Η Ελλάδα και πάλι φλέγεται

Η Ελλάδα και πάλι φλέγεται

Η συστηματική πυρπόληση των δασών είναι φαινόμενο της μεταπολίτευσης αποκλειστικά. Το ίδιο και η τρομοκρατία-φάντασμα, αυτό το κατά συνθήκη ψεύδος, που χρησιμοποιούν οι αμερικάνικες κυβερνήσεις για την άσκηση της πολιτικής τους, εντός των ΗΠΑ και διεθνώς. Η χρονική σύμπτωση της εμφάνισης των δύο φαινομένων, από μόνη της, όσο και αν την παραβλέπουν μερικοί, αποκαλύπτει το κρυμμένο στα αποκαΐδια μυστικό.
Αλλά όταν δεν βλέπεις πέρα απ’ τη μύτη σου, επειδή το οπτικό σου πεδίο ορίζουν τα ιδιοτελή συμφέροντα σου, για να αιτιολογήσεις τις καταστροφές φτιάχνεις σενάρια με οικοπεδοφάγους. Και όταν αυτά δεν είναι αρκετά πειστικά επιστρατεύεις άλλες εκδοχές, που κατά περίπτωση εμφανίζονται ως αιτία των πύρινων καταστροφών. Μπορεί να είναι βοσκοί, απρόσεκτοι αγρότες, καπνιστές, πυλώνες της ΔΕΗ, ακραία καιρικά φαινόμενα, χωματερές, πυρομανείς ή ο συνδυασμός όλων. Μ’ άλλα λόγια φταίει, όπως συνήθως, το θύμα τού εγκλήματος. Ο Έλληνας. Που είναι εμπρηστής, καταπατητής, πυρομανής και όλα τα εις «ης»!
Τι να πει κανείς… Είναι δυνατό να εκδηλώνονται τριακόσιες πυρκαγιές σε μια μέρα, σε όλη την έκταση της ηπειρωτικής και νησιωτικής Ελλάδας και να είναι αυτό έργο καταπατητών; Τόση οργάνωση, τόσο άριστο συντονισμό, τόση γνώση εδάφους και μετεωρολογίας οι οικοπεδοφάγοι; Να υπενθυμίσουμε ότι καμία τις σκόπιμες ή τυχαίες αιτίες πυρκαγιών δεν λειτούργησε το 2004, καλοκαίρι των Ολυμπιακών αγώνων; Το 2002, όταν ξένοι πράκτορες, μετά των εγχώριων παραγιών τους, «εξάρθρωναν» την «τρομοκρατία»; Το 1997, καλοκαίρι των παγκόσμιων αγώνων στίβου στην Αθήνα, πρόκριμα για την ανάθεση των Ολυμπιακών (ελέω Αμερικάνων) στην Ελλάδα του Σημίτη; Πως εξηγούνται αυτά τα γεγονότα με την θεωρία των καταπατητών ή του τυχαίου;
Και πως εξηγείται η επικέντρωση σε επιλεγμένους στόχους -αρχαιολογικούς, τουριστικά θέρετρα, καλλιέργειες, (4,5 εκατομμύρια ελαιόδεντρα κάηκαν στην Ηλεία, το 2007) κτηνοτρο-φία, ηλεκτροπαραγωγή, ανθρώπινες ζωές;
Και το ερώτημα των ερωτημάτων: για ποιο λόγο οι εμπρηστές μένουν ασύλληπτοι εδώ και 35 χρόνια; Γιατί κανένα κόμμα εξουσίας δεν έφερε αυτό το ζήτημα για δημόσια συζήτηση στο Κοινοβούλιο; Γιατί τα κόμματα της ψευδεπίγραφης Αριστεράς δεν ζήτησαν ποτέ εξηγήσεις γι’ αυτή την εσκεμμένη, (λέμε εμείς) αδράνεια των διωκτικών αρχών, γιατί δεν κατέβασαν ποτέ τον λαό στους δρόμους ν’ απαιτήσει, εδώ και τώρα, εξάρθρωση της εγκληματικής μαφίας, όποια κι αν είναι αυτή;
Υπάρχει μια μόνο εξήγηση: Πίσω απ’ τους εμπρησμούς, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ισπανία, την Γαλλία, την Ιταλία, την Αυστραλία, στην Καλιφορνία της Αμερικής κλπ, υπάρχει μια παράφρον υπερεθνική δύναμη που χρησιμοποιεί την καταστροφή της χλωρίδας σα μοχλό των γεωστρατηγικών της σχεδίων, αλλά και σα μέσο εκβιασμού και εκδίκησης των ατακτούντων υποτελών.
Αυτό το επιβεβαίωσε και εκδοτικό συγκρότημα, που ο λόγος του έχει την βαρύτητα ανακοινώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Όταν ο Καραμανλής συμφώνησε (κατ’ αρχήν) με τον Πούτιν για την διέλευση του ενεργειακού αγωγού Σάουθ Στριμ μέσω Ελλάδας - Ιταλίας, ζήσαμε μια Αθήνα που είχε σκοτεινιάσει, μέρα μεσημέρι, απ’ τους καπνούς της φλεγόμενης Πάρνηθα. Τότε ακριβώς (ούτε πριν ούτε μετά) ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Ματ Μπράιζα, απαίτησε με πρωτοσέλιδη παρουσία του στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ την «απεξάρτηση τής Ελλάδας από το ρωσικό αέριο». Ο Λαμπράκης, σεβόμενος την νοημοσύνη του Ελληνικού λαού, περισσότερο από τους αχρείους νεοταξίτες κάθε μάρκας, που τολμούν ακόμα να υποδύονται τούς αριστερούς, δημοσίευσε στην πρώτη σελίδα της πρωινής εφημερίδας του, την παρακάτω σύντομη και σε πλαίσιο Ανακοίνωση, που εμμέσως πλην σαφώς, αιτιολογούσε την πύρινη λαίλαπα. Διαβάστε τη και βγάλτε τα συμπεράσματα σας.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Το παιχνίδι είναι μεγάλο και
η χώρα μας μικρή. Η βιασύνη
του Πούτιν και οι αντίδράσεις
των Αμερικάνων δείχνουν ότι
η Ελλάδα έχει εμπλακεί σε μια
σκληρή αναμέτρηση.
Αυτονόητο είναι ότι χρειάζονται
προσεκτικές αποφάσεις και
ευέλικτες κινήσεις. Η Ελλάδα
πρέπει να βγει κερδισμένη και
να μη γίνει στόχος εκδικητικής
μανίας, διότι όλοι γνωρίζουμε
πλέον πως αντιδρούν οι μεγάλες
δυνάμεις…

ΤΟ ΒΗΜΑ