Tuesday, September 14, 2010

ΔΩΣΙΛΟΓΕ ΓΚΙΩΡΓΚΟΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ

ΔΩΣΙΛΟΓΕ ΓΚΙΩΡΓΚΟΣ ΠΑΡΑΙΤΗΣΟΥ

Ξεχύθηκε πάλι όλη η σαπίλα της κοινωνίας - καλοπληρωμένα δημοσιογραφικά κα-θάρματα, βολευτές, βολεμένοι και βολευόμενοι, να χύσουν το φαρμάκι τους ενάντια στους φορτηγατζήδες. Είναι οι ίδιοι που ξεσπαθώνουν ενάντια σε κάθε κλάδο που αγωνίζεται "υπερασπίζοντας τα συμφέροντα της κοινωνίας" εργολαβικά. Είναι οι ίδι-οι που λυσομανάγανε ενάντια στο "σφαγέα Μιλόσεβιτς", οι ίδιοι που εκστασιαζό-ντουσαν με τη "χειρουργική ακρίβεια" των "έξυπνων βομβών". Οι ίδιοι που ήταν σί-γουροι για τον περίπατο που θα έκανε το Ισραήλ στο Λίβανο, και οι αμερικάνοι στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, και τρίβουν ακόμη τα μάτια τους προσπαθώντας να καταλά-βουν τι πήγε στραβά. Άνθρωποι που βγάζουν σε μια βδομάδα - μαύρα - όσα βγάζει ο εργαζόμενος σε ένα χρόνο (πριν τις κρατήσεις).

Μαζί και η "κυβέρνηση" του Γιωργάκογλου – αν και η λέξη κυβέρνηση δεν ταιριάζει εδώ. Θα ταίριαζε, αν κυβερνούσε τον τόπο, η τουλάχιστον υποκρινόταν ότι το κάνει. Αυτοί ομολογούν ανοιχτά οτι είναι απλοί τοποτηρητές και εκτελεστικά όργανα ξένων κέντρων. Χούντα λοιπόν, και συμμορία δοσίλογων, είναι η παρέα του Γιωργάκογλου. Κατοχική ψευτοκυβέρνηση, για την ανατροπή της οποίας έχει καθήκον να αγωνιστεί ο κάθε κάτοικος αυτού του τόπου. Καθήκον απέναντι στους πατεράδες, τους παππού-δες και τους προπάππους μας, που πολέμησαν για να μας παραδώσουν αυτή τη χώρα ελεύθερη. Απέναντι στους "αρχαίους ημών προγόνους", μιας και γιορτάσαμε και την επέτειο της μάχης του Μαραθώνα - χωρίς να συνειδητοποιούμε την ειρωνεία του να γιορτάζουν μια τέτοια επέτειο οι "μηδίσαντες". Έχουμε καθήκον απέναντι στα παιδιά μας και τα εγγόνια μας, που έχουν και αυτά δικαίωμα να παραλάβουν ελεύθερη την πατρίδα τους. Απέναντι στους ίδιους μας τους εαυτούς, γιατί πρέπει να ζήσουμε σαν άνθρωποι ελεύθεροι και όχι σα σκλάβοι και ζώα, που τσακώνονται για μια μπουκιά κρέας - εκεί μας πάνε τα ξένα αφεντικά των ντόπιων δοσίλογων. Και, τελικά, απένα-ντι στη φουκαριάρα τη μάνα μας, που της έκοψαν - τα τομάρια που δε δούλεψαν μια μέρα σε ολόκληρη τη ζωή τους - τη σύνταξη που έχει πληρώσει με δουλειά μιας ολό-κληρης ζωής.

Το 'φεραν έτσι τα πράγματα, που στον αγώνα αυτό βρίσκονται μπροστά οι φορτηγα-τζήδες. Αν ήταν κάποιος άλλος κλάδος, θα άξιζε εξίσου την υποστήριξή μας. Και θα έβρισκαν εξίσου, οι μειοδότες και τα τσιράκια τους, επιχειρήματα για να προσπαθή-σουν να στρέψουν την κοινωνία εναντίον τους - ενάντια στον ίδιο της τον εαυτό δη-λαδή. Θα προσπαθούσαν εξίσου, με ψέματα και σοφιστείες, να εμφανίσουν το άσπρο για μαύρο. Το κάνουν ακόμη περισσότερο με τους φορτηγατζήδες που τυχαίνει να έχουν τη δυνατότητα, αν στηριχτούν και από άλλα στρώματα που πλήττονται, να στριμώξουν τη χούντα του ΔΝΤ και να τη στείλουν από κει που 'ρθε.

Πολλοί είναι αυτοί - ανάμεσά τους και κάποιοι που εμφανίζονται σαν αριστεροί - που ξεσπαθώνουν ενάντια στο μνημόνιο και το ΔΝΤ, σφυρίζουν όμως αδιάφορα μπροστά στην απεργία των φορτηγατζήδων. Συνδικαλιστικές ηγεσίες, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, δια-γωνίζονται ποιός θα πλειοδοτήσει σε αγωνιστικότητα - στα λόγια. "Κι αυτό το νομο-σχέδιο θα μείνει στα χαρτιά" μας διαβεβαιώνουν, και το νομοσχέδιο στη συνέχεια - με τη συνενοχή τους - γίνεται νόμος και εφαρμόζεται. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πή-δημα, λέμε εμείς. Για να καταργηθεί το μνημόνιο, να φύγει το ΔΝΤ και να γίνει η Ελ-λάδα ανεξάρτητη και κυρίαρχη χώρα, για να μπορέσουμε να περισώσουμε το δικαίω-μα σε μια αξιοπρεπή διαβίωση που κέρδισαν οι γενιές που προηγήθηκαν, πρέπει κατ' αρχήν να ανατραπεί η χούντα του Γιωργάκογλου. Πρέπει να γίνουν και άλλα πολλά, αλλά αυτή είναι η προϋπόθεση για όλα τα υπόλοιπα. Δεν μπορούμε να σκαρώνουμε στα κεφάλια μας προγράμματα εξόδου από την κρίση και να περιμένουμε οτι θα τα εφαρμόσουν αυτοί που συνειδητά μας έφεραν σε αυτά τα χάλια. Η λυδία λίθος της πολιτικής του κάθε κόμματος, της κάθε πολιτικής ή κοινωνικής οργάνωσης, του κάθε επαγγελματικού σωματείου, είναι αυτή τη στιγμή η στάση τους απέναντι στην απερ-γία των φορτηγατζήδων.

Αυτά γενικά. Ας ασχοληθούμε όμως και με κάποια από τα συγκεκριμένα σοφίσματα των νταβατζήδων της πληροφόρησης:

"Η κυβέρνηση επιδιώκει την απελευθέρωση των κλειστών επαγγελμάτων"
Κατ' αρχήν, ο όρος “κλειστό επάγγελμα” είναι ένα προπαγανδιστικό εύρημα που α-ποσκοπεί στη συσκότιση της αλήθειας. Στην πραγματικότητα πρόκειται για προστα-τευόμενα επαγγέλματα, για επαγγέλματα στα οποία η νομοθεσία βάζει κάποια τάξη. Όπου καταργείται η τάξη, επικρατεί ο νόμος της ζούγκλας. Εμείς απαιτούμε προστα-σία όλων των επαγγελμάτων και ρύθμιση από την κοινωνία των κανόνων λειτουργίας τους, όχι γενική απορρύθμιση. Παρεμπιπτόντως, δεν είναι το άκρον άωτον της υπο-κρισίας αυτοί που επιμένουν ότι το κράτος μπορεί να έχει λόγο για το που θα καπνί-ζουμε και που όχι, να βρίσκουν αδιανόητο το να βάζει τάξη στα της λειτουργίας των διαφόρων επαγγελμάτων;
Δεύτερον, στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκουν οι κυβερνώντες (και προσπαθεί να εφαρμόσει η χούντα των δοσιλόγων) είναι το αντίθετο της απελευθέρωσης. Τα μέ-τρα που επιδιώκουν να περάσουν θα οδηγήσουν σε άλωση των προστατευόμενων σήμερα επαγγελμάτων από πολυεθνικά μονοπώλια, τα οποία θα έχουν τη δύναμη να σκλαβώσουν και να στραγγαλίσουν την αγορά.
Αξίζει άλλωστε να σημειώσουμε ότι ο όρος “απελευθέρωση” είναι ένα προπαγανδι-στικό εύρημα εξίσου παραπλανητικό με το “κλειστό επάγγελμα”. Όταν, επί Ρήγκαν και Θάτσερ, άρχισε να εφαρμόζεται αυτή η πολιτική, χρησιμοποιούσαν τον ορθότερο όρο “απορρύθμιση”. Αργότερα βρήκαν τον πιο εύηχο “απελευθέρωση”.

“Μα η πείρα έχει δείξει ότι η απελευθέρωση των αγορών ωφελεί τελικά τον κατανα-λωτή.”
Τον δέκατο ένατο αιώνα μπορεί να ίσχυε αυτό, αλλά σίγουρα δεν ίσχυσε στον εικο-στό, πόσο μάλλον στον εικοστό πρώτο. Στην πραγματικότητα η πείρα έχει, ξανά και ξανά, αποδείξει το ψευδές αυτού του δόγματος της Θατσερικής οικονομικής. Η ανά-πτυξη της οικονομίας και η συγκέντρωση του πλούτου σε λίγα χέρια έχει καταργήσει κάθε προϋπόθεση ανταγωνισμού. Αν αφεθεί ο κλάδος των μεταφορών να αλωθεί από πολυεθνικές, οι μικρομεταφορείς θα παραγκωνιστούν και ο έλεγχος θα περάσει σε μια χούφτα εταιρείες οι οποίες θα καθορίζουν τα κόμιστρα κατά βούληση. Πότε λει-τουργεί καλύτερα ο ανταγωνισμός, όταν υπάρχουν 20.000 φορτηγατζήδες ή όταν υ-πάρχουν 5 ή 3 εταιρείες;

“Αυτό δεν πρόκειται να γίνει. Υπάρχει η επιτροπή ανταγωνισμού, και οι κοινοτικές αρχές, που θα παρέμβουν και θα εμποδίσουν την τυχόν απόπειρα δημιουργίας καρ-τέλ.”
Καλό. Το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε; Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι, χάρις στην επι-τυχή παρέμβαση της επιτροπής ανταγωνισμού απολαμβάνουμε σήμερα φτηνό γάλα.
Αυτό που “δεν πρόκειται να γίνει”, έχει γίνει ήδη. Όταν επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, καταργήθηκε η διατίμηση της βενζίνης, ο Ανδριανόπουλος μας διαβεβαίωνε ότι η α-πελευθέρωση θα οδηγήσει σε πτώση των τιμών. Αυτό που έγινε είναι ότι η τιμή της βενζίνης πέρασε, εν μία νυκτί, από τις 80 στις 200 δρχ. το λίτρο. Έχουμε τα περιθώ-ρια να επαναλάβουμε το πείραμα όταν ξέρουμε από πριν το αποτέλεσμα;
Στη Γερμανία, που η αγορά των μεταφορών είναι πλήρως “απελευθερωμένη”, το κό-μιστρο των εμπορευμάτων είναι 5 φορές μεγαλύτερο απ' ότι στην “κλειστή” Ελλάδα. Με δεδομένο ότι στην Ελλάδα είναι πιο ανεξέλεγκτη η ρεμούλα, εδώ οι τιμές θα δε-καπλασιαστούν, αν περάσουν τα μέτρα.

"Δεν έχει δικαίωμα ένας κλάδος, για τα ιδιοτελή του συμφέροντα, να βλάπτει το σύ-νολο της κοινωνίας", λένε τα παπαγαλάκια της υποτέλειας.
Εδώ συμφωνούμε απόλυτα. Ας εμποδίσουμε λοιπόν τη συντεχνία των δήθεν εκλεγ-μένων βολευτών, που υπονομεύει το παρόν και το μέλλον της χώρας και χαρίζει στα ξένα αφεντικά της αυτά που ο ελληνικός λαός έχει χτίσει με ιδρώτα και αίμα. Όποιος αντιστέκεται σε αυτή τη λαίλαπα πρέπει να έχει την αμέριστη υποστήριξη όλου του ελληνικού λαού, και πρώτα-πρώτα των εργαζομένων.

“Όπως και νά' χει, η βενζίνη είναι σήμερα απαραίτητη στην εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Ας βρουν άλλο τρόπο να αγωνιστούν”
Ακόμη πιο απαραίτητοι είναι οι μισθοί και οι συντάξεις, τα εργασιακά δικαιώματα, η διαφύλαξη της κρατικής/κοινωνικής περιουσίας κλπ. Όποιος τρόπος αγώνα έχει πε-ρισσότερες πιθανότητες να ανατρέψει τη χούντα, αυτός είναι ο ενδεδειγμένος. Ας φύ-γει η συμμορία των δοσίλογων μια ώρα αρχύτερα, γιατί αλλιώς σε λίγο καιρό έτσι κι αλλιώς δε θα έχουμε λεφτά για βενζίνη, ακόμη κι αν είναι ανοιχτά τα βενζινάδικα.

No comments: