Όλες εκείνες οι ιδεολογίες, που αναπτύχθηκαν έχοντας εν σπέρματι την καταπολέμηση της εκμετάλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,έφτασαν σε αδιέξοδο. Ομοίως και εκείνες , που κήρυταν τον φιλελεύθερο τρόπο,ως τον πιο πετυχημένο.
Οι φορείς των ιδεολογιών, δεν κατάφεραν να ερμηνεύσουν γεγονότα και φαινόμενα, μιας εξελικττικής πορείας, την αλλαγή στους τρόπους παραγωγής, στα μέσα παραγωγής, στις ενεργειακές πηγές, στις πολεμικές επιχειρήσεις ακόμα. και φυσικά δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν τις επιπτώσεις όλων αυτών των αλλαγών στις κοινωνίες. Δεν επικαιροποιήθηκαν και δεν προσαμόστηκαν ποτέ οι ιδεολογίες, στις απαιτήσεις μιας νέας εποχής με ραγδαίες αλλαγές. Αυτό σε ότι αφορά την αριστερή ιδεολογία, γιατί ο φιλελευθερισμός έγινε απλά βορά στην αδηφάγα επέλαση του νεο φιλελευθερισμού.
Τα ιδεολογήματα κυριάρχησαν. ''Οι αγορές που αυτορρυθμίζονται'' και το σταμάτημα κάθε κρατικής κοινωνικής πολιτικής, έγινε το νέο δόγμα, κάτι σαν αυτοεκπληρούμενη προφητεία, παρ'ότι έχει οδηγήσει στον όλο κσι μεγαλύτερο πλουτισμό των λίγων, σε βαρος των πολλών. . Το περιβόητο Θατσερικό <<δεν υπάρχουν κοινωνίες, μόνο άτομα>>, έγινε ο ιδεολογικός σκαπανέας του σύγχρονου δικαιωματισμού.Η αριστερά απάντησε με το ιδεολόγημα, ''τσακίζουμε τους φασίστες που φταίνε για όλα'' και ''ανοιχτά σύνορα και πολυπολιτισμικές κοινωνίες, είναι η εφικτή λύση''.
Τα ιδεολογήματα, εφαρμόστηκαν πιστά από τους ''αμοιβόμενους πρόθυμους'' και το πιο επικίνδυνο κομμάτι ίσως που βγαίνει κατευθείαν από ''ιδεοληπτικά εκμαγεία''. Όλοι αυτοί δηλαδή που πείστηκαν να κάνουν σκοπό της ζωής τους . κάτι σαθρό ουσιαστικά. αλλά με τόσο καλό περυτίλιγμα, όπως αυτό της ''ανοιχτής κοινωνίας'' ,του σεξουαλικού αυτοπροσδιορισμού, της αλληλεγγύης κλπ.
Τα ιδεολογήματα και οι ιδεοληψίες, εξασθενούν επικίνδυνα τις κοινωνίες, αφού τα συλλογικά κοινωνικά και εργατικά δικαιώματα , μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα μπροστά σε αυτά των σεξουαλικά αυτοπροσδιοριζόμενων, των εκτός εμπόλεμων περιοχών μεταναστών, των ζώων, των φυτών, των ανθρώπων που νοιώθουν ζώα η αυτών που νοιώθουν φυτά κλπ. Έτσι οι άνθρωποι μετστρέπονται από κοινωνικά όντα, στα ''άτομα΄΄ της Θατσερικής ονείρωξης. Και δεν είναι δυνατόν να αντισταθείς στα άνομα σχέδια της παγκοσμιοποιητικής ολοκλήρωσης, 'οταν το ατομικό δικαίωμα προηγείται των συλλογικών.
Δεν υπάρχει όραμα πλεόν, που να φωτίζει σα φάρος τους ανθρώπους. Κάποτε το φώς μεταδόθηκε σε όλο τον κόσμο, από τον ανθρωποκεντρικό Ελληνικό πολιτισμό. Κάτι τέτοιο χρειάζεται και σήμερα. Και οφείλει ο καθένας μας, ως σύγχρονος Διογένης, να ψάξει ''τον άνθρωπο'' , τους ανθρώπους, τους φωτισμέμους, για να ξαναγεννηθεί το φως στην χώρα μας και κατόπιν στην ανθρωπότητα.
Περικλης Δανοπουλος
No comments:
Post a Comment