Οι εκλογές επιβεβαιώνουν, την πορεία των πραγμάτων, που καταλύτης ήταν το δημοψήφισμα.
Εξηγούμαι.
1. Ο Λαφαζάνης.
Το στοίχημα της αριστερής πλατφόρμας ήταν να πλειοψηφήσει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Όταν βρέθηκε εκ των πραγμάτων εκτός, χάθηκε κάθε προοπτική μέσα από τον κοινοβουλευτικό δρόμο να υπάρξει συγκρότηση αξιόπιστου πόλου εξουσίας. Το παλιό Σταλινικό σκεπτικό του λαϊκού μετώπου, χωρίς ιδεολογική βάση, χρεοκόπησε για μία ακόμη φορά. Είναι τυχαίο ότι ακόμα και το όνομα ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είναι κλεμμένο από το αποτυχημένο ιστορικά κόμμα του Αλιέντε;
2.Ο ΣΥΡΙΖΑ
Ήδη η αυτοδυναμία είναι όνειρο απατηλό. Τρία ρεύματα ήδη είναι μεγάλα από τον κόσμο που τον εγκαταλείπει αμετάκλητα.
α. Το δικό μας. Το ρεύμα της αποχής. Για να ενωθεί με όσους βρίσκονται ήδη εκτός κοινοβουλευτικού τόξου.
β. Το ρεύμα που επιστρέφει στην κοιτίδα του αστικού κόσμου. Στη Ν.Δ. Και είναι λογικό να θεωρούν, όσοι το απαρτίζουν, σαν καλύτερο υποστηριχτή των συμφερόντων τους, το παραδοσιακό και πεπειραμένο αστικό κόμμα.
γ. Το μικρό ρεύμα των καθυστερημένων πολιτικά ανθρώπων που συντηρητικά δεν πιστεύουν βέβαια, ότι η ΛΑΕ θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν βέβαια να φαντάζονται συνεπείς από τους εαυτούς τους και την κοινή γνώμη. Μάλιστα, βλακωδώς ,χωρίς διεξόδους, πιστεύουν ότι το σύστημα είναι παντοδύναμο, είναι αιώνιο ή τουλάχιστον, ότι έχει πολλά χρόνια ζωής ακόμα. Έτσι ο ρόλος του συνεπούς ''αριστερού'' είναι να μένει μέσα στο κοινοβούλιο και να διαμαρτύρεται. Ένα μαγαζάκι ή μάλλον ένα άσυλο αρρώστων, που δεν έχει προοπτική, αλλά και δεν θέλει να κάνει το επόμενο βήμα.
Αλλά, για το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ,προς το παρόν, το πρόβλημα μόνο, εξ αιτίας όσων τον εγκαταλείπουν σε πρώτη φάση. Αν, όπως πιστεύουν οι Συριζαίοι , και είναι το πιθανότερο, θα είναι πρώτο κόμμα, θα χρειαστεί να συγκυβερνήσουν, με τις μνημονιακές δυνάμεις, και να εφαρμόσουν στην πράξη όσα συμφώνησαν στο 3ο μνημόνιο, αλλά και πολλά περισσότερα, εάν προλάβουν, βέβαια. Ο θάνατος είναι το πιθανότερο σενάριο γι αυτούς. Αλλά ακόμα και να βρεθούν στην αντιπολίτευση, που θα ήταν υποτίθεται λιγότερο επικίνδυνη περίπτωση γι'αυτούς, ποιός μπορεί να πιστεύει, λογικά σκεπτόμενος, ότι θα μπορούσε στο μέλλον να τους εμπιστευτεί εκ νέου ο Ελληνικός λαός;
----------------------------------------------------------------------------------------
Ο παραμυθένιος μεταπολιτευτικός κόσμος, καταρρέει, χωρίς επιστροφή.
Τα κόμματα της ''αριστεράς'', αλλά και το παραμύθι, που πολλοί είχαν πιστέψει, δεν μπορεί να έχουν καμιά τύχη. Το Σύστημα δοκιμάζεται. Η κρίση του είναι υπαρξιακή. Επομένως δεν έχει την πολυτέλεια να δώσει τροφή και σε άλλα παράσιτα, εκτός από το ίδιο.
Για την έναρξη της χρεοκοπίας, και το ξεκίνημα της γενικότερης αναμπουμπούλας, πιθανόν να μετράμε μέρες, και στη χειρότερη περίπτωση λίγους μήνες.
Εξηγούμαι.
1. Ο Λαφαζάνης.
Το στοίχημα της αριστερής πλατφόρμας ήταν να πλειοψηφήσει μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ. Όταν βρέθηκε εκ των πραγμάτων εκτός, χάθηκε κάθε προοπτική μέσα από τον κοινοβουλευτικό δρόμο να υπάρξει συγκρότηση αξιόπιστου πόλου εξουσίας. Το παλιό Σταλινικό σκεπτικό του λαϊκού μετώπου, χωρίς ιδεολογική βάση, χρεοκόπησε για μία ακόμη φορά. Είναι τυχαίο ότι ακόμα και το όνομα ΛΑΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ είναι κλεμμένο από το αποτυχημένο ιστορικά κόμμα του Αλιέντε;
2.Ο ΣΥΡΙΖΑ
Ήδη η αυτοδυναμία είναι όνειρο απατηλό. Τρία ρεύματα ήδη είναι μεγάλα από τον κόσμο που τον εγκαταλείπει αμετάκλητα.
α. Το δικό μας. Το ρεύμα της αποχής. Για να ενωθεί με όσους βρίσκονται ήδη εκτός κοινοβουλευτικού τόξου.
β. Το ρεύμα που επιστρέφει στην κοιτίδα του αστικού κόσμου. Στη Ν.Δ. Και είναι λογικό να θεωρούν, όσοι το απαρτίζουν, σαν καλύτερο υποστηριχτή των συμφερόντων τους, το παραδοσιακό και πεπειραμένο αστικό κόμμα.
γ. Το μικρό ρεύμα των καθυστερημένων πολιτικά ανθρώπων που συντηρητικά δεν πιστεύουν βέβαια, ότι η ΛΑΕ θα μπορούσε να αντικαταστήσει το ΣΥΡΙΖΑ. Θέλουν βέβαια να φαντάζονται συνεπείς από τους εαυτούς τους και την κοινή γνώμη. Μάλιστα, βλακωδώς ,χωρίς διεξόδους, πιστεύουν ότι το σύστημα είναι παντοδύναμο, είναι αιώνιο ή τουλάχιστον, ότι έχει πολλά χρόνια ζωής ακόμα. Έτσι ο ρόλος του συνεπούς ''αριστερού'' είναι να μένει μέσα στο κοινοβούλιο και να διαμαρτύρεται. Ένα μαγαζάκι ή μάλλον ένα άσυλο αρρώστων, που δεν έχει προοπτική, αλλά και δεν θέλει να κάνει το επόμενο βήμα.
Αλλά, για το ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ,προς το παρόν, το πρόβλημα μόνο, εξ αιτίας όσων τον εγκαταλείπουν σε πρώτη φάση. Αν, όπως πιστεύουν οι Συριζαίοι , και είναι το πιθανότερο, θα είναι πρώτο κόμμα, θα χρειαστεί να συγκυβερνήσουν, με τις μνημονιακές δυνάμεις, και να εφαρμόσουν στην πράξη όσα συμφώνησαν στο 3ο μνημόνιο, αλλά και πολλά περισσότερα, εάν προλάβουν, βέβαια. Ο θάνατος είναι το πιθανότερο σενάριο γι αυτούς. Αλλά ακόμα και να βρεθούν στην αντιπολίτευση, που θα ήταν υποτίθεται λιγότερο επικίνδυνη περίπτωση γι'αυτούς, ποιός μπορεί να πιστεύει, λογικά σκεπτόμενος, ότι θα μπορούσε στο μέλλον να τους εμπιστευτεί εκ νέου ο Ελληνικός λαός;
----------------------------------------------------------------------------------------
Ο παραμυθένιος μεταπολιτευτικός κόσμος, καταρρέει, χωρίς επιστροφή.
Τα κόμματα της ''αριστεράς'', αλλά και το παραμύθι, που πολλοί είχαν πιστέψει, δεν μπορεί να έχουν καμιά τύχη. Το Σύστημα δοκιμάζεται. Η κρίση του είναι υπαρξιακή. Επομένως δεν έχει την πολυτέλεια να δώσει τροφή και σε άλλα παράσιτα, εκτός από το ίδιο.
Για την έναρξη της χρεοκοπίας, και το ξεκίνημα της γενικότερης αναμπουμπούλας, πιθανόν να μετράμε μέρες, και στη χειρότερη περίπτωση λίγους μήνες.
No comments:
Post a Comment