ΠΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙ Η ΧΡΥΣΗ
ΑΥΓΗ;
Ο ελληνικός λαός δεν έχει πλέον καμιά
εκτίμηση στα κόμματα και αυτό καταμαρτυρεί η πρωτοφανής Αποχή σε όλες τις
τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις. Τον Ιούνιο 2012 4.000.000 πολίτες, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο
αρνήθηκαν να δώσουν την ψήφο τους σε οποιοδήποτε κόμμα συμπεριλαμβανομένης της Χρυσής Αυγής.
Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα, χωρίς να εξαιρούνται τα κόμματα που
ευνοήθηκαν τον Ιούνη, ο Σύριζα και η Χρυσή Αυγή, πατούν πάνω κινούμενη άμμο. Η
πραγματική τους δύναμη παραμένει στα προηγούμενα επίπεδα 4,5% για τον Σύριζα,
(κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση) και δεν μιλάμε για ποσοστό της Χ.Α. η οποία
πριν τις εκλογές ήταν μια μικρή ομάδα που φυτοζωούσε (και πελαγοδρομούσε), εδώ
και χρόνια.
Η πραγματική δύναμη τόσο του Σύριζα όσο και της Χ.Α. είναι
πολύ κατώτερη από τα εκλογικά ποσοστά (27% ο Σύριζα, 7% η Χ.Α.) και αυτό
φαίνεται στην ισχνή οργανωμένη δύναμη και των δύο, η οποία είναι σε κραυγαλέα
αναντιστοιχία με την κοινοβουλευτική παρουσία και των δύο.
Το εκλογικό
σώμα παρά τις σοβαρές ενστάσεις στο σύνολο της πολιτικής και των δύο αυτών
κομμάτων, στο βαθμό που δεν επέλεξε την αποχή, δεν είχε άλλη επιλογή παρά να
αποπειραθεί να τα χρησιμοποιήσει. Τον Σύριζα με την ελπίδα ακύρωσης του
Μνημονίου την Δευτέρα των εκλογών, όπως
υποσχέθηκε ο Τσίπρας, και την Χρυσή Αυγή με την ελπίδα ότι θα ασκούσε πίεση για την απαλλαγή της χώρας από την
γάγγραινα του αλλοδαπού εποικισμού.
Όταν αυτές οι ελπίδες
διαψευστούν, και ο Σύριζα και η Χ.Α. θα σβήσουν απ’ τον χάρτη. Εκτός αν στην
Χ.Α. συμβεί, στο μέλλον μεν, εγκαίρως δε, κάποια ανατροπή και υιοθετήσει
πολιτική που θα της επιτρέψει να απευθυνθεί στις μάζες. Σήμερα περιορίζεται
ουσιαστικά στο πρόβλημα των αλλοδαπών, κι αυτό ούτε αρκεί, μα ούτε το κάνει
σωστά.
Το πρόβλημα με τους αλλοδαπούς είναι περισσότερο από σοβαρό αλλά
δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από το δάκτυλο, όταν το αντιμετωπίζεις. Ο
λαθρο-εποικισμός είναι πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι ελληνικό πρόβλημα.
Το άνοιγμα των συνόρων είναι υποχρέωση όσων έχουν υπογράψει την Συμφωνία του
Μάαστριχτ και του Σένγκεν, δηλαδή όλων των μελλών της ΕΕ. Επομένως η αντίθεση
στα ανοιχτά σύνορα δεν συνάδει με την πολιτική της Χ.Α.: Δεν μπορείς να λες ότι
είσαι Πατριώτης και μάλιστα εθνικιστής και να δηλώνεις λάτρης της ευρωζώνης και
του Ευρώ, που το ορίζουν άλλοι και να απεμπολείς το δικαίωμα σου σε εθνικό
νόμισμα και εθνική νομισματική πολιτική. Αν δεν είσαι απατεώνας, δεν μπορείς να
δηλώνεις εθνικιστής και να παραχωρείς τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού
έθνους σε ανεξέλεγκτα κέντρα εξουσίας πίσω από τα οποία είναι Γερμανικά, Γαλλικά
και Αμερικάνικα εταιρικά καρτέλ.
Έπειτα δεν μπορείς να διακρίνεις τους
παράνομους αλλοδαπούς από τους παράνομα νομιμοποιημένους, όπως έκανε η Χ.Α. στην
Ραφήνα. Κάνουν λάθος οι χρυσαυγίτες αν νομίζουν ότι οι Έλληνες είναι λαός κάφρων
και μπορούν να τον δουλεύουν.
Έπειτα τα ζητήματα της ανεργίας, τα
χαράτσια, την ληστρική φορολογική πολιτική, τους γκανγκστερικούς εκβιασμούς με
την ΔΕΗ, που φέρνουν σε απόγνωση και οδηγούν χιλιάδες στην αυτοκτονία, οι
γκαουλάιτερ τύπου Ράιχενμπαχ, όλα αυτά και άλλα που βασανίζουν τον ελληνικό λαό
δεν βλέπουμε να έχουν θέση στις κινητοποιήσεις και στην συνθηματολογία της Χ.Α..
Αντίθετα στο δρόμο το αγαπημένο τους σύνθημα, εκείνο που επαναλαμβάνουν
μέχρι κορεσμού είναι το «Αναρχικοί και
Μπολσεβίκοι αυτή η γη δεν σας ανήκει»!!!
Ποιοι είναι όμως οι
Αναρχικοί και Μπολσεβίκοι; Η Αλέκα Παπαρήγα, ο Τσίπρας και οι
εξωκοινοβουλευτικές παραφυάδες τους; Αστεία πράγματα. Μόνος του ο Μιχαλολιάκος, εντός Βουλής και από τηλεοράσεως
τους χαρακτηρίζει -και ορθώς- αριστερούς της πλάκας. Και αυτό πραγματικά είναι,
χωρίς να σημαίνει ότι δεν είναι επικίνδυνοι. Είναι. Από ποια άποψη όμως; Μόνοι
τους οι χρυσαυγίτες κατήγγειλαν τελευταία ότι οι ομάδες των αριστεριστών που
έχουν βρει καταφύγιο στον Σύριζα και επιτίθενται στα γραφεία και στους τόπους
που συχνάζουν έχουν πίσω τους την αστυνομία. Και αυτό είναι αλήθεια. Σ’ αυτή την
φάση τουλάχιστον είναι τα μόνα διαθέσιμα νεοναζιστικά «τάγματα εφόδου».
Οι
συγκεκριμένοι «αναρχικοί και μπολσεβίκοι» μόνο αναρχικοί και μπολσεβίκοι δεν
είναι. Κι αυτό ο Μιχαλολιάκος το γνωρίζει άριστα. Αντίθετα αποτελούν έναν από
τους βασικούς πυλώνες χάρη στους οποίους εξακολουθεί να υπάρχει το σημερινό
ανάλγητο και χρεοκοπημένο καθεστώς. Η Χ.Α. αντί να τους ξεσκεπάζει σαν
στηρίγματα και μπράβους του καθεστώτος, τους εμφανίζει αντίθετα εχθρούς του! Και
τους οποίους η Χ.Α. πολεμάει! Γιατί τάχα; Για να υπερασπίσει το χρεοκοπημένο και
ανάλγητο αυτό καθεστώς; Και ζητάνε από τον λαό
να σταθεί δίπλα τους γι’ αυτό τον σκοπό;;;
Αυτοί που ονομάζουν
αναρχικούς και μπολσεβίκους (και στην πραγματικότητα ξέρουν ότι δεν είναι ούτε
το ένα ούτε το άλλο), μπορεί να αποτελούν πρόβλημα της Χ.Α., όχι όμως και
πρόβλημα του ελληνικού λαού. Ο ελληνικός λαός ξέρει ότι δεν τον κυβερνούν οι
«αναρχικοί» και οι «μπολσεβίκοι». Την εξουσία την διαχειρίζονται τα δύο αστικά
κόμματα, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με την ψευδοαριστερά σε ρόλο εκτονωτικής βαλβίδας. Οι
χρυσαυγίτες, ματαιοπονούν μέχρι παραφροσύνης, προσπαθώντας να τον πείσουν για το
αντίθετο. Δηλαδή ότι την χώρα κυβερνά (και καλά) η ψευδοαριστερά!
Επιπλέον πίσω από τα δύο χρεοκοπημένα αστικά κόμματα δεν βρίσκεται η
«αριστερά» αλλά τα αφεντικά του Βερολίνου και της Ουάσιγκτον. Τώρα δε, το ΚΚΕ
(που μόνο κομμουνιστικό δεν είναι), οδεύει προς τον σκουπιδοτενεκέ της ιστορίας.
Απ’ την άλλη πλησιάζει η ώρα που θα ακολουθήσει ο Σύριζα. Όταν στην επόμενη φάση
αναλάβει -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- καθήκοντα πυροσβέστη στην επερχόμενη
λαϊκή έκρηξη, θα είναι και το τέλος του.
Τι θα κάνει τότε η Χρυσή Αυγή; Υπάρχουν δύο εκδοχές: ή
θα παίξει το ρόλο ασήμαντου και θλιβερού μπράβου, ενός καταδικασμένου καθεστώτος
ή θα διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη. Και όσοι στις γραμμές της θέλουν πραγματικά
να αγωνιστούν γι’ αυτόν τον λαό και γι’ αυτήν την χώρα, απλώς θα αλλάξουν
πολιτική στέγη.
