγαλη μεριδα του λαου πηγε κοντρα στα μετρα του εγκλεισμου και απο τοτε η αυτο οργανωση εγινε της μοδας.

Ιδιαιτερα χαρακτηριστικο ειναι η κοντρα για τα μετρα της κλιματικης αλλαγης οπου εβαλαν καμερες και εκλεισαν παραδρομους δημιουργωντας απανωτα προστιματα  στους οδηγους. Ομαδες αφου εκαναν διαδηλώσεις για 2-3 χρονια που δεν οδηγησαν πουθενα αυτο οργανωθηκαν να κατεβαζουν της κολoνες που εχουν κάμερες η τις ιδιες της καμερες. Λενε οτι 20.000 καμερες εχουν κατεβει και στο τελος ο Δημαρχος του Λονδινου τα παρατησε. Μια ηττα που δεν εχει δημοσιοποιηθει.

Οι διαδήλωσεις κατα των ξενοδοχείων των παρανομων μεταναστων συνεχιζονται απο πολη σε πολη. Υπο πιεση δημοτικοι συμβουλοι σε μια περιοχη στο Λονδινο ψηφισαν να κλεισουν ενα ξενοδοχείο και η Κυβερνηση πηγε την υποθεση στο Ανωτατο Δικαστηριο και την πέταξαν εξω απο ενα Δικαστη του περιουσιου  λαου. Με λιγα λογια τα δικαιωματα των λαθρο ειναι πανω απ τους ντοπιους που πληρώνουν φόρους.

Ετσι οπως πανε εαν οι ειρηνικες διαμαρτυριες δεν βρουν διεξοδο θα δημιουργηθεί αντάρτικο κατα των ξενοδοχείων. Ρευμα νερο ακομα και τζαμια θα χτυπηθούν κανοντας  την παραμονή ανήμπορη...

Παραλληλα εχουν γεμισει αμετρητες πολεις με σημαιες η της Αγγλιας η του Ηνωνενου Βασιλειου.

Αυτοαπασχολουμενοι επαγγελματιες απ την οικοδομη και επαγγέλματα που συσχετίζονται με αυτη και πολλα γυναικοπαιδα απο εργατικες οικογενειες κατεβαινουν στις διαδηλωσεις. Η παλια εργατικη ταξη στα εργοστασια δεν υπαρχει ποια. Η νεα εργατικη ταξη ειναι παρων κατα της αντικαταστασης της...

Στο Βαθος Κινα

ΣΤΟ ΒΑΘΟΣ ΚΙΝΑ...

Βομβαρδισμενα Διυλιστήρια Ουκρανια

Η επέκταση του ΝΑΤΟ προς την πόρτα της Ρωσίας με σκοπό να την διαμελίσει προκάλεσε αυτόν τον πόλεμο, επομένως οι εγγυήσεις ασφαλείας του ΝΑΤΟ *μετά* τον πόλεμο φυσικά είναι εκτός συζήτησης και μόνο για εσωτερική κατανάλωση στην δύση. Η Ουκρανία ήταν μιας χρήσης, όπως και η Γεωργία πριν από 17 χρόνια. Για τους υποτελείς διακεκριμένους Ευρωπαίους -αρχηγούς κρατών- η τάση για επανάληψη είναι έντονη, έχουν κολλήσει προσπαθώντας να αναβιώσουν κάτι που έχει εξαντληθεί, και ο Τραμπ θέλει να πουλήσει στα ευρωγιοσουφάκια όπλα ,σπέρνοντας τους σπόρους για την επόμενη σύγκρουση...μιας και αυτή τελείωσε πάλι άδοξα. Η «Συλλογική Δύση» απλώς δεν είναι πλέον ικανή να επαναβιομηχανοποιηθεί και να επανεξοπλιστεί επαρκώς για να ανακτήσει μια ηγεμονική θέση. Οι ΗΠΑ ειδικότερα δεν είναι η ίδια χώρα που ήταν τη δεκαετία του 1940 και δεν θα είναι ποτέ ξανά. Όσο και να προσπαθεί να ορθοποδήσει πατώντας στα ευρωπαϊκά πτώματα. Η ανάπτυξη στην γηραιά ήπειρο απέκτησε αρνητικό πρόσημο σχεδόν σε όλες τις χώρες, με μόνο την Ισπανία από τις μεγάλες οικονομίες να διατηρεί ακόμα θετικά χαρακτηριστικά με πτωτική τάση όμως και αυτή. Και δεν φτάνουν όλα αυτά , πήραν εντολή να ανεβάσουν το κόστος εξοπλισμού τους από το 2% στο 5% ΤΟΥ ΑΕΠ. Επίπεδα 5% του ΑΕΠ για τα μέλη του ΝΑΤΟ υπήρξαν τελευταία φορά το 1962, κατά την Κρίση των Πυραύλων της Κούβας, ενώ στη συνέχεια, ως τις αρχές της δεκαετίας του 1970, το ποσοστό αυτό υποχώρησε περίπου στο 3% του ΑΕΠ, για να καταρρεύσει σε λιγότερο από 1,5% του ΑΕΠ μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου το 1989, με αποτέλεσμα το «μέρισμα της ειρήνης» να ενισχύσει τις κοινωνικές δαπάνες, την υγειονομική περίθαλψη, την εκπαίδευση κ.ά.

Από την άλλη η Ρωσία αλλάζει τακτική στα χτυπήματα της μετά την συνάντηση στην Αλάσκα. Οι εγκαταστάσεις της Flextronics, μια αμερικανική πολυεθνική εταιρεία - η τρίτη μεγαλύτερη παγκόσμια υπηρεσία παραγωγής ηλεκτρονικών ειδών και drones για τον πόλεμο- που λειτουργεί για πάνω από 13 χρόνια στο Ζακαρπάτιε της κεντρικής Ουκρανίας είναι τυλιγμένες στις φλόγες σχεδόν δύο ολόκληρα εικοσιτετράωρα αφότου χτυπήθηκαν από 12 βόμβες Kalibris. Το ίδιο συμβαίνει με τα διυλιστήρια των Αζέρων και του μαφιόζου φύλαρχου Αλίεφ στα προάστεια της Οδυσσού που αποτελούσαν το μοναδικό διυλίζων εργοστάσιο αργού πετρελαίου που διοχέτευε το καύσιμο στην Ευρώπη με τεράστια κέρδη και τόσα χρόνια οι ρώσοι το άφηναν να λειτουργεί και να αποδίδει τεράστια κέρδη. Ή μαζική συνδυασμένη επίθεση στο διυλιστήριο Kremenchug, Azeri Light, και οι καταστροφικές επιθέσεις στις εγκαταστάσεις της SOCAR κοντά στην Οδησσό στις 18 Αυγούστου αποκάλυψαν μια σκόπιμη στρατηγική αλλαγή. Για μεγάλο μέρος της σύγκρουσης, τα ενεργειακά περιουσιακά στοιχεία του Αζερμπαϊτζάν στην Ουκρανία διασώθηκαν αξιοσημείωτα, γεγονός που αντικατοπτρίζει τον κάποτε προσεκτικό διπλωματικό υπολογισμό της Μόσχας στον Νότιο Καύκασο. Ωστόσο, αυτή η αυτοσυγκράτηση έχει εξαφανιστεί μετά από μια σειρά επιθετικών προδοσιών από το Μπακού. Το έναυσμα πιθανότατα ήταν η μεταφορά του διαδρόμου της Ζανγκέζουρ μεταξύ του Αζερμπαϊτζάν και του Ναχιτσεβάν υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Πολιτειών για 99 χρόνια. Αυτή δεν ήταν μόνο μια οικονομική, αλλά και μια στρατηγική πρόκληση για τη Ρωσία, και κυρίως το έστησαν οι ΗΠΑ για να απασχολείται η Ρωσία στο μέλλον όσο αυτοί θα προχωρούν πιο βαθειά στην Ασία.

Για να συνοψίσουμε για την Ουκρανία, ουσιαστικά την καθιστούν μή ελκυστική πλέον για οικονομικούς γύπες, και το μόνο που θα μπορεί να διαπραγματευτεί σε λίγο και -αν υπάρχει ακόμα- ο Ζελένσκι θα είναι οι ορυκτοί του πόροι που και αυτοί μετά την ήττα στο Ντονμπας έχουν απομείνει ελάχιστοι προς παροχή στους δυτικούς καπιταληστές.

Το θερμό κλίμα στα μέτωπα της Ουκρανίας σιγά σιγά τελειώνει και σε περίπου έναν μήνα θα αρχίσουν οι ψυχρές μάζες να περικυκλώνουν την περιοχή, με τα σώα από πυραύλους ενεργειακά εργοστάσια στην υπολειπόμενη Ουκρανία να είναι σχεδόν μηδαμινά, και την ενέργεια να παρέχεται από φορητές συσκευές παραγωγής ρεύματος που μεταφέρθηκαν εκεί από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ένωση, αλλά τελειώνουν και τα δωρεάν όπλα, και τα δωρεάν τρόφιμα, και οι νύχτες στο Κίεβο το Λβοβ και την Οδυσσό θα είναι πολύ δύσκολες. Και οι Ρώσοι πλέον αν και δεν έδειχναν να βιάζονται προχωρούν σχεδόν τρέχοντας προς τα εμπρός πιθανόν επειδή κατέρρευσε το αμυντικό μέτωπο της Ουκρανίας και όταν φτάσουν στα φυσικά όρια του Ντονιέσκ τους περιμένει μια απέραντη ανοχύρωτη πεδιάδα μέχρι τα σύνορα της Πολωνίας...

Η ήττα είναι κοντά, και πρέπει να την διαχειριστούν και οι ηττημένοι δυτικοί αλλά και ο νικητής Πούτιν. Ήδη ο Τραμπ είπε τις προάλλες στην σύνοδο των ηττημένων στον Λευκό Οίκο ότι εγώ στην Ουκρανία πουλάω μόνο όπλα και δεν είναι δικός μου ο πόλεμος, αποτάσσοντας την ήττα και την μεταφέρει στους κακόμοιρους ευρωπαίους που όχι μόνο θα χάσουν ακόμη μια φορά, αλλά θα χρεωκοπήσουν επίσης αφού ο Νεοϋορκέζος φαφλατάς τραβάει όλες τις βιομηχανικές μονάδες στην άλλη άχθη του Ατλαντικού εκτελώντας μια ΝΕΑ ΔΙΑΡΘΡΩΤΙΚΗ ΥΠΕΡΠΟΝΤΙΑ ΑΦΟΜΟΙΩΣΗ για την περιχαράκωση της οικονομίας του, εις βάρος των γηρασμένων πρώην αφεντικών του πλανήτη. Ο Τραμπ επέβαλε δασμούς, ύψους 40% μέχρι και στις εισαγωγές χρυσού σε ράβδους από την Ελβετία -προς όλους τους ενδιαφερόμενους- το μεγαλύτερο κέντρο διύλισης χρυσού στον κόσμο. Και οι αγορές και κυρίως οι εγχώριες αναγκαστικά στράφηκαν στον Αμερικανικό χρυσό χτυπώντας έτσι ολόκληρη την βιομηχανία χρυσού εκτός Αμερικής. Το αποτέλεσμα θα είναι ο χρυσός, ως εγγύηση στις συναλλαγές θα μειωθεί στην παγκόσμια αγορά, και κυρίως δίνει την ώθηση στην εγχώρια ελίτ την οποία εκπροσωπεί να αγοράζει χρυσό φθηνά από τα κέντρα χρυσού και κυρίως αποσκοπεί να κόψει την ροή του παγκόσμιου χρυσού προς την Κίνα η οποία αγοράζει σαν τρελή χρυσό από όπου βρίσκει ρευστοποιώντας τα αμερικανικά ομόλογα που έχει στην κατοχή της και είναι πλέον τοξικά και κινδυνεύουν να γίνουν κουρελόχαρτα. Και προσπαθεί α μαζέψει τον χρυσό και να τον αποκόψει από εγγυητικό μέσον στις συναλλαγές , και προσπαθεί να κρατήσει ζωντανό το δολάριο σαν παγκόσμιο νόμισμα συναλλαγών.

Η Αμερική και ο Τραμπ κάνουν κινήσεις για να σώσουν την ηγεμονία τους, αλλά συναντούν δύο εμπόδια. Το ένα είναι η Ρωσία σαν πολεμική δύναμη και ίσως πλέον η πρώτη στον πλανήτη, και το δεύτερο είναι η Κίνα ως η παγκόσμια οικονομική δύναμη στις μέρες μας. Την Ρωσία ήδη την πλησίασε και της δίνει αυτά που ζητάει, δηλαδή την Ουκρανία πίσω και περιχαράκωση τω προνομίων της ως προηγουμένως , και η γραφειοκρατία ως μια κάστα που από την Στάλιν εποχή αποζητούσε την διατήρηση απλά των προνομίων και μια ασφάλεια των συνόρων τους για να νιώθουν ασφαλείς στις απέραντες εκτάσεις της Σιβηρίας και του Καυκάσου νομίζω ο Τραμπ που είναι γαλουχημένος μέσα στις αμερικανικές μπίζνες το διάβασε πολύ καλά και το παραχωρεί. Θα μπορούσε να ανοιχτεί στις ευάλωτες χώρες και να δημιουργήσει πάλι αποικιακού χαρακτήρα σχέσεις μαζί τους αλλά πλέον η Κίνα έχει εξαπλωθεί και εκεί. Στην Βενεζουέλα οι Κινέζοι έχτισαν δύο τεράστια μεγάλο διυλιστήρια, στο Μaracaibo και άλλο ένα στη Punta Cardon για το αργό πετρέλαιο του Μαδούρο με αποτέλεσάμα δεκάδες ειδικά διυλιστήρια μόνο για το πετρέλαιο της Βενεζουέλας (λόγω ιδιαιτέρων χαρακτηριστικών) στον αμερικανικό νότο και κυρίως στο Τέξας να παραμένουν ανενεργά, και ο Τραμπ μπορεί να έστειλε τις προάλλες εκεί τις ναυτικές του δυνάμεις αλλά εκεί βρίσκονται και οι κινέζοι με στρατό και οπλισμό για να διαφυλάξουν τα περιουσιακά τους στοιχεία. Το ίδιο φαινόμενο συναντούν οι Αμερικάνοι και σε άλλες χώρες στην Λατινική Αμερική αλλά κυρίως στην Αφρική που φαίνεται οι Κινέζοι και οι Ρώσοι βέβαια να έχουν συνάψει οικονομικές σχέσεις σχεδόν με όλα τα κράτη. Στο Τζιμπουτί διαθέτουν μια μεγάλη ναυτική βάση ακριβώς δίπλα από την αμερικάνικη για την διασφάλιση των συμφερόντων τους στον κόλπο του Αντέν μέχρι το Σουέζ. Στην ζώνη του Σαχέλ φαίνεται ότι κινέζοι στρατιώτες προστατεύουν τους ηγέτες των χωρών με κύριο πρωταγωνιστή τον Λοχαγό Τραορέ της Μπουρκίνα Φάσο, Μαλί Νίγηρα και πολλές ακόμα. Αντί λοιπόν να τα βάλουν με όλες αυτές που είναι χρονοβόρο και δύσκολο , πρέπει να χτυπήσουν απευθείας την βάση όλων αυτών, την Κίνα που και έχει εξαπλωθεί στον μισό πλανήτη και συνεργάζεται με τις πρώην αποικίες των δυτικών αλλά έχει ανέβει και στο πρώτο σκαλί του βάθρου στις οικονομίες και είναι η μεγαλύτερη απειλή για τις ΗΠΑ. Και αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Τραμπ και στην πρώτη του θητεία τις μεγαλύτερες κυρώσεις τις είχε επιβάλλει στην Κίνα. Το θέμα δεν είναι αν θέλουν, αλλά αν μπορούν να τα βάλουν με την Κίνα. Πάντως η εγχώρια τους πολεμική βιομηχανία έχει παρουσιάσει σημάδια βελτίωσης της παραγωγής πυραύλων όπως επίσης και υπάρχουν προσπάθειες βελτίωσης των ναυτικών τους δυνάμεων που είχαν μια τεράστια κάμψη όσο κυβερνούσαν οι παγκοσμιοποιητές Ομπάμα, Κλίντον και Μπάιντεν.

Το επόμενο χρονικό διάστημα θα παρακολουθήσουμε την διάλυση. οικονομική και ενωτική της Ευρώπης αφού βρίσκεται στα χαμηλά της όρια αλλά χωρίς να μπορει να λειτουργήσει επιδραστικά στα παγκόσμια δρώμενα πλέον. Θα δούμε πως θα διαχειριστεί ο Πούτιν την νίκη του στο εσωτερικό της χώρας του με την ελίτ και τον απλό λαό. Και θα δούμε τον τρόπο που θα χρησιμοποιήσει η Αμερική τα κράτη δορυφόρους στην περιοχή της Κίνας για να την ρίξει από την κορυφή της παγκόσμιας οικονομίας με Ταϊβάν, Ιαπωνία Φιλιππίνες, και άλλες χώρες να λαμβάνουν εντολές καμικάζι αυτοκτονίας...

Ποιοι και σε ποια περιοδο στην ιστορια υιοθέτησαν τον κρατικο καπιταλισμο στη Ρωσια

Ταξικη Φυση της ΕΣΣΔ

Το ζητημα της ταξικής φύσης της ΕΣΣΔ απασχόλησε την Αριστερη Αντιπολιτευση του Τροτσκυ που επισης οριοθέτησε και το 5 χρονο πρόγραμμα ηλεκτροδότησης και εκβιομηχανοποιησης της χωρας.

Για τους σταλινικους δεν υπηρξαν ποτε ζητηματα τετοια αφου εδραιωταν ο σοσιαλισμος

και μεχρι την πτωση του Σταλιν ειχαν φτασει στον κομμουνισμό.

Υπηρχε η αποψη διαδομενη στην αριστερα οτι εαν ο σοσιαλισμος επεφτε θα σημαινει οτι η παραγωγικότητα της εργασιας κατω απ της μετα καπιταλιστικες σχεσεις παραγωγης δεν θα ηταν ανωτερη της Δυσης. 

Η πρωτη φουρνια που θεωρησε τη Ρωσια καπιταλιστικη ηταν μετα της Δικες της Μοσχας ομαδες που ειχαν σχεση με τον τροτσκισμο Μπρουνο Ριζζι, Μπαρναν Σαχτμαν κτλ πριν την εκβαση του 2ου ΠΠ. Μετα η γυναικα του Τροτσκυ στη δεκαετία του 1950.

Η δεύτερη μεγαλη φουρνιά ηταν οι Κινεζοι μετα τον θανατο του Σταλιν του ιδιου. Περνανε πολλά χρονια απο τοτε και στη δεκαετια του 1970 υιοθετεί και ο Πάμπλο τον κρατικο καιταλισμο.

Η τριτη μεγαλη και τελευταια φουρνιά ειναι το 1990 με την επισημη πτωση της ΕΣΣΔ οπου σχεδον ολες οι τάσεις της αριστερας υιοθέτησαν την αποψη της επιστροφής του καπιταλισμου.

Επεμβαση στην Ουκρανια

Αυτο που τους εμπλεξε ηταν η εκβαση της πολεμικης συγκρουσης οταν ειδαν σφυροδρεπανα πανω στα τανκς, μια γιαγιά να κρατάει τη κοκκινη σημαια και το τελευταιο γεγονος με τον Λαβροβ να εμφανιζεται με φανελα της ΕΣΣΔ.

Οι θιασώτες του καπιταλισμου λυνουν την ηττα των ΗΠΑ με ταχυδακτιλουργικα θεωρηματα, η Ρωσια ειναι μελος των Μπρικς, η Κινα επισης αρα οπως η Ινδια ειναι και η Βραζιλια αρα καπιταλισμος νικαει απλα ο ενας ειναι ιδιωτικός ο αλλος κρατικος. Με λιγα λογια χωρις ουδεμια ταξικη αναλυση (οχι οτι εχουν ποτε δειξει ειδίκευση σε ζητηματα οικονομιας στο παρελθον) δεν μας λενε ποιους τομείς της οικονομιας ανήκουν στους ολιγαρχες: τα αέρια, οι σιδηρόδρομοι, τα λιμάνια, η γη, οι κατοικίες, τα νοσοκομείο τα Πανεπιστήμια, η πολεμική βιομηχανια και παει λεγοντας. Υπαρχει ακομα το μονοπώλιο του εξωτερικού εμπορίου η οχι;

Το ΚΚΕ ελυσε το γριφο. Εχει το μονοπώλιο της πολιτικης σφραγιδας και γνωριζει ποια ειναι η ταξικη φυση της Ρωσιας. Φυσικα οταν σταματησε η χρηματοδοτηση απο Ρωσια εριξαν μαυρη πετρα πισω τους φτανοντας να διαδηλωνουν υπερ του ΝΑΤΟ κατα της Ρωσιας και αποκτησαν την ιδια γραμμη για Κινα οταν δεν πηραν και απο χρηματοδοτηση. Τελικα οι ιδεες φτιαχνονται να δικαιολογησουν την κοινωνικη τους υπαρξη το ιδιο και οσοι υποστηριζουν την γραμμη οτι ουδεμια διαφορα δεν υπαρχει αναμεσα στους Μπρικς με Ρωσια και Κινα και την ΗΠΑ και τους G7....

Αφρικη

Οταν μια σειρα χωρες σπανε με τη Γαλλια και συστρατευονται με τη Ρωσια και εκει προφανως δεν αλλαζει τιποτα και δεν εχουν τιποτα να ελπιζουν οι λαοι. Καλυτερα με τον Γαλλικο ιμπεριαλισμο θυμιζει αυτα που ελεγαν στην εποχη των μνημονίων εαν φυγουμε απο ΕΕ θα σβησει ο λαος.

Επειδη τα χρονια των μνημονιων οδηγησαν απο ηττα σε ηττα και δεν μπορει να γινουν πολιτικες εξελιξεις που πανε κοντρα στο κατεστημενο την καθε χρονια αλλα μπορει να γινουν καθε δυο η τρεις δεκαετιες η πολιτικη γενια που υπαρχει ειναι ψυχολογικά, πολιτικα και οικονομικά ηττημένη και μονο ηττοπάθεια μπορει να σπείρει και θελουν ουσιαστηκα ησυχα γεραματα ελπιζοντας στην αιωνοτητα του Αμερικανικου ιμπεριαλισμου. 

Κριτικαρουν οποιονδηποτε χαρακτηρίζει την νικη της Ρωσιας σαν Πουτινοφιλοι ενω οι ιδιοι απο Μπαιντενοφιλοι εγιναν Τραμποφιλοι....ονειρευονται πολλαπλα Μινσκ σαν να μην καταλαβαν οτι το Μινσκ τελειωσε με την επεμβαση των Ρωσων στην Ουκρανια οπως τελειωσαν και οι ιδιοι πολιτικα.

 

"Τείνε χείρα βοηθείας"

"Τείνε χείρα βοηθείας"

Η πολυαναμενόμενη σύνοδος κορυφής μεταξύ του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και του Αμερικανού Ντόναλντ Τραμπ πραγματοποιήθηκε στην Αλάσκα , και τα ΜΜΕ χαρακτηρίζουν ήδη ιστορική χωρίς να έχει ανακοινωθεί απολύτως καμία συμφωνία.

Σύμφωνα με τους δυτικούς δημοσιογράφους, η ατμόσφαιρα των διαπραγματεύσεων ήταν ασυνήθιστη με τους ηγέτες να είναι επιδεικτικά σιωπηλοί μπροστά στις κάμερες με βάση τα όσα έδειξαν τα μεγάλα δυτικά μέσα όπως το BBC, CNN, NYT, ΜΟNDE, και οι συζητήσεις ξεκίνησαν σε στενό κύκλο με τους Υπουργούς Εξωτερικών, Οικονομικών, Αμύνης και μερικούς στενούς συμβούλους, ενώ η υποδοχή έτυχε τρομερών σχολίων αφού ο Τραμπ χειροκρότησε τον Πούτιν πάνω στο κόκκινο χαλί με τους συμμάχους των ΗΠΑ μια τέτοια επιδεικτική εγγύτητα να είναι ένα πραγματικό σοκ, μιλώντας για την επιστροφή της Ρωσίας στο κέντρο της παγκόσμιας πολιτικής όσο ενοχλητικό κι αν είναι αυτό για τους Ευρωπαίους και τους Ρωσοφοβικούς. Το μεγαλύτερο σοκ το δέχτηκαν οι φανατικοί της παγκοσμιοποίησης ανά τον δυτικό κόσμο και κυρίως στις ίδιες τις ΗΠΑ. 

Στις ΗΠΑ αυτόν τον καιρό τα ιδρύματα Κλίντον και Ομπάμα έχουν στήσει λαϊκά δικαστήρια στον Τραμπ κατηγορώντας τον για συνεργασία με τον Πούτιν και τις μυστικές υπηρεσίες της Ρωσίας στις εκλογές του 2016 για να επέλθει η νίκη του, και ζητούν την κεφαλή του επί πίνακι. Στις μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ τα τύμπανα του εμφύλιου ακούγονται μέχρι τα βουνά της Μοντάνα και τα λιβάδια του Τέξας, με τους Δημοκρατικούς να προσπαθούν να καθαιρέσουν τον Τραμπ και να φέρουν την χώρα στα πρόθυρα εμφυλίου. Έχουν τρελαθεί επειδή ο Τραμπ ανέλαβε τον ομοσπονδιακό έλεγχο της Περιφέρειας της Κολούμπια στην οποία ανήκει και η Ουάσιγκτον D.C η Πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Το 2021 η Δημοκρατική Νάνσι Πέλόζι (Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων των Ηνωμένων Πολιτειών τότε) είχε μεταφέρει εκεί τριάντα χιλιάδες (30.000) στρατιώτες της Εθνοφρουράς μετατρέποντας την σε στρατιωτική Βάση και στην συνέχεια οι Δημοκρατικοί οπλίστηκαν με το Υπουργείο Δικαιοσύνης και το FBI για να κυνηγήσουν τους πολιτικούς τους εχθρούς τους Ρεπουμπλικάνους και τον Τραμπ προσωπικά. Σήμερα ο Τραμπ χρησιμοποιεί την Εθνοφρουρά για να προστατεύσει και την κυβέρνηση και τον ίδιο αλλά και την χώρα του από έναν επικείμενο εμφύλιο που προσπαθούν τα ιδρύματα Σόρος, Κλίντον και Ομπάμα να στήσουν.

Σε μια συνέντευξη του ο Τραμπ στην Αλάσκα πριν μεταβεί εκεί ο πρόεδρος Πούτιν αανέφερε : Oι εκλογές του 2020 ήταν στημένες και κλεμμένες!!!Ακόμα και ο Πούτιν το λέει. Στην Πολιτεία της Tζώρτζια (μια από τις αρχικές Δεκατρείς Αποικίες που επαναστάτησαν εναντίον της Βρετανικής εξουσίας κατά την Αμερικανική Επανάσταση.) έγινε μια από τις χειρότερες κλοπές το 2020!!!(*2)

Και στην είσοδο των δύο ηγετών στο συνεδριακό κέντρο όπου και δέχτηκαν μερικές ερωτήσεις που τα δυτικά κανάλια απέφυγαν να δείξουν, ο Πούτιν είπε ότι όποιος θεωρεί ότι στις εκλογές του 2016 είχαμε ανάμειξη δεν έχει παρά να οδηγηθεί στο διεθνές δικαστήριο για να αποδειχτεί και ΟΧΙ να χρησιμοποιείται αυτό σαν αιτία εμφυλίου στις ΗΠΑ.

Ουσιαστικά ο Τραμπ μέσω του επιχειρηματικού του φίλου που απέστειλε στην Μόσχα -αφού δεν εμπιστευόταν κανέναν διπλωμάτη μιάς και όλοι αυτοί έχουν δεχτεί το μπόλιασμα των παγκοσμιοποιητών για μια παγκόσμια κυβέρνηση με ένα νόμισμα και με ατζέντες ερμαφρόδιτες- ζήτησε από τον Πρόεδρο Πούτιν να συμβάλει στην σωτηρία του και στην αποσόβηση ενός εμφυλίου στην χώρα του. Οπότε η συνάντηση είχε κυρίως επικοινωνιακό χαρακτήρα και διήρκεσε λιγότερο χρόνο από όσο χρειάστηκε στους δύο αρχηγούς κρατών για να πετάξουν στην Αλάσκα. Τα ανταλλάγματα θα πέσουν στο τραπέζι χωρίς αναστολές αλλά νομίζω και μόνο που προσπαθούν να βουλιάξουν τα διεφθαρμένα και απάνθρωπα ιδρύματα του Σόρος, του Κλίντον και του Ομπάμα δεν νομίζω να ζητηθούν καν ανταλλάγματα...Ο Τραμπ πρέπει να δημιουργήσει την εντύπωση στα μάτια του εκλογικού σώματος ότι η Ρωσία είναι φίλος των ΗΠΑ. Αν καταφέρει να πετύχει αυτή την αντίληψη, θα έχει απομονώσει τους μισούντες τη Ρωσία στο Κογκρέσο, και να τους στείλει στα Τάρταρα. Το Βαθύ Κράτος των ΗΠΑ δεν ήταν παρόν, ούτε ο Lindsey Graham, ούτε ο Keith Kellogg. Οι Ευρωπαίοι δεν ήταν παρόντες, ούτε ο Ρούτε, ούτε ο Στάρμερ, ούτε ο Μακρόν, ούτε ο Μερτς, και φυσικά οι Ουκρανοί δεν ήταν παρόντες. όλα αυτά είναι σημάδια διαφοροποίησης ανάμεσα στους δυτικούς.

Η εμφάνιση του Υπουργού Εξωτερικών της Ρωσίας Λαβρώφ (*1) με μπλουζάκι "ΕΣΣΔ' έκοψε τα φτερά στις αριστερές(με δεξιούς προσανατολισμούς και λογαριασμούς) διανοούμενες πόρνες που όλες αυτές τις μέρες υποστήριζαν ότι ο Πούτιν πάει στην Αλάσκα να προσκυνήσει τον καπιταλισμό στο όνομα των ολιγαρχών της χώρας του. Σήμερα μας τα γυρνάνε και μιλάνε για μια νίκη του Πούτιν στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει χρόνια τώρα είναι ότι ο Πούτιν πρωταγωνιστεί στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό και χωρίς την χθεσινή του εμφάνιση. Να θυμηθούμε την υποδοχή του Κινέζου προέδρου στο Πεκίνο; Την υποδοχή των Σαουδαράβων που πετούσαν στον ουρανό τα χρώματα της Ρωσίας στα αεροπλάνα τους; και πόσα ακόμα που για να μην μεγαλώσει και γίνει σεντόνι αποκρουστικό δεν τα αναφέρουμε.

Στο τέλος της συνάντησης που μίλησαν δημόσια οι δύο πρόεδροι φάνηκε ότι αυτό για το οποίο μίλησαν και συμφώνησαν , - γιατί αν δεν συμφωνούσαν δεν θα ερχόταν ποτέ ο Πούτιν στην Αλάσκα- είναι κάτι άλλο από τα μνημεία των Ρώσων στρατιωτικών στα νεκροταφεία της Πολιτείας, όπως και η αναφορά στην Ουκρανία που ήταν στο "μέγεθος φακής" στο τσουβάλι των συνομιλιών. Ο Τραμπ θέλει να τελειώνει με τους εσωτερικούς του εχθρούς και να αποφύγει έναν εμφύλιο που εμφανιζόταν στο κατώφλι του, και φαίνεται ότι ο Πούτιν θα του δώσε χείραν βοηθείας να σωθεί και στο διεθνές σκηνικό νομίζω ότι δεν χρειάζεται ο νικητής να ζητάει η να διαπραγματεύεται όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν, αλλά απλά ανακοινώνει τις απαιτήσεις του προς όλες τις πλευρές. 

Στην Ουκρανία η επέλαση των Ρώσων τις τελευταίες εβδομάδες δείχνει ότι οι Ουκρανοί έχουν μείνει μόνοι τους και χωρίς όπλα, με τους Ευρωπαίους να κρατούν στάση αναμονής γιατί και αυτοί είναι όμηροι της αντιπαράθεσης στις ΗΠΑ. Άλλοι δέχονται πιέσεις και υποκύπτουν στους φανατικούς παγκοσμιοποιητές Δημοκρατικούς και μερικοί άλλοι παίρνουν ξεκάθαρα το μέρος του Τραμπ, και πολλοί άλλοι ηγέτες ακροβατούν σε δύο βάρκες που και οι δύο βουλιάζουν...και λίγο ενδιαφέρει η εξέλιξη των περιοχών της Ουκρανίας τον Πρόεδρο Τραμπ

Αυτή ήταν η ατζέντα της Αλάσκας που είχε συμφωνηθεί από την Μόσχα με την επίσκεψη του ειδικού απεσταλμένου( φίλου και επιχειρηματία) της αμερικανικής προεδρίας, Γουίτκοφ, και στην Αλάσκα απλά η εμφάνιση των δύο Προέδρων έδωσε το στίγμα της επόμενης ημέρας και ένα μήνυμα προς τους αντιπάλους του Τραμπ μέσα και έξω από την χώρα του. Ήδη η Χίλαρι Κλίντον έκανε μια ανάρτηση στα social ότι θα πρότεινε τον Τραμπ για το Νόμπελ Ειρήνης. Η Κλίντον έκανε τις δηλώσεις στο podcast «Raging Moderates» με την Τζέσικα Τάρλοφ, λίγο πριν συναντηθούν ο Τραμπ με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στην Αλάσκα όπου θα συζητούσαν . Πρόσθεσε, όπως αναφέρει το CBS, ότι ο Τραμπ πρέπει «να καταστήσει σαφές ότι πρέπει να υπάρξει κατάπαυση του πυρός. Δεν θα υπάρξει ανταλλαγή εδαφών. Και ότι, σε ένα χρονικό διάστημα, ο Πούτιν θα πρέπει να αποσυρθεί από τα εδάφη που έχει καταλάβει, προκειμένου να αποδείξει τις καλές του προθέσεις, ας πούμε, να μην απειλεί την ευρωπαϊκή ασφάλεια. Αν το καταφέρουμε αυτό, αν ο Πρόεδρος Τραμπ είναι ο αρχιτέκτονας αυτής της επιτυχίας, θα τον προτείνω για το Νόμπελ Ειρήνης».

Υ.Γ

Και όταν ζητάς βοήθεια από κάποιον-γενικά- χωρίς ακόμα να περιμένεις να ακούσεις τα ανταλλάγματα δείχνεις το καλό σου πρόσωπο σε αυτόν. Και πως δείχνεις το καλό σου πρόσωπο; Μα με μια καλή πράξη...π.χ στέλνεις τον Μητσοτάκη εκεί που η Ζαχάροβα θα ήθελε να τον δεί, μετά από τις τόσες δηλώσεις του ότι βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Ρωσία. Άσε που όλοι οι Ρώσοι θυμούνται ότι αθέτησε τον λόγο του για το μαιευτήριο της Μαριούπολης... εκατόν πενήντα δύο (152) εστίες πυρκαγιάς σε δύο (2) ώρες την προηγούμενη εβδομάδα που κάηκε η Αχαΐα.

ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ