Οι Σταλινικες ριζες του Μορφωματος...
Ενω δεν εχω σχεση με τους αναφερομενους ειναι γεγονος οτι η ριζα του κακου (δηλαδη η δημιουργια του Σιοναζιστικου μορφωματος) εχει σχεση στην ιδρυση της με τον Σταλιν ο οποιος την ειρηνικη συνυπαρξη με τον ιμπεριαλισμο την ειχε κανει σημαια κατατεθεν αρκη να μην την ενοχλούν...ουτε ΜΙΑ νικηφορα επανασταση δεν ειχε γινει υπο την ηγεσια του πριν τον 2ο ΠΠ και ο ιδιος μαζεψε την Τριτη Διεθνη (κατα την διαρκεια του 2ο ΠΠ για να κανει το χατίρι στον Τσορτσιλ) που ειχε στα ιδρυτικα της συνεδρια την παγκοσμια επανασταση σαν το συμβολο υπαρξης.
Για να δικαιολογήσει την πολιτικη υπερ του Σιονισμου συμφωνησε αρχικα το 1947 με το διαμελισμο της Παλαιστινης και το 1948 στη δημιουργια του Ισραηλ και φυσικα εκθειασε τα στρατόπεδα συγκεντρωσης του Ναζισμου και ειδηκα τους θαλαμους αεριων και οτι συνεπαγετε μετεπειτα με αυτο.
Ο μετεπειτα ψυχρος πολεμος ουσιαστηκα διελυσε τα Κομμουνιστικο Κινηματα στη Δυση, παραδειγματα πχ Γαλλικο ΚΚ υποστηριξε το πολεμικο προυπολογισμο του Γαλλικου κρατους τοσο κατα των Βιετναμεζων οσο των Αλγερινων. Οσο για τους αυτοαποκαλουμενους τροτσκιστες οπως ο Τονι Κλιφ εγιναν ενθερμοι υποστηρικτες του Αμ Ιμπεριαλισμου και των ανοικτων συνορων και ποτε δεν υποστηριξαν ανοιχτα την διαλυση του μορφωματος.
Οταν ο Αμ ιμπεριαλισμος για δικα του γεωπολιτικα συμφεροντα υιοθετησε το Ισραηλ (1949) το πολιτικό εγχειρημα του Σταλιν που απετυχε αλλα ο ιδιος ειχε βαλει την ταφόπλακα στα ΚΚ της Μεσης Ανατολης οπως ειχε βαλει τα θεμελια της διάλυσης των Δυτικων ΚΚ..
Στις μερες μας ενω εχει πεθανει εξ ολοκληρου η δυνατοτητα ΔΥΟ ΚΡΑΤΩΝ βγαινουν με κοινες ανακοινωσεις ΚΚΕδες Συριζαιοι και παει λεγοντας να προσπαθησουν να αποφυγουν το χειροτερο που ερχεται: η διαλυση του μορφωματος...
vngelis
Πώς ο Ιωσήφ Στάλιν βοήθησε στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ
Ο Ιωσήφ Στάλιν διέπραξε πολλά εγκλήματα κατά της Διεθνούς Εργατικής Τάξης. Αλλά ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματά του ήταν η υποστήριξη που έδωσε στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ. Οι τροτσκιστές, αντίθετα, πάντα αντιτάχθηκαν στον Σιωνισμό.
Ναθάνιελ Φλάκιν
Διαδήλωση υπέρ του Στάλιν του Κομμουνιστικού Κόμματος του Ισραήλ στο Τελ Αβίβ, 1948
Σε απάντηση της δολοφονικής επίθεσης του Ισραήλ στη Γάζα, υπήρξαν μαζικές διαδηλώσεις σε όλο τον κόσμο και γενική απεργία σε όλη την Παλαιστίνη. Το κίνημα αλληλεγγύης περιλαμβάνει σοσιαλιστές που βλέπουν τον Ιωσήφ Στάλιν ως πρότυπο. Οι σύγχρονοι σταλινικοί πιθανότατα θα θεωρούν τους εαυτούς τους αντιιμπεριαλιστές και αντιπάλους του Σιωνισμού.
Θα μπορούσαν να παραθέσουν μια υποσημείωση στο φυλλάδιο του Στάλιν του 1913 για το εθνικό ζήτημα, γραμμένο υπό την επιρροή του Νικολάι Μπουχάριν και του Β. Ι. Λένιν, στην οποία ο μελλοντικός δικτάτορας περιγράφει τον Σιωνισμό ως "μια αντιδραστική εθνικιστική τάση της εβραϊκής αστικής τάξης, η οποία είχε οπαδούς κατά μήκος των διανοουμένων και των πιο οπισθοδρομικών τμημάτων των Εβραίων εργατών. Οι Σιωνιστές προσπάθησαν να απομονώσουν τις εβραϊκές εργατικές μάζες από τη γενική πάλη του προλεταριάτου.”
Αλλά πώς αντέδρασε η Σοβιετική Ένωση υπό τον Στάλιν στην ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948; Και τι επίδραση είχε αυτό στα κομμουνιστικά κόμματα που ήταν πιστά στη Μόσχα;
Η Σοβιετική Ένωση έδωσε διπλωματική αναγνώριση στο Ισραήλ στις 17 Μαΐου 1948, μόλις τρεις ημέρες μετά την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του. Ήταν το πρώτο κράτος στον κόσμο που το έκανε — πολύ πριν από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο στα Εβραϊκά ρεύματα, η Ντόροθι μ.Ζέλνερ αφηγείται με μεγάλη λεπτομέρεια τι επίδραση είχε αυτό στο Σταλινισμένο Κομμουνιστικό Κόμμα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η CPUSA και οι συναφείς εκδόσεις για τον εβραϊκό λαό είχαν πάντα απορρίψει τον Σιωνισμό και την ιδέα ενός εβραϊκού κράτους. Όταν η σιωνιστική "Ένωση" στην Παλαιστίνη, η Χισταδρούτ, προσπάθησε να μποϊκοτάρει τους Παλαιστίνιους εργάτες, οι Αμερικανοί κομμουνιστές αναφέρθηκαν σε αυτό — σωστά — ως θεσμό "Τζιμ Κρόου". Η CPUSA, παρά την σταλινική πολιτική της, είχε μια περήφανη παράδοση αγώνα κατά του ρατσισμού — και κατήγγειλε τον ρατσισμό του σιωνιστικού σχεδίου αποικιοκρατίας.
Το 1947, ωστόσο, η Σοβιετική Ένωση εξέπληξε τον κόσμο ανακοινώνοντας ότι θα υποστήριζε το σχέδιο του ΟΗΕ για τη διαίρεση της Παλαιστίνης και τη δημιουργία ενός εβραϊκού κράτους.
Η στροφή του Στάλιν προς την υποστήριξη του Σιωνισμού ήταν ζωτικής σημασίας - θα μπορούσε κανείς να πει ότι το Ισραήλ μπορεί να μην υπήρχε στην τρέχουσα μορφή του αν η Σοβιετική Ένωση δεν προσέφερε την υποστήριξή της. Οι ιστορικοί υποψιάζονται ότι ο Στάλιν ήλπιζε να αποδυναμώσει τη θέση του βρετανικού ιμπεριαλισμού στην περιοχή — ίσως είδε τους Εβραίους αποίκους ως ένα είδος εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος. Αλλά στην πραγματικότητα, η πρόβλεψη όλων των σοβαρών μαρξιστών έγινε πραγματικότητα: το νέο εβραϊκό κράτος έγινε χωροφύλακας για τον ιμπεριαλισμό.
Η Σοβιετική υποστήριξη για το Ισραήλ δεν περιοριζόταν ούτε σε διπλωματικά μέσα. Μέσω της Τσεχοσλοβακίας, το Σοβιετικό μπλοκ έστειλε όπλα στη σιωνιστική πολιτοφυλακή Χαγκάνα, η οποία τα χρησιμοποίησε για να ξεκινήσει την εθνοκάθαρση της Παλαιστίνης. Με άλλα λόγια, ο Στάλιν έδωσε υλική υποστήριξη στη Νάκμπα. Το σοβιετικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το Μάκι, έγινε ένας σημαντικός αγωγός υποστήριξης για την ίδρυση του σιωνιστικού κράτους.
Ως αποτέλεσμα αυτής της εγκληματικής πολιτικής, οι ιδέες του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού, που κάποτε είχαν μεγάλη απήχηση στις αραβικές μάζες, δυσφημίστηκαν σε όλη την περιοχή. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι επίσημοι κομμουνιστές είχαν ήδη συνηθίσει να δέχονται ξαφνικά ζιγκ-ζαγκ στην πολιτική τους γραμμή. Μέσα σε λίγους μήνες, η CPUSA προσέφερε ανεπιφύλακτη υποστήριξη στην εθνοκάθαρση των Σιωνιστών και διέδιδε ψευδείς αναφορές για υποτιθέμενες αραβικές θηριωδίες για να την δικαιολογήσει.
Τροτσκισμός
Οι γνήσιοι κομμουνιστές - εκείνοι που αντιτίθενται στον σταλινισμό-πάντα απέρριψαν τον Σιωνισμό. Ενώ η γραφειοκρατία του Στάλιν ήταν απασχολημένη με τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις-πρώτα με τους Ναζί, μετά με τους "δημοκρατικούς" ιμπεριαλιστές — ήταν η αριστερή αντιπολίτευση με επικεφαλής τον Λέον Τρότσκι που αγωνίστηκε για την πολιτική ανεξαρτησία της εργατικής τάξης. Αυτό σήμαινε την αντίθεση σε οποιαδήποτε μορφή ιμπεριαλισμού και αποικιοκρατίας, συμπεριλαμβανομένου του Σιωνισμού.
Ο Λέων Τρότσκι είπε λίγο πριν δολοφονηθεί από έναν σταλινικό πράκτορα: "η προσπάθεια επίλυσης του εβραϊκού ζητήματος μέσω της μετανάστευσης των Εβραίων στην Παλαιστίνη μπορεί τώρα να θεωρηθεί ως αυτό που είναι, μια τραγική κοροϊδία του εβραϊκού λαού."Η μελλοντική εξέλιξη των στρατιωτικών γεγονότων μπορεί να μετατρέψει την Παλαιστίνη σε μια αιματηρή παγίδα για αρκετές εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίους. Ποτέ δεν ήταν τόσο ξεκάθαρο όσο είναι σήμερα ότι η σωτηρία του εβραϊκού λαού συνδέεται άρρηκτα με την ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος.”
Ο πρώην σιωνιστής που έγινε Τροτσκιστής Αβραάμ Λεόν έγραψε μια μνημειώδη μελέτη για το εβραϊκό ζήτημα, στην οποία απέδειξε παρόμοια ότι η καταπίεση των Εβραίων δεν μπορούσε να ξεπεραστεί με τη δημιουργία ενός νέου έθνους-κράτους υπό την κηδεμονία των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Παρουσίασε ένα πρόγραμμα για τους Εβραίους επαναστάτες να πολεμήσουν ως μέρος της Διεθνούς Εργατικής Τάξης για να ανατρέψουν τον καπιταλισμό.
Σήμερα, γίνεται όλο και πιο συνηθισμένο να αναγνωρίζεται ότι το Ισραήλ είναι ένα ρατσιστικό αποικιακό σχέδιο με πολλές ομοιότητες με το καθεστώς του απαρτχάιντ. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι οι τροτσκιστές στη Νότια Αφρική κατάλαβαν πολύ πριν από την ίδρυση του Ισραήλ ότι ο σιωνιστικός αποικισμός θα δημιουργούσε ένα πολύ παρόμοιο σύστημα. Το 1938, η Σπίθα, μια τροτσκιστική εφημερίδα στη Νότια Αφρική, έγραψε::
Η συνέχιση της παλιάς Σιωνιστικής-ιμπεριαλιστικής πορείας θα οδηγήσει βαθύτερα τη σφήνα του μίσους και του σοβινισμού, θα διευρύνει το χάσμα μεταξύ Αράβων και Εβραίων και θα καλλιεργήσει διαρκείς διαμάχες και εμφύλιο πόλεμο, θέτοντας σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη της Εβραϊκής Κοινότητας. Και λέγοντας αυτό, δεν είναι οι Σιωνιστές που έχουμε κατά νου. Εννοούμε τη μεγάλη μάζα των Εβραίων εργατών και των μικρών αγροτών. Μπορούν να λύσουν το Εβραϊκό πρόβλημα της Παλαιστίνης πολύ εύκολα. Αυτό που χρειάζεται είναι η αλληλεγγύη και η συνεργασία των Εβραίων και Αράβων εργατών και αγροτών, και ένας ενωμένος αγώνας για μια ανεξάρτητη ελεύθερη Παλαιστίνη εργατών και αγροτών, απελευθερωμένη από τα δεσμά του ιμπεριαλισμού-καπιταλισμού.
Όταν τα σχέδια για διχοτόμηση και δημιουργία ενός αποκλειστικά εβραϊκού κράτους έγιναν πιο συγκεκριμένα το 1947, οι επίσημοι κομμουνιστές και επίσης οι λεγόμενοι "αριστεροί" ή "σοσιαλιστές" Σιωνιστές έριξαν το βάρος τους πίσω από αυτή την αποικιακή προσπάθεια. Ήταν μόνο η τροτσκιστική οργάνωση στην Παλαιστίνη, Η επαναστατική Κομμουνιστική Ένωση, που βγήκε σαφώς σε αντίθεση. Μιλώντας στους Εβραίους εργάτες, είπαν ότι ένα εβραϊκό κράτος στην Παλαιστίνη θα ήταν αναπόφευκτα ένα εργαλείο ιμπεριαλισμού. Κάλεσαν τους Εβραίους εργάτες να αγωνιστούν ενάντια στον ιμπεριαλισμό μαζί με τα αραβικά αδέλφια τους σε όλη την περιοχή.
Η επαναστατική Κομμουνιστική Ένωση περιείχε πολλούς γενναίους επαναστάτες, όπως ο Yigael Glückstein, ο οποίος με το όνομα Tony Cliff θα συνέχιζε να είναι ηγέτης του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος στη Βρετανία, καθώς και ο Jakob Moneta και ο Rudolf Segall, οι οποίοι επέστρεψαν στη μητρική τους Γερμανία όπου ηγήθηκαν του Τροτσκιστικού κινήματος για δεκαετίες. Περιλάμβανε επίσης τους Jakob Taut και Jabra Nicola, οι οποίοι παρέμειναν στην Παλαιστίνη και ήταν ενεργοί στη Νέα Αριστερά στο Ισραήλ μετά το 1968.
Παρακάτω, δημοσιεύουμε μια δήλωση της επαναστατικής Κομμουνιστικής Ένωσης, του Παλαιστινιακού τμήματος της Τέταρτης Διεθνούς, από το 1947. Χάρη στην πρώην Σοσιαλιστική εργατική ένωση της Παλαιστίνης και στην Einde O'callaghan για τη μετάφραση και τη δημοσίευση της δήλωσης.
Αυτή η ιστορία προσφέρει σημαντικά μαθήματα για σήμερα. Η σταλινική πολιτική αναζήτησης συμμαχιών με 'προοδευτικές' ιμπεριαλιστικές δυνάμεις δεν μπορεί παρά να οδηγήσει σε ήττες. Για να ελευθερωθεί η Παλαιστίνη, η εργατική τάξη πρέπει να συγκροτηθεί ως ανεξάρτητη πολιτική δύναμη που αγωνίζεται για τη σοσιαλιστική επανάσταση.
Ενάντια Στη Διχοτόμηση! (1947)
Τα μέλη της Επιτροπής του ΟΗΕ έδειξαν "κατανόηση" και "έκαναν υπέροχη δουλειά σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα". Με αυτά τα λόγια η εκπρόσωπος της εβραϊκής Υπηρεσίας, Γκόλντα Μέιερ, ενέκρινε την πρόταση διαίρεσης. Τα περισσότερα σιωνιστικά κόμματα συμφώνησαν μαζί τους, με ορισμένες επιφυλάξεις σχετικά με τη "μορφή" της λύσης.
Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών Μάρσαλ συμμερίστηκε επίσης αυτή την άποψη. Είναι γνωστό, ωστόσο, ότι η τύχη των διωκόμενων λαών δεν είναι συνήθως το κύριο μέλημα του Αμερικανού Υπουργού Εξωτερικών. Έτσι, η αντίδρασή του θα μπορούσε να προκαλέσει ανησυχία μεταξύ εκείνων που πίστευαν στις καλές προθέσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ.
Τι δίνει η πρόταση του ΟΗΕ στους Εβραίους; Εκ πρώτης όψεως, τα πάντα: μια ποσόστωση μετανάστευσης 150.000 και άνω, πολιτική ανεξαρτησία, περίπου τα δύο τρίτα της Παλαιστίνης, τρία μεγάλα λιμάνια και σχεδόν όλη η ακτογραμμή. Αυτό είναι κάτι περισσότερο από αυτό που οι αισιόδοξοι μεταξύ των μελών της εβραϊκής Υπηρεσίας τόλμησαν να ζητήσουν.
Δεν είναι λίγο ύποπτη αυτή η" κατανόηση "και η" φιλικότητα"; Γιατί ψήφισαν υπέρ αυτής της πρότασης οι εκπρόσωποι του Καναδά, της Ολλανδίας και της Σουηδίας, οι οποίοι έχουν στενούς δεσμούς με τις αγγλοσαξονικές δυνάμεις; Και γιατί το ψήφισαν οι εκπρόσωποι της Γουατεμάλας, του Περού και της Ουρουγουάης, των οποίων οι πολιτικές υπαγορεύονται από την Ουάσιγκτον; Όλα τα σιωνιστικά περιοδικά, καθώς και τα ημι-σιωνιστικά (τα όργανα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Παλαιστίνης) αρνήθηκαν να θέσουν αυτό το ερώτημα. Και φυσικά δεν απάντησαν.
Αλλά αυτό είναι ακριβώς το καθοριστικό ερώτημα. Πιο σημαντικό από το περιεχόμενο της πρότασης είναι τα κίνητρα εκείνων που την υπέβαλαν. Ας μην κάνουμε κανένα λάθος! Πίσω από τις – με τα λόγια του Μάρσαλ - "ουδέτερες" χώρες, στέκονται οι δυνάμεις, οι οποίες ενδιαφέρονται περισσότερο για αυτό το ζήτημα. Οι υπολογισμοί που παρήγαγαν την πρόταση διαίρεσης είναι ακριβώς οι ίδιοι που επέφεραν το διαχωρισμό της Ινδίας.
Ποιοι είναι αυτοί οι υπολογισμοί; Στην εποχή μας, την περίοδο των κοινωνικών επαναστάσεων και εξεγέρσεων των σκλαβωμένων λαών, ο ιμπεριαλισμός κυβερνά με δύο βασικές μεθόδους: την αδίστακτη και βάναυση καταστολή (όπως στην Ινδονησία, την Ινδοκίνα και την Ελλάδα), ή σπάζοντας τον ταξικό πόλεμο μέσω εθνικών συγκρούσεων. Ο δεύτερος τρόπος είναι φθηνότερος και πιο ασφαλής και επιτρέπει στον ιμπεριαλισμό να κρύβεται πίσω από τις κουρτίνες.
Εβραίοι να επιβάλλουν στους Άραβες-χωρίς τη συγκατάθεσή τους και ενάντια στη θέλησή τους – εβραϊκή μετανάστευση και Σιωνιστικές πολιτικές.
Τι γίνεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα της Παλαιστίνης; Προφανώς περιμένει την "δίκαιη" λύση του ΟΗΕ. Σε κάθε περίπτωση συνεχίζει να σπέρνει αυταπάτες σχετικά με τον ΟΗΕ, και με αυτή την έννοια βοηθά στην απόκρυψη και εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών προγραμμάτων.
Ενάντια σε όλα αυτά, λέμε: ας μην πέσουμε στην παγίδα! Η λύση του εβραϊκού προβλήματος, όπως και η λύση των προβλημάτων της χώρας, δεν θα έρθει "από τα πάνω", από τον ΟΗΕ ή οποιοδήποτε άλλο ιμπεριαλιστικό θεσμό. Κανένας "αγώνας", "τρόμος" ή ηθική "πίεση" δεν θα κάνει τον ιμπεριαλισμό να εγκαταλείψει τα ζωτικά του συμφέροντα στην περιοχή (το απόθεμα πετρελαίου έδωσε 60% μερίσματα φέτος!).
Για να λύσουμε το Εβραϊκό πρόβλημα, για να απελευθερωθούμε από το βάρος του ιμπεριαλισμού, υπάρχει μόνο ένας τρόπος: ο κοινός ταξικός πόλεμος με τους Άραβες αδελφούς μας, ένας πόλεμος που είναι ένας αδιαχώριστος σύνδεσμος του αντιιμπεριαλιστικού πολέμου των καταπιεσμένων μαζών σε όλη την Αραβική Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η δύναμη του ιμπεριαλισμού βρίσκεται στη διχοτόμηση-Η δύναμή μας στη διεθνή ταξική ενότητα.
