Οι αντιφασεις του καπιταλισμου κινδυνος για παραπερα υπαρξη του

Λιγοτερη Δουλεια Δουλεια για Ολους Μερος Δευτερο

“Ολες οι μορφες του κρατους εχουν την δημοκρατια για την αληθεια τους και γι’αυτό το λόγω είναι ψευδείς στο βαθμο που δεν είναι δημοκρατια…”
Μαρξ Κριτικη στην Φιλοσοφια του Χεγκελ (1843)



Απουλητα αυτοκινητα παρκαρισμενα σε ένα παλιο αεροδρομιο της Αγγλικης Πολεμικης Αεροποριας

Η Πρωτη Διεθνη του Μαρξ ειχε αναλυσει τις Αντιφασεις του Καπιταλισμου

Η οικονομικη κριση είναι αντικειμενικνη πραγματικοτητα ενώ η κοιννωνικη κριση που προερχεται από τον αντιφατικο χειρισμο της αντιμετωπισης του ιου από τις αρχουσες ταξεις δεν αφορα την καθεαυτη αντικειμενικη πραγματικοτητα αλλα την υποκειμενικη βουληση των αρχουσων ταξεων να βρουν πατημα ώστε στην πραξη να μετατοπισουν το προβλημα.

Δεν είναι ο ιος που επιφερει την οικονομικη κριση αλλα η οικονομικη κριση που θελησε και θελει να πατησει πανω στον ιο, για να ξεπεράσει τα προβληματα της. Οι βασικες όμως αντιφασεις του καπιταλισμου δεν εξαφανιζονται αντιθετως μεγενυθονται σε ανωτερο επιπεδο.

Η Πρωτη Διεθνη του Μαρξ αναμεσα σε αλλα ζητηματα ειχε ασχοληθεί με το δικαιωμα στην εργασια αφου αυτό απασχολησε το νέο συστατο εργατικο κινημα και ιδιαιτερα το Αγγλικο οπου οι αγωνες των εργατων αρχικα εγιναν να φυγουν τα παιδια απ’τα εργοστασια και μετα οι γυναικες για να μπορει να ζει μια εργατικη οικογενεια και να μην πεθαινει στις φαμπρικες με 80 και 100 ωρες εργασια την εβδομαδα και την περιοδο που δεν υπηρχε καν βασικη εκπαιδευση για τα παιδια.

Ο Πολ Λαφαργκ ειχε γραψει πολλά για την περιοδο αυτή αφου ηταν και συγγενης του Μαρξ και το πιο φημισμενο κειμενο ηταν ‘Το Δικαιωμα στην Τεμπελια’ που ουσιαστηκα εθεσε το ζητημα της υπερπαραγωγης στον καπιταλισμο για το οποιο ειχε γραψει ο Μαρξ στις κανονικες του διαστασεις και εγραψε ότι όταν τα αφεντικα κλεινουν τα εργοστασια και κανουν τους εργατες να πεινανε και να ζητανε δουλεια και σαν ζητιανοι συμφωνοντας σε πραγματα που σε άλλες εποχες δεν θα εκαναν. Ετσι τους εφερναν εκει που ηθελαν.

Όταν ειχε δημιουργηθεί το φιλανθρωπικο κινημα των βιομηχανων στο 19αιωνα δεν ειχαν προβλημα να προπαγανδιζουν ποσο καλη είναι η ηθικη της θρησκείας, της αποχης από αλκοολ, όχι όμως μείωση ωρων εργασιας ουτε κατά διανοια πολλες ωρες ελευθεριας μην τυχον και μαθουν τιποτα οι εργαζομενοι. Καθολου τυχαια το εργατικο κινημα δημιουργησε δικες του σχολες εκμαθησης και βιβλιοθηκες τοτε που δεν υπηρχαν ραδια και τηλεορασεις. Κατά την τελευταια περιοδος του 19 αιωνα εκαναν καμπανια για: 8ωρες εργασια, 8 ωρες διασκεδαση και 8 ωρες υπνο

Μπορει να περασε πανω από ενας αιωνας αλλα από τοτε ο Λαφαρτζ ειχε παρει χαμπαρει τι κουμασι ειναι τα αφεντικα με το παρακατω:

“Οι πρωτεργατες των καπιταλιστων οι εκατομμυριούχοι και δισεκατομμυριούχοι, είναι λυπηρά δειγματα του ανθρωπινου ειδους, αχρηστα και βλαβερα. O εκφυλισμος φαινεται καθαρα επανω τους. Τα αρρωστα παιδια τους είναι γερασμενα πριν γεννηθούν. Τα οργανα τους είναι γεμάτο αρρώστιες. Τα καλυτερα κρεατα και κρασια γεμιζουν το τραπεζι τους, αλλα το στομαχι δεν τουρμπορει να τα χονεψει, γυναικες εξπερ στην αγαπη γεμιζουν τους καναπεδες τους με νεοτητα και ομορφια αλλα οι αισθησεις τους είναι μουδιασμενες. Οι δικες τους κατοικιες σαν παλατια σε μαγευτικες περιοχες και δεν εχουν ματια ουτε αισθηματα για την υπεροχη φυση, με την αιωνία νεότητα και των αλλαγών της. Βαρεμενοι και αηδιασμενοι με όλα τους ακολουθει η ανια όπως η σκια τους. Χασμουριονται όταν ξυπνανε και όταν πανε για υπνο. Χασμουριονται στα παρτι τους και τα οργια τους. Αρχισαν να χασμουριούνται στη μητρα της μητερας τους.”


Τον πιο φημισμένο λοκαουτ (κατεβασμα ρολο των αφεντικων) στην ιστορια ηταν αυτό του Δουβλινου όταν 300 αφεντικα εκλεισαν την οικονμια για 6 ολοκληρους μηνες και τελικα οδηγησε στην πρωτη εθνικη εξεργεση του 1ου Παγκοσμιου Πολεμου για την οποια ειχε γραψει ο Λενιν αφου στοχευσε στην καρδια της Αγγλικης Αυτοκρατοριας όταν ηταν νουμερο ένα στην παγκοσμια καπιταλιστικη αλυσιδα.

Και η πιο φημισμένη καραντινα στην μοντερνα ιστορια ηταν απ’το 1920-1932 όταν το Αμερικανο κρατος απαγορευσε την παραγωγη και καταναλωση αλκοολ σε μπαρ ταχα για την υγεια των εργατων την ιδια περιοδο που δεν ειχε απαγορεψει ουτε το καπνισμα τσιγαρων ουτε τον τσογο. Με λιγα λογια δεν υπηρχε ουδεμια αιτια απλα ετσι εσπαγαν σαν αφεντικα τον τσαμπουκα των εργατων και εδειχναν την ψυχασθενια τους και το μισος κατά των υπαλληλων τους την ιδια στιγμη που οι ιδιοι δεν στεροντουσαν το αλκοολ.

Στις μερες μας τα παγκοσμια αφεντικα εκλεισαν τις οικονομιες σε ένα πολεμο ψυχολογικό και οικονομικο με μετρα ταχα για την καταπολεμηση μιας ‘πανδημιας’ την ιδια στιγμη που δεν εκλεισαν χωρες για πολλαπλασιους θανατους σε αρρωστιες που μπορει η επιστημη να εξαλείψει πχ. ελονοησια, φυματίωση, αρρώστιες που συσχετιζονται με ανυπαρκτη υποδομη υδρευσης και αποχετευσης κτλ. Δεν είναι όμως ο ιος η αιτια αλλα η απαντηση στην αντικειμενικη και αθεραπευτη κριση του παγκοσμιοποιημενου πλεον καπιταλισμου.

Στις μερες μας ο παρασιτισμος γενικευτηκε με την ανοδο των χρηματιστηριακων εταιριων και όλα τα συναφή παρασιτικα επαγγελματα. Αυτά λοιπον χρεοκοπησαν το 2008-9 όταν ζητησαν κρατικη επιχορήγηση να παρατεινουν την ζωη τους και πανω από μια δεκαετια συνεχιζαν να περνουν επιδοτηση. Σε καποια φαση αυτη η φουσκα θα τελειωνε και η κοντρα αναμεσα στις πολυεθνικες, το διεθνη τραπεζιτικο κεφαλιο και το εθνος κρατος θα ερχοταν σε συγκρουση. Η παγκοσμια καραντινα σε νεα μορφη είναι όπως τα λοκ-αουτ των αφεντικων στην πρωτη φαση κυριαρχιας τους το 19αιωνα. Σκοπευουν να αγορασουν χρονο με την πολιτικη του διαιρει και βασιλευει και να διαλεγουν τα αφεντικα ποια τμηματα της κοινωνιας εχουν το δικαιωμα στην υπαρξη και ποια όχι. Είναι ενας πολεμος με σκοπο να σπασουν το ηθικο και τις ψυχικές αντοχες σε οποιον παει κοντρα στο καθεστως των πολυεθνικων δηλαδη τα ανοικτα συνορα και την μετρατροπη ολων των κοινωνιων σε αγορα τοσο των ανθρωπων οσο των εμπορευματων. Το οικονομικο και πολιτικο όμως τελμα θετει υπο αμφισβητηση το ιδιο το συστημα σε μορφη που μπορει να μην φαινεται απ’την πρωτη ματια αλλα που θα φανει πιο καθαρα οσο περναει ο καιρος. Ο χρονος δεν είναι με το μερος των παγκοσμιοποιητων και η διασπαση της παγκοσμιας καπιταλιστικης αλυσιδας είναι προ το πυλων.

Η Αντιστροφη Μετρηση της Παγκοσμιοποιησης
Παλια λεγανε διάφοροι ότι η στροφη προς την παγκοσμιοποιηση ηταν απλα μια επιλογη των αφεντικων δηλαδη τα αφεντικα ελεγχουν πληρως την κοινωνια και να μην ελεγχονται απ’την πτωτικη ταση του κερδους του ιδιου επιστρεψουν ξανα στα εθνικα επιπεδα της οικονομιας δηλαδη στο σταδιο πριν της πολυεθνικες που εγιναν η κυρια μορφη στη δεκαετια του 1970.

Η στροφη των ΗΠΑ κατά κυριο λογο προς την εξαγωγη εταιριων προς Ασια εγινε για συγκεκριμενους ιστορικο-πολιτκους λογους: ο πολεμος στο Βιετναμ και η δημιουργια του πληθωριστικου δολλαριου με το τελος ουσιαστηκα των συμφωνιων του Μπρεττον Γουντς και οι αγωνες για δικαιωματα των μαυρων στις ΗΠΑ οδηγησαν σε μεγαλες αναταραχές στα εργοστασια και για οσους δεν γνωρζουν σε καποια φαση στις αυτοκινητοβιομηχανιες του Ντιτροιτ οι εργατες σταματαγαν την παραγωγη για να συζητησουν το Κοκκινο Βιβλιαρακι του Μαο. Που να γνωριζαν ότι σε λιγο ότι θα αφανιζοντουσαν οι δουλιες προς Κινα. Τα αφεντικα τους εγιναν μετα από καποια περιοδος …μαοικοι!

Τα καπιταλιστικα μονοπολια αρχικα εδρασαν μεσα σε εθνικα πλαισια μετα διεθνοποιηθηκαν και περασαν τα εθνικα συνορα δημιουργώντας ένα καθεστως αφορολόγητο με οφσορ τραπεζες, εργατες χωρις ιχνους βασικου συνδικαλισμου και δημιουργωντας παγκοσμιους οργανισμους όπως τον Παγκοσμιο Οργανισμο Εμποριου παραλληα την ΝΑΦΤΑ την ΕΕ κτλ να καταργησουν ολους τους εθνικους προστατευτισμους που ειχαν τα εθνικα κρατοι για την εθνικη τους παραγωγη. Ετσι μειωθηκαν τα εισδοηματα των εθνικων κρατων και πολλες φορες καλυφθηκαν με μαυρο χρημα, δηλαδη με ναρκοεμποριο και λαθρομεταναστευση.

Τωρα η διασπαση ΗΠΑ-Κινας είναι απλα η καλυμμένη διασπαση των εθνικων κρατων με τα υπερ-μονοπολια και η απαντηση των Παγκοσμιοποιητων είναι να αναστειλλουν την διασπαση αυτη επιβαλλοντας μετρα λοκ-αουτ (καραντινα) να σπασουν την αντισταση των εργατων και των μικρομεσαιων για χαρι των μονοπολιων που κυβερνουν ανενοχλητα και εκτως από μερικους κλαδους παραμενουν (Αεροποριες, Ξενοδοχεια) πληρες ανοιχτα.

Αυτοματοποιηση και Πτωτικη Ταση του Κερδους
Θεωρητικα όλα μπορει να γινουν στην πραξη το ζητουμενο είναι ότι δεν μπορουμε να επιστρεψουμε σε προηγουμενα σταδια κοινωνικης εξελιξης. Δεν υπαρχει λογος να επιστρεψουμε στα τυπογραφια της δεκαετιας του 1970 όταν υπηρχαν λιθογραφοι και για να τυπωσουν μια εφημεριδα εβαζαν λεξη λεξη σε ένα πινακα και καταφεραν το 1972 πχ στην Αγγλια να εχουν ωραριο 29 ωρες την εβδομαδα, ενώ μια δεκαετια μετα ειχαν αφανιστει εξ ολοκληρου λογου της τεχνολογικης εξελιξης.

Τα τελευταια δυο χρονια ως δια μαγειας αρχισαν να εμφανιζονται κειμενα για την αυτοματοποιηση που θα αφανισει εκκατομυρια δουλειες την επομενη δεκαετια στις βιομηχανικες χωρες του Βορρα. Αυτό σημαινει ότι υποχρεωνονται απ’την ιδια τους την κριση να αφανισουν την εργατικης ταξη απ’την εργασια την ιδια. Ετσι εμφανιστηκαν παραλληλα μια σειρα βιβλια που ζητανε την επιδοτηση του πλυθησμου απ’την ανυπαρξια εργασιας της επομενης περιοδου δηλαδη ενός Ελαχιστου Εγγυημενου Εισοδηματος που θα καλυψει το κενο της ιδιας της εργασιας.

Αναλυση του ΟΟΣΑ εδειξε ότι στις 36 χωρες που συμπεριλαβαίνει και την Ελλαδα ότι στις επομενες δυο δεκαετιες το 14% των εργασιων θα εχουν αφανιστει και το 32% θα αλλαξει ριζικα με την αυτοματοποιηση. Μια μια οι εταιριες που αυτοματοποιούνται υποχρεωνουν και τις υπολοιπες να κανουν το ιδιο αφου το κόστος της αυτοματοποιήσεις μειώνεται στο μελλον με την ανυπαρξια μισθων υπαλληλων αλλα την ιδια στιγμη μειώνει την ζητηση αλλα αυτό δεν απασχολει τον ιδιωτη αφου το συμφερον του δεν είναι ταυτιζομενο με το γενικο συνολο.

Με την εξαλείψει των βιομηχανικων εργατων απ’τη Δυση δημιουργησαν ένα γενικευμενο καθεστως δανειων για να μπορει ο κοσμος να ζει και να καταναλώνει σε καποιο ανεβασμενο επιπεδο χωρις να υπαρχει η πιεση της αυξησης των μισθων αφου διαλυθηκαν τα συνδικατα και σε κάθε χωρα ηρθαν και μεταναστες που δεν ειχαν κανενα σκοπο να καλυτερεύσουν της συνθηκες διαβιώσεις στις χωρες που πηγαν
https://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-6965117/Nearly-half-jobs-lost-radically-transformed-automation-two-decades.html

Είδη βλεπουμε εταιριες κολοσσοί της λαικης καταναλωσεις στα ρουχα JC Penney, Macys κτλ. στις ΗΠΑ κυρηξαν πτωχευση, την ιδια περιοδο που στην τελευταια δεκαετια εκκατομυρια πολιτες εχασαν τα σπιτια τους και τις δουλειες τους και εμφανιστηκαν παραγκουπολεις παντου. Την ιδια στιγμη στην Αγγλια σε παλιο αεροδρομιο της πολεμικης αεροποριας εχουν παρκάρει απούλητα αμαξια και η αεροφωτογραφια ειναι καταπληκτικη. Όταν λοιπον υπαρχουν απουλητα βουνα πό προιοντα την ιδια ωρα που εμφανιζονται ουρες για σιιτηση με νουμερα που εχουν ξεπερασει την κριση του 1929 (30-50εκ ανεργοι στις ΗΠΑ πανω από το 25% του ενεργου πληθυσμού).

Η αντιφαση για το ζητημα της αυτοματοποιησης και της λαικης καταναλωσης είναι οσο παλιος είναι ο καπιταλισμος. Στην περιοδο της άνθισης του Αμερικανικου καπιταλισμου πριν την κριση του 1929 ο Φορντ ειχε πει ότι οi μισθοι των εργατων του θα επρεπε να αντανακλουν την τιμη των προϊόντων που πουλαει για να μπορει να αγοραζουν οι εργατες τα αυτοκινητα του. Στην μεταπολεμικη περιοδος όμως αυτή η γραμμη αλλάζει και εχει εμφανιστεί ο φημισμένος διαλογος αναμεσα στον Προεδρο των Εργατων της Αυτοκινητοβιομηχανιας Ουαλτερ Ρεουθερ και τον Προεδρο της Εταιριες Φορντ η αντιπρόσωπο του οπου ειπε στον αφου του εδειξαν ένα καινουργιο αυτοματοποιούμενο εργοστασιο στο Οχαιο, Κλιβελαντ ΗΠΑ:


‘πως θα μαζευεις εισφορες απ’τα ρομποτ αφου δεν θα υπαρχουν εργατες';

Η απαντηση ηταν αποστομωτική!

“Πως θα αγοραζουν τα ρομποτ τα αυτοκινητα σας;”