Αντιθέτως με την υποχρεωτικοτητα του κορονοφασισμου που δεν θα μπορούσε να εδραιωθεί επειδή δεν είχαν προϋπάρξει η κατάλληλες αλλαγές στο πολιτικό και κοινωνικό υπόβαθρο τις κάθε χωρας και το αφήγημα του κορονιου ήταν πολύ σαθρό παρά και ενάντια την τεράστια προπαγάνδα, η κόντρα στο Τέξας είναι σημαντική από πολλές απόψεις.
Πρωτίστως το ζήτημα των συνόρων χαρακτηρίζει την ύπαρξη κρατών. Χωρίς σύνορα δεν νοείται να κατανοεί κανείς που αρχίζει και που τελειώνει ένα κράτος.Η πολιτική της παγκοσμιοποίησης που δεν είναι τωρινή αλλά προϋπάρχει εδώ και πάνω από τρεις δεκαετίες οδηγεί στη διάλυση του κράτους έθνους και αυτό το φαινόμενο άρχισε να διαδέχεται χονδρά στις ΗΠΑ με την αποβιομηχανοποιηση και την ελεύθερη είσοδο μεταναστών.
Τηρουμένων των αναλογιών η άνοδο Τραμπ στόχευε στη σταθεροποίηση του κράτους έθνους, την προσπάθεια αναστροφής της αποβιομηχανοποιησης και στο κλείσιμο των συνόρων. Φυσικά αυτό δεν ήταν η πολιτική ούτε του Ρεμπουμπλικανικου κόμματος ούτε του Δημοκρατικού. Αντιθέτως ήταν λαϊκή απαίτηση μετά της λαίλαπας των Προέδρων Μπους και Ομπάμα και είχαν δημιουργηθεί κινήματα να το φέρουν σε πέρας Tea Party κίνημα, φορτηγατζηδες Teamsters (κατά της επιπτώσεις της NAFTA) και λαϊκές πολιτικοφυλακες στα συνοριακα κρατίδια Τέξας, Αριζόνα και πάει λέγοντας.
Είχαν προηγηθεί πολλές κόντρες ακόμα και απόπειρες δολοφονιών όσων αντιστεκοντουσαν στα ανοικτά σύνορα της Ουάσιγκτον. Η άνοδο του Τραμπ έστειλε στα σπίτια τους όλους αυτούς αφού η κεντρική κυβέρνηση ανέλαβε να χτίσει ένα φράχτη και μείωσε της εισροές.
Η άνοδος του Μπάιντεν προφανώς άρχισε με ένα έντονο ρεβανσισμο τόσο σε πολιτικό όσο σε κοινωνικό επίπεδο. Ξαφνικά χρεώθηκαν οι οπαδοί του Τραμπ στις 6 Ιανουάριου σαν τρομοκράτες και εκατοντάδες κατέληξαν σε φυλακή για τη νοθεία στις εκλογές. Ο Μπάιντεν άρχισε να χρησιμοποιεί δικαστήρια να φυλακίζει και να κυνηγάει τους οπαδούς του Τραμπ την ίδια ώρα που κυνηγάει τον ίδιο τον Τραμπ με δικές, πρόστιμα, βιασμούς και πάει λέγοντας.
Οι βιομηχανίες πολέμου έχουν αυξήσει τα έσοδα τους κατά 50% την ίδια ώρα που ο Μπάιντεν ανοίγει ένα πόλεμο μετά τον αλλο. Υπό τους όρους αυτούς δύσκολα μπορούν να υποχωρήσουν η να ύπαρξη ειρηνική εξέλιξη στη κόντρα. Μια σπίθα μπορεί να φέρει ανάφλεξη.
Σε κάποιες φάσεις της ιστορίας πρέπει να παραδεχτούμε ότι τα άτομα που κυβερνούν είναι λιγότεροι των περιστάσεων. Με τέτοια κραυγαλέα νοθεία ο Τραμπ δεν έπρεπε να συμμετέχει στο Κογκρέσο και να ζητούσε νέες εκλογές. Ένα τέτοιο γεγονός δεν διορθώνεται εύκολα....και επειδή δεν διορθώνεται διογκώνεται.
Μέρος Δευτερο
Ο Μπιντε και το επιτελείο του δεν έπρεπε να ανοίξουν πόλεμο με τη Ρωσία την ίδια ώρα που έχασαν στο Αφγανιστάν. Και δεν έπρεπε να βγουν άμεσα υπέρ του Ισραήλ. Τώρα έχουν νέο πολεμικό μέτωπο στη Κόκκινη Θάλασσα και απ' ότι φαίνεται αρχίζουν νέο εσωτερικό πολεμικό μέτωπο μέσα στην ίδια τους τη χώρα. Προφανώς τα έχουν χάσει και η αντίδραση τους σε κάθε γεγονός είναι να το κάνουν ακόμα χειρότερο.
Ο Νετανιάχου φαίνεται παιδάκι μπροστά σε αυτούς αλλά τελικά το γεγονός ότι εμφανίστηκε την ίδια περίοδο που είμαστε στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου στις ΗΠΑ δεν είναι τυχαίο.
Η αμφισβήτηση των ΗΠΑ παγκοσμίως και των βάσεων της είναι γεγονός. Εάν μείνει άλλους έξι μήνες στην εξουσία ο Μπάιντεν ίσως ανοίξει αλλά δύο εξωτερικά μέτωπα και άλλα δύο εσωτερικά.
Απ' τη στιγμή που 25 Πολιτείες έχουν ταχθεί με το Τέξας σημαίνει οριστική διάσπαση, και ο δρόμος προς τη διάσπαση απελευθερώνει δυνάμεις που έβραζαν κάτω απ' την επιφάνεια πχ φορτηγατζηδες, πολιτικοφυλακες για τα ανοικτά σύνορα, πολίτες που ζουν στο πετσί τους τον λαθροεποικισμο και πάει λέγοντας.
Μετά την Φεβρουαρινη Επανάσταση στη Ρωσία το 1917 εάν ο Κερενσκυ δεν συνεχίζε τον πόλεμο εκ μέρους των ΑγγλοΓαλλων η ο Κορνιλοβ δεν κυνηγούσε τα Σοβιέτ θεωρητικά θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί η Ρωσική Επανάσταση και ο εμφύλιος αλά η ιστορία δεν γράφεται με το τι θα μπορούσε να είχε γίνει, αλλά τι έγινε και απο ποιες συγκεκριμένες συνθήκες έγινε.
Η άνοδος του Τραμπ στην ηγεσία του Ρεμπουμπλικανικου κόμματος που κατά του συμβούλου του Μπαννον μπόρεσε να αναστρέψει μια πιθανόν εξεργεση, αγόρασε λίγο χρόνο που η Προεδρία Μπάιντεν εξαργύρωσε με το παραπάνω. Η αλαζονεία της εξουσίας, η απειλές Ομοσπονδιακού στρατού κατά του Τέξας με καουμποικο στυλ, στην νούμερα ένα Πολιτεία των καουμποιδων θα μας δείξει εάν ο Μπιντενικος στρατός των τρανς έχει την πυγμή, τη θέληση και την ικανότητα να αφανίσει όποιες επιλογές διαλέξει συνταγματικά μια πολιτεία. Και εδώ μπαίνει το μεγάλο ζητούμενο.
Νομίζουν η ελπίζουν ότι οι ηγεσίες του Ρεμπουμπλικανικου κόμματος η των Πολιτειών είναι ανίκανες να αντισταθούν και ότι θα κάνουν τα πάντα να αποφύγουν μια σύγκρουση με όπλα. Να όμως που δεν αποφασίζουν πάντα οι ηγεσίες εάν θα γίνει πολεμική σύγκρουση η όχι. Απ' τη στιγμή που φτάνει λαός να προστατέψει τα σύνορα στο Τέξας και αυτός ο λαός είναι οπλισμένος ποιος ρίξει τη πρώτη σφαίρα δεν παίζει κανένα ρόλο. Πώς θα μαζέψουν της σφαίρες εάν άρχισει κόντρα είναι το ζητούμενο. Αυτά θα ζήσουμε στο σύντομο διάστημα.. .
Van Gelis
No comments:
Post a Comment